= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* Hermans instituut
* wfhermans.net
* Volledige werken
* dbnl
Straattoneel
Te steil die brug. De voerlui slaan het paard
Met ijzren buizen galmend op de rug.
De moeder ijlt haar dochter na op straat,
Een mes valt als een noodkreet uit een raam.
Te steil die brug. Van olie glanst het asfalt
En bloed omspoelt het dode paard dat valt.
Het mes staat siddrend in een dorre boom.
Er klinken schoten ergens onder mij.
Er rijdt een priester op een fiets voorbij.
Aan ‘t kruispunt weet hij verder niet te gaan.
(Twijfel is een rood licht waarvoor hij remt)
Hij blijft met uitgestrekte armen staan.
Zodat, van ver, hij op de Heiland lijkt
En dichterbij, op een verkeersagent.
Willem Frederik Hermans (1921-1995)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
maandag 31 oktober 2011
zondag 30 oktober 2011
Herman Gorter -- Nu dan de nederlaag geleden is
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* Verzen
Nu dan de nederlaag geleden is,
En d’arbeiders teruggestoten zijn
In der tirannie donkre duisternis,
Nu wil ik zingen, zacht en hel en fijn,
Hoe zij herstijgen uit bekommernis
Weder naar der lichts goudenen zonneschijn
Want mijn hart leeft hun leven. En ’t is wis
Dat zij herstijgen zullen, sterk en rein.
Zij zullen weder opvliegen ten hemel
Van uit der slavernij diep donkre poel,
Zij zullen zich verovren het gewemel
Der aarde. Nu voor goed. Het Hoge Doel.
Dit wil ik zingen in een gouden schijn.
In nederlaag wil ik hun dichter zijn.
Herman Gorter (1864-1927)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* wikipedia
* Verzen
Nu dan de nederlaag geleden is,
En d’arbeiders teruggestoten zijn
In der tirannie donkre duisternis,
Nu wil ik zingen, zacht en hel en fijn,
Hoe zij herstijgen uit bekommernis
Weder naar der lichts goudenen zonneschijn
Want mijn hart leeft hun leven. En ’t is wis
Dat zij herstijgen zullen, sterk en rein.
Zij zullen weder opvliegen ten hemel
Van uit der slavernij diep donkre poel,
Zij zullen zich verovren het gewemel
Der aarde. Nu voor goed. Het Hoge Doel.
Dit wil ik zingen in een gouden schijn.
In nederlaag wil ik hun dichter zijn.
Herman Gorter (1864-1927)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
vrijdag 28 oktober 2011
Albert Verwey -- Stille nacht
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* bloemlezinkje
Stille nacht
Er zijn zo hoge tonen
En ook zo lage
Dat mensenoren
Ze niet horen.
Mogelijk wonen
In bos of hage
Vogels voor ons verborgen
Zingende tot de morgen.
Albert Verwey (1865-1937)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* wikipedia
* dbnl
* bloemlezinkje
Stille nacht
Er zijn zo hoge tonen
En ook zo lage
Dat mensenoren
Ze niet horen.
Mogelijk wonen
In bos of hage
Vogels voor ons verborgen
Zingende tot de morgen.
Albert Verwey (1865-1937)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
donderdag 27 oktober 2011
Nachoem M. Wijnberg -- Wat ik hoor
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* kb
* vpro
* wikipedia
* lezentv (video)
* Als ik als eerst aankom
Wat ik hoor
Dat is wat ik gehoord heb,
het is mij verteld,
maar niet als iets
wat ik niet moet vergeten.
Iets horen
van lang geleden,
alsof voor alles geldt
dat het altijd nog kan komen.
Wat begint met
een langzame golf,
een deur die opengaat,
wil iemand naar binnen?
Wat ik mij herinner
is wat mij verteld is,
langzaam overeind komen
en golven komen door de schemering, van wat?
Nachoem M. Wijnberg (1961)
uit: Als ik als eerste aankom (2011)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* kb
* vpro
* wikipedia
* lezentv (video)
* Als ik als eerst aankom
Wat ik hoor
Dat is wat ik gehoord heb,
het is mij verteld,
maar niet als iets
wat ik niet moet vergeten.
Iets horen
van lang geleden,
alsof voor alles geldt
dat het altijd nog kan komen.
Wat begint met
een langzame golf,
een deur die opengaat,
wil iemand naar binnen?
Wat ik mij herinner
is wat mij verteld is,
langzaam overeind komen
en golven komen door de schemering, van wat?
Nachoem M. Wijnberg (1961)
uit: Als ik als eerste aankom (2011)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
woensdag 26 oktober 2011
Julia Tulkens -- Hoe vreedzaam 't oude paard
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* schrijversgewijs
Hoe vreedzaam ’t oude paard
dat in de boomgaard graast.
Het heeft geen haast.
Het kijkt naar mij over de weg,
komt talmend naderbij en legt
zijn kop traag op de heg.
Een dier dat zoals gij en ik
de eenzaamheid niet slikt
en op zijn moe gelopen poot
zijn eigen weemoed likt.
Julia Tulkens (1902-1995)
uit: Het huis van de stilte (1959)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* wikipedia
* schrijversgewijs
Hoe vreedzaam ’t oude paard
dat in de boomgaard graast.
Het heeft geen haast.
Het kijkt naar mij over de weg,
komt talmend naderbij en legt
zijn kop traag op de heg.
Een dier dat zoals gij en ik
de eenzaamheid niet slikt
en op zijn moe gelopen poot
zijn eigen weemoed likt.
Julia Tulkens (1902-1995)
uit: Het huis van de stilte (1959)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
dinsdag 25 oktober 2011
Remco Campert -- Nacht
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* vpro
* youtube
Nacht
Nu je slaapt
stappen uit alle boeken in de kamer
de helden van twijfel en morele moed
en scharen zich om het bed
en bewonderen je zeer
Terwijl ik de nacht binnenlaat
en mijn oor leg aan het warme hart
van de tevredenheid en hoor
hoe claxons en de achtbaan van de wind
daar in passen op volmaakte wijze
De helden zwijgen
en voelen hoe je zachte adem
hun zwaar verleden balsemt en bijzet
in een koele kamer op het noorden
waarin het dood zijn klaar en goed is
De nacht komt rollend langzaam binnen
en ik teken in zijn huid
met de scherpe naald van mijn gedachte
duizend heldere sterren
Remco Campert (1929)
uit: Een standbeeld opwinden (1952)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* wikipedia
* vpro
* youtube
Nacht
Nu je slaapt
stappen uit alle boeken in de kamer
de helden van twijfel en morele moed
en scharen zich om het bed
en bewonderen je zeer
Terwijl ik de nacht binnenlaat
en mijn oor leg aan het warme hart
van de tevredenheid en hoor
hoe claxons en de achtbaan van de wind
daar in passen op volmaakte wijze
De helden zwijgen
en voelen hoe je zachte adem
hun zwaar verleden balsemt en bijzet
in een koele kamer op het noorden
waarin het dood zijn klaar en goed is
De nacht komt rollend langzaam binnen
en ik teken in zijn huid
met de scherpe naald van mijn gedachte
duizend heldere sterren
Remco Campert (1929)
uit: Een standbeeld opwinden (1952)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
maandag 24 oktober 2011
Gerard van het Reve -- 3 gedichten
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* nader tot reve
* vpro
* wikipedia
Roeping
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.
Een zoeker
Ik sta op de rand der wereld
en roep: 'Waar zijt Gij?'
De echo antwoordt: ' Zijt gij? Gij?'
Wiegelied
Ik ging nuchter naar bed, en kon niet slapen.
Toen ik tenslotte sliep, dreunde het huis
en worstelde ik met iemand.
Niet tot de ochtend: toen ik weer wakker werd, was het
nog nacht.
Ook wist ik niets meer van een zegen.
Gerard van het Reve (1923-2006)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* nader tot reve
* vpro
* wikipedia
Roeping
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.
Een zoeker
Ik sta op de rand der wereld
en roep: 'Waar zijt Gij?'
De echo antwoordt: ' Zijt gij? Gij?'
Wiegelied
Ik ging nuchter naar bed, en kon niet slapen.
Toen ik tenslotte sliep, dreunde het huis
en worstelde ik met iemand.
Niet tot de ochtend: toen ik weer wakker werd, was het
nog nacht.
Ook wist ik niets meer van een zegen.
Gerard van het Reve (1923-2006)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
vrijdag 21 oktober 2011
Hans Lodeizen -- Toen ik nog ...
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* paar gedichten
* youtube
Toen ik nog ...
toen ik nog met hem
leefde en wij de wereld samen
maakten, wevend en rafelend
toen ik zijn oog bij me had
en zijn witte handen
toen heb ik de sneeuw gezegend
en in de regen gelachen.
toen ik de middagen in zijn kamer
doorbracht en in zijn lichaam
rondliep of neerzat, een boek las
of sliep, toen ik de weg van zijn oor
kende en de rivier van zijn ogen
binnenvoer toen ik met zijn handen
speelde en over zijn lippen liep
toen ben ik mezelf vaak tegengekomen
lachend en huilend of dingen zeggend.
maar,
bij het komen van de herfst is hij weggegaan
nu ben ik zelf niet meer want ik ben meegegaan
ik heb zijn handen een hand gegeven
ik ben in zijn ogen gevangen
ik ben in zijn oren verward
ik ben in zijn lichaam verdwaald
in zijn lichaam verdronken.
Hans Lodeizen (1924-1950)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* dbnl
* wikipedia
* paar gedichten
* youtube
Toen ik nog ...
toen ik nog met hem
leefde en wij de wereld samen
maakten, wevend en rafelend
toen ik zijn oog bij me had
en zijn witte handen
toen heb ik de sneeuw gezegend
en in de regen gelachen.
toen ik de middagen in zijn kamer
doorbracht en in zijn lichaam
rondliep of neerzat, een boek las
of sliep, toen ik de weg van zijn oor
kende en de rivier van zijn ogen
binnenvoer toen ik met zijn handen
speelde en over zijn lippen liep
toen ben ik mezelf vaak tegengekomen
lachend en huilend of dingen zeggend.
maar,
bij het komen van de herfst is hij weggegaan
nu ben ik zelf niet meer want ik ben meegegaan
ik heb zijn handen een hand gegeven
ik ben in zijn ogen gevangen
ik ben in zijn oren verward
ik ben in zijn lichaam verdwaald
in zijn lichaam verdronken.
Hans Lodeizen (1924-1950)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
woensdag 19 oktober 2011
Hans Warren -- Natuurlijk
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* dbnl
* wikipedia
Natuurlijk
Natuurlijk moest die jongen in het duin
merken dat ik intens naar hem keek.
Natuurlijk kwam hij toen vlak langs me
met veel overbodige bewegingen
hoewel hij me zogezegd niet zag.
Natuurlijk begon hij een lenteballet
met een vriendje en een bal,
natuurlijk streek hij veel te meisjesachtig
telkens door zijn erg lange haar
en keek daarbij eens om,
flitsen gebit in duister gezicht.
Natuurlijk lag hij later
loom kauwend op een helmspriet
in dat aandoenlijk verschoten badbroekje
helemaal alleen in een warme duinpan.
Natuurlijk ging ik zacht en ongemerkt weg
en natuurlijk heb ik daar de hele dag spijt van.
Hans Warren (1921-2001)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* website
* dbnl
* wikipedia
Natuurlijk
Natuurlijk moest die jongen in het duin
merken dat ik intens naar hem keek.
Natuurlijk kwam hij toen vlak langs me
met veel overbodige bewegingen
hoewel hij me zogezegd niet zag.
Natuurlijk begon hij een lenteballet
met een vriendje en een bal,
natuurlijk streek hij veel te meisjesachtig
telkens door zijn erg lange haar
en keek daarbij eens om,
flitsen gebit in duister gezicht.
Natuurlijk lag hij later
loom kauwend op een helmspriet
in dat aandoenlijk verschoten badbroekje
helemaal alleen in een warme duinpan.
Natuurlijk ging ik zacht en ongemerkt weg
en natuurlijk heb ik daar de hele dag spijt van.
Hans Warren (1921-2001)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
Jan Wolkers -- De zomer kan me gestolen worden
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* kb
* geschiedenis24
De zomer kan me gestolen worden I
De zomer kan me gestolen worden.
Fris groen verschrompelt zinderend tot as.
Mijn vader die vurig gelooft
Dat God zijn goudreinetten stooft
In zonlicht van miljarden jaren oud.
De larf vreet zich tot worm des verderfs,
Begeerlijk vruchtvlees roest tot op het bot,
Het klokhuis wordt een tongewelf van smet.
De ledigheid van liggen in het gras,
De zonnebrand van Onans stuifmeel,
Verkleeft tot donorgift op het gewas.
Op blote voeten zijn de sintels scherp,
De boetedoening is geen vorm van straf
Een legpuzzel van woede stroomt de helling af.
De zomer kan me gestolen worden II
De zomer kan me gestolen worden.
De ramen open op het gekkenhuis
Der wereld. Het knarsend etsgeluid
Van het geschreven woord. Een nagel krast
Het marmer tot wit stof. Het gouden kalf
Verdrinkt in schuimend biest van de profeet.
'Gij zult geen andere goden!' Kalm nou maar
De sleet zit in de baard van kemelhaar.
Een korte broek geeft brandnetels een kans.
Een zinken teil vol ranja lest de dorst
Beter dan alle kruiswoorden op spons.
Er loopt een lichtval van woestijnzand
Vanaf het doopvont van gebeitste vroomheid
Naar de verveling van het schaduwdal.
Jan Wolkers (1925-2007)
uit: Jaargetijden (2000)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* wikipedia
* kb
* geschiedenis24
De zomer kan me gestolen worden I
De zomer kan me gestolen worden.
Fris groen verschrompelt zinderend tot as.
Mijn vader die vurig gelooft
Dat God zijn goudreinetten stooft
In zonlicht van miljarden jaren oud.
De larf vreet zich tot worm des verderfs,
Begeerlijk vruchtvlees roest tot op het bot,
Het klokhuis wordt een tongewelf van smet.
De ledigheid van liggen in het gras,
De zonnebrand van Onans stuifmeel,
Verkleeft tot donorgift op het gewas.
Op blote voeten zijn de sintels scherp,
De boetedoening is geen vorm van straf
Een legpuzzel van woede stroomt de helling af.
De zomer kan me gestolen worden II
De zomer kan me gestolen worden.
De ramen open op het gekkenhuis
Der wereld. Het knarsend etsgeluid
Van het geschreven woord. Een nagel krast
Het marmer tot wit stof. Het gouden kalf
Verdrinkt in schuimend biest van de profeet.
'Gij zult geen andere goden!' Kalm nou maar
De sleet zit in de baard van kemelhaar.
Een korte broek geeft brandnetels een kans.
Een zinken teil vol ranja lest de dorst
Beter dan alle kruiswoorden op spons.
Er loopt een lichtval van woestijnzand
Vanaf het doopvont van gebeitste vroomheid
Naar de verveling van het schaduwdal.
Jan Wolkers (1925-2007)
uit: Jaargetijden (2000)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
maandag 17 oktober 2011
P. Lichtveld -- Sonnet
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Sonnet
Direct toen ik uit kantoor thuis
kwam trok ik een paar extra sokken
aan. Mijn vrouw was zo vriendelijk
nog gauw een kop hete soep op de
Het ijs kraakte vervaarlijk, hoe-
wel het op sommige plaatsen zeker
90 cm dik moest zijn. Met de zaag
maakten we een vierkant wak, groot
Op de terugweg zei niemand veel
behalve mijn vrouw die zich afvroeg
of het wel fair was een weerloos
Ik bracht in het midden dat ik van
tevoren gezegd had tot veel in staat
te zijn maar dat de komst van een
P. Lichtveld
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
Sonnet
Direct toen ik uit kantoor thuis
kwam trok ik een paar extra sokken
aan. Mijn vrouw was zo vriendelijk
nog gauw een kop hete soep op de
Het ijs kraakte vervaarlijk, hoe-
wel het op sommige plaatsen zeker
90 cm dik moest zijn. Met de zaag
maakten we een vierkant wak, groot
Op de terugweg zei niemand veel
behalve mijn vrouw die zich afvroeg
of het wel fair was een weerloos
Ik bracht in het midden dat ik van
tevoren gezegd had tot veel in staat
te zijn maar dat de komst van een
P. Lichtveld
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
zondag 16 oktober 2011
Frans Babylon -- Zoals Sneeuwwitje...
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* deurnewiki
* cubra
Zoals Sneeuwwitje...
voor Tosca
Zoals Sneeuwwitje in haar schrijn van dromen,
ligt nu mijn liefste slankgelijnd
en argeloos in sluimering verfijnd,
bevlokt door roze bloesems uit de bomen.
En mij troubleren anemoonaromen,
terwijl zij vredig ademhalend deint,
zo teder, dat het zelfverwijt weer schrijnt,
haar vaak verrukt te hebben zonder schromen.
Om deze broze vrede te bewaren
streel ik haar weelderige, bruine haren,
kus vlinderachtig haar ontloken mond.
De hoofse Dood zou haar misschien zelfs sparen
en net als ik ontroerd, rond blijven waren,
als hij haar zo sereen in dromen vond.
Frans Babylon (1924-1968)
uit: Zes minnaars (1950)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* deurnewiki
* cubra
Zoals Sneeuwwitje...
voor Tosca
Zoals Sneeuwwitje in haar schrijn van dromen,
ligt nu mijn liefste slankgelijnd
en argeloos in sluimering verfijnd,
bevlokt door roze bloesems uit de bomen.
En mij troubleren anemoonaromen,
terwijl zij vredig ademhalend deint,
zo teder, dat het zelfverwijt weer schrijnt,
haar vaak verrukt te hebben zonder schromen.
Om deze broze vrede te bewaren
streel ik haar weelderige, bruine haren,
kus vlinderachtig haar ontloken mond.
De hoofse Dood zou haar misschien zelfs sparen
en net als ik ontroerd, rond blijven waren,
als hij haar zo sereen in dromen vond.
Frans Babylon (1924-1968)
uit: Zes minnaars (1950)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
vrijdag 14 oktober 2011
F. Starik -- Een mens
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* eenzame uitvaarten
* Een steek diep
Een mens
We zullen je geen naam meer geven.
Geen geslacht. De laatste uren slaan
we over. Het laatste gezicht dat jij ooit zag.
We beloven dat het ooit veel beter was.
Je liep in een zwart licht. Iemand
sloeg je ogen dicht.
Pas in het donker werd je teruggevonden,
opgeraapt, beklopt, betast, hield
iemand nog je handen vast.
De rechercheur, de vlugge vingers
van het forensisch lab, de formulieren
van de dienst. Men sjort de resten in een zak.
Er hangt een kaartje aan, een kaartje
met een nummer, een kaartje zonder naam:
die moet je aan jezelf teruggeven.
Iemand sluit maar vlug de kist: vermoedelijk
een mens, wat rest. De zwarte lamp
die jouw weg moest verlichten doofde.
Nemen we afscheid, naamloze.
Geen Dieudonné, geen Mohammed, geen
John, maar goede reis man, en wandel in de zon.
F. Starik (1958)
uit: Een steek diep (2011)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* website
* eenzame uitvaarten
* Een steek diep
Een mens
We zullen je geen naam meer geven.
Geen geslacht. De laatste uren slaan
we over. Het laatste gezicht dat jij ooit zag.
We beloven dat het ooit veel beter was.
Je liep in een zwart licht. Iemand
sloeg je ogen dicht.
Pas in het donker werd je teruggevonden,
opgeraapt, beklopt, betast, hield
iemand nog je handen vast.
De rechercheur, de vlugge vingers
van het forensisch lab, de formulieren
van de dienst. Men sjort de resten in een zak.
Er hangt een kaartje aan, een kaartje
met een nummer, een kaartje zonder naam:
die moet je aan jezelf teruggeven.
Iemand sluit maar vlug de kist: vermoedelijk
een mens, wat rest. De zwarte lamp
die jouw weg moest verlichten doofde.
Nemen we afscheid, naamloze.
Geen Dieudonné, geen Mohammed, geen
John, maar goede reis man, en wandel in de zon.
F. Starik (1958)
uit: Een steek diep (2011)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
donderdag 13 oktober 2011
Hélène Swarth -- Sonnet
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* bloemlezing
Sonnet
Nu rijpt de herfst de rijkgebronsde peren;
De sappige applen glansen, rood en goud,
En prachtig prijkt, gelijk een tooverwoud,
Het bosch, dat groen in purper doet verkeeren.
Krachtige balsemgeur uit kreupelhout
Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veêren
Doorstrepen 't reine luchtblauw en vermeeren
Tot éen wolk, die de zon gevangen houdt.
Nu vul die vaas met gele October-rozen,
Leg blauwe druiven op die blanke schaal,
Tusschen de trossen laat de perzik blozen
Als avondrood, en loof als bloedkoraal
Van wilden wingerd blij mijn blik verpoozen,
Die symphonieën zoekt in kleurentaal.
Hélène Swarth (1859-1941)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* dbnl
* wikipedia
* bloemlezing
Sonnet
Nu rijpt de herfst de rijkgebronsde peren;
De sappige applen glansen, rood en goud,
En prachtig prijkt, gelijk een tooverwoud,
Het bosch, dat groen in purper doet verkeeren.
Krachtige balsemgeur uit kreupelhout
Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veêren
Doorstrepen 't reine luchtblauw en vermeeren
Tot éen wolk, die de zon gevangen houdt.
Nu vul die vaas met gele October-rozen,
Leg blauwe druiven op die blanke schaal,
Tusschen de trossen laat de perzik blozen
Als avondrood, en loof als bloedkoraal
Van wilden wingerd blij mijn blik verpoozen,
Die symphonieën zoekt in kleurentaal.
Hélène Swarth (1859-1941)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
dinsdag 11 oktober 2011
Jac. van Looy -- Oud liedje
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* ing
Oud liedje
Het licht is bleek en traag,
De dag is arm en kort.
Wat leeft beweegt zoo vaag...
’t Is of geleefd niet wordt.
Een ondoorzicht’ge hang...
Een leeftijd arm en kort...
Maar ’t oogenbliks-leven is lang
En stilkens eindeloos wordt.
Jac. van Looy (1855-1930)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* wikipedia
* dbnl
* ing
Oud liedje
Het licht is bleek en traag,
De dag is arm en kort.
Wat leeft beweegt zoo vaag...
’t Is of geleefd niet wordt.
Een ondoorzicht’ge hang...
Een leeftijd arm en kort...
Maar ’t oogenbliks-leven is lang
En stilkens eindeloos wordt.
Jac. van Looy (1855-1930)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
maandag 10 oktober 2011
De schoolmeester -- Voor- en nageslacht
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* letterkundig museum
* wikipedia
* kb
* bloemlezing
Voor- en Nageslacht
Voorgeslacht
Ruige borst en breede schouders,
Leeuwenhart en aadlaars oog:
Rijzig kroost van reuzenouders
Vorstlijk zaad, in adel hoog:
Vol van bouw en moed en kracht,
Onvergeetbaar voorgeslacht.
Nageslacht
Bleeke kindren, kranke moeders,
Neven met een breukband aan,
Scheele zusters, bochelbroeders,
Vaders, die uit kuchen gaan,
Ramlend vee, met kwik bevracht,
Machtloos, mislijk nageslacht
De schoolmeester (1808-1858)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* letterkundig museum
* wikipedia
* kb
* bloemlezing
Voor- en Nageslacht
Voorgeslacht
Ruige borst en breede schouders,
Leeuwenhart en aadlaars oog:
Rijzig kroost van reuzenouders
Vorstlijk zaad, in adel hoog:
Vol van bouw en moed en kracht,
Onvergeetbaar voorgeslacht.
Nageslacht
Bleeke kindren, kranke moeders,
Neven met een breukband aan,
Scheele zusters, bochelbroeders,
Vaders, die uit kuchen gaan,
Ramlend vee, met kwik bevracht,
Machtloos, mislijk nageslacht
De schoolmeester (1808-1858)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
zondag 9 oktober 2011
Jacques Perk -- Dropsteen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wiki
Dropsteen
Bij ’t rossig, zwaaiend schijnsel der flambouw,
Welks walmen tranen teelt bij ’t krinklend stijgen,
Zie ’k spichtig kegels stijgen, pegels nijgen,
Wier blijde blankheid werd tot weenend grauw.
Het dropt, het dropt, van spits tot spits; aanschouw,
Hoe langzaam droppen door de droppen zijgen,
En, vallend, leven geven aan het zwijgen,
En worden tot een zuil bevrozen dauw.
Wat daalt, zoekt wat daar rijst, en welhaast zullen
Zij, samengroeiend tot éen eeuw’ge zuil,
Elkaar omhelzen, en met schors omhullen.
Zóo gaat het morgen in het gister schuil;
Zóo kwam Mathilde mijn gemoed vervullen,
En kreeg mijn gansche ziel daarvoor in ruil.
Jacques Perk (1859-1881)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* dbnl
* wiki
Dropsteen
Bij ’t rossig, zwaaiend schijnsel der flambouw,
Welks walmen tranen teelt bij ’t krinklend stijgen,
Zie ’k spichtig kegels stijgen, pegels nijgen,
Wier blijde blankheid werd tot weenend grauw.
Het dropt, het dropt, van spits tot spits; aanschouw,
Hoe langzaam droppen door de droppen zijgen,
En, vallend, leven geven aan het zwijgen,
En worden tot een zuil bevrozen dauw.
Wat daalt, zoekt wat daar rijst, en welhaast zullen
Zij, samengroeiend tot éen eeuw’ge zuil,
Elkaar omhelzen, en met schors omhullen.
Zóo gaat het morgen in het gister schuil;
Zóo kwam Mathilde mijn gemoed vervullen,
En kreeg mijn gansche ziel daarvoor in ruil.
Jacques Perk (1859-1881)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
vrijdag 7 oktober 2011
Hendrik Marsman -- Polderland
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* kb
* historici.nl
Polderland
Ik loop door ’t polderland
onder den hellen regen;
oneindig is het land,
oneindig zijn de wegen,
die naar de kimmen gaan;
in lage hemelstreken
heerscht tusschen zwarte kreken
het mistig licht der maan.
o, dertigstroomenland,
het volk dat u bewoont
versombert in krakeelen
die geld en God verdeelen,
purper en doornenkroon.
oneindig is het land,
oneindig zijn de wegen
die naar de kimmen gaan;
ik loop den morgen tegen
in ’t mistig licht der maan.
Hendrik Marsman (1899-1940)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* dbnl
* kb
* historici.nl
Polderland
Ik loop door ’t polderland
onder den hellen regen;
oneindig is het land,
oneindig zijn de wegen,
die naar de kimmen gaan;
in lage hemelstreken
heerscht tusschen zwarte kreken
het mistig licht der maan.
o, dertigstroomenland,
het volk dat u bewoont
versombert in krakeelen
die geld en God verdeelen,
purper en doornenkroon.
oneindig is het land,
oneindig zijn de wegen
die naar de kimmen gaan;
ik loop den morgen tegen
in ’t mistig licht der maan.
Hendrik Marsman (1899-1940)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
donderdag 6 oktober 2011
Jac. van Looy -- Fabrieksrook
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* ing
Fabrieksrook
Een vale slang sluipt uit die hellepoort,
Zij zwelt haar flanken op met dof gesteen,
Zij schuift haar gore kronkels langzaam voort,
Wijl nieuwe kronkels baart die mond van steen.
Met duizend tongen speelt zij om zich heen,
Die lekken 't blauw azuur dat zwijgend gloort,
En de arme ster die nog zoo kort maar scheen,
Wordt in den zwadder van haar aêm gesmoord.
En alles om mij heen wordt dof en grauw...
Toch blijf ik droevig nog een wijle staan,
Hopende dat die ster weêr schijnen zou.
Zoo zie ik wat mij hoog en heilig is,
Omwarreld door der Leugen duisternis,
En 'k moet bij eigen licht door 't leven gaan.
Jac. van Looy (1855-1930)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* wikipedia
* dbnl
* ing
Fabrieksrook
Een vale slang sluipt uit die hellepoort,
Zij zwelt haar flanken op met dof gesteen,
Zij schuift haar gore kronkels langzaam voort,
Wijl nieuwe kronkels baart die mond van steen.
Met duizend tongen speelt zij om zich heen,
Die lekken 't blauw azuur dat zwijgend gloort,
En de arme ster die nog zoo kort maar scheen,
Wordt in den zwadder van haar aêm gesmoord.
En alles om mij heen wordt dof en grauw...
Toch blijf ik droevig nog een wijle staan,
Hopende dat die ster weêr schijnen zou.
Zoo zie ik wat mij hoog en heilig is,
Omwarreld door der Leugen duisternis,
En 'k moet bij eigen licht door 't leven gaan.
Jac. van Looy (1855-1930)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
woensdag 5 oktober 2011
René de Clercq -- Mensch zijn
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* bloemlezing
Mensch zijn
Waar mensch den mensche wolf is,
Waar volk den volke vee;
Waar, huilend, wie maar golf is,
Wil schuimen boven zee;
Daar perst men paarl uit traan en bloed,
Heet zwakheid kracht, en lafheid moed,
En wie een hals drukt met den voet.
Nékplooit gedwee!
Moet eerlijk altijd arm zijn?
En machtig altijd slecht?
Vijandig hoofd op arm zijn,
En 't leven een gevecht?
Zal nooit, in grootsche harmonie,
Het menschdom - kracht, gevoel, genie -
Al, man bij man, en knie aan knie,
Réchtstaan voor recht?
Zie, de aarde is aller moeder!
Zij wil noch slaaf noch heer.
Haar kind te zijn, o broeder,
Is de eerste en de opperste eer.
Want heilig is haar schoot genoeg,
Haar handen breken brood genoeg,
Wij zijn, en dat is groot genoeg,
Ménsch, mensch, niets meer!
René De Clerq (1877-1932)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* dbnl
* wikipedia
* bloemlezing
Mensch zijn
Waar mensch den mensche wolf is,
Waar volk den volke vee;
Waar, huilend, wie maar golf is,
Wil schuimen boven zee;
Daar perst men paarl uit traan en bloed,
Heet zwakheid kracht, en lafheid moed,
En wie een hals drukt met den voet.
Nékplooit gedwee!
Moet eerlijk altijd arm zijn?
En machtig altijd slecht?
Vijandig hoofd op arm zijn,
En 't leven een gevecht?
Zal nooit, in grootsche harmonie,
Het menschdom - kracht, gevoel, genie -
Al, man bij man, en knie aan knie,
Réchtstaan voor recht?
Zie, de aarde is aller moeder!
Zij wil noch slaaf noch heer.
Haar kind te zijn, o broeder,
Is de eerste en de opperste eer.
Want heilig is haar schoot genoeg,
Haar handen breken brood genoeg,
Wij zijn, en dat is groot genoeg,
Ménsch, mensch, niets meer!
René De Clerq (1877-1932)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
dinsdag 4 oktober 2011
Judith Herzberg -- Klaagliedje XXXI
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* Klaagliedjes
Klaagliedje XXXI
Ik slaap denk praat koop bied
leef loop ren rem val til en bouw
voor op door ondanks dankzij jou
en ik verlang naar jou.
Ik leefde vol mooi spannend
interessant en bitter koud
voor door ondanks dankzij jou
en ik verlang naar jou.
Ik heb geen spijt of twijfel
bezwaar begrip berouw
voor om door ondanks dankzij jou
en ik verlang aldoor naar jou.
Ik bleef een mus
jij werd een pauw
maar tegen beter weten in
verlangde ik naar jou.
Nu ben je dood
ik in de rouw
voor om door vanwege jou
en toch verlang ik nog
naar jou.
Judith Herzberg (1934)
uit: Klaagliedjes (2011)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* wikipedia
* dbnl
* Klaagliedjes
Klaagliedje XXXI
Ik slaap denk praat koop bied
leef loop ren rem val til en bouw
voor op door ondanks dankzij jou
en ik verlang naar jou.
Ik leefde vol mooi spannend
interessant en bitter koud
voor door ondanks dankzij jou
en ik verlang naar jou.
Ik heb geen spijt of twijfel
bezwaar begrip berouw
voor om door ondanks dankzij jou
en ik verlang aldoor naar jou.
Ik bleef een mus
jij werd een pauw
maar tegen beter weten in
verlangde ik naar jou.
Nu ben je dood
ik in de rouw
voor om door vanwege jou
en toch verlang ik nog
naar jou.
Judith Herzberg (1934)
uit: Klaagliedjes (2011)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
maandag 3 oktober 2011
Hella Haasse -- Stroomversnelling
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* museum
* wikipedia
* kb
Stroomversnelling
In deze zeeën die ik mij verkoos,
lig ik verdronken, eindeloos
diep op den bodem, zonder wil.
Het water boven mij staat stil.
Zo ben ik in een transparanten doos
geklonken, ver van storm en hoos
stortzee en vloed – mijn hart doet pijn,
het wil een snelle zeemeeuw zijn,
een zil’vren vis, beweeg’lijk in den stroom.
Maar als een anemoon, die loom
op donker water wiegt en deint
en aan het eigen spel verkwijnt,
sta ik geworteld in vervloekte rust,
van tij noch keertij mij bewust,
diep op den bodem zonder wil.
Het water boven mij staat stil.
Hella Haasse (1918-2011)
uit: Stroomversnelling (1945)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
* website
* museum
* wikipedia
* kb
Stroomversnelling
In deze zeeën die ik mij verkoos,
lig ik verdronken, eindeloos
diep op den bodem, zonder wil.
Het water boven mij staat stil.
Zo ben ik in een transparanten doos
geklonken, ver van storm en hoos
stortzee en vloed – mijn hart doet pijn,
het wil een snelle zeemeeuw zijn,
een zil’vren vis, beweeg’lijk in den stroom.
Maar als een anemoon, die loom
op donker water wiegt en deint
en aan het eigen spel verkwijnt,
sta ik geworteld in vervloekte rust,
van tij noch keertij mij bewust,
diep op den bodem zonder wil.
Het water boven mij staat stil.
Hella Haasse (1918-2011)
uit: Stroomversnelling (1945)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
Abonneren op:
Posts (Atom)