Maurice Dumas -- Je ouwe tante

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• gezongen versie
• meer op youtube

Je ouwe tante

Mijn lieve nicht, ik zou wel kunnen grienen
Van vreugde, want ik hoor het gaat je goed
Ze zeggen dat je niet meer hoeft te dienen...
Je leeft nou zellef op je grote voet
In plaats van Jaantje heet je nou Jeannette
Ik snap het niet, hoe kom ie daar zo an?
Daar zou 'k nou ook m'n zin op kunnen zetten
Je ouwe tante houdt er ook wel van.

Je handen zijn niet ruw meer van het werken
Ze binne nou zoo zacht als zij fleweel
Je had altijd van die rooie harde vlerken
Maar door het niksdoen zijn ze zacht en heel
Ze zeggen je houdt nu zelf een massa booien,
Woont in een prachtig huis, nou kijk 's an...
As jij me nou is bij je thuis wou nooien
Je ouwe tante houdt er ook wel van

Ik hoor je zit gezaaid met diamanten
Onder de dames val jij 't meeste op
Je draagt de duurste kleren, zij en kanten
De mooiste pleures* boven op je kop
Je hebt een kamer vol met dooieletten
Drie maal per dag trek ie wat anders an
As jij voor mijn nou wat opzij kan zetten
Je ouwe tante houdt er ook wel van

Met eigen auto of met ekepazie
Rij je alle dagen deftig door de stad
Dan leun je in de kussens achterover
Alsof ie zeggen wil: wie doet me wat?
Je drinkt sepanje en rookt zuigeretjes
Op bals en opera's ben je stees vooran
Ze zeggen wat je uitvoert is niet netjes
Maar je ouwe tante houdt er ook wel van

Ze zien je teilekens met and're heren
En 's avonds ga je nooit alleen naar bed
Ze zeggen dat je je laat marioneren
Dat hebben ze van jou zo opgelet
Kan jij van al die vreemde heren houen?
Ik hield, toen 'k meisie was, van ene man
Maar as je 'r nou somwijlen één kan missen
Je ouwe tante houdt er ook wel van


Maurice Dumas (1878-1937)

*pleures (pleureuses) - veren op hoed



• Je ouwe tante houdt ook van Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leonard Nolens -- Vlucht & Unster

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• leestafel
• nog wat gedichten
• interview
• recensie






• Pas verschenen: Balans, de nieuwe bundel van Leonard Nolens.

Vlucht

Je bleef een buitenstaander
in de binnenstad
en sloeg op de vlucht voor de greep
van de groep, zijn geroep, zijn gedoe.

En was dat dan beter of bitter
je veertig jaar geleden
naar hier te begeven, alleen

beneden je groene wolken
te wonen van bomen, beter
dan onder de mensen te komen

daarginder? En is dit dan beter,
al deze dagen en maanden
en jaren vervaardigd van vragen?


*


Unster

Bezat je nu maar een balans,
bij voorkeur zo’n fijne Romeinse,
om koudweg je ziel te gaan wegen van top
tot teen, totaal, je doden bijeen
in die op- en neergaande dans

van zo’n balans, de twistende sterfdag
van vader, en later, het doofstomme ziekbed
van moeder, de as van broer Paul
die je schoenen bestuift en de last
van je krimpende kennissenkring, de barst

in het hart van je vriendschap met Frans,
bezat je nu maar zo’n balans –
je blijft op je zestigste blind als de helder
ziende, voortdurend verspringende naald
van geen enkel, geen telbaar getal.


Leonard Nolens (1947)
uit: Balans (2017)

• Onevenwichtigste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Omer Karel de Laey -- Empédocle

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• schrijversgewijs
• dbnl
• cubra
• wat gedichten

Empédocle

Empédocle was 'n ‘wijze’ en
wilde zien waarbij het kwam,
dat de Siciliaanse Etna
lava spuwde en rook en vlam.

- Hoe men mag, tot heden toe, de
vorsers, die op elk gebied
alles mordicus doorsnufflen
‘wijzen’ noemen, vat ik niet. -

Nu tot daar. Hij klom dus daaglijks
op de berg, en zwart en vuil,
zat er uren lang te kijken
naar het zieden van de kuil.

Te vergeefs. Want Vrouw Natuur gedoogt
niet of gedoogt niet licht,
dat men roekeloos de sluier
rukke van haar aangezicht.

Daar hij dus de machtloosheid ont-
waarde van zijn speurderszin,
Sprong de Griek verbijsterd en uit
wankelmoed de vierberg in.

Doch hij liet - tot blijvend teken
van zijn bluf en blinde waan -
op de kimme van de krater,
beide zijn sandalen staan.

En dit toont dat Zeus, die alles
wikt en weegt en wel bedenkt,
geren aan de grootse geesten
ook een greintje gekheid schenkt.


Omer Karel de Laey (1876-1909)

• Empedokelste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bertus Aafjes -- Iris en de Abessijnse neushoornvogel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• dbnl
• npe
• wat gedichten
• citaten

Iris en de Abessijnse neushoornvogel

Zij geeft de grote neushoornvogel
wat brood. Hij neemt het nijdig aan,
als van zijn minste onderdaan,
en slokt het in zijn blauwe krop.
Zijn ogen, schijnbaar onbewogen,
wenden laatdunkend door zijn kop.
Dan kijkt hij, strak en onverveerd,
door zijn gewaande gulden dreven;
ontkent het traliewerk als feit.
Zij wendt zich af, haast gechoqueerd,
te trots om hem nog meer te geven
en met dezelfde majesteit.


Bertus Aafjes (1914-1993)
uit: De lyrische schoolmeester (1949)

• Wop-wopste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Abdelkader Benali -- Meisje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• singel
• dbnl
• voorproefje uit Wax hollandais

Meisje

Meisje, meisje, meisje kijk omhoog naar
het spiegelbeeld van de toekomst dat je
voorgeschoteld wordt, kijk, kijk toch
verder, want je blik breekt het ogenblik,

en ziet hoe alles waterig en schitterend is,
die poel van leven waarin oceanen worden
uitgegooid, in jouw naam, in jouw plaats,
is dit zoals jij het wilt? Meisje, meisje, meisje,

lief, droom maar lekker, droom maar lang
met open ogen, vol van morgen, wees niet bang.
Gelukzalig jij voor wie gisteren alleen maar gisteren
is, niet de dagen aaneengeregen vol met mist en regen

vol met kommer en wat kwel, vol met modder. Meisje,
meisje, ik kijk naar jou, wens je dromen, wens je vrouw.


Abdelkader Benali (1975)
uit: Wax hollandais (2017)

• Wop-wopste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J.A. Dèr Mouw -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• historici.nl
• dbnl
• gedichten

'K zie nu al hoe 'k, als jij gestorven bent,
Zal zitten, kijkend naar je stil gezicht;
Wel vol verleden, toch pijnlijk verlicht,
Dat jij ten minste geen verdriet meer kent.

Mijn handen zullen, vroeger lang gewend,
Van zelf aaien je haar, waar levend ligt,
Als vroeger, nog het diep glanzende licht,
Dat uit de dood mij jouw vergeving zendt.

'T is alles tevergeefs: nu weet ik al,
Dat 'k dan, mijn hartje, niet begrijpen zal,
Hoe 'k jou geen liefde gaf, mijzelf geen rust;

Zelfkwellend zal 'k je, herrezen, zien staan,
Jong, als toen ik 't geluk voorbij liet gaan,
Die ene nacht. toen 'k je niet heb gekust.


*


Het teerste, door schaamacht'ge scherts verzwegen,
Het diepste, dat in half ontveinsde daad
Zich buiten waagt, half bang dat 't zich verraadt,
Half hopend, trots in enen en verlegen;

'T heiligste, dat langs laat begrepen wegen
Mijn ziel opvoerde tot haar hoogste staat,
Had ik aan sterke herinn'ring's gouden draad
Tot diadeem voor één aaneengeregen

En al het mooiste uit vroege jongensjaren,
Mijn sterren en muziek en verzen, waren
Op vreemde wijs vervlochten in mijn schat:

Mijn laatste liefde, vromer nog dan de eerste,
Gaf 't mooiste en 't heiligste, het diepste en 't teerste -
Onwerklijk was, die 'k 't meest heb liefgehad.


J.A. Dèr Mouw (1863-1919)
uit: Brahman I (1919)

• Brahmanste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

F. Splinter - Bruinvis & Het haaienei

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• F. Splinter publiceerde rond 1950 enige gedichten in het tijdschrift Libertinage, waarvan ‘Het haaienei’ in een enkele bloemlezing terechtkwam.

Bruinvis

Als ik nabijkom, vliegen meeuwen op
van 't taaie feestmaal dat de zee hun gaf;
een bruinvis, dood en met verminkte kop;
wat leeft op zee, vindt op het strand geen graf.

Een leren staart - misplaatste sikkelmaan -
ligt, zonder snelheid nu, een meter af.
Het leven, watervlug voorbijgegaan,
bespot eerbiedig zelfs zijn eigen graf.

Ben ik niet ook een bruinvis, aangespoeld
op 't oude land? De wintermeeuwen staan,
hun snavels wettend, klaar. Maar onbedoeld
- misplaatst ook hier - schijnt stil een jonge maan,
een woordensikkel, in mijn hart gevoeld
als leven. - Tot ook dat zal over gaan.


*


Het haaienei

Een plastic buideltje, aan elke hoek
een stekel, ligt te glimmen, stil, verward
in wat losbandig wier. Een donker hart
moest hierin groeien - tot een snelle vloek.

Mijn vinger deukt het knakkend hulsel van
een dood, die, levend, veler dood zou zijn.
Maar grote gesels blijken dikwijls klein -,
opdat hun eigen storm zich wreken kan.

En wat dan nog? - Dit nodeloze ei,
- bastaard van ridders uit een sterk getij,
de spruit van een bekrompen Noordzee-haai, -
Ik ben het zelf; het leven liefkoost mij,
verward in groene slingers, uiterst fraai
maar uitgespoeld, - en ook míjn schaal is taai.


F. Splinter (?-?)

• Gehaaidste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Antjie Krog -- sonnet van die warm gloede / sonnet van de opvliegers

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• youtube
• poetry
• recensie bij meander








•• ‘sonnet van die warm gloede’ staat in Waar ik jou word, een bundeling van “de 25 gedichten van Antjie Krog die iedereen gelezen moet hebben”. De vertaling van dit gedicht is van Robert Dorsman en Jan van der Haar.

sonnet van die warm gloede

iets kram jou rugmerg êrens vas jy voel
hoe sprei ’n pasgestigte angs
vanuit jou bors. jou are loop met vuur
jou vleis ontvlam jou hart kook vuurvas voort

jou bene bak na buite jou gesig
verseng jou wange spuug in vuur en vlam
en telkemale breek jy breek jy uit omhulsels
sweet jou vel brand ligte laaie skuif jy

op jou stoel dan weet jy hoe 'n vrou
op hete kole sit terwyl die menopause
haar sappigheid verwoes. dit is genoeg.

soos ’n krijger staan jy op en gooi jou wapens
vlammend weg – jy gryp die dood. jy druk
sy fokken neus in jou klipperige kaal geplukte poes


*


sonnet van de opvliegers

iets kramt zich ergens in je ruggenmerg vast je voelt
een pas ontstane angst opwellen
in je borst. je aderen zinderen van vuur
je vlees ontvlamt je hart kookt vuurvast door

je benen klappen naar buiten je gezicht
verzengt je wangen spuwen vuur en vlam
en tellkens breek je breek je uit in lagen
zweet je huid witheet in lichterlaaie schuivend

op je stoel besef je pas hoe een vrouw
op hete kolen zit terwijl de overgang
haar sappigheid verwoest. genoeg.

als een krijger sta je op en smijt je wapens
vlammend weg – je grijpt de dood. je drukt
die rotgok van ‘m in je korrelige kaalgeplukte kut


Antjie Krog (1952)
uit: Waar ik jou word (2017)

• Kaalgeplukste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Piet Paaltjens -- Aan Hedwig

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• kb
• gedichten
• Familie en kennissen als luisterboek








•• 150 jaar geleden verscheen Snikken en grimlachjes van Piet Paaltjens. In Schiedam (Paaltjens’ woonplaats destijds) wordt dat de komende maanden gevierd.

Aan Hedwig

Wat nu een kerkhof in mij is, was, lang geleên,
Een vroolijk marktplein, waar een dartle zwerm dooreen
Krioelde van de dolste droomen, somtijds wel
Wat al te dol, en toch vermaaklijk in hun spel.

Het was me een leventje daarbinnen! Zien verging
Een mensch en hooren. Doch op eenmaal, daar verving
Een aaklig steunen 't blij rumoer, en dan - een gil
Als van een zinkende equipage. En toen was 't stil.

Ach, wat geen enkle van mijn droomen had verwacht:
Een zoete vrouwenhand had ze allen omgebracht.
Zoet, valsch, arm handje! 't Vonnis, dat u trof, was zwaar:
Gij hebt u moeten geven aan een weduwnaar.

Gij glimlacht, Hedwig, maar ik zeg u, glimlach niet!
Nog strenger oordeel zie ik voor u dagen in 't verschiet.
De hand, die eens mijn droomen worgde, was wel wreed,
Maar wreeder was nog, wat uw dartle hand misdeed.

Op de piano dansend dorst uw hand begaan,
Wat zelfs hyena's slechts tersluips bij nacht bestaan:
Met onbarmhartig-smeltendteêr klaviergeluid
Trok ze al mijn doode droomen weer hun graven uit.

Afschuwlijk! Wat reeds halfvergaan was in den schoot
Van mijn gemoed, dat woelde uw wreevle hand weer bloot.
Het is daarbinnen niet meer uit te houden! 'k Stik,
Als ik maar even afdaal in mijn eigen ik!

En toch, met wellust zou 'k me domplen in mij zelf,
Kon 'k u slechts met mij sleuren in dat grafgewelf.
Als 'k u daar, Hedwig, in de stikstof smoren zag,
Hoe zou mijn ziel dan dreunen van mijn laatsten lach!


Piet Paaltjens (1835-1894)
uit: Snikken en grimlachjes (1867)

• Grimlachendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

E.J. Potgieter -- Het Papegaaien-deuntje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• bloemlezing
• wikipedia
• dbnl
• literatuurgeschiedenis
• Gezongen versie van Papegaaien-deuntje







• "Het is satirisch, evenals het Papegaayen-deuntjen, waarin de papegaai het hatelijk symbool is van alle slaperige conformisten in zijn eigen tijd."

Het Papegaaien-deuntje

Wat leide ik toch een leven,
Het prinsjen van de buurt!
Mijn stok is bruin gewreven,
Mijn kooi is glad geschuurd,
En ik kan klontjens krijgen
Voor 't praten en voor 't zwijgen.
Ai! Lorretjen;
Kaporretjen,
Kapoe, kapoe, kapoe,
Houd mij je bekjen toe!

En zou ik mij dan storen
Aan 't smalen van dien knaap,
Die steeds wat nieuws wil hooren,
Die me uitscheldt voor een aap,
En mij zoo graag zou dwingen,
Een eigen lied te zingen?
Neen, Lorretjen
Kaporretjen,
Kapoe, kapoe, kapoe,
Is daar te snugger toe!

Ik ken wel mijns gelijken,
Die wand'len over straat,
Die met een degen prijken,
Die zitten in den raad,
Zij kregen 't beste hapjen,
Door krek te doen als Papjen.
En Lorretjen,
Kaporretjen,
Kapoe, Kapoe, kapoe,
Waar past die al niet toe?


E.J. Potgieter (1808-1875)
uit: Liedekens van Bontekoe (1840)

• Kaporretje-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Joost van den Vondel -- Rei der joffers uit Noah ('Waar bleef de zwaan?')

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• kb
• dbnl
• youtube
• literatuurgeschiedenis
• citaten






• De rei-zang over de zwaan uit Vondels toneelstuk Noah verwoordt het lichtzinnige antwoord van de mensheid op de dreiging van de zondvloed: "De Joffers heffen een lied aan over de levenswandel van de zwaan, die onbekommerd op de vloed nestelt. Zwemmend brengt zij haar jongen groot en zelfs 'Stervende zingt ze een vrolijk lied/ in 't suikerriet'. De zwaan leeft dus niet alleen blij maar sterft ook zo: 'Zij tart de nijdige dood uit lust/ met kwinkeleren, en triomferen,/ en sterft gerust." Volgens sommigen behoort deze 'zwanenzang' tot het allermooiste wat Vondel geschreven heeft.
De volledige tekst van Noah leest u hier. Een zeer volledige samenvatting hier.

Waar bleef de zwaan?
Zou het al zinken en vergaan,
Waar bleef de zwaan?
Waar bleef de zwaan,
De zwaan, dat vrolijke waterdier,
Nooit zat van kussen?
Geen waatren blussen
Haar minnevier*.

’t Lust haar te nestlen op de vloed,
Zij kweekt de gloed,
Zij kweekt de gloed
Met hare vrolijke wederga,
En kipt* hare eiers,
en acht geen schreiers,
Noch vreest geen scha.

Vliegende jongen zwemmen mee
Door stroom en zee,
Door stroom en zee.
Zij groeit in ’t levendig element,
En wast de veren,
En vaart spansseren*
Tot ’s levens end.

Stervende zingt ze een vrolijk lied
In ’t suikerriet,
In ’t suikerriet.
Zij tart de nijdige dood uit lust
Met kwinkeleren
En triomferen,
En sterft gerust.

Stervende zoekt haar flauw gezicht
Nog eens het licht,
Nog eens het licht,
De bruidschat van de natuur te leen
Aan elk gegeven,
Om blij te leven:
Zo vaart ze heen.


Joost van den Vondel (1587-1679)
uit: Noah, of ondergang der eerste weerelt (1667)

minnevier = minnevuur
kipt = broedt uit
vaart spansseren = spelend eropuit trekken




• Zwaanste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Wilmink -- Het meisje spreekt

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• kb
• dbnl
• leestafel

Het meisje spreekt

Toen ik voor het eerst die dingen hoorde
Was ik dertien of veertien jaar.
Zag op weg naar school de mensen op straat
En dacht: die zijn naar bed geweest
Met elkaar.

Maar geen spoor van avontuur
En geen spoor van licht
In hun hele postuur,
In hun hele gezicht.

De eerste keer van mezelf
Ben ik bij dageraad voor het raam gaan staan,
En het licht van de zon bescheen
Een schoorsteen, een plat met kiezelsteen,
En ik zag daar mijn leven van jongs af aan.

Ik heb het ook weleens gedaan
Alleen maar voor de gezelligheid,
Dat heette dan dat je werd verleid.
En als je dan 's morgens koffie maakt
Kan geen van de twee het zwijgen verbreken
En je voelt je op straat nog naakt.

Laatst heb ik een muur aangeraakt
Op een zomerse avond. Hij was warm.
Toen legde ik mijn hoofd op mijn arm,
En het was of ik weer dat kind zijn zou,
Als ik maar aftelde: zes, negen, tien,
Als ik maar riep: wie niet weg is is gezien.


Willem Wilmink (1936-2003)
uit: Het kind is de vader van de man (1989)

• Zes-negen-tien-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Alain Delmotte -- Petit portrait à propos d'une poire

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• youtube
• recensie
• ooteoote
• stanza

Petit portrait à propos d'une poire
Warhoofd schetst zijn zelfportret

     1

Hij is bedreven in het nooit au sérieux worden genomen. Dat er met
hem geen rekening wordt gehouden, hij smeekt erom, het is zijn
zegen.

Van opzij worden geschoven maakt hij een zaak. Plichtsgetrouw
behoort zich laten bedotten tot zijn dagelijkse taken.

Koste wat kost kickt hij op zich uitgerangeerd voelen.

Kunstzinnig en deskundig in gekkenwerk trekt hij weloverwogen
meestal aan het kortste eind.

Dat hij vandaag alweer geen gehoor kon vinden, maakt zijn dag
goed. Maakt zijn dag af.



     2

Stoten onder de gordel: voor geen geld in de wereld zou hij die
willen missen.

Blunders, flaters, zijn mond voorbijpraten, ondoordachte uitlatingen:
allemaal maakt het, slim bedacht, deel uit van zijn tactisch arsenaal.

Voor de voeten worden gelopen, is hem een niet te verwoorden
zaligheid: hij tekent ervoor.

Noodlot houdt hem bezig. De worp, de gril, de meewarige lol trekt
hem daarin aan.

Langs de weg die hij gaat, trapt hij in elke drol. Hij vermoedt dat het
de zijne zijn.

Dankbaar is hij voor elke tegenslag en voor wie hem gretig kan
manipuleren.



     3

Hij is schatrijk aan sores.

Boegeroep zijn richting uit? Hij geeft het toe – een genoegen.

Hij troost zich vaak met de gedachte aan een tegen hem gericht
complot.



     4

Waardigheid liet hij links liggen. Het was hem te zwaar, het was hem
te veel en al te menselijk.

Waardigheid. Het wordt niet meer geapprecieerd, het wordt niet meer
getolereerd. Het is niet langer meer van deze wereld.

Hij schaamt zich enkel over hoe hij daar nu staat met afgezakte
broek.



     5

Bij het stappen valt hij over zijn eigen benen. Altijd stoot hij zijn
hoofd wel ergens tegen.

Hij schaterlacht als er eigenlijk moet worden getreurd.

De kous op zijn kop krijgen en kop van jut zijn? Hij had het zelf niet
beter kunnen bedenken.


Alain Delmotte (1957)
uit: Warhoofds gekkenwerk (2017)

• Remslapendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Sebastien Crusener -- Meer nachten ijs IX & X

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• soundcloud
• muziek
• google+
• stanza

Meer nachten ijs
IX

Geraak weer eens een stap vooruit
nacht tevergeefs – woensdag –
het wemelt van de poeder,
nevel die het hospitaalgestel
de klok rond om de as doet struikelen

Het werkelijke heeft het veel te koud,

de ruimte erom rond
wordt ingenomen door een leegte
die te vol is van zichzelf

De hiel is halverwege
als het buiten klaar wordt, slaap
snijdt me de benen af,
zo voelt weer eens de ochtend

Stappen komen snel op mij terug
éénmaal klaarwakker voor de spiegel


*


X

Als in de winter:
nauwelijks

Van het ijs af
en doorrookt glad

Poëtisch in de sneeuw gepist
en op de spits gedreven:

stem
weggestemd op donderdag
met hoest
en stapelgaten aan de klank
die door de tanden zichtbaar is

Na het ijzige geen stilte,
na het ijzige de gil van korte metten

Ogen sluiten eerst


Sebastien Crusener
uit: Alle remslaap los! (2017)

“In de herfst en winter van 2016 werd ik gekweld door onrustige
slaap en doodsdrift en gebruikte te veel angstremmende medicijnen.
Als ik 's nachts wakker schrok noteerde ik de eerste opkomende
gedachte op een memovelletje. Uit al deze velletjes stelde ik
maanden later deze bundel samen.”




• Remslapendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Karel van den Oever -- Kunegonde van Heesewick

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• bio
• wat gedichten

Kunegonde van Heesewick*

Als d’ herfst in Brabant hei en bosch verblauwt
en ’t triestig over heel de wereld is,
de sloot verroest, de smuik waast in het lis,
de zon neerslachtig door de pepels grauwt,

dan schimt er een kasteel daár, doodsbenauwd...
Een gloed smeult laat in elke vensternis,
een spuwer druipt zwart water in ’t vernis
der gracht; mosgroene leeuw de poort beklauwt.

Men huivert, grafstil is ’t; een knorr'ge weerhaan schraaft
en rosse muggen weemlen doelloos op de gracht;
geen oude slotheer sloft langs gaanderij en zaal...

Tot daar opeens aan ’t torenraam weemoedig lacht
het bleek gelaat van Kunegonde, schoon-begaafd,
die met haar sluier wuift tot Gallo, haar gemaal.


Karel van den Oever (1879-1926)
uit: Verzen uit oorlogstijd (1919)

• De sage van Ridder Robert van Heeswijk verhaalt hoe deze de berooide graaf Gallo wil vermoorden, omdat Roberts dochter Kunegonde verliefd op hem was en er met hem vandoor wilde gaan. Maar de hemel strafte Robert voor zijn harteloosheid en hij werd met paard en al door de aarde verzwolgen.

• Kasteel Heeswijk

• Kunegondostripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ton Lebbink -- Voetbalknieën & Het een of het ander

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• vpro
• youtube
• de vlaardinger
• diana ozon

Het een of het ander

de ene vrouw gaat stappen
de ander tippelt

de ene is geblokt
de ander gestippeld

de ene schrokt
de ander smikkelt

het ene jaar duurt kort
het andere schrikkelt

de ene traan stort
de ander biggelt

de een is uitgelaten
de ander ingewikkeld
gehamerd en gesikkelt


*


Voetbalknieën

De stoomwals sintelbaant rondjes door het ovaal van
het stadion.
O O Olympisch.
Slipstreamslakken spuiten weg.
Rooskleurig
He! Kneet! Speedway Yesterday. Gouden helm

Tochtlatten kroeskoppen baardapen melkboerenhondenhaar.
Appelwangen.
Prutlippen wijsneuzen flaporen spekbeknekken.
Kippenborsten hangtieten.
Winterhanden bofkonten bierbuiken paardereten.
Voetbalknieën.
Stalbenen rildijen klapkuiten zweetvoeten tenekazen.
Brillejoden doofkwartels knikkerbollen mafkezen maagzweren
nierstenen leverkwalen.
Galbulten.
Voetbalknieën. Ja, ja ik weet het!

Pantoffelhelden spataderen klompvoeten spijkerlaarzen.
Zeurkousen lolbroeken.
Watertanden droogkloten.
Binnenschippers buitenspelers misstanden raakvlakken
tongzoenen liplezen.
Voetbalknieën.
Ik vaar een donkerbruine sloep het IJ uit.
Bij Pampus op paarse bordeelsluipers kliekjesgeest begluren,
leuk!
Kickboksen natrappen.
Voetbalknieën.

Dwangnagels ooievaarskuiten puntknieën spillebenen
jubeltenen snotneuzen waterhanden klootogen oorvijgen
hielelikkers papzakken slijmjurken puistekoppen
tennisarmen...

Voetbalknieën.


Ton Lebbink (1943-2017)

• Lebbingstrastripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hélène Swarth -- Herfst

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• wat gedichten
• dbnl
• historici
• graf
• over dit gedicht
• nog een herfstgedicht van swarth
• en nog een

Herfst

Nu rijpt de herfst de rijkgebronsde peren;
De sappige applen glansen, rood en goud,
En prachtig prijkt, gelijk een tooverwoud,
Het bosch, dat groen in purper doet verkeeren.

Krachtige balsemgeur uit kreupelhout
Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veêren
Doorstrepen ’t reine luchtblauw en vermeeren
Tot éen wolk, die de zon gevangen houdt.

Nu vul die vaas met gele October-rozen,
Leg blauwe druiven op die blanke schaal,
Tusschen de trossen laat de perzik blozen
Als avondrood, en loof als bloedkoraal
Van wilden wingerd blij mijn blik verpoozen,
Die symphonieën zoekt in kleurentaal.


Hélène Swarth (1859-1941)

• Swartste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hein Boeken -- Herfst

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• gedichten
• bwn


• portret door willem witsen

Herfst

En in de lucht des vochten uchtends hangen
De laatste dunne blaad'ren van het jaar,
Als in het zwarte takkennet gevangen,
Met fijnen glans van kleuren naast elkaar.

Zoo louterde de pracht zich van den langen
En luiden lichttijd en de breede schaar
Van groengedoschte boomen, tot die bange
En teere lichtkleur van het late jaar.

Die blaadren schenen mij een vreemd gezicht
Van schoone zielen uit veel enge pijn
En godgelijk genot alhaast gevlucht.

Hun laatste middag komt met zomerschijn
Van gouden stralen uit de hooge lucht
En drupplen tintlend in het laatste licht.


Hein Boeken 1861-1933

• Hein-Hein-Heinste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Miriam Van hee -- pinguïns

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• dbnl
• bezige bij
• leestafel
• wikipedia









•• ‘pinguïns’ staat in als werden wij ergens ontboden, de nieuwe bundel van Miriam Van hee.

pinguïns

de jongen hebben nog dons op de borst
als ze toekijken hoe zich hun moeders
langzaam verwijderen, in de mist, als
hebben ze voetboeien om, hun tijd is

gekomen, zij moeten zich storten in zee,
de jongen zich redden alleen, wie heeft
hun geleerd om nooit de vorm uit het oog
te verliezen, zij zien naar het schijnt elkaar

niet terug, daar staan zij, de ijzige wind
blaast verzamelen, het is zaak voor de
sprong vrienden te vinden en je vraagt

je wel af wat ze voelen, heimwee
verlangen, maar het is dit, geen keuze
geen sneeuwpret maar voetboeien, dit


Miriam Van hee (1952)
uit: als werden wij ergens ontboden (2017)

• Pingowijnste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Laurens Hoevenaren -- Een kind

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• meander










• Gedicht van vandaag werd geschreven in het kader van International Coming Out Day (gister).

Een kind

Heb je een kind en weet je hoe het voelt
wanneer het in je groeit? Ken je de warmte
van het kleine lijf in vaders handen,
de hunkering bij jou te mogen horen?

Eens droeg ik bloemen in het donker en kende geen verschil
tussen verbannen of bespuugd. Ik wist alleen
dat ik zou breken in het licht.
Ik was het duister zelf: wie kent de pijn
omdat je niet mag zijn?
Wie weerstaat de lokroep van het water?

Tot iemand zei: ‘Een waterlelie toont zijn hart
uitsluitend in de zon. Niemand heeft zichzelf gemaakt
en liefde is bij ieder aangeboren.’
Uit koude modder ging ik open.

Nu hijs ik de vlag voor iedereen
die zich bevrijdt, ik laat de wind
de kleuren dragen naar huizen in dit land
waar mensen, ouders, iets van homo’s vinden.
En verder nog, naar zo veel landen
waar marteling en smaad
of zelfs de kogel mij zou wachten.

Heb je zo’n kind? Ben je zo’n kind?
Hijs dan de vlag, kom in het licht.
Durf naar een regenboog te reiken,
opdat geen mens uit liefde
zal vergaan.


Laurens Hoevenaren (1960)

• Regensteboogste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Nachoem M. Wijnberg -- Heer van

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• npe
• kb
• leest voor






• Uit Voor jou, van jou, de nieuwe bundel van Nachoem M. Wijnberg, met als thema ‘herinnering’.

Heer van

Met honden jagen
op herinneringen,
maar als zij er een in het nauw gedreven hebben
en jij te laat komt
hebben ze die al uiteengescheurd,
maar als je snel bent
kun je de staart afsnijden
en de rest door de honden laten uiteenscheuren.

Je bent een heer van de herinnering
en loopt over velden
alsof ze van jou zijn,
of je kan zeggen dat je op een vos jaagt
als je vroeg in de ochtend
over het veld van een ander loopt,
aan de rand van een bos.

Een oude man die op het veld werkt
vraagt: waar is uw paard,
waar zijn de honden?

De honden zijn de vos kwijtgeraakt
en jij de honden
en omdat je nooit geleerd hebt
hoe goed op een paard te zitten
ben je afgestapt.

De heer van de honden
is nog steeds bij de honden,
en zal hen naar huis brengen,
de weg naar huis
is de enige die het paard nog kent.


Nachoem M. Wijnberg (1961)
uit: Voor jou, van jou (2017)

• Hondenvossestripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jotie T'Hooft -- Wat ik bemin

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• leestafel
• meander
• tv-portret
• over Junkieverdriet






• Na 41 jaar een nieuwe uitgave van Junkieverdriet van Jotie T'Hooft.

Wat ik bemin

Er woont nu een marter in mijn hart,
Die kleine spier die ziekte doorstond
En verrukking, genezing en smart
En waarmee ik zal verderleven, liefhebben
En scheppen. Want de mens is rond.

Eens splijt zijn kern, een kei
Rolt plotseling door de pas
En alles is verbrijzeld en bevroren.
Zij het november, zij het mei,
In gistend fruit vormt zich een gas
En kleine dieren knagen aan het koren.

Dat heb ik geleerd. Nog ben ik jong
Maar ik ben oud. Al wat ik bezong
Verschrompelt vlug, wat ik bemin
Bestaat, hoewel ik het verzin
En door mijn woorden waadt het einde
Nader, duidelijker dan het begin.


Jotie T’Hooft (1956-1977)
uit: Junkieverdriet (1976)

• forsenimfenbillenstripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Yannick Dangre -- Sprookje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• bezige bij
• wikipedia
• leest voor
• vpro boeken

Sprookje

Er was eens een schepping die smeekte
om mijn deelneming.

Maar ik deed het niet, bleef als een kind
spelen in de hoeken van de taal,
waar ik rommel maakte en sierlijke
uitvluchten tatoeëerde op mijn huid.

Ook nu nog zit ik hier en wring me in bochten
van betekenis, schaaf aan gloednieuw daglicht
en forse nimfenbillen, aan een universum
vol leegstaande verlangens en adjectieven
die ik langzaam de trap op zing.

Kom nou, smeekt de schepping nog steeds,
onwetend dat zij dankzij mij beweegt.


Yannick Dangre (1988)
uit: Nacht en navel (2017)

• forsenimfenbillenstripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Simon Vestdijk -- Een rondedans is voor geen kruis bezweken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• dbnl
• kb

Een rondedans is voor geen kruis bezweken.
De duivels zijn met katervocht bespet.
De bergen zijn zoo geil uiteengeweken
Als trokken zij de hemel mee in bed.

Vergeefs zwaai ik het heilig veilig teeken:
Zij dansen bij hun steen met sloer en slet;
Een rondedans is voor geen kruis bezweken
En wordt zelfs door de Moeder niet belet.

Moeders laten hun logge borsten weeken
In de rivier tot alomprangend vet
Waarin de duivels spitse vingers steken.

Zij dansen, dansen, nauw begonnen met
Hun rondedans, die voor geen kruis bezweken
Zich schielijk heenslaat door mijn schietgebed!


Simon Vestdijk (1898-1971)
uit: Gestelsche liederen (1949)

Duivels, katervocht, bespet, geil, sloer, slet, logge borsten weken, alomprangend vet, spitse vingers steken. Ook in deze omgeving houden hogere begrippen geen stand: wat te denken van de Moeder? Dit gedicht heeft van de drie, als op zichzelf staand sonnet, wel het meest behoefte aan samenhang. Toch kan men na enig nadenken ook dit sonnet als een zelfstandig gedicht begrijpen. Er is een saturnusfeest aan de gang in de afgrond tussen de bergen. De ik-figuur, kennelijk tegen zijn zin daar beland, - wat zo'n hel voor psychanalisten betekent, hoef ik wel niet te vertellen, en anders verzint men maar even wat die hemel daar doet, in die afgrond en in dat bed - bezweert deze heksensabbat met het kruisteken, maar tevergeefs . Het laatste terzet toont dat ook de ik-figuur (evenals Merlijn van een maagd en de duivel een zoon) het goede en het kwade, het hogere en het lagere in zich verenigt, gelijk hier hel en hemel één zijn. ‘Verenigt’ zeg ik, want wie zijn deugden op hun waarde wil toetsen, zoekt het kwaad.
R.A. Cornets de Groot




• ontuchtigste-padden-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Simon Vestdijk -- De dikste kloostermuren zijn bezeten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• dbnl
• kb

De dikste kloostermuren zijn bezeten
En spitsen de ooren naar ons veil rumoer,
Ik ben op u, gij zijt op mij gebeten.
Ik ben de duivel, en gij zijt moer!

Mijn liefde heb ik aan uw val gemeten.
Ik sla de maat voor een soldatenhoer.
De dikste kloostermuren zijn bezeten
En spuwen kruis en krans en kralensnoer.

Hoe vaak hebt gij mij 't zangersfeest verweten
Komaan, 'k verkoop u aan een heerenboer
Die met twee gouden hammen heeft ontbeten!

Ontucht'ge padden spieden door de reten
Naar de geliefde van een troubadour
De dikste kloostermuren zijn bezeten!


Simon Vestdijk (1898-1971)
uit: Gestelsche liederen (1949)

Een klaarblijkelijk lied is dit rondeelsonnet allerminst. Dat zangersfeest verwijst wel naar die troubadour en naar het zesde vers, maar wat er precies mee bedoeld wordt, blijft de lezer duister; erg is dat natuurlijk niet. Kennelijk bevinden de zanger en zijn geliefde zich in een klooster, waar hun echtelijke(?) ruzie de aandacht trekt van de bewoners. Ze worden bespied, de twee, ze vermoeden toornige blikken, kwaad gerammel met de rozenkrans, in het m.i. wat al te zwaar aangezette beeld van de spuwende muren.
R.A. Cornets de Groot




• ontuchtigste-padden-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Pol de Mont -- Nacht in de lente

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• schrijversgewijs
• wat gedichten

Nacht in de lente (8)

De waterlelie fezelt stil:
‘Ik moet u een ding verraden...
Twee jongen gelieven... gistren nacht...
Hoor toe, wat gekke daden!

Die kwamen met lijnen, netten er bij,
den stroom zacht langs gegleden
en hielden, bij 't zwenken der boot, gansch zoet
mij onbegrijplike reden...

Zij – duikte de hand in den klaren vloed,
om den kloppenden pols te koelen,
hij – wou op den eigensten stond, op beurt
de warmte van 't waterken voelen!

Doch – onder de baarkens, ontmoetten elkaar
verstolen eweg, hunne handen,
nu vloden ze elkaar, dan vongen ze elkaar,
mij raakten ze – ik voelde ze branden!

De visselkens hebben er niets van gemerkt
van die zalige liefdestonden...
Ik echter, heb alles, met heimlik genot
bespied, uit de duisteren gronden.


Pol de Mont (1857-1931)
uit: Lentesotternijen (1881)

• Sotste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Engelman -- En Rade

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• bwn
• wikipedia
• dbnl
• schrijversinfo
• gedichten
• toelichting op dit gedicht

• schilderij van piet vermeulen

En Rade*
vocalise* voor Cavalcanti

Groen is de gong
groen is de watergong
waterwee, watergong
groen is de gong van de zee

Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Singapore
achter de vest

stem die mijn slaap doorzong
waterklok, watertong
koperen long van de ree

Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Senegal
wijd van het nest

hang* die mijn ziel doordrong
waterdroom, watersprong
loeiende gong neem mij mee

Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Zanzibar
buiten is best

groen is de gong
groen is de watergong
waterwee, watergong
groen is de gong van de zee


Jan Engelman (1900-1972)
uit: Tuin van Eros (1932)

*en rade - aan de ree: verwijzing naar de film 'En Rade' van de cineast Alberto Cavalcanti
*vocalise - zangoefening op één klinker of een gedicht dat op klankassociaties berust
*hang - neiging



• Cantilenigste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bertus Aafjes -- Verkapt chanson & Ongecensureerd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• dbnl
• npe
• wat gedichten
• citaten

Verkapt chanson

Bonsoir mon amour - de rozen
op je kleed doen mij onwillekeurig
denken aan het ziltgeurig
onderkleed en het schaamteloze

van toen je onlangs dronken
lachende stond te pronken
met hetgeen aan struikgewas
onder het kleed met die rozen was.


*


Ongecensureerd

Er kwam een kolking in de kleine sterren,
daar tussen roeide zacht een vliegmachien,
die moest de opmars van een troep versperren,
maar die erin zat die dacht aan Katrien.

Hij had haar voor hij opsteeg nog gezien,
nu liep zij weer door de Berlinerstrasze
met haar bevallig kleine meisjespassen;
zij had rood haar en droeg een mandolien.

De vlieger vloog over een vreemde stad
en liet afwezig er een bom opvallen,
die viel op Broadway of een ander pad.

Een scherf trof Kate die had ook rood haar;
zij ging die avond naar de Music-hallen;
op de Berlinerstrasze sprong een snaar.


Bertus Aafjes (1914-1993)
uit: Het gevecht met de muze (1940)

• Aafjesstripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerrit Achterberg -- Hoop & Ontwaken & Eeuwigheid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• kb
• wikipedia
• dbnl
• genootschap
• wat gedichten

Hoop

Loopende over den dood te denken
onder de sterren, met om mij heen
het voorbijgaan van de horizon,
omdat eenmaal alles bijeen moet zijn
waar het begon,
ook al komt ze niet en ik het enkel
blind in dit zingen verliezen zal,
moet ik nochtans blijven denken
dat ze er wezen zal.


*


Ontwaken

Misschien ligt uw lichaam weer bij mij
wanneer ik uit dezen droom ontwaak,
maar ik weet niet hoe ik meer van u raak,
ik stroom in u aan mijzelf voorbij

en laat me zonder medelij
achter tot aan den dageraad;
want misschien ligt uw lichaam nog bij mij
wanneer ik uit dezen droom ontwaak.


*


Eeuwigheid

Een kou die mij herinnert dat ik niet zal sterven,
en dat de sterren eeuwig zullen schijnen,
en zij aan mijne zijde,
verblijd omdat de sterren schijnen
en dat wij eeuwig zullen leven,
gelijk zij zei
eeuwen geleden.


Gerrit Achterberg (1905-1962)
uit: Afvaart (1931)

• Achterstebergste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Pé Hawinkels -- Ultima & Anthropologie & Er na

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• biografisch woordenboek gelderland
• vpro radio

Ultima

Als glas, als ijs dat breekt en waar
een ster in springt, of zelfs als licht in ogen
dat wijkt en door het doffe wit zich ziet vervangen,
neem afscheid, kind en weet,
dat ooit er volgen zijn zal, jou, als ’n hinde
die sprongsgewijs je achterna
komt huppelen, ’t parelgrijze veld over van ’t stille,
en kristallen door de zon gekamd.


*


Anthropologie

Waartoe maakt deze man zich op?
Een clownsnummer? Koppensnellen?
De confrontatie met een opperwezen?
Bezwering van nog immer onontgonnen,
ongerichte hunkering bij derden?
Of werkt hij aan zijn spiegelbeeld?

Het zal wel weer om schutkleur gaan.


*


Er na

Als de dood nú was gekomen
had ik hem begroet als een jongere broer,
die Twist en Shout wil horen als ik
de Negende Symfonie van Mahler op heb staan;
en met een glimlach had ik aan de dood
mijn plaats afgestaan, en was ik licht, zo licht
gestorven, och, zoals
het bevroren oppervlak van sneeuw zich breken laat.
De glimlach, die wij op dingen kunnen zien, die nooit
kúnnen lachen: een boeddhabeeld, de maan,
de oostelijke horizon, zo vredig, dat
ik goddank er zelf niets van begrijp.


Pé Hawinkels (1942-1977)

• Op 1 oktober 2017 onthuld gedicht, op een raam van café Trianon in Nijmegen.

• Pépépé-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster