Pieter Langendijk -- Een jongen verzoekende op de kermis te gaan

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia
* literatuurgeschiedenis
* bloemlezing







Een jongen verzoekende op de kermis te gaan

Een jongen sprak beschroomd aldus zijn vader aan:
Ach! mocht ik, als 't u blieft, mee na de kermis gaan?
Mijn neefjes staan gereed. De man zei: 't mag niet wezen.
Gij moet hier stil in huis de catechismus lezen.
Denk, wat Salomon heeft gezeid:
De wereld is maar ijdelheid,
Een opgesmukte pop, waarvoor de jeugd moet vrezen.
Ja, sprak de jongen, dat zei Salomon misschien
Nadat hij honderdmaal de kermis had gezien.


Pieter Langendijk (1683-1756)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Paul Claes -- De zeven woorden

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* bb-bio







De zeven woorden

Mulier, ecce
Vrouw, geen vrouw heb ik als u bemind.
Vriend, ik geef u aan mijn vrouw als kind.

Pater, dimitte illis
Wil hun mijn dood vergeven,
Gelijk ik u het leven.

Sitio
Mij dorst,
O borst.

Hodie mecum eris
Het leven is dit kruis,
De dood ons vaderhuis.

In manus tuas
Voel hoe ik mij als een vrouw,
Vader, aan u toevertrouw.

Eli, Eli
Slechts wie ik liefheb kan mij haten.
Heer, waarom hebt gij mij verlaten?

Consummatum
Alles is volbracht
(Zoon, uw vader lacht).


Paul Claes (1943)
uit: De waaier van het hart (2004)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jos de Haes -- Uwe genade

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* schrijversgewijs
* dbnl
* Azuren holte
* draagt voor






Uwe genade

Zou het Uw eindeloze liefde zijn?
– bazuin die door de sferen stoot een toon,
echoënd in de vlakten waar de pijn
het hart brak van Uw mens geworden Zoon.

Of, voor de laagsten die Gij scheppend zijt,
Uwe genade? – een Goddelijke wens,
een speling van Uw wil die zich vermeit
nog in gedaanten: brood en wijn en mens.

Blijvende gunst waarmee Gij ons beproeft,
't spel der mysterieën dat ons bedroeft.
Christus Jezus heeft onder ons vertoefd,
als dranken zijn wij tot in 't bloed geproefd.


Jos de Haes (1920-1974)
uit: Gedaanten (1954)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Herlinda Vekemans -- Ariadnes klaagzang

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* website
* 3 gedichten








* In de nieuwe uitgave Het eerste gedicht bespreekt Contrabas-redacteur Chrétien Breukers de openingsgedichten van zo’n 35 bundels uit de afgelopen vijf jaar. Hieronder het eerste gedicht uit Schrikdraad van Herlinda Vekemans. De beschouwing hierover vindt u bij De Contrabas.



Ariadnes klaagzang

I
als bloed in natte sneeuw
verwatert in wit,
als in een vergiftigde rat
darmen in de buikholte doodbloeden
inwendig met ondergronds rot verwant
zo wist ik al
zo doorboorde jij mijn honger
met je vleugelwijde ogen
en woekerde je jezelf
mijn buikvlies in
licht dat sterft
als ieder als elk als ik

II
als water bij water
in oogneerslag verdunt
en sluimer in diepe slaap oplost
striem jij met riemen de zee
zing je tot de gordel van golven
als was ik niet
als was ik van ieder van elk

III
als sintels van verteerd vuur
van smeulend bewegen
hun licht legen
en zich als as aan de wind geven
doof dan ook mijn gedempte stem
elk weten is al ingesneeuwd
alle stiltes al gestelpt
en zachter dan jij is elk wild dier
opgekruld in het nest van elk van hen
had ik veiliger geslapen dan aan
jouw borst


Herlinda Vekemans (1961)
uit: Schrikdraad (2011)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bart Stouten -- 19.00u bad

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* website
* wikipedia





* In de nieuwe uitgave Het eerste gedicht bespreekt Contrabas-redacteur Chrétien Breukers de openingsgedichten van zo’n 35 bundels uit de afgelopen vijf jaar. Hieronder het eerste gedicht uit Tussen dood en herleven van Bart Stouten. De beschouwing hierover vindt u bij De Contrabas.



19.00u bad

Mijn olifantengeheugen? Een badtobbe
met lauw water en eendje. Er drijft
goedkope afleiding mee tot ik de info
liever kwijt ben. Dan is het verstillen
zonder bodemvrijheid voor een verleden
dat onhoudbaar is. Het enige wat mij,
naakte God, na al die jaren nog ontbreekt,
is een trouw publiek. Draai mijn mengkraan
open van droom en fantasie — niemand kijkt.
Water loopt weg. Schuim implodeert. Droog me
met een handdoek van schone schaamte.
Zal ik kwakend pronken in een holle kamer?


Bart Stouten (1956)
uit: Tussen dood en herleven (2011)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Fred Papenhove -- Je houdt op ’t strand het water in de gaten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* npe








* In de nieuwe uitgave Het eerste gedicht bespreekt Contrabas-redacteur Chrétien Breukers de openingsgedichten van zo’n 35 bundels uit de afgelopen vijf jaar. Hieronder het eerste gedicht uit Zweep je beste been voor van Fred Papenhove. De beschouwing hierover vindt u bij De Contrabas.



Je houdt op ’t strand het water in de gaten, het is een
wolf in klotsen, geen golf ligt verkeerd. Lang kan je ernaar
staren, het hebben van een eigen karakter maakt het
verschil. Waar zijn de wolken? Je ouders gebruiken korte
opmerkingen en zoeken een bruin gezicht. ‘Niet te diep.’
Mensen wrijven zonnebrand op hun karkas. Graaf een kanaal,
hou je zweet bezig, tot de laatste lichtdruppel liggen je ouders
voluit. Je ruikt om je heen, er zit zout in de lucht, je wenst een
bombardement boven zee.


Fred Papenhove
uit: Zweep je beste been voor (2011)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lucas de Heere -- Den Autheur tot sijn Huusvrauwe

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia
* literair Gent









Den Autheur tot sijn Huusvrauwe

Lief, ons liefde begont gehlijc op eenen tijt
Van God ghejont, die ons dese gracie dede;
Welcke liefde blijft eenvoudigh, mids dat ghi sijt
Van minen sinne, en ic ooc vanden uwen mede.
Dies en heeft twist, noch onruste bi ons gheen stede,
En wi leven aldus in rechte weelde eenpaer:
Want daer sodanigh accoord is, paeys ende vrede,
Ghebonden met Gods hant, wat can gehbreken daer?
Naer dien ins liefde is zulc eenen stercken pilaer
Dat si ons inde doot selfs niet en sal begheven,
Laet dit op ons graf (als wi sterven) zijn gheschreven:
Hier light man en wijf, nochtans gheen twee lichamen,
Die ghelijck en accordigh waren in haer leven,
storven oock ghelijck: en leven weder te zamen.


Lucas de Heere (1534-1584)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Betje Wolff en Aagje Deken -- De onverwagte ontmoeting

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* Betje Wolff in de dbnl
* Aagje Deken in de dbnl
* letterkundig museum
* literatuurgeschiedenis









De onverwagte ontmoeting

Nog nooit, nog nooit voelde ik my dus ontstellen
nog nooit my meer ontstellen!
Ach zyt gy 't, zyt gy 't zelf dan myn vriendin?
Wat ik voel, kan ik u niet vertellen,
Als alleen dat ik u nog hartlyk min.
Maar zou, maar zou ik wel zo zeer ontstellen,
Zo gy niet waart myn' waardigste vriendin?

Kom laat, kom laat ik u in de armen drukken!
Terwyl ge aan my uw' tederheid betoont!
Mogt myn wensch nu maar gelukken,
Hoe wierdt onze vriendschap dan niet geloont!

Aan 't hart u drukken!
Aan 't hart u drukken!
Had ik dit kunnen wagten!
Ik weet naauw wat ik zeg.
Hoe zyn my myn gedagten
Thans in den weg:
Myn oog blyft op u staaren,
Laat my bedaaren.


Betje Wolff (1738-1804)en Aagje Deken (1741-1804)
uit: Economische liedjes (1781)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Kuijper -- De tombe van E. Bekker, Wed. Ds. Wolff, en A. Deken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia
* interview
* recensie







De tombe van E. Bekker, Wed. Ds. Wolff, en A. Deken

Mijn eigen bestaan zelfs had ik verloren,
al liepen mijn voeten nog onder mij;
ik wist niet eens met zekerheid of zij
mijn hand gepakt had, even van tevoren,
laat staan of ik dood was, of ongeboren –
moest ik verdrietig zijn, of eerder blij?
Liep zij nog naast mij, kwam ik dichter bij?
Maar dat zijn vragen die de droom verstoren,

die ervoor zorgen dat ik er weer ben!
Dan moet ik onder ogen zien: ze is weg,
ik zie haar ogen nooit meer terug, ik ken
haar naam niet eens – veel liever leg
ik me erbij neer: hand in hand gaan wij samen,
voortaan zonder bestaan en zonder namen.


Jan Kuijper (1947)
uit: Ondoden (2013)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marc Tritsmans -- Trap

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* bloemlezinkje







Trap

Ik kijk naar de trap die nog geurt
naar vers gezaagd hout en zie hoe
mijn kinderen later voorzichtig
voor de zevende trede die kraakt
naar boven zullen sluipen.

Nog trillend van opwinding na een
eerste zoen of een veel te veel
belovende streling, hopend dat
niemand domweg bezorgd zal staan
wachten op de overloop.

Ik hoop dat ik het zal zien aan
hun ogen, dat ik zal zwijgen, dat
ik weer weet hoe het was want
niets is ooit nieuw. Alle trappen
kraken op hetzelfde ogenblik.


Marc Tritsmans (1959)
uit: De stilte van de wereld na ons (2013)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ramsey Nasr -- Sonnet voor 456 letters

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* website
* wikipedia
* kb
* dbnl








Sonnet voor 456 letters

En hier gebeurt het allemaal: vanbinnen
liggen de zinnen doodstil ingeklapt
als chromosomen, diep onder mijn kaft.
Ze wachten op een oog om te beginnen.

U leest – en loom weet zich een vers te ontspinnen.
Het was een val, u bent erin getrapt.
Geen geld of eeuwigheid wordt u verschaft.
Hooguit een ander heeft hier bij te winnen.

Andermans letters kapen uw gedachten:
mijn minutieus verzonnen DNA
heeft uit het niets al wat bestaat onttroond.

Mijn lichaam fonkelt op geroofde krachten.
Voel hoe ik groei en blakend openga.
Wie leest, wordt door het leven zelf bewoond.


Ramsey Nasr (1974)
uit: Mi have een droom. Alle vaderlandse gedichten (2013)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henk Ester -- L’invitation au voyage

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* recensie
* arbeiderspers
* L’invitation au voyage









L’invitation au voyage

Duparc heeft een koffer van Baudelaire laten staan.
Niemand heeft het in de gaten. Iedereen vertrekt.
De hervatting na de stilte in het middendeel
– het moment bij uitstek om te protesteren –
doet alles vergeten. Er is geen weg terug.
Euforie. Achterblijvers bestaan niet.

De dichter heeft weer verloren.
De koffer was er wel, maar te laat.
Componisten zeggen niets. Zij lezen
noten in gedachten. Wij winnen altijd,
zeggen ze. Klanken klinken beter.


Henk Ester (1952)
uit: Bijgeluiden (2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Albert Verwey -- Baders hartewens

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* bloemlezinkje







Baders hartewens

Dwars door de tuinen
Van roos en ranken
Zich ’t pad te banen,
Dan door de lanen
Van zand en dennen
Vluchtig te rennen
Tot waar de kruinen
Van hoge duinen
In ’t blauwe blanken
En zo te naadren
Met zwellende aadren
In laatste loop
De harde golven
En, overdolven,
Hun koele doop.


Albert Verwey (1865-1937)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Nicolaas Beets -- Vrouw Sijmensz

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* online expositie
* wikipedia
* dbnl
* werken






Vrouw Sijmensz

Vrouw Sijmensz kan niet scheiden van de zee.
Dat groot gezicht doet haar zoo wel en wee.

’t Is of de golf, die aan haar voeten breekt
Zij weet niet welke woorden tot haar spreekt.

’t Is of het schuim, dat krinkelt over ’t strand,
Zij weet niet welke lettren schrijft in ’t zand.

’t Is of in ’t licht, dat over ’t zeevlak straalt,
zij weet niet welk verschijnsel rijst en daalt.

Haar hart is vol, haar hoofd zoo wonder licht...
Straks draaien zwerk en zee haar voor ’t gezicht.

Een luchtje speelt, en schijnt te zeggen: „kom!”
Vrouw Sijmensz roert de lippen, — maar blijft stom.

Haar arm zinkt naast haar neder, zwaar als lood —
En kind en kleinkind vindt vrouw Sijmensz dood.


Nicolaas Beets (1814-1903)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hendrik de Vries -- Hier gaat een verhaal ...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* groninger museum
* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten
* 9 tekeningen






Hier gaat een verhaal; ik wou ’t nooit geloven: –
Op de plaats van deze bonte hoven
Stond een paleis, een schitterend gebouw.
Zie hoe twee beuken hangen te treuren!
Dat waren de koning en de koningsvrouw.
Deze paarse bloemen, die zo zwaar geuren,
Waren prinsessen en dienaressen.

Gister, de dag van mijn verjaren,
Schonk grootmoeder wijn in een wijde schaal.
Ze heeft er druppels uit kleine flessen
Door neergelaten.
Die trokken figuren:
Letters, in de heksentaal!

Wij dronken de wijn, en wij gingen uren
Wandelen onder donkere blaren.
Toen leek ‘t of alle planten mensen waren
En wij met hun konden praten.
Daar kwam zelfs een stem uit een steenen paal.


Hendrik de Vries (1896-1989)
uit: Toovertuin (1946)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Iris Brunia -- Laten we mijn lichaam delen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* gedicht
* recensie
* de harmonie







laten we mijn lichaam delen


om de week, afwisselend een weekend
Over halve dagen valt te praten

Mijn hemd deed ik bijna uit, hier, midden in het café
Gelukkig bedacht ik me, maar O die dag, dat ik te laat ben

               wil je de notaris bellen?

Rond etenstijd kwam je binnen, we aten pannenkoeken met zeewier
Ik keek uit op het aquarium. Twee vissen treuzelden –

Een bubbelend in een boterhamzak, de ander lippen tuitend op haar af
botste, stuiterde kopje duikelend terug

Om te wennen zei de ober, anders gingen ze dood
De overgang zou te groot zijn

               wennen? de dood?

Een pin van mijn kam schoot mijn nagelriem in. De rekening
Ik graaide in mijn tas

dus ja, ik bloed wel eens, maar ik vergeet

Bijna kregen we ruzie, omdat het aquarium klinkt als onze koelkast
Je wilde geen nieuwe zolang hij het deed, maar geluiden
kunnen ondraaglijk zijn

Ik las dat drie appels per dag goed zijn voor een gezond verstand
Je keek over je bril, slikte een hap weg, dat ik de boodschappen
dan niet moest vergeten

Ik begon maar weer over die vissen, dat ik me als ik een vis was
daar in het water niet thuis zou voelen, dat ik beter gedij
op plekken waar ik niet verwacht word

maar als ik naar je kijk ben ik er nog
en als ik glimlach beaam jij dat


Iris Brunia (1977)
uit: Laten we mijn lichaam delen (2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Elly de Waard -- Vannacht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* website
* wikipedia
* de harmonie
* dbnl
* wat gedichten
* youtube





Vannacht

Vannacht was je opnieuw dichtbij
ik was zelfs vergeten dat ik dat vergat –
had nog gedacht: vergeet dit niet
voor ik weer dieper verder sliep.
Het was een lange, lange droom
waarin ik, wang tegen jouw wang gedrukt
een diepe tederheid beleefde
die ik ook aan je uit kon spreken.
Ik nam zelfs waar dat ik je rook.

Dat dit gevoel nog in mij leeft!
Er werd een hele generatie groot
sinds ik en jij ons lichaam deelden –
maar het bestaat en steekt zijn kop
op in de nacht, als dag en ik
zijn uitgeschakeld, teruggebracht
tot wat de kern is van mijn wezen
die steeds wordt luchtgespiegeld
in de slaap, die wolk, die ring, waarrond
mijn schamele woorden zweven.


Elly de Waard (1940)
uit: De aarde, de aarde (2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Tsjêbbe Hettinga -- De krûk / De kruik

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* website
* necrologie
* dbnl * spreekt







De krûk

Hy dronk, wylst syn eagen de strakblauwe eagen fan
De fiskersfrou yn it swart troffen en betizen, by
De boarne, yn it soel middeisskaad fan ferlegen
Seders, rook fan fisk en hars, sicht oer see en sloepen, leech.
Stil stie sy, wylst haer fersonken eagen syn drinken
Seagen yn 'e nacht fan smoarde lûden, leafdes toarst en
De goederjouske krûk op har no skrokken skouder,
Neist in ezel, blau en stil; troch it blank ear fan har earm
De see, om har heupen de branning, tusken beiden,
Ferstomme troch it stoarmjen fan in eagenblik stilte:

Sy hienen dronken, en sjoen hoe 't de fiskers yn har
Lytse sloepen stadich lytser waarden, de fan ûnthjit
Drippende netten fan 'e stjerren strakker, foller,
Twa heale moannen de griene haven yn dreauwen, mei
It sâlt fan 'e see fyn yn 'e wyn oer it brutsen
Iis yn 'e glêzen op in terras mei swarte slangen,
Wite amers; en it paad nei har hutte (néi har
Heuvel-op, de gloppen troch, fanwegen fiskersmessen)
Hie se útlein, fielend dat er kommen soe, en hy
Wie har heuvel beklommen, hie hem lave oan har krûk.



De kruik

Hij dronk, terwijl zijn ogen de strakblauwe ogen
Van de vissersvrouw in het zwart troffen en verwarden,
Bij de bron, in de zoele schaduw van verlegen
Ceders, geur van vis en hars, zicht op zee en sloepen, leeg.
Stil stond zij, terwijl haar verzonken ogen zijn dronk
Zagen in de nacht van stille kreten, liefdes dorst en
De zo gulle kruik op haar nu geschrokken schouder,
Naast een ezel, blauw en stil; door het oorwit van haar arm
De zee, om haar heupen de branding, tussen beiden,
Verstomd door de stormvlagen van een ogenblik stilte:

Zij hadden gedronken, gezien hoe de vissers in
Hun kleine sloepen kleiner werden, de van belofte
Druipende netten van de sterren strakker, voller,
En twee halve manen dreven de groene haven in,
Terwijl de wind het zout over het gebroken ijs
Strooide in glazen op een terras met zwarte slangen,
Witte emmers; en het paadje naar haar hut (ná haar
Heuvelop, de stegen door, vanwege vissersmessen)
Legde zij uit, voelend dat hij komen zou, en hij
Had haar heuvel beklommen, had zich gelaafd aan haar kruik.


Tsjêbbe Hettinga (1949-2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Abe de Vries -- Eilânsân / Eilandzand

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* bio'tje
* presentatie bundel








Eilânsân

De frontale korteks fan de deltadyk foarby
rikje ik twa hongerwinters út op in keal dún,
dêr’t yn ’e healdagen twa ravens skrasken
boppe in pot ferbriefke meereseinsamkeit.

Hjir hawwe de ravenmasters it pleit ferlern:
de nacht hat har wrakhout útsaaid oer it strân.
No stjoer ik patrûljes fan ferlieding it waad oer,
sa’t se dêr wytmûtst op skearmeskes streekje,

en ik smyt myn ljocht ek op it hûs oan ’e wâl.
By fiskersbuorrenbrêge en ielheakdream
bin ’k it merkeltsjotterjen yn ’e brúnwetterfeart
bin ’k it kopketûmeljen boppe de seedykskrún.

Foar’t moarnier de sinne komt en my baarnt
wer mei in kâldfjoer dat ik net fertarje kin,
skriuw ikyn it eilânsân myn doopnamme
ien kear noch as de dichter fan it postskriptum.



Eilandzand

De frontale cortex van de deltadijk voorbij
rook ik twee hongerwinters uit op een kale duin,
waar op hoogtijdagen twee raven krasten
boven een pot weggebriefde meereseinsamkeit.

Hier hebben de raafmeesters het pleit verloren:
de nacht zaaide hun wrakhout uit over de stranden.
Nu stuur ik patrouilles van verleiding het wad op,
hoe ze daar witgemutst op scheermesjes schaatsen,

en ik smijt m’n licht ook op het huis aan de wal.
Bij visbuurtbrug en palinghaakdroom
ben ik de meerkoetschetter in de bruinwatervaart,
ben ik het kopjetuimelen boven de zeedijkskruin.

Voordat morgenvroeg de zon komt en mij brandt
weer met een koudvuur dat ik niet verteren kan,
schrijf ik in het eilandzand mijn doopnaam
nog één keer als de dichter van het postscriptum.


Abe de Vries (1965)
uit: Ravensulver / Ravenzilver (2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leo Herberghs -- Lente

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* leest voor
* auto-bio'tje
* klassieker
* interview



Lente

Onnaspeurlijke! Zijt gij weer gekomen?
Eenzamer dan ooit laat gij mij dwalen weer
door de straten, 's avonds het meest.
's Nachts maakt gij mij bang en oneindig schuchter.

Waarom blijft gij niet in de bloemen; waarom
legt gij uw wade niet over de aarde en gaat weer
waar gij vandaan zijt; niemand dan
maakte gij troostloos; o zoete, de plekken
waar gij mij raakt zijn nog nimmer genezen en nimmer
zult gij mij leren te leven als andren; Lente,
verlok mij niet meer: ik ben zachter dan gij zijt.


Leo Herberghs (1924)
uit: Portret van een landschap. Gedichten 1953-1997 (1998)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gust Gils -- Twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht







De pijnfuif

vrienden ik heb de pijn
maar op de kachel gezet
om ze warm te houden

als iemand pijn wil
ze is lekker vers
neem gerust

en neem wat meer
er is pijn genoeg
voor iedereen


uit: Uniek onkruid (1982)



Verkeerd keelgat

op een dag kijkt hij.
ditwilzeggen voor het eerst
kijkt hij werkelijk. en kijk dat kijken
schiet hem in het verkeerde keelgat.

zulk kijken leg je niet meer stil.
niet door je ogen te sluiten.
door blind te worden minst van al.
voor hem blijft het

kokhalzen geblazen
bijgevolg. hij denkt grote genade.
voor nooit geboren worden is het te laat.


uit: Onzachte landing (1979)

Gust Gils (1924-2002)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Edwin de Groot -- Weerribben

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

foto: Helen de Vries

* contrabas
* presentatie bundel









Weerribben

In een zinnelijke wind lees ik bij Blokzijl
is de lente ingeslagen
Groengestoppeld geboomte zachtgroen
explosies roezemoest
J.C. Bloem ligt iets verderop begraven woorden
als drassig en hemelspiegelend over ribben waaien

Wat hoogte heeft, heet al gauw dijk
soms zelfs met iets van kaal en berg
Alsof er een boomgrens zou zijn
alpenweiden met vee, geen riet
maar Milkakoeien bij Blankenham en hanen
die koning kraaien over karnende ossen

’t Is boter aan de galg. ’t Is muggen en fietsen, vloeken
op smalle bruggen wacht oktober
en belooft een roerloos bestaan



Weerribben

Yn in broeierige wyn lês ik by Bloksyl
is de maityd ynslein
Grienstoppele beammeguod sêftgrien
eksploazjes rûzemuozzet
J.C. Bloem leit in eintsje fierderop bedobbe wurden
as sompich en himelspegeljend oer ribben waaie

Wat hichte hat, hjit al gau fan dyk
somtiden sels wat mei kaal en berg
As oft der in beammegrins wêze soe
en alpengreiden mei fee, gjin reid
mar Milkakij by Blankenham en hoannen
dy’t kening kraaie oer tsjernjende oksen

’t Is bûter oan ’e galge. ’t Is neven en fytse, flokke
op smelle brechjes wachtet oktober
en ûnthjit in roerleas bestean


Edwin de Groot (1963)
uit: In hazze is in lokkich bern / Een haas is een gelukkig kind (2013)



* De Weerribben is een natuurgebied in Overijssel. De dichter J.C. Bloem ligt in het daar vlakbij gelegen Paasloo begraven

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jacob Israël de Haan -- Aan de Politieke Gevangenen in Rusland

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* bloemlezinkje
* dbnl
* wikipedia
* iisg






Aan de Politieke Gevangenen in Rusland

Hebben zij met ketenen u gebonden
Een rauwe last om polsen en om de enkel,
Geen zware stap zonder krenkend gerenkel
Geen moew man zonder hand en voet met wonden.

Is dit het eind van al hun strijd en hopen?
Zoo schoone jeugd, zoo klaar verstand gekooid,
Geknecht, gekrenkt van kracht en vreugd berooid,
Onder voeten van schenners neergeloopen.

Dood is beter dan dit machteloos leven
Waarmee de beulen stoeien als in spel,
Geesel, trap, woedewoorden, donkre cel,
En niet eens zijn heugnis en hoop gebleven.

Heugenis: ach, krachtloos wordt hun verstand,
Dat het de dagen van hun strijd vergeet.
En hoop? Hun oogen staren uitgebrand,
Geen man buigt niet onder last van dit leed.


Jacob Israel de Haan (1881-1924)
uit: Liederen (1917)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster