Charlotte Van den Broeck -- Bladerrot

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• youtube
• poëzie verrijkt het leven
• AP








•• In zijn sonnettenproject op Neerlandistiek.nl behandelt taalkundige Marc van Oostendorp de ontwikkeling van de Nederlandse taal aan de hand van 196 (14x14) sonnetten. De laatste reeks van veertien is op speciaal verzoek door veertien dichteressen geschreven. Veertien maandagen lang kunt u hier steeds een van die sonnetten lezen, inclusief beschouwing. Vandaag nummer dertien. De eerdere sonnetten waren van Lieke Marsman, Delphine Lecompte, Mieke van Zonneveld, Hester Knibbe, Elly de Waard, Sasja Janssen, Ana Roelofs, Dewi de Nijs Bik, Maria Barnas, Astrid Lampe, Ester Naomi Perquin en Eva Gerlach.

Bladerrot

weer wring ik me in de versperde tijd
een beukentak klampt zich vast aan dood blad
een oude belofte die waanwijs zwijgt
en ik hoor hoe de hond schijnzwanger jankt

het kan niet de vruchten weer vol bijten
de dagen zonder je domweg ontslapen
drieëntwintig zijn en leren blijven
in dat toen nog veel te lange later

dat aanbreekt nu en mij vergeten lijkt
in die nacht die rond je middel beefde
en in beddengoed en zavel brak

sindsdien probeer ik een bloem te wekken
uit bladerrot gevederde orchidee
de stengel reikt omhoog, de knop blijft leeg


Charlotte Van den Broeck (1991)

Taal is tijd. Aan het eind van elke zin die je zegt is iedereen een beetje ouder dan aan het begin. Zonder tijd zou de mens ook geen taal hebben: wie weet is er een manier om al je gedachten allemaal tegelijkertijd met iemand anders te delen, maar die ander kan daarna dan toch niets doen, want er is geen daarna.

Poëzie is een ordening van taal en dus ook een ordening van de tijd. Patronen keren terug: rijmklanken, versvoeten, of beelden. In dit sonnet van Charlotte Van den Broeck gebeurt dat ook, en tegelijkertijd lopen er allerlei tijden door elkaar: de tijd dat je drieëntwintig was (de dichteres is zelf van 1991), het later van toen breekt nu aan en is tegelijkertijd de ik ‘vergeten’, het blad waaraan een beukentak zich in regel twee nog vastklampt, is in regel het-einde-min-een verrot en dient tot humus van een orchidee.

“Dit gedicht zou eerst over een kuil gaan,” schrijft de dichter in een begeleidende e-mail, “maar de inhoud heeft zich uiteindelijk door klank en vorm hiernaartoe bewogen.” Uit de kuil is door klank en vorm uiteindelijk een stengel omhoog gekomen, al is het dan een stengel zonder bloem.


• Marc van Oostendorp




• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Koos Schuur -- October

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• schrijversinfo
• npe
• wikipedia
• in memoriam

October

De zwanen drijven in zichzelf gekeerd
en de fonteinen hebben 't lied verleerd,
dat klaterlachte in de zomernachten.

de vogels riepen afscheid en het veld
is weer met ravenhorden overstelpt,
die naast hun somber kleed hun doodszang brachten;

de bomen hebben aan de wisselwind
hun blaadren afgestaan en reeds begint
de goede regen zijn eentonig praten;

de nimfe, die mijn zomerdromen schiep
en blauwe nachten in mijn armen sliep,
heeft mij het park en het paleis gelaten.

O park, zonder bruinrood en zonder bloemen;
paleis, nu nauwlijks nog paleis te noemen;
wel zingen 's avonds sterren aan mijn raam,

maar 's nachts roepen de vissen in de vijver
door de slaap van een eenzaam verzenschrijver
met hun nachtelijk visgeluid haar naam.


Koos Schuur (1915-1995)
uit: Windverhaal (1941)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Koos Schuur -- September

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• schrijversinfo
• npe
• wikipedia
• in memoriam

September

Blond lief, de laatste gouden dagen
wuiven ten afscheid en wij achten 't niet,
de bomen en de struiken dragen
hun laatste tooi en in het riet
schuilen de vissen en hun trage
vinslag verraadt hen niet.

Het wordt nu tijd ons te bezinnen;
de bossen kleuren dieper bruin
en lila herfstasters beginnen
hun ijle bloeien in mijn tuin.

Het wordt nu tijd om te bedenken:
de zomer houdt niet eeuwig stand;
zij schonk ons al wat zij kon schenken -
de laatste gouden dagen wenken
en herfst komt reeds in feller kleuren drenken
de bloemen van dit dierbaar land.


Koos Schuur (1915-1995)
uit: Windverhaal (1941)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Peter Knipmeijer -- vijf ollekebollekes over Sicilië

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• stadsdichtersgilde
• wat gedichten

Weg uit dit snertklimaat!
Snel naar Sicilië!
Daar is het zonnig
En warm bovendien

Ook zijn er prachtige
Vulkanologische
Stromen van klotsende lava
Te zien


*


Onder limoenbomen
Schitterend zwemwater
Vrolijke klanken
En vriendelijk volk

Dit is een heerlijke
Strakblauwehemeldag
Nergens een weeralarm,
Nergens een wolk


*


Nacht in Sicilië
Tsjirpende krekeltjes
Ook worden bronstige
Kikkers gehoord

Soms klinkt een ijzige
Porcamadonnaschreeuw
Als er een maffiabaas
Wordt vermoord


*


Pal na zonsondergang:
Prachtige vuurwerkshow!
Honderden pijlen
Verlichten de baai

Later die avond een
Sicilianenrel:
Minstens zo vurig
En veel meer lawaai!


*


Wat ze hier ook hebben:
Lekkere doorgietwijn
Voor je het weet
Is de fles alweer leeg

Pas echter op met de
Negroamarodruif:
Menigeen komt pas weer bij
In een steeg


Peter Knipmeijer (1970)
uit: Typisch Sicilië (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lans Stroeve -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• rotterdamse dichters
• vleugels

Zeg me wat je weet van mij van wat ik niet verteld
van wat je denkt van hoe wij samen met de voeten
naast elkaar terwijl intussen onze paarden
staan te kussen onder maretak en jij, bij buien,

alleen maar in mijn sporen loopt en ik soms
ook in die van jou en dat ik dan steeds je B-kant
zie, de kuiten achterkant van je bovenarm,
de huisjesslak van je elleboog, waarbij

tegen de hemel zwaluwen zich verenigen in de holte
van je open hand die met gestrekte vingers
naar de mijne tast terwijl ik ziek

van zwijgen op je hielen loop; heel mijn honden-
ziel op schoppen voorbereid want zeg het nu, dat -
wat je weet van mij en wat je net van me vergeet


*


De zon ligt wit op de bladeren. Nooit
eerder zinderde zomer
zo tot onder het asfalt en tot
in de voegen van de straat. Er hangen
stenen in de lucht. Ik toets je nummer.
Licht rolt in een schicht door vezels
van glas, en licht voor een tel
de ondergrondse torren bij. Geluid
slaat in golven zwiepstaartend
onder de wolken door, laat de duiven
vliegen en de huid van het paard
sidderen. Neem op.
Terwijl je voetstap over de stoep
klopt glinsteren ontboezemingen
op de kozijnen en blijf ik thuis en
schrijf recepten voor wat borrelen
gaat en heel lang broeien moet.


Lans Stroeve (1961)
uit: Leerling in de tijd (2007)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerard Diels -- Het oude huis verging & Herinnering

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• levensschets
• gedicht over diels

Het oude huis verging; de muren
verschrompelden tot puin en doken
ál dieper samen naar de aarde.
Versleten dagen riepen de uren
moeizaam door vensters, waar gebroken
luchtspiegeling ten hemel staarde.

Over de scherven joeg de storm
het zaad van woeker. Parasieten
doorwoelden 't gruis van dor gesteente,
en ring na ring bekroop de worm,
wat giftge zwammen overlieten
aan ziek gewricht en murw gebeente.


*


Herinnering

Droog nu je tranen, er is niets verloren,
dat niet verloren was voor het begon.
Van blind verdriet was vreugde eens de bron,
en rust wordt uit gebalsemd leed geboren.

De diepste stem kan toch geen ander hooren.
Elk draagt den sluier dien zijn dwaal-ster spon,
het floers, waarvoor zijn waan een naam verzon.
Elk is gelijkheid slechts in 't eind beschoren.

De wingerd bloeit voor alle lenteluchten
en ieder jaar loopt over 't oude heen. –
Een kluizenaar leeft van gedroogde vruchten.

Ach allen dwalen hunnen weg alleen
van doove sintels en gebluschte zuchten.
De wijn vervloeit, de vaten woekren steen.


Gerard Diels (1897-1956)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Onno Kosters -- De boksers & Aphrodite

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• de gids
• wikipedia
• ipoetry
• dbnl
• youtube

De boksers

De ring is vierkant (dat begint al goed)

Onze handen zijn gebonden
in stroken gewikkeld

Alles staat startstil
gedurende een tel die vervolgens zichzelf
in alle dimensies onstuitbaar uiteenrijt

Aan ons voorbij gaat het geluid, dat uitdooft

Het licht verstomt op het gezicht
van in vertraging geluidloos als vissen
om bloed happende toeschouwers

De scheidsrechters hebben hoegenaamd
niets te scheiden, geen noemenswaardig
recht van spreken

De zon is getekend door vlekken
De aardkorst bolt, eronder kolkt het

Dan kondigt een verboden Miss de ronde af

waar de ring waarin wij dansen
vierkant is, de ring waarin wij aftasten
schijn- en plaagstootjes plaatsen
de ring waarin soms –
wanneer wij elkaar als snikkende geliefden
in de armen om de schouders vallen –
bloemkooloren elkaar schuren
aardappelneuzen de liefde niet schuwen
de ring waarin rechtse directen
zich op glazen kinnen richten
linkse hoeken zich op levers
de ring waarin wij
levensgrote zwaargewichten
ons lichtvoetig van de zwaartekracht onthechten

door middel van een gongslag
die de aarde rondgaat


*


Aphrodite

Het is oorlog, liefde
Bijna alles mag

Wees naakt en ontvang de genadeslag

Mobiliseer
een falanx van hoplieten en vaardige peltasten

Balts
hun aanvallen ontkrachtend
met zich vals voordoende legioenen

Lach
om de testudo, het schildpad
pak de loopgraaf haar wapening af
dring drang- en planloos aan
tot de stadswal valt

Zie met oude ogen
de nieuwe wereld tegemoet
onderhandel voor de vorm
met generaals uit eigen staf
geef over sluit vrede laat alle hoop vieren zwaai af:
smeed ten minste een etmaal smeed een leven lang
koudwatervuur tot vlam

Wees naakt en ontvang de genadeslag
de punchline die de aanval start


Onno Kosters (1962)
uit: Waarvan akte (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Eva Gerlach -- Blijf

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• kb
• wiki
• een paar gedichten
• dbnl








•• In zijn sonnettenproject op Neerlandistiek.nl behandelt taalkundige Marc van Oostendorp de ontwikkeling van de Nederlandse taal aan de hand van 196 (14x14) sonnetten. De laatste reeks van veertien is op speciaal verzoek door veertien dichteressen geschreven. Veertien maandagen lang kunt u hier steeds een van die sonnetten lezen, inclusief beschouwing. Vandaag nummer twaalf. De eerdere sonnetten waren van Lieke Marsman, Delphine Lecompte, Mieke van Zonneveld, Hester Knibbe, Elly de Waard, Sasja Janssen, Ana Roelofs, Dewi de Nijs Bik, Maria Barnas, Astrid Lampe en Ester Naomi Perquin.

Blijf

Iemand hoest in het andere huis
en tegelijk met zijn hoest is onder mijn raam
de merel begonnen over het raadsel van anders
te zijn en dezelfde te zijn

Iemand spuugt dood uit, staat op, laat een kraan lopen, hoest
en ik zie je bukken nu je je oksel voor oksel
voet voor voet wast, in elk vel dat ooit op je zat
voorhuid terugduwt, tenen spreidt, oorschelpen omklapt

Hoe zijn niet gaat over iets
dan er zijn, je adem een hoest lang een lied
lang bewaren zoals ik je vasthou hier bij de wasbak

met alles wat in me zoals ik de wereld en alles
wat daarin is door elkaar als het haar op je hoofd
in mijn handen zolang je zolang ik hart je bewaar


Eva Gerlach (1948)

De mens: tot hij onmiskenbaar dood is, is hij nog aan het veranderen. Ja, je hoest nog, maar dat is niet alleen maar een teken dat je ongezond bent, het is ook het uitspugen van de dood. Zelfs de merel zingt ervan: het raadsel van anders zijn en dezelfde te zijn.

De woorden van Eva Gerlach brengen die boodschap ondubbelzinnig over: het is niet lastig om te begrijpen wat dit gedicht betekent, het wordt vrij letterlijk gezegd, en dan door heel krachtige, heel nieuwe beelden versterkt: die man die zich helemaal binnenstebuiten keert bij het wassen (voorhuid, tenen, oorschelpen, niets blijf op zijn plaats).

Ook de ik verandert steeds, ze hoort de hoest eerst in een ander huis, en is dan kennelijk ineens binnen, waar ze het kan zien om tenslotte zelfs het hoestende hoofd in haar handen te nemen.

En ook de woorden doen het: ze veranderen en blijven hetzelfde: hoest wordt huis, raam (r…m) wordt merel (m…r) wordt raadsel, haar wordt hart je bewaar.

Ik weet niet tot wie de dichter spreekt: de buurman, haar man, haar vader. Ik weet alleen dat ze tot hem spreekt met een grote, een ongekende tederheid. Zo een die van alle tijden is en nooit verandert.

• Marc van Oostendorp




• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Brandt -- Begrafenis in de tropen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl

Begrafenis in de tropen

Het sterven gaat hier snel, nog sneller is
men reeds begraven en welhaast vergeten;
enige vrienden gaan vol kommernis
achter de baar, verhit, gepast verbeten:

dat hij onder de palmen dood moest gaan.
De oceaan lijkt plotseling veel breder;
geschrokken ziet men in de groeve neder
en denkt beklemd: ook dit kan hier bestaan.

Traag en bezweet verlaten zij de hof,
de auto's kreunen, de portieren klappen
definitief de hitte buiten, 't stof
en 't overschot vol goede eigenschappen.

Het zal wel eender zijn, zegt het verstand,
waar men begraven wordt. Maar hoe gereder
denkt nu dit zwervend hart opeens zo teder
en om zichzelf begaan aan Nederland ...


Willem Brandt (1905-1981)
uit: Reizend achter het heimwee (3e dr, 1977)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Brandt -- Reisverhaal

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl

Reisverhaal

Wij gingen ten anker
in het noordwestelijk deel van de Humboldtbaai
- een kale heuvel zonder water -;
het was januari 1910.

Tegen de middag vonden wij
een sagomoeras, maar ook
een klapperbos en een heldere bergbeek.
Een zeer welkom gebied!

De rookpluim van de Paketboot
werd al vaag aan de horizont.

Wij volgden een brede rivier
die slechts tot de 142ste graad bekend was,
met zeventig dajakse roeiers.

Pijlen zwermden over ons heen.
Dit was bij een hangbrug van rotan,
vernuftig gebouwd.

Twee baardige pygmeeën legden wij neer;
zij lagen er nog omstreeks drie weken later:
twee skeletjes, geprepareerd door insecten en wild;

een goed merkteken in de rimboe,
een interessant wetenschappelijk geval.

Prof. dr Leonard Schulze nam ze mee in een waszak.
Hij heeft er een dik boek over gepubliceerd.


Willem Brandt (1905-1981)
uit: Reizend achter het heimwee (3e dr, 1977)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Thies -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• npe
• website
• wikipedia
• podium
• youtube

Excuses, maar u bent op zoek naar iets wat niet bestaat.
Beenderen stralend geschuurd door lagen zand.
Vleesetende paarden in dromen, razend.
Een gedicht losgebroken uit zijn witte kerker.
Een visser onder de stolp van een paraplu, haringogen, grondboor,
ribben van glasvezel, in het ochtendvochtige gras.
De kom van een roodkoperen duikhelm op de bodem van de zee,
beschadigd (lassen met fosforbrons), naast een intact scheepswrak.
Lange tafels waarop kaarsen bloeien.
Een tweedehands stuntauto, in goede staat, doodbestendig. Een berm
overgroeid met zwarte klaprozen. Bijen zwermen
in en uit mijn mond.
Ik lig met mijn gezicht op het matras als bij een rugmassage -


*


Leefden wij als de dieren

Kleurt de zon overdag potgronddonker - laat ons slapengaan.
's Avonds het raspen der krekels, 's nachts het klepperen van
de ooglidvleugels der motten tegen een lamp - kunstmaan.
Een hagedis gaat schuil achter een luik op het middaguur, schichtflitst
en glipt als watervuur. De zomer strekt zich lang en log uit, alles ligt
laag en deint, de winter is een stille, witzwarte pit, wijd en tijdeloos,
de adem vertraagd, het foerageren verdaagd. Leefden wij als de dieren,
wij hadden een doel en seizoen.


Willem Thies (1973)
uit: Na het paringsritueel (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Peter Theunynck -- Liefde in tijden & Koning Den

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• website
• wikipedia

Liefde in tijden

Toen liefde geen vreugde meer vond in haar dierlijkste driften,
toen ze genoeg had van al dat bloedende gestuntel,
zocht ze het in de zucht tussen tanden en tong,

begon ze te articuleren. Klanken werden gesmeed,
zacht en kneedbaar als hamsters. Ze spraken met vuisten
van zuiver fluweel. Vonden gehoor bij het zogen.

Toen werd bedacht: de gewapende hand verbrijzelt de vrucht.
Toen werd bedacht: geweld baart zelden een held.
Toen werd bedacht: gevers zijn betere krijgers.

De bijl werd geborgen. De daad werd geruild voor het woord.


*


Koning Den

Op een dag was er voldoende te eten.
Toen bouwden we steden
langs grote rivieren. De een ging uit
werken, de ander leerde bevelen.

Er waren regels nodig.
Wie ze verzon, voorzag
zichzelf van hermelijn.
Zo begon het heersen.

De sterkste armen grepen
met legers om zich heen.
Men liet zich dienen. Anderen
dansten een tijdje naar je pijpen.

Kwam er sleet op je koningskleed,
dan sleep je stenen, haalde uit.
Er werden slagen geïncasseerd.
Bloed genoeg om te vergieten.

Om te vergeten ging je voor de leeuwen.


Peter Theunynck (1960)
ui: Tijdrijder (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Arie Gelderblom -- vier gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• babelmatrix
• wat gedichten

brief

precies op het moment dat hij besloot de brief te gaan posten
viel er een brief door de bus, geheel gelijk aan de brief die
hij wilde posten, hij was zelf echter de afzender niet en toch
was het zijn handschrift of was hij toch zelf de afzender?

precies op het moment dat hij besloot de beide brieven
te gaan posten, werd er gebeld en overhandigde een
postbode twee brieven die geheel gelijk waren aan de
brieven die hij wilde posten, hij vroeg zich af wie de afzender
was en hij zag in de spiegel acht brieven liggen allen
door hemzelf verzonden terwijl hij er toch maar vier
dacht te bezitten

precies op het moment dat hij ze alle twaalf wilde gaan
posten, werd er gebeld en overhandigde een gebaarde man
hem 24 spiegeltjes, even groot en even wit als de brieven, echter niet
vierkant maar rond, echter toch van dezelfde vorm, waarna
de 288 brieven zeshoekig werden en de kamer draaide, draaide


*


Het regent

het regent en het regent die verhalen
hoe de doden geleefd hebben op zulke
dagen met de kleur van geen kleur
terwijl iedereen zich vaster houdt in het hoofd
en niemand iets roods tovert en het regent
hoe een natte paraplu aanvoelt met dat
vreemde aan hemel en het regent tegen
de minuten aan met een berustend drinken
en denken hoe de levenden de middag
zin geven zonder al teveel onzin
en het regent terwijl je hoopt dat de douche
rozen zal sproeien en het regent opnieuw
die fantasie dat elton john je broer is want
zoveel tranen hebben je ogen wel om hoe
het voorbijgaat met een zachte pijn van
suiker in azijn en het regent een beetje
wonderlijk hoe de levenden zullen leven
als jij voorbij bent en de zon schijnt en
jij opnieuw passeert in hun verhalen zonder
de waarheid die je zo goed kende als het
regende en hoe dan een paraplu aanvoelde
met dat vreemde aan hemel

15-7-1973


*


Metro

Mannen en vrouwen met gisteravonden en eerder
in koffer, handtas en hoofd, spelen vrijer
met hun electriciteit

er is een bewegen dat vooruitdenkt, de
oude man wordt nog een jaar gegund en de vrouw
in het wit zit gewoon te trouwen van ja
tegen het kind

dat me aankijkt van zoveel ben ik groter
en inderdaad hij zal later gaan op zijn
laatste reis

waar allen aan denken in een lichaamsdeel
vol nacht, dat niet door zon wordt gestoord

ik stap uit, van plan meer te leven dan
anders


*


Verjaardag

mijn moeder was jarig en hoewel haar pols
er niet bij paste gaven we haar een armband
en hoewel niets bij niets paste was oma er
en ze had haar hele leven rechts gestemd
en ze lachte nog, 78 jaar oud en even jong als ik
bekeek ze de foto's van toen ik 3 was, toen ik 10
was, en de poolse tante was er en mijn vader
stond meer dan hij zat en er ontstond
verwarring over het serveren van drank
en oom evert had weer 3 tanden minder
maar ook hij lachte evenals de poolse tante,
en tante lida was even goed als altijd voor een ieder
en voor haar man, die niets meer zien kan
en een kunsthand heeft en die daarom goed
op de hoogte is van alle radioprogramma's
want hij kan nog heel goed horen en hij zei
dingen zomaar zonder gezicht en ook
oom henk wilde alles weten over de nieuwe
loods op mijn vaders fabriek en mijn vader
zei het en lachte en ze lachten allemaal en ook mijn
moeder zei met alles: ik ben jarig, ik ben jarig
en hoewel niets bij niets paste
was alles goed en mijn oma bekeek mijn foto
van toen ik pasgeboren was.


Arie Gelderblom (1945-1991)

Als man zou ik het goed met je willen kunnen vinden, als dichter waardeer ik vooral je humor en je zwartgalligheid, als discipel heb ik echter redenen precies hetzelfde omgekeerd te vinden.
• Arie Gelderblom in een brief aan Gerrit Komrij



• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J.G. Danser -- In den avond & Melissa

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl

In den avond

Des avonds buigt mijn loome mijmring over
Naar haar, mijn lief, en naar haar stil gemoed:
Zoo nijgt een boom soms wel zijn bronzen loover
Over het koele water aan zijn voet.

En ik word droef. Want derft mijn ziel de toover
Dier lieve stem die 't wrangst gemis verzoet
Dan welkt mijn trots en ben ik naakt en poover,
Alleen verschroeid door felle hartstochtgloed.

Dan troost mij niets en schrei 'k in bange klachten
De helse pijnen mijner angsten uit,
Dan streelt mijn smart de somberste gedachten,

Tot mij de slaap de brandende oogen sluit
Om eindelijk mijn wezen traag te omnachten
Met zwaren droom, verscheurd door geen geluid.


*


Melissa

Dat nu dit eene zacht-herlezen woord
Zoo diep mijn zwijgend mijmren kon ontroeren
En tot die traag-vervaagde erinnring voeren
Als had mijn luisteren haar naam gehoord.

Dat was geluk: door angst noch lust gestoord
Schreden wij over winters sneeuwen vloeren
En spraken samen in een zoet vervoeren
Van wat ons in dit leven had bekoord.

Het was maar kort en 't lijkt een vreemde droom
Waarin zij tot mij kwam en tot mijn peinzen
Gelijk een bij naar hoven vol aroom.

En sinds: ik vond niet wat ik zoo behoef,
En zoo mijn woorden luid soms blijheid veinzen,
Mijn ziel is stil en vol verlangst en droef.


J.G. Danser (1893-1920)
uit: Ontmoetingen (1917)

Het kleine bundeltje, door J. van Krimpen te 's-Gravenhage verzorgd, bevat in zijn vierentwintig sonnetten een poëzie van weekheid en zinnelijke gevoeligheid die aandoet als de laatste schoonheid van een voorbijgegaan tijdperk. Weemoed en verlangen, zachte genieting en angstige leegheid, broze aandoening en vluchtige ontroering om al wat, vergankelijk, troost en belooft en zou willen sterken, áls het maar niet zoo voorbijgaand was, en het hart zijn eigen bron van sterkte in zichzelf bezat.
• Albert Verwey



• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ester Naomi Perquin -- Testament

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• kb
• dichter des vaderlands
• website
• leest voor






•• In zijn sonnettenproject op Neerlandistiek.nl behandelt Marc van Oostendorp de ontwikkeling van de Nederlandse taal aan de hand van 196 (14x14) sonnetten. De laatste reeks van veertien is op speciaal verzoek door veertien dichteressen geschreven. Veertien maandagen lang kunt u hier steeds een van die sonnetten lezen, inclusief beschouwing. Vandaag nummer elf. De eerdere sonnetten waren van Lieke Marsman, Delphine Lecompte, Mieke van Zonneveld, Hester Knibbe, Elly de Waard, Sasja Janssen, Ana Roelofs, Dewi de Nijs Bik, Maria Barnas en Astrid Lampe.

Testament

Somber waren we. Somber, oud en vrolijk. Een laatste
bloedeloze zomer, alleen op afstand te verdragen.
Je was zo bleek geworden, mager. Bij daglicht
minder op je plaats dan ooit.

Afijn, zei ik, de laatste levensdagen. Je kuste mijn wang.
We rookten, beschaamd, om wat er over was.
Na alle grappen, wijn, volgehouden mensenhaat
en poëzie – we wisten niets.

Dit, zei je, moet het dan maar zijn. Schrijf jij maar
dat ik slordig was. Slordig. Gretig. Bang en
goed gekleed. Zes woordenboeken oud.

Aufwiedersehen,Schwesterlein. Lijdend aan liefde,
de greep van het café – de zon zakt straks
weer richting hel. Alle idioten vieren feest.


Ester Naomi Perquin (1980)

Misschien rest ons, oog in oog met de dood, niets meer dan de taal, de juiste formulering, het goed gekozen woord. Dit gedicht gaat over een gesprek met iemand die dood zou gaan en is tegelijkertijd een gesprek met een dode, die met je wordt aangesproken, en daardoor in de veertien regels van het sonnet weer heel even komt praten.

Het is een sonnet van opsommingen, van tegenstrijdigheden. “Somber, oud en vrolijk”. “Grappen, wijn en volgehouden mensenhaat”. “Slordig, gretig, bang en goed gekleed”. Juist doordat het niet bij elkaar past, lukt het daardoor om letterlijk met een handjevol goed gekozen woorden de bloedelozezomermiddag op te roepen. En de allermooiste woordgroep is volgehouden mensenhaat, waar een heel karakter in verborgen zit.

Wie de Nederlandse dichtkunst van de afgelopen jaren een beetje heeft gevolgd, herkent de dichter erin: Menno Wigman, en in het bijzonder diens gedicht ‘Rien ne va plus’ uit de bundel Slordig met geluk, waarin hij zelf een andere dode dichter aanspreekt en tot leven wekt: Slauerhoff.

Maar waar Wigman Slauerhoff heel pessimistisch liet zijn over het schrijven (zijn gedicht eindigt met de regel “Had je maar nooit een gedicht gezien”), daar laat Perquin Wigman toch nog een beetje aan de poëzie vasthouden. Althans, hij geeft haar toestemming om te schrijven dat hij ‘slordig’ was. En dat doet ze dan ook meteen, in een sonnet, toch eigenlijk meer zijn genre dan het hare. Een sonnet dat begint met het woord somber en eindigt met het woord feest, en dat alleen al daardoor steeds treuriger wordt.

• Marc van Oostendorp






• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

A. Roland Holst -- De tusschenkomst

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• letterkundig museum
• citaten

De tusschenkomst

Bij mijn tafel, toen de kamer donker werd, kwamen
uit de voortijden twee gedaanten staan, en zij
wezen op een kristal, roepende mij bij namen
van wind en licht: de dood rees als een maan in mij.

Maar ruischend kwam een derde
en wees naar de rand wolken,
die in het gouden westerraam lagen gedoofd:
ik zag, en weedom om de puinen van de volken
zonk in mijn hart toen hij zijn hand legde op mijn hoofd.


A. Roland Holst (1888-1976)
uit: De wilde kim (1925)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

A. Roland Holst -- Hooge deernis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• letterkundig museum
• citaten

Hooge deernis

Deernis vervult in den nacht hen, die ontstegen zijn
naar de toppen der aarde en peinzend neerzien
over dit schaduwenrijk; wrevel noch weerzin
kunnen zij langer meer voelen voor de bedrukten
in de ravijnen waar de holle wegen zijn
van de neerslachtigen, allen die klagend ontvielen
aan de vervoeringen die ook hen eenmaal verrukten.
Deernis over het wee van de gefaalde zielen
in hen, wien nu zelven de heemlen verschenen zijn -
Deernis en het vaarwel van hun machtloos erbarmen
naar de verloornen van dezer aarde geheimenis,
die daar bedwelmen in elkanders armen
- aanvanklijk weenend nog - een laatste heugenis
van de lichtende vleugelen, die verdwenen zijn.


A. Roland Holst (1888-1976)
uit: De wilde kim (1925)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Lauwereyns -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• schrijversgewijs
• npe
• wikipedia
• poetry
• handjevol gedichten

een hart zo groot als een walnoot
belooft de gift van het leven aan een zuigeling
geboren met een afwijking

na de transplantatie stroomt het bloed
de slag begint

en daarvoor zus

bestond gewoon niet
in volslagen duisternis een oneindigheid
zoals die daarna

je kunt dat gewetensmechanisme
beter niet te ver oprekken
zei de rups
die op de kop van de kikker zat

jij zowel als ik
jij en ik

snuiven is niet gelijk aan ademen
het traject van de lucht verandert in de neus


*


waarom slapen we
het nut van slaap en poëzie blijft vluchtig
snuiven is niet gelijk aan ademen

een alternatieve lyriek stelt voor
baltische winden rijmen
met zout op onze lippen

een zacht inlands gefluister een zacht
inlands gefluister

het tweede zelf van de dode hing nog even
in de lucht
een oog verstomd

door de kracht van het zwiepen van een jurk
in de dauw
wanneer de waarheid niet mee wil

zus stapte over de drempel
draaide zich om en bood haar hand
voor alle eeuwigheden die flits van zijn ertussen
wat maak je ervan


Jan Lauwereyns (1969)
uit: Zus (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Max Temmerman -- Lange omvaart & Tuinfeest

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• npe
• wikipedia
• vrijdag

Lange omvaart

De doden verlaten ons nooit.
Ze schepen in op een lange omvaart
met als bestemming de eindeloze deining.

Ze verwennen ons met flessen wijn
waarvan de bodem nooit in zicht komt.
Met geldstromen die niet opdrogen

en volkswijsheden die waar zijn
zolang iemand ze in de mond neemt.
God heeft zijn getal nodig.

Dagelijks heffen we het glas
op hun behouden thuiskomst.
(Er loopt een keerkring door ons huis.)

Met een beetje flessengeluk
ronden wij elke nacht opnieuw
Kaap de Goede Hoop.


*


Tuinfeest

De zon is een klankschaal
van warmte. Een dahlia van verlangen,
stroperig als een droom.

Rijk willen we worden. Nog rijker
dan we al zijn. We bewegen ons voort
in slow motion. ons zelfvertrouwen

is onuitputtelijk. Dagenlang leven we
ruim boven onze stand. Loom. Lood. Geloof.
Een hittegolf houdt het land in de ban.

Ik sprak een weduwe die lang geleden
een weduwnaar huwde. Ze vroeg zich af
voor wie haar man zaliger zou kiezen

na haar dood. ergens in een hemel.
Ze hoopte op iets zonder lichamen.
Op gedachten als neuronen

in een deeltjesversneller. Mijn hemel
is een tuinfeest dat blijft duren. Iedereen
schuift aan en wisselt af. Koffie, taart,

wijn en sigaretten. De kruin
van een onmetelijke kerselaar
waaronder tuinmeubilair uit de jaren tachtig.

Eindeloos, warme middagen duren
het langst. Vandaag is een voorschot.
In de hemel valt een avond allerzachtst.


Max Temmerman (1975)
uit: Huishoudkunde (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Dekkers -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• dbnl
• wikipedia

De warmte van een plek waar een dier heeft gelegen

infraroodliefde van een dier
van het redeloze dat
ver weg is en tegelijk hier
gloed die stokt en deelt
snorharen poetst

de zomer ruikt naar hooi
naar velden vol klaver
naar eelt van katachtigen
naar bloemen die onder een buik opbloeien

het dier bewaart in zijn ogen
een moeder van toevluchten
een signaal van een verholen afspraak
vergeefse warmte


*


Een zonbeschenen strogeelroze ksar in Tunesië

tijd, een asvlakte, in het brandpunt
van het tumult van jaren, midden
op dit plein, verrijst een fenix
van ongeldig, opnieuw beleven

hier is de geur van stof en munt
geen materie maar een rozig beeld
de zon die lui tegen een muur
van adobe is gaan leunen

gezeten op een muurtje bij de ksar
tel ik de luchtspiegelingen
een oud vrouwtje serveert de muntthee
en een brik waaruit - als ik erin bijt -
het eigeel over mijn kin druipt


Hans Dekkers (1954)
uit: De bedwelmingsman verroert zich (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Emmanuel Rosseels -- Blonde Nina & Vreest gy 't onweêr niet?

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl

Blonde Nina

Blonde Nina,
Wreede meisje,
Waerom immer,
Slaet ge uw blikken
Onverschillig
Op my neder,
Wen myn harte
Om uw weêrmin
Angstig zucht?

Nooit een woordje,
Of een wenkje,
Nooit een lonkje,
Of een lachje,
Wreede meisje,
Kwam my toonen;
Dat myn liefde
Aen uw harte
Dierbaer is.

Altyd lydend,
En steeds minnend,
Keer ik telkens
Aen uw' zyde
Weder, Nina;
En geen lonkje
Van meêdoogen,
Straelt u de oogen
Op my uit.

Vindt ge in liefde
Dan niets zaligs,
Niets verrukkends,
Dat de ziele
Doet ontbranden;
En gedurig
't Zoetst genieten,
Aen het harte
Smaken doet?

Zeg, of schept gy
Ligt genoegen,
Trotsche Nina,
In de zuchten,
In de klagten,
Die gedurig,
Door uw koelheid,
Bang en banger
My ontgaen.

Blonde Nina,
Wreede meisje,
Blyf niet langer
Onverschillig
Aen myn liefde;
Want uw weermin
Is my 't dierbaerst,
Is my 't hoogste
Heil op aerd.


*


Vreest gy 't onweêr niet?
Aen mevrouw Van Peene.

Zeg my, lief, aenminlyk meisje,
Zeg me, vreest gy 't onweêr niet? -
Waerom toeft gy op dit kerkhof,
Wen de bliksem nederschiet,
En de donder in het ronde
Bromt, en knaep en landman vliedt!

Wat toch zoekt gy op dit ure,
Waerom kryt ge u de oogen rood? -
Zeg my, teêr en treurig meisje,
Wat beduidt die bange nood?
Schreit ge op 't graf van uwe moeder -
Of is ligt uw minnaer dood?

Nam de dood hem uit uwe armen?
Treurt gy hier nu by zyn graf?
Meisje, ween niet om de liefde,
Die een stond u slechts begaf.
Ginter duert nog al die liefde,
Ginter wacht ze reeds u af!

Droog uw' tranen, staek uw' klagten;
Morgen, ziet ge uw minnaer weêr.
't Morgen zy hier uw' vertroosting,
't Gistren keert toch nimmermeer.
ô De tyd snelt spoedig henen,
Meisje, geef der droefheid keer.

In uw' ziele leev' de hope,
Tot ge weêr uw liev'ling ziet. -
Toef niet langer op dit kerkhof,
Wen de bliksem nederschiet,
En de donder in het ronde
Bromt, en knaep en landman vliedt.


Emmanuel Rosseels (1818-1904)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Astrid Lampe -- Dit repair-cafe neemt rijmwoorden in hergebruik

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• dbnl
• poetry
• youtube
• avondlog






•• In zijn sonnettenproject op Neerlandistiek.nl behandelt Marc van Oostendorp de ontwikkeling van de Nederlandse taal aan de hand van 196 (14x14) sonnetten. De laatste reeks van veertien is op speciaal verzoek door veertien dichteressen geschreven. Veertien maandagen lang kunt u hier steeds een van die sonnetten lezen, inclusief beschouwing. Vandaag nummer tien. De eerdere sonnetten waren van Lieke Marsman, Delphine Lecompte, Mieke van Zonneveld, Hester Knibbe, Elly de Waard, Sasja Janssen, Ana Roelofs, Dewi de Nijs Bik en Maria Barnas.

Dit repair-cafe neemt rijmwoorden in hergebruik
Rijmwoorden zijn net als de inkt in cartridges het vloeibare goud
De veroudering in onze Senseo-apparaten is ingebouwd
Een beetje oorlogsindustrie draait op Magenta
Twitter staat van oudsher bekend om zijn berichten van 140 tekens
Wij schrapten belangrijke woorden
Of wij besloten de boodschap maar helemaal niet te plaatsen
Vandaar dat een modern sonnet fiks langer is dan een moderne tweet
Offline online bij alle diensten wordt gesjoemeld tegenwoordig
Ik maak keihard reclame voor de volta en Trump is lyrisch
De kruiskop is gefotoshopt
Het haar van Kim Jong-un is wel echt
Coupe vorkheftruck zo werkt framing
Wie het beste polariseren kan wint een pallet volle cartridges

Astrid Lampe (1955)

Je kunt dit sonnet op allerlei manieren lezen, maar ik lees het als grappig. De 14 sonnetten die we deze weken publiceren en die deze serie van 196 (=14×14) afsluiten, zijn behalve sonnetten natuurlijk ook antwoorden van dichters op de vraag: wil je een sonnet schrijven voor Neerlandistiek?

Zo’n vraag aan Astrid Lampe stellen, vergt de moed om iets stompzinnigs te doen, om net te doen alsof je niet begrijpt wat er op de wereld te koop is. Er zijn sowieso niet veel sonnettendichters meer, maar Lampe is van alle dichters die ik ken misschien wel de minst sonnetterende.

Toch kan zij natuurlijk ook best wat rijmwoorden halen van het repair-café: goud en ingebouwd en zelfs veroudering. Maar daarna wordt dat rijmen toch weer losgelaten, al duikt het af en toe weer heel even op (kruiskop, gefotoshopt) en de vorm van het sonnet vergeleken met een ander, hedendaagser genre: de tweet, in het bijzonder die van de heer D.J. Trump, lyrisch als hij is voor ‘keiharde reclame voor de volta’.

Dit moderne sonnet is dan ook een stuk langer dan een ‘moderne tweet’: het beslaat er veertien. Veertien memorabele tweets, trouwens, die ieder voor zich ook best becommentarieerd konden worden.

• Marc van Oostendorp






• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bertus Aafjes -- Regen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• dbnl
• npe
• wat gedichten
• citaten

Regen

Mijn lief in de grijze morgen
stak paradijselijk af
tegen het kamergraf
en de gordijnen vol zorgen.

Ik beet in haar zachte mond;
toen bloeide zij langzaam open
aan glanzige ogen en mond,
doch sliep weer, bijna terstond.

en nu is het weer de regen
die herbegint zijn macht
over mijn hart te nemen.


Bertus Aafjes (1914-1993)
uit: Het gevecht met de muze (1940)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bertus Aafjes -- Het bezoek

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• dbnl
• npe
• wat gedichten
• citaten

Het bezoek

Ik liep mij te verlopen.
Geminacht door de straten
kwam ik tot voor jouw deur.

De deur ging toe en open;
- de trap, de tred, jouw kamer
nu liggen wit en roze
twee hemden naast elkander.

Ik huiver onomwonden
omdat ik nu verander
tegen dit korenblonde.


Bertus Aafjes (1914-1993)
uit: Het gevecht met de muze (1940)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Peter Holvoet-Hanssen -- De mezenman & Toegankelijk gedicht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• dbnl
• wikipedia
• meander
• het land van Music Hall

De mezenman

hej daar is de mezenman
naakt geboren in de beek
hij fluit naar ons
wij fluiten hem na

hej hej we zien hem paren
met de aarde
vindt het vossenbrood
op het vergeten pad

hoj vrouwtje hoj
zwiep van tak naar tak
zalig die van het ruisen weet
en ons meesjes niet vergeet


*


Toegankelijk gedicht
zoals de reuzin door het water waadt

geef mij warmte en wifi
vertel dan pas bij ijzerkruid
met stevige stengel veerkrachtig tongblad
de Legende van de Witte Slang
de Legende van de Blauwe Slang
geen goedgekeurd engagement
of onschadelijke melkschuimauthenticiteit
bespaar mij de spruw de herkenbaarheid

ik ben geen man ik ben geen vrouw
ik ben niet licht ik ben niet donker
ik ben niet of het leven of de dood
ik ben het kleine en in het kleine groot
ik ben het gapend gat in het geflonker
ik ben geen toeval of geen toeval
ik breek mij af en bouw mij op
ik ben niet God hij zit op de pot
ik ontplooi mij in u gij zijt in mij
in de schatkaart de scheur de vouw
ik beweeg maar ik beweeg niet
ik ben de vreugde het verdriet
het spectrum van snoek tot roek
ik ben niet goed ik ben niet kwaad
ik kom bij elke opening te laat
ik kom voor het woord voor de daad
is dat vóór de daad of voor de dààd
gij zijt gebeten komt het niet te weten
dit is het blauwboek dat niet bestaat

warmte en wifi een zeldzaam gezonde
bries van stilte zwijg liever zwijg toch
tot in het negende octaaf


Peter Holvoet-Hanssen (1960)
uit: Blauwboek. Gedichten voor de grote reuzin (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henriette Roland Holst -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• iisg
• schrijversprentenboek

Over schijnbaar en werkelijk weten

Bename' en ordenen geeft menschen vrede.
Zij noemen 't ‘weten’ en hun onrust paait
zich, hun hart dat geen grond kon vinden draait
zich toe naar vastheid van uiterlijkheden.
En woorden tot een stelsel saâmgenaaid
werpen ze om der wereld gewil'ge leden,
denken te dooven door haar te bekleeden
wind van mysterie die van uit haar waait.

Stelsels, benamingen van mensche', onmachtig
alle, te dringe' in 't wijzenlooze wezen
zijn ze en mijn hart is eindlijk des gewis.
Eve', - als een zon momentaan opgerezen, -
eve' een voelen met alle dinge' eendrachtig,
dat's 't waarste weten wat voor menschen is.


*


Over de zwakheid van het verenkelde

Als een zeevaarder die denkt te bewijzen
plantend zijn vlag in 't zand het recht van macht
over 't onnooz'le volk waar zijne reizen
hem tot hun onheil hebben heengebracht -
zoo doet hij, die zijn machtwoord luid laat rijzen,
boven den wil van een geheel geslacht,
vergetend dat gezamenlijke wijzen
alleen, de schoonheid paren aan de kracht.

Want koren worden gemak'lijk gedragen
door ruimten heen, waar ééne stem bezwijkt
wijl alle stemme' in kore' elkander schragen.
En wie alleen wil zingen, moet niet klagen
wanneer zijn stem soms onwelluidend blijkt,
en niet zoo ver, als een koor draagt, kan dragen.


Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)
uit: Sonnetten en verzen in terzinen geschreven (1896)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

K. Schippers -- Je weet het eigenlijk nooit & Naar Dublin

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• querido
• radiointerview

Je weet het eigenlijk nooit
voor Gerard Bron

Vanmorgen zonder jas het huis uit
Prettig want ik heb een hekel aan jassen
Daar begint het te regenen
Naar boven om mijn jas te halen
Ik ben de straat uit en het is droog

Jas over de arm op weg naar mijn afspraak
Als ik er ben en naar buiten kijk
Zie ik dat het regent
En ben ik blij dat ik een jas bij me heb

Als ik een uur later vertrek
Leg ik de jas over mijn arm
Want het is droog

En een straat verder weer aan
Want het begint te regenen


*


Naar Dublin
voor Philip Mechanicus

Eén keer van Amsterdam naar Dublin gevlogen.
Later schreef ik:
Boven de Noordzee en de Engelse kust
keek ik naar beneden
en ik zag de landkaart uit de Bos Atlas:
het woord Noordzee
een beetje scheef gedrukt in het water
en de namen van de kuststeden
ook in de zee
omdat er op het land
geen plaats meer was.

Mocht ik nog eens gaan
dan zou ik misschien schrijven:
Boven de Noordzee en de Engelse kust
naar beneden gekeken,
de zee en de Engelse kust gezien.

Of:
De hemel had de kleur van mijn sokken,
maar ik kon niet zien
of het eb of vloed was.

De werkelijkheid lijdt niet
onder die observaties.
Er zijn alleen maar
verschillende gezichtspunten.


K. Schippers (1936)
uit: Een klok en profil (1965)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Miriam Van hee -- Reeën & Er zijn geen argumenten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• dbnl
• bezige bij
• leestafel
• wikipedia

Reeën

ik vroeg of je nog van me hield
en je zweeg lange tijd
tot je 'kijk', zei, 'beneden'

daar stonden in langzaam
en laaghangend licht
twee reeën een ogenblik stil,
toen vluchtten zij snel en gewichtloos
het struikgewas in

hier en daar werden bladeren geel
dat was wat je daarna zou zeggen
'september, de herfst komt er aan'


uit: De bramenpluk (2002)


*


Er zijn geen argumenten

er zijn geen argumenten
in de liefde geen bewijzen
ik zou je kunnen vragen
om nooit van me weg te gaan
je zou een antwoord kunnen geven
een teken dat ik moet ontcijferen
soms lachen wij en zijn onszelf
zo leven wij en zoeken
diep in elkaar naar een plek
waar wij het liefste zijn
een ogenblik een dag

daarna weer en dieper
zoals eenden naar de bodem duiken
en het is nooit genoeg


Miriam Van hee (1952)
uit: Reisgeld (1992)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster