= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* snelsonnetten
* npe
* kb
Oudejaarsloterij
Wij moeten blijven hopen, landgenoten,
Hetgeen wij met oudjaar vast zullen doen;
Dan hopen wij op minstens 1 miljoen
Als rendement van onze dure loten.
En is het oude jaar daarna voorbij
Dan wordt het nieuwe weer een loterij.
Oudjaar
Al is het jaar straks officieel voorbij
Voor velen was het eerder afgelopen.
Daarom sla ik de krant eerbiedig open
En zoek naar de portrettengalerij
En sta nog één keer stil bij al diegenen
Die dit jaar uit het wereldnieuws verdwenen.
Driek van Wissen (1943-2010)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 31 december 2013
zondag 29 december 2013
J.C. Bloem -- Het einde van 't jaar
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* letterkundig museum
* kb
* leestafel
Het einde van ’t jaar
De dagen tusschen Kerstmis en Nieuwjaar
Zijn van een druk, die niet meer is te ontvlieden:
Van al de ellende der vergane zwaar,
En zonder hoop op wat de aanstaande bieden.
En er is niets wat nog vertroosting heeft
Dan één gedachte in deze doodsche tijden:
Wat ook het latere te lijden geeft -
Al wat men leed kan men niet weder lijden.
Men staart door hoe lang al dezelfde ruit
Naar smeltend ijs en mist en grauwe landen;
Men doet het licht aan, sluit de wereld uit,
En voelt nog meer de klem der kamerwanden.
J.C. Bloem (1887-1966)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* letterkundig museum
* kb
* leestafel
Het einde van ’t jaar
De dagen tusschen Kerstmis en Nieuwjaar
Zijn van een druk, die niet meer is te ontvlieden:
Van al de ellende der vergane zwaar,
En zonder hoop op wat de aanstaande bieden.
En er is niets wat nog vertroosting heeft
Dan één gedachte in deze doodsche tijden:
Wat ook het latere te lijden geeft -
Al wat men leed kan men niet weder lijden.
Men staart door hoe lang al dezelfde ruit
Naar smeltend ijs en mist en grauwe landen;
Men doet het licht aan, sluit de wereld uit,
En voelt nog meer de klem der kamerwanden.
J.C. Bloem (1887-1966)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 27 december 2013
Carel Scharten -- De reis door den nacht
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
De reis door den nacht
Ver was de reis door den nacht,
Den dicht-besneeuwden nacht,
De trein doortrok met donker gezang de winterlijke bergen
Nu, in den duisteren na-nacht,
Blind in de spelonk van het rijtuig,
Hooren we enkel het bellen-gerinkelvan 't neder-dravende span.
Gedoken in 't voort-ijlend hokje,
Zij, mijn Lief, en ik, en het kind,
Het in zoelen slaap verzonken kind in 'n witwollen doekje gewikkeld,
Hooren we enkel 't gerinkel der bellen
Over de ruischlooze wegen der nacht
In het zuidelijk bergland langs 't zuiver-wijd fluist'rende meer—
En het is als een heuglijke vlucht,
Stil en snel bij het bellen-gerinkel
—Rein is de nachtlucht en reukig van bloemen, ongezien—
En 'k denk aan Jozef en Maria met het Kind
Vluchtende door den winternacht,
Den kouden, zoetrokigen nacht van het Oosten ...
Carel Scharten (1878-1950)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
De reis door den nacht
Ver was de reis door den nacht,
Den dicht-besneeuwden nacht,
De trein doortrok met donker gezang de winterlijke bergen
Nu, in den duisteren na-nacht,
Blind in de spelonk van het rijtuig,
Hooren we enkel het bellen-gerinkelvan 't neder-dravende span.
Gedoken in 't voort-ijlend hokje,
Zij, mijn Lief, en ik, en het kind,
Het in zoelen slaap verzonken kind in 'n witwollen doekje gewikkeld,
Hooren we enkel 't gerinkel der bellen
Over de ruischlooze wegen der nacht
In het zuidelijk bergland langs 't zuiver-wijd fluist'rende meer—
En het is als een heuglijke vlucht,
Stil en snel bij het bellen-gerinkel
—Rein is de nachtlucht en reukig van bloemen, ongezien—
En 'k denk aan Jozef en Maria met het Kind
Vluchtende door den winternacht,
Den kouden, zoetrokigen nacht van het Oosten ...
Carel Scharten (1878-1950)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 23 december 2013
Freek de Jonge -- De zoon van visser Kwakman
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* wikipedia
* teksten
De zoon van visser Kwakman
In het kleine vissersdorpje,
aan de ouwe lange ka,
wacht de zoon van visser Kwakman
op de terugkeer van zijn pa.
Hij kijkt halsreikend naar de einder
van het grijze IJsselmeer,
en als een sneeuwvlok op een molshoop
daalt de winteravond neer.
Overmorgen is het Kerstmis
en pa moet zingen in het koor.
“Wat zit je daar te kleumen, Klaasje?”,
klinkt plots de stem van de pastoor.
“Ik wacht op vader, die is vissen.
Met Kerstmis is hij altijd thuis.”
“Dan moet jij maar op God vertrouwen,”
zegt de pastoor en slaat een kruis.
Maar het is nu al half negen
en er is nog geen mast te zien.
Terwijl de knaap zit te vertrouwen
wordt het ongemerkt half tien.
Buiten wordt het almaar kouder –
ja, zijn neus bevriest zowat.
Dan schiet hem opeens te binnen:
“Als ik eens tot Jezus bad”.
Devoot vouwt hij de verkleumde knuistjes
en vraagt: “Heer Jezus, is mijn vader ver-
dronken of nog aan het vissen?”
Dan opeens ziet hij een ster.
“Kijk in die ster, dat is een spiegel,”
klinkt er een onbekende stem.
Hij kijk omhoog en ziet zijn vader,
voor op het schip, die zwaait naar hem.
Dit wordt de vissersknaap te machtig.
Hij rent naar huis, naar moeder toe,
Onmachtig om een woord te zeggen.
“Wees maar gerust,” troost hem zijn moe.
En eindelijk, na een mok anijsmelk
komt de knaap weer wat bij stem.
Struik’lend over zijn tong zegt hij:
“Ik zag de ster van Bethlehem.”
“En in die ster zag ik ons vader
zwaaiend op de voorplecht staan.
En door dat beeld ben ik nu zeker:
die komt overmorgen aan!”
Moeder brengt de knaap naar boven
en legt hem koesterend op een oor.
En inderdaad ontbreekt kerstavond
Kwakman niet in het mannenkoor.
Laat ons, kinderen, hieruit leren
te vertrouwen op die ster.
Want daarin zie je steeds je vader
Ook al is hij nog zo ver ...
Freek de Jonge (1944)
uit: De openbaring (1982)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* wikipedia
* teksten
De zoon van visser Kwakman
In het kleine vissersdorpje,
aan de ouwe lange ka,
wacht de zoon van visser Kwakman
op de terugkeer van zijn pa.
Hij kijkt halsreikend naar de einder
van het grijze IJsselmeer,
en als een sneeuwvlok op een molshoop
daalt de winteravond neer.
Overmorgen is het Kerstmis
en pa moet zingen in het koor.
“Wat zit je daar te kleumen, Klaasje?”,
klinkt plots de stem van de pastoor.
“Ik wacht op vader, die is vissen.
Met Kerstmis is hij altijd thuis.”
“Dan moet jij maar op God vertrouwen,”
zegt de pastoor en slaat een kruis.
Maar het is nu al half negen
en er is nog geen mast te zien.
Terwijl de knaap zit te vertrouwen
wordt het ongemerkt half tien.
Buiten wordt het almaar kouder –
ja, zijn neus bevriest zowat.
Dan schiet hem opeens te binnen:
“Als ik eens tot Jezus bad”.
Devoot vouwt hij de verkleumde knuistjes
en vraagt: “Heer Jezus, is mijn vader ver-
dronken of nog aan het vissen?”
Dan opeens ziet hij een ster.
“Kijk in die ster, dat is een spiegel,”
klinkt er een onbekende stem.
Hij kijk omhoog en ziet zijn vader,
voor op het schip, die zwaait naar hem.
Dit wordt de vissersknaap te machtig.
Hij rent naar huis, naar moeder toe,
Onmachtig om een woord te zeggen.
“Wees maar gerust,” troost hem zijn moe.
En eindelijk, na een mok anijsmelk
komt de knaap weer wat bij stem.
Struik’lend over zijn tong zegt hij:
“Ik zag de ster van Bethlehem.”
“En in die ster zag ik ons vader
zwaaiend op de voorplecht staan.
En door dat beeld ben ik nu zeker:
die komt overmorgen aan!”
Moeder brengt de knaap naar boven
en legt hem koesterend op een oor.
En inderdaad ontbreekt kerstavond
Kwakman niet in het mannenkoor.
Laat ons, kinderen, hieruit leren
te vertrouwen op die ster.
Want daarin zie je steeds je vader
Ook al is hij nog zo ver ...
Freek de Jonge (1944)
uit: De openbaring (1982)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Martijn den Ouden -- broertje
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* ipoetry
* avondlog
broertje
sla met de bezem op de vlinderstruik
ken je vlinders
de distel
’t bruin zandoogje
de koevink
het landkaartje
het hooibeestje
de kleine vos
weet wanneer ze vliegen
vanaf twintig graden
droog
laag
tot windkracht vier
ken je tekst
dit zijn niet mijn vlinders vriend
als ze vliegen zijn ze van iedereen
sla met de bezem op de vlinderstruik
broertje
spring en beweeg je armen
Martijn den Ouden (1983)
uit: De beloofde dinsdag (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* ipoetry
* avondlog
broertje
sla met de bezem op de vlinderstruik
ken je vlinders
de distel
’t bruin zandoogje
de koevink
het landkaartje
het hooibeestje
de kleine vos
weet wanneer ze vliegen
vanaf twintig graden
droog
laag
tot windkracht vier
ken je tekst
dit zijn niet mijn vlinders vriend
als ze vliegen zijn ze van iedereen
sla met de bezem op de vlinderstruik
broertje
spring en beweeg je armen
Martijn den Ouden (1983)
uit: De beloofde dinsdag (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 20 december 2013
Nico Verhoeven -- Nocturne voor harp en meeuwen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedie
* dbnl
* reve en verhoeven
* cubra
Nocturne voor harp en meeuwen
De meeuwen en de maan zijn in een baai gaan slapen,
zo moe en mateloos als meisjes slapen gaan
nadat zij voor het raam in lijdzame gebaren
aan man en maan en meeuwen hebben blootgestaan
zij hurken in een schoot van blind en blatend heimwee
en strekken zich vergeefs binnen hun lichaam uit
en huiveren van vuur dat laaien kan noch doven
en reiken naar een hand onder hun opperhuid
en drijven in het riet als onbemande schuitjes
en sterven met het tij dat langzaam uit hen ebt
en voelen hoe een hand hen zacht in slaap laat raken
en hoe een stroom van licht zich door hun lichaam rept.
Nico Verhoeven (1925-1974)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedie
* dbnl
* reve en verhoeven
* cubra
Nocturne voor harp en meeuwen
De meeuwen en de maan zijn in een baai gaan slapen,
zo moe en mateloos als meisjes slapen gaan
nadat zij voor het raam in lijdzame gebaren
aan man en maan en meeuwen hebben blootgestaan
zij hurken in een schoot van blind en blatend heimwee
en strekken zich vergeefs binnen hun lichaam uit
en huiveren van vuur dat laaien kan noch doven
en reiken naar een hand onder hun opperhuid
en drijven in het riet als onbemande schuitjes
en sterven met het tij dat langzaam uit hen ebt
en voelen hoe een hand hen zacht in slaap laat raken
en hoe een stroom van licht zich door hun lichaam rept.
Nico Verhoeven (1925-1974)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 18 december 2013
Augusta Peaux -- In het oerwoud
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* bhic
* dbnl
* wat gedichten
In het oerwoud
Liefde’s wezen is zoo teer
en ons hart is het ruige bosch
en wij weten haar daar in de wildernis
alléén en van alles los,
van alles, van wereld en schoonen schijn
om enkel te zijn wat zij is:
een vlam, een verlangen, een felle pijn,
een kreet in de duisternis.
Wie ’t spoor in de bosschen bijster raakt
is daar aan den dood gewijd,
en liefde zwerft argeloos en naakt
door ons donkere hart en den tijd
en wij kunnen niet redden, het leven is wreed
en het lot een verscheurend dier
en angst om zijn liefde is ’s menschen leed
door al zijn dagen hier.
Augusta Peaux (1859-1944)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* bhic
* dbnl
* wat gedichten
In het oerwoud
Liefde’s wezen is zoo teer
en ons hart is het ruige bosch
en wij weten haar daar in de wildernis
alléén en van alles los,
van alles, van wereld en schoonen schijn
om enkel te zijn wat zij is:
een vlam, een verlangen, een felle pijn,
een kreet in de duisternis.
Wie ’t spoor in de bosschen bijster raakt
is daar aan den dood gewijd,
en liefde zwerft argeloos en naakt
door ons donkere hart en den tijd
en wij kunnen niet redden, het leven is wreed
en het lot een verscheurend dier
en angst om zijn liefde is ’s menschen leed
door al zijn dagen hier.
Augusta Peaux (1859-1944)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 17 december 2013
Koos Schuur -- Ethel's night
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* npe
* dbnl
* schrijversinfo
Ethel’s night
koffie en sinaasappels heel de dag
heel de dag brieven schrijven boeken lezen
binnen de filigrane schaduw van de bomen
totdat de avond als een naakte slak
zich over alle groene heuvels legt
en ethel met een vastomlijnde stem
woorden als manen aan de hemel smijt
zoals daar zijn: recht plicht doel roeping
volwassenheid volledig uitgespeld
en innerlijke rijpheid vanzelfsprekend
helgeel de nacht
schaduwen spreken onbestaanbaarheden
vanuit de verte noemt een vliegtuig zich
het klater rond de glazen
o hoe verrukkelijk het leven is
zo zonder zin en zonder inhoud
Koos Schuur (1915-1995)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* npe
* dbnl
* schrijversinfo
Ethel’s night
koffie en sinaasappels heel de dag
heel de dag brieven schrijven boeken lezen
binnen de filigrane schaduw van de bomen
totdat de avond als een naakte slak
zich over alle groene heuvels legt
en ethel met een vastomlijnde stem
woorden als manen aan de hemel smijt
zoals daar zijn: recht plicht doel roeping
volwassenheid volledig uitgespeld
en innerlijke rijpheid vanzelfsprekend
helgeel de nacht
schaduwen spreken onbestaanbaarheden
vanuit de verte noemt een vliegtuig zich
het klater rond de glazen
o hoe verrukkelijk het leven is
zo zonder zin en zonder inhoud
Koos Schuur (1915-1995)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Willem Jan Otten -- Bwa-pl
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* kb
* dbnl
* leestafel
* p.c. hooftprijs
Bwa-pl
Wij bereikten
na een tocht door een druipend bos
het Randmeer.
Het was alsof een slapende haar ogen opende
en ons kende.
Jij zat voorop.
Ik legde mijn hand
op de warme kokosnoot van je schedel.
Het licht keek ver je ogen in.
Ik zei: dit nu is water.
Wa-ter.
Wa-ter.
Wa-ter zei ik nog een keer
En jij zei: bwa-pl
Je zei het nog een keer.
Het was zeker, zoontje van mij,
dat wij hetzelfde niet begrepen.
Willem Jan Otten (1951)
uit: Eindaugustuswind (1998)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* kb
* dbnl
* leestafel
* p.c. hooftprijs
Bwa-pl
Wij bereikten
na een tocht door een druipend bos
het Randmeer.
Het was alsof een slapende haar ogen opende
en ons kende.
Jij zat voorop.
Ik legde mijn hand
op de warme kokosnoot van je schedel.
Het licht keek ver je ogen in.
Ik zei: dit nu is water.
Wa-ter.
Wa-ter.
Wa-ter zei ik nog een keer
En jij zei: bwa-pl
Je zei het nog een keer.
Het was zeker, zoontje van mij,
dat wij hetzelfde niet begrepen.
Willem Jan Otten (1951)
uit: Eindaugustuswind (1998)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 16 december 2013
Jacq Vogelaar -- Hoor de onzichtbare
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* npe
* dbnl
* overleden
Hoor de onzichtbare
Loop je de heuvel op
hoor je naast je stappen
als je stilstaat stokt andermans adem
niemand begeleidt je
Een woord zou genoeg zijn
Wil je gaan zitten is de stoel bezet
de tafel geruimd voor morgen
gedachten in beslag genomen
een voorgevoel gereserveerd
en achter je zie je wat voor je ligt
Je bent maar half wie je bent
als iemand die in niemand zijn evenbeeld heeft
Een weerwoord blijft uit
je hoort niemand
en toch wankelt
het evenwicht
Jacq Vogelaar (1944-2013)
uit: Inktvraat (1998)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* npe
* dbnl
* overleden
Hoor de onzichtbare
Loop je de heuvel op
hoor je naast je stappen
als je stilstaat stokt andermans adem
niemand begeleidt je
Een woord zou genoeg zijn
Wil je gaan zitten is de stoel bezet
de tafel geruimd voor morgen
gedachten in beslag genomen
een voorgevoel gereserveerd
en achter je zie je wat voor je ligt
Je bent maar half wie je bent
als iemand die in niemand zijn evenbeeld heeft
Een weerwoord blijft uit
je hoort niemand
en toch wankelt
het evenwicht
Jacq Vogelaar (1944-2013)
uit: Inktvraat (1998)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 13 december 2013
J.A. Dèr Mouw -- Kent iemand dat gevoel: ’t is geen verdriet
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* historici.nl
* dbnl
* gedichten
Kent iemand dat gevoel: ’t is geen verdriet,
’T is geen geluk, geen menging van die beiden;
’T hangt over je, om je, als wolken over heiden,
Stil, hoog, licht, ernstig; ze bewegen niet.
Je voelt je kind en oud; je denken ziet
Door alles, wat scheen je van God te scheiden.
’T is, of een punt tot cirkel gaat verwijden;
’T is, of een cirkel punt wordt en verschiet.
Je denkt: Nooit was het anders; tot mijn Wezen
Ben ’k al zo lang van sterflijkheid genezen.
Je weet : Niets kan mij deren: ik ben Hij.
Tot zekerheid je twijfel opgeheven,
Zo hang je als eeuwig boven je eigen leven:
Je bent de wolken en je bent de hei.
J.A. Dèr Mouw (1863-1919)
uit: Brahman I (1919)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* historici.nl
* dbnl
* gedichten
Kent iemand dat gevoel: ’t is geen verdriet,
’T is geen geluk, geen menging van die beiden;
’T hangt over je, om je, als wolken over heiden,
Stil, hoog, licht, ernstig; ze bewegen niet.
Je voelt je kind en oud; je denken ziet
Door alles, wat scheen je van God te scheiden.
’T is, of een punt tot cirkel gaat verwijden;
’T is, of een cirkel punt wordt en verschiet.
Je denkt: Nooit was het anders; tot mijn Wezen
Ben ’k al zo lang van sterflijkheid genezen.
Je weet : Niets kan mij deren: ik ben Hij.
Tot zekerheid je twijfel opgeheven,
Zo hang je als eeuwig boven je eigen leven:
Je bent de wolken en je bent de hei.
J.A. Dèr Mouw (1863-1919)
uit: Brahman I (1919)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 12 december 2013
Leo Vroman -- Die handen & Klein briefje
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* Vroman foundation
* bloemlezinkje
Die handen
Ik kan mijn handen niet meer herkennen,
ze zijn zoveel ouder dan ik ben.
Ik zal er toch aan moeten wennen
dat ik ze niet herken.
Als ik weer in mijn lab zou staan
waren ze vast meteen gewend
en als ik ze dan hun gang liet gaan
deden ze dadelijk een experiment
dat ik jaren geleden heb gedaan.
Ik neem ze maar mee naar bed.
Een mag het licht uitdraaien,
en kijk eens, daar gaan ze nog
bijna onopgelet even mijn liefste aaien.
Daarvoor bestaan ze nog.
27 november 2011
Klein briefje
Ben weg geweest
maar iedere keer
als je dit leest
ben ik er weer,
en in dit couplet
raak ik je aan
en dan gaan
we naar bed
dus lees elk woord
als je dat kunt
alsof ik het zeg
en je mij hoort
want na deze punt
ben ik weer weg.
14 januari 2012
Leo Vroman (1915)
uit: Die vleugels (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* Vroman foundation
* bloemlezinkje
Die handen
Ik kan mijn handen niet meer herkennen,
ze zijn zoveel ouder dan ik ben.
Ik zal er toch aan moeten wennen
dat ik ze niet herken.
Als ik weer in mijn lab zou staan
waren ze vast meteen gewend
en als ik ze dan hun gang liet gaan
deden ze dadelijk een experiment
dat ik jaren geleden heb gedaan.
Ik neem ze maar mee naar bed.
Een mag het licht uitdraaien,
en kijk eens, daar gaan ze nog
bijna onopgelet even mijn liefste aaien.
Daarvoor bestaan ze nog.
27 november 2011
Klein briefje
Ben weg geweest
maar iedere keer
als je dit leest
ben ik er weer,
en in dit couplet
raak ik je aan
en dan gaan
we naar bed
dus lees elk woord
als je dat kunt
alsof ik het zeg
en je mij hoort
want na deze punt
ben ik weer weg.
14 januari 2012
Leo Vroman (1915)
uit: Die vleugels (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 11 december 2013
Hans Tentije -- Nabij Glückstadt
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* harmonie
* dbnl
* recensie
Nabij Glückstadt
Vertel toch, Elbe, over waar je in je rusteloze loop op gestuit bent
en wat je zoal in je weerspiegeld zag
zag je veerponten dwarsstrooms naar andere oevers zwoegen, ijskorsten
zich afzetten tegen vaalbruine rietkragen, schotwilgen
soms diep vooroverbuigen, de steenfabrieken en tichelovens
naast de verse kleiputten en hun baggermolens?
gruis en geruchten voerde je mee, vergoten, nooit meer te stelpen
bloed, windrimpels en regenvlagen, bijgeschreven
seizoenen, koeien, drachtig van het vele water, een leunstoel, een keukentafel
met zijn poten in de lucht, langs kribben
en brugpijlers ging je, binnenhavens, steden die van oudsher
over je uitkeken, maar waarvan de branden
zo rampzalig waren, toen –
steltlopers en roeivoetigen in je drassige uiterwaarden, robben, zonnend
op de zandplaten in je steeds breder wordende
monding, waar je de open zee al proefde en ten slotte alle schroom
van je afwierp, voor de buitengaatse
boeien kwamen en je het vasteland achter je liet
aan je eigen einde ontspringend
eens te meer
Hans Tentije (1944)
uit: Gissingen, gebeurtenissen (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* harmonie
* dbnl
* recensie
Nabij Glückstadt
Vertel toch, Elbe, over waar je in je rusteloze loop op gestuit bent
en wat je zoal in je weerspiegeld zag
zag je veerponten dwarsstrooms naar andere oevers zwoegen, ijskorsten
zich afzetten tegen vaalbruine rietkragen, schotwilgen
soms diep vooroverbuigen, de steenfabrieken en tichelovens
naast de verse kleiputten en hun baggermolens?
gruis en geruchten voerde je mee, vergoten, nooit meer te stelpen
bloed, windrimpels en regenvlagen, bijgeschreven
seizoenen, koeien, drachtig van het vele water, een leunstoel, een keukentafel
met zijn poten in de lucht, langs kribben
en brugpijlers ging je, binnenhavens, steden die van oudsher
over je uitkeken, maar waarvan de branden
zo rampzalig waren, toen –
steltlopers en roeivoetigen in je drassige uiterwaarden, robben, zonnend
op de zandplaten in je steeds breder wordende
monding, waar je de open zee al proefde en ten slotte alle schroom
van je afwierp, voor de buitengaatse
boeien kwamen en je het vasteland achter je liet
aan je eigen einde ontspringend
eens te meer
Hans Tentije (1944)
uit: Gissingen, gebeurtenissen (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 10 december 2013
Jacobus Bellamy -- Het wijsgeerig antwoord
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* literatuurgeschiedenis.nl
* dbnl
Het wijsgeerig antwoord
'k Was, met mijn jonge vrienden,
Eens bij een' wijzen grijsaard;
Wij spraken, hoe een wijze
Den vijand van het leven,
Den dood kloekmoedig afwacht. –
Zegt, zei de grijze Wijsgeer,
Zegt braave jongelingen,
Waar zoudt gij 't liefste sterven? –
Ik, zei de jonge Cleon,
Terwijl zijne oogen gloeiden,
Ik zou het liefste sterven
Op 't bloedig veld des oorlogs.
Ik ken geen grooter wellust
Dan, voor den Vaderlande,
Den jongsten snik te geeven!
De goede grijsaart lagchte
En hieldt het oog op Cato.
Toen sprak de jonge Cato:
Ik zou het liefste sterven
In stilte op mijne kamer,
Omringd van echte Wijzen.
'Er is geen grooter voorrecht
Dan, dat de ziel eens Wijzen,
In een geruste stilheid,
Dees woelige aarde ontvluchte.
Nu kwam de beurt aan mij ook;
Ik zag, dat aller oogen
Eenstemmiglijk mij vraagden:
Waar zoudt gij 't liefste sterven?
Toen vroeg mijn kloppend hart zich:
Waar zoudt gij 't liefste sterven?
Het aaklig veld des oorlogs...?
De sombre cel der wijzen...?
Neen! hier wil ik niet sterven!
In 't einde zeide ik schielijk:
Ik zou het liefste sterven
In Fillis scheutige armen,
Op Fillis zagten boezem...
Hoe kan men schooner sterven?? –
De Wijsgeer sloeg zijn oogen
Op Cleon en op Cato,
En op zijn groote boeken,
En – zuchtte – ja! hij zuchtte!
Jacobus Bellamy (1757-1786)
uit: Gezangen mijner jeugd (1782)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* literatuurgeschiedenis.nl
* dbnl
Het wijsgeerig antwoord
'k Was, met mijn jonge vrienden,
Eens bij een' wijzen grijsaard;
Wij spraken, hoe een wijze
Den vijand van het leven,
Den dood kloekmoedig afwacht. –
Zegt, zei de grijze Wijsgeer,
Zegt braave jongelingen,
Waar zoudt gij 't liefste sterven? –
Ik, zei de jonge Cleon,
Terwijl zijne oogen gloeiden,
Ik zou het liefste sterven
Op 't bloedig veld des oorlogs.
Ik ken geen grooter wellust
Dan, voor den Vaderlande,
Den jongsten snik te geeven!
De goede grijsaart lagchte
En hieldt het oog op Cato.
Toen sprak de jonge Cato:
Ik zou het liefste sterven
In stilte op mijne kamer,
Omringd van echte Wijzen.
'Er is geen grooter voorrecht
Dan, dat de ziel eens Wijzen,
In een geruste stilheid,
Dees woelige aarde ontvluchte.
Nu kwam de beurt aan mij ook;
Ik zag, dat aller oogen
Eenstemmiglijk mij vraagden:
Waar zoudt gij 't liefste sterven?
Toen vroeg mijn kloppend hart zich:
Waar zoudt gij 't liefste sterven?
Het aaklig veld des oorlogs...?
De sombre cel der wijzen...?
Neen! hier wil ik niet sterven!
In 't einde zeide ik schielijk:
Ik zou het liefste sterven
In Fillis scheutige armen,
Op Fillis zagten boezem...
Hoe kan men schooner sterven?? –
De Wijsgeer sloeg zijn oogen
Op Cleon en op Cato,
En op zijn groote boeken,
En – zuchtte – ja! hij zuchtte!
Jacobus Bellamy (1757-1786)
uit: Gezangen mijner jeugd (1782)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 8 december 2013
Aart van der Leeuw -- De jeugd
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* genootschap
* historici.nl
De jeugd
Den wakker-waakschen haan.
De dichtervlucht der zwaan,
Den zwerfschen jager: reiger.
Den strijdbaar-sterken tijger.
En het deemoedig schaap.
Hen samen leidt de knaap
Eendrachtig aan één band
Door 't rein en eigen land
Vol jonge bloesemsneeuw.
Als in de gouden eeuw.
Hij mijmert, zingt en speelt.
Weidend zijn zinnebeeld;
Zij kennen aan dien toon
Hun meester en hun zoon.
En gaan naar 't hém geviel,
De dieren van zijn ziel.
Aart van der Leeuw (1876-1931)
uit: Herscheppingen (1916)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* genootschap
* historici.nl
De jeugd
Den wakker-waakschen haan.
De dichtervlucht der zwaan,
Den zwerfschen jager: reiger.
Den strijdbaar-sterken tijger.
En het deemoedig schaap.
Hen samen leidt de knaap
Eendrachtig aan één band
Door 't rein en eigen land
Vol jonge bloesemsneeuw.
Als in de gouden eeuw.
Hij mijmert, zingt en speelt.
Weidend zijn zinnebeeld;
Zij kennen aan dien toon
Hun meester en hun zoon.
En gaan naar 't hém geviel,
De dieren van zijn ziel.
Aart van der Leeuw (1876-1931)
uit: Herscheppingen (1916)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 6 december 2013
Johan Daisne -- Faustus
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* literair Gent
* citaten
* wikipedia
* bio
* biblio
Faustus
Er was een man die verzen schreef,
en drie keer duizend had geschreven,
tot er hem niets meer overbleef
om nog te schrijven of te leven.
Hij zat daar, grijs en zwak en ziek,
te mummelen en stil te wenen;
toen hoorde hij wat hoornmuziek,
en rees voor God gauw op zijn benen.
Blijf zitten, zei hem moe de Heer,
Ik kom maar even met je praten,
en nam een stoel en zat ook neer.
De oude schrijver zweeg gelaten.
We zijn nu even wijs, zei God,
want jullie leven is het mijne;
wat denk je, lokt je nog dit lot,
of wens je liever te verdwijnen?
De dichter had bijna gezeid:
Waartoe nogmaals, 'k verkies te rusten!
maar voelde toen een vreemde spijt,
en greep Gods hand, die hij lang kuste.
'k Verkies te leven, zei hij schor,
daar ik U anders moet verliezen!
Toen gaf hem God een vriendenpor:
Heb dank - nu weet Ik ook te kiezen!
En hij verdween. De man keek op.
Had hij zijn spiegel toegesproken?
Maar met verjongde hartenklop
is hij toen weer in 't Werk gedoken.
Johan Daisne (1912-1978)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* literair Gent
* citaten
* wikipedia
* bio
* biblio
Faustus
Er was een man die verzen schreef,
en drie keer duizend had geschreven,
tot er hem niets meer overbleef
om nog te schrijven of te leven.
Hij zat daar, grijs en zwak en ziek,
te mummelen en stil te wenen;
toen hoorde hij wat hoornmuziek,
en rees voor God gauw op zijn benen.
Blijf zitten, zei hem moe de Heer,
Ik kom maar even met je praten,
en nam een stoel en zat ook neer.
De oude schrijver zweeg gelaten.
We zijn nu even wijs, zei God,
want jullie leven is het mijne;
wat denk je, lokt je nog dit lot,
of wens je liever te verdwijnen?
De dichter had bijna gezeid:
Waartoe nogmaals, 'k verkies te rusten!
maar voelde toen een vreemde spijt,
en greep Gods hand, die hij lang kuste.
'k Verkies te leven, zei hij schor,
daar ik U anders moet verliezen!
Toen gaf hem God een vriendenpor:
Heb dank - nu weet Ik ook te kiezen!
En hij verdween. De man keek op.
Had hij zijn spiegel toegesproken?
Maar met verjongde hartenklop
is hij toen weer in 't Werk gedoken.
Johan Daisne (1912-1978)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 5 december 2013
Anoniem / Willem Wilmink -- Sint Nicolaas en de drie kinderen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* kb
* dbnl
Sint Nicolaas en de drie kinderen
Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land.
De dag was al voorbijgegaan,
ze kwamen bij een slachter aan.
'Heb u voor ons een bed meneer?'
'Ja, kom dan, kom, 't verheugt me zeer.'
Nog voor er eentje rustig zat,
sloeg hij ze dood en dat was dat.
Tien stopte hij ze bout na bout
als varkens in een vat met zout.
Sint-Nicolaas passeerde daar,
het was precies na zeven jaar.
Bij 't slachterhuisje streek hij neer:
'Hebt u voor mij een bed meneer?'
'Ja kom dan, kom, Sint-Nicolaas,
al is dit geen paleis, helaas.'
Nog voor Sint-Nicolaas rustig zat,
vertelde hij dat hij honger had.
'Wilt u een boterham met kaas?'
'Dat lust ik niet', zei Sinterklaas.
'Een broodje ham of fricandeau?'
'Nee, daarvan houd ik ook niet zo.
Het vlees waar ik het meest van houd,
dat zit al zeven jaar in 't zout.'
De slachter had het goed gehoord
en rende in doodsangst naar de poort.
't Is zinloos om te vluchten, man.
Berouw is wat jou redden kan.'
Sint-Nicolaas is naar 't vat gegaan
en hield er drie vingers tegenaan.
'Dag, kleine slapers die ik zie,
word maar een wakker, alle drie!'
En met drie vingers uitgestrekt
heeft hij ze uit de dood gewekt.
De eerste zei: 'Wat sliep ik zacht.'
De tweede had dat ook bedacht.
Het derde kindje zei bedeesd:
'Ik ben in 't Paradijs geweest.'
Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land...
Onbekende dichter, vertaling van Willem Wilmink
uit: Mijn Middeleeuwen (1998)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* kb
* dbnl
Sint Nicolaas en de drie kinderen
Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land.
De dag was al voorbijgegaan,
ze kwamen bij een slachter aan.
'Heb u voor ons een bed meneer?'
'Ja, kom dan, kom, 't verheugt me zeer.'
Nog voor er eentje rustig zat,
sloeg hij ze dood en dat was dat.
Tien stopte hij ze bout na bout
als varkens in een vat met zout.
Sint-Nicolaas passeerde daar,
het was precies na zeven jaar.
Bij 't slachterhuisje streek hij neer:
'Hebt u voor mij een bed meneer?'
'Ja kom dan, kom, Sint-Nicolaas,
al is dit geen paleis, helaas.'
Nog voor Sint-Nicolaas rustig zat,
vertelde hij dat hij honger had.
'Wilt u een boterham met kaas?'
'Dat lust ik niet', zei Sinterklaas.
'Een broodje ham of fricandeau?'
'Nee, daarvan houd ik ook niet zo.
Het vlees waar ik het meest van houd,
dat zit al zeven jaar in 't zout.'
De slachter had het goed gehoord
en rende in doodsangst naar de poort.
't Is zinloos om te vluchten, man.
Berouw is wat jou redden kan.'
Sint-Nicolaas is naar 't vat gegaan
en hield er drie vingers tegenaan.
'Dag, kleine slapers die ik zie,
word maar een wakker, alle drie!'
En met drie vingers uitgestrekt
heeft hij ze uit de dood gewekt.
De eerste zei: 'Wat sliep ik zacht.'
De tweede had dat ook bedacht.
Het derde kindje zei bedeesd:
'Ik ben in 't Paradijs geweest.'
Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land...
Onbekende dichter, vertaling van Willem Wilmink
uit: Mijn Middeleeuwen (1998)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 3 december 2013
H.H. ter Balkt -- Ode aan de landweg
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe
Ode aan de landweg
Het peper en zout van de landweg kruidde
de toen zo goedmoedige horizon, de hanemaag
in de blauwe onweerswolk liet zijn hagel-
en regenkorrels vallen: niemand at toen nog
de blauw-en-groene gerechten! Zuringtongen,
wolkige weegbree, zacht klepperend beekje
straalden vrolijk langs de landweg, korf
vol wonderbaarlijke tekens, aarden hemel
waaraan soms als een maantje een hoefijzer
hing; wagens lieten komeetsporen na, ijlend
tot achter de horizon die de zwepen wezen.
De hopbellen fluisterden, Ook wij zijn de weg.
Trommels klonken op! Misgeboorten, tumoren,
stenen darmkronkelingen uit stenen steden
werden macadam, spijkerden de landweg als
een vleermuis aan de diepblauwe schuurdeur.
Je moet niet denken dat macadam hard was:
gruizig rood spreidde het zijn zonsopgangen
van de ene stad naar de andere, en van het
ene dorp naar het volgende. Maar het land
werd eetwaar, vogelvrije aarde. Drijf er
lantarens in bij duizenden. De landwegen
met hun vossen, mollen, renden toen ver van
de voetlichten naar de Siberische tijger.
H.H. ter Balkt (1938)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe
Ode aan de landweg
Het peper en zout van de landweg kruidde
de toen zo goedmoedige horizon, de hanemaag
in de blauwe onweerswolk liet zijn hagel-
en regenkorrels vallen: niemand at toen nog
de blauw-en-groene gerechten! Zuringtongen,
wolkige weegbree, zacht klepperend beekje
straalden vrolijk langs de landweg, korf
vol wonderbaarlijke tekens, aarden hemel
waaraan soms als een maantje een hoefijzer
hing; wagens lieten komeetsporen na, ijlend
tot achter de horizon die de zwepen wezen.
De hopbellen fluisterden, Ook wij zijn de weg.
Trommels klonken op! Misgeboorten, tumoren,
stenen darmkronkelingen uit stenen steden
werden macadam, spijkerden de landweg als
een vleermuis aan de diepblauwe schuurdeur.
Je moet niet denken dat macadam hard was:
gruizig rood spreidde het zijn zonsopgangen
van de ene stad naar de andere, en van het
ene dorp naar het volgende. Maar het land
werd eetwaar, vogelvrije aarde. Drijf er
lantarens in bij duizenden. De landwegen
met hun vossen, mollen, renden toen ver van
de voetlichten naar de Siberische tijger.
H.H. ter Balkt (1938)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 2 december 2013
Gerard den Brabander -- Herfstnacht in de Tuilerieën
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* npe
* dbnl
* historici
* graf
Herfstnacht in de Tuilerieën
Alle banken hebben hun gelieven
aan de moede scheemring toevertrouwd.
En zij huiveren diep in eigen hout
sinds de minnenden zich stil verhieven.
Nacht en regen. Soms een roep door ’t woud
van een duif en het onhoorbaar klieven
van het duister, dat zich slapend houdt
om de laatste liefde te gerieven.
Verder niets. De nacht en ik alleen,
eenzaam wandelend aan de rand der tijden,
zóó verheugd en zóó bedroefd meteen
om mijn voeten, die een afscheid schrijden ...
En de zachte regen om mij heen
of er iemand ingehouden schreide ...
18 september 1946
Gerard den Brabander (1900-1968)
Parijsche sonnetten (1947)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* npe
* dbnl
* historici
* graf
Herfstnacht in de Tuilerieën
Alle banken hebben hun gelieven
aan de moede scheemring toevertrouwd.
En zij huiveren diep in eigen hout
sinds de minnenden zich stil verhieven.
Nacht en regen. Soms een roep door ’t woud
van een duif en het onhoorbaar klieven
van het duister, dat zich slapend houdt
om de laatste liefde te gerieven.
Verder niets. De nacht en ik alleen,
eenzaam wandelend aan de rand der tijden,
zóó verheugd en zóó bedroefd meteen
om mijn voeten, die een afscheid schrijden ...
En de zachte regen om mij heen
of er iemand ingehouden schreide ...
18 september 1946
Gerard den Brabander (1900-1968)
Parijsche sonnetten (1947)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 1 december 2013
Herman De Coninck -- Met de vedel (10)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* citaten
Met de vedel (10)
Liefje,
laat mijn verdriet altijd groter wezen
dan het jouwe
zodat het eromheen kan liggen
als armen.
Wees niet droef als ik zal heengaan,
dan zal ik altijd aan je denken.
En anders ook.
Herman De Coninck (1944-1997)
uit: De lenige liefde (1969)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* citaten
Met de vedel (10)
Liefje,
laat mijn verdriet altijd groter wezen
dan het jouwe
zodat het eromheen kan liggen
als armen.
Wees niet droef als ik zal heengaan,
dan zal ik altijd aan je denken.
En anders ook.
Herman De Coninck (1944-1997)
uit: De lenige liefde (1969)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 29 november 2013
Els Moors -- er ligt een vrouw op bed
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* 4 gedichten
* dbnl
* leest voor
er ligt een vrouw op bed
en het lijkt wel alsof ze gevallen is
kijk die aap eens nadenken daarover
hij zit op haar buik en de schaduwen van de gedachten
van de aap vallen tussen de benen van de
gevallen vrouw
de vrouw is gevallen
de aap denkt na en
altijd weer vallen zijn gedachten
tussen de benen van de vrouw
zij: achterover hij: op haar buik rustend
zijn gedachten bij haar
of nu het paard verschijnt?
het steekt zijn grote nieuwsgierige paardenneus
zijwaarts tussen de gordijnen
wat het paard ziet zelfs
als het geen paard is
ach ik neem een bijl en sla ons allemaal
de schedel in iemand betaalt de rekening
john ray zegt liefde is blijdschap
waarmee we dit heden vervolmaken en
tijdelijke landschappen laten zich lezen
bijvoorbeeld aan de hand van koplampen
Els Moors (1976)
uit: Liederen van een kapseizend paard (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* 4 gedichten
* dbnl
* leest voor
er ligt een vrouw op bed
en het lijkt wel alsof ze gevallen is
kijk die aap eens nadenken daarover
hij zit op haar buik en de schaduwen van de gedachten
van de aap vallen tussen de benen van de
gevallen vrouw
de vrouw is gevallen
de aap denkt na en
altijd weer vallen zijn gedachten
tussen de benen van de vrouw
zij: achterover hij: op haar buik rustend
zijn gedachten bij haar
of nu het paard verschijnt?
het steekt zijn grote nieuwsgierige paardenneus
zijwaarts tussen de gordijnen
wat het paard ziet zelfs
als het geen paard is
ach ik neem een bijl en sla ons allemaal
de schedel in iemand betaalt de rekening
john ray zegt liefde is blijdschap
waarmee we dit heden vervolmaken en
tijdelijke landschappen laten zich lezen
bijvoorbeeld aan de hand van koplampen
Els Moors (1976)
uit: Liederen van een kapseizend paard (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 27 november 2013
Bertus Aafjes -- Waarom, mijn lief
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* website
* dbnl
* npe
* wat gedichten
* citaten
Waarom, mijn lief
“Waarom, mijn lief, ben je zo koel
En hoogjes van de tinnen;
En is er wel een ander doel
Dan vrijen en beminnen?”
“Ik ben, mijn lief, ik ben niet koel
Noch hoogjes van de tinnen,
Maar als de avond valt, dan voel
ik mij bedrukt van binnen.
Dan zou ik willen zijn gelijk
De allerhoogste bomen,
Daar kan de wind zo koninklijk
Dwars door de blaren stromen.
Maar van dat groot en machtig lied
Raak ik bedrukt van binnen;
Ik wil wel, maar ik durf het niet,
Tot aan der dood beminnen!”
Bertus Aafjes (1914-1993)
uit: Het gevecht met de muze (1940)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* website
* dbnl
* npe
* wat gedichten
* citaten
Waarom, mijn lief
“Waarom, mijn lief, ben je zo koel
En hoogjes van de tinnen;
En is er wel een ander doel
Dan vrijen en beminnen?”
“Ik ben, mijn lief, ik ben niet koel
Noch hoogjes van de tinnen,
Maar als de avond valt, dan voel
ik mij bedrukt van binnen.
Dan zou ik willen zijn gelijk
De allerhoogste bomen,
Daar kan de wind zo koninklijk
Dwars door de blaren stromen.
Maar van dat groot en machtig lied
Raak ik bedrukt van binnen;
Ik wil wel, maar ik durf het niet,
Tot aan der dood beminnen!”
Bertus Aafjes (1914-1993)
uit: Het gevecht met de muze (1940)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 26 november 2013
Karin Lachmising -- De nieuwe tijd & Gewoon
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* Caraïbisch uitzicht
* stvs
De nieuwe tijd
in de nacht geturfd,
woelende keuzes
verdrijven de kudde
schapen.
De felgele bloemen,
zinloos gegroeid
op de rekening
van de nieuwe tijd.
Slechts had ik gevraagd
te bloeien,
maar in de onrust
van het wachten
liep de droom
als een schim voorbij.
Gewoon
Ongewoon gewoon,
de stroom
die door je aderen loopt.
Adem die kloppend
je keel bemant,
als de beweging
van je voeten
klimmend in mul zand.
Zo ongewoon
gewoon
dat ik lopen kan.
Karin Lachmising (1964)
uit: Nergens groet een boom die haar aarde niet vindt (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* Caraïbisch uitzicht
* stvs
De nieuwe tijd
in de nacht geturfd,
woelende keuzes
verdrijven de kudde
schapen.
De felgele bloemen,
zinloos gegroeid
op de rekening
van de nieuwe tijd.
Slechts had ik gevraagd
te bloeien,
maar in de onrust
van het wachten
liep de droom
als een schim voorbij.
Gewoon
Ongewoon gewoon,
de stroom
die door je aderen loopt.
Adem die kloppend
je keel bemant,
als de beweging
van je voeten
klimmend in mul zand.
Zo ongewoon
gewoon
dat ik lopen kan.
Karin Lachmising (1964)
uit: Nergens groet een boom die haar aarde niet vindt (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Gerrit Krol -- Klassefoto & Verlangen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* necrologie
* dbnl
* vpro
Klassefoto
Gedrieën in een bank gedreven,
ondoorgrondelijk ogenblik
van stilte ... de blonde Goudriaan vooraan,
de schele Kast, die jongen van Peen
ruggelings tegen het Periodiek Systeem,
de mooie zware Wieke van der Linden
naast de leraar die zij beminde,
de kleine Vink, de dorre Krol,
magere Kossen, Kooiman de hater,
Spoelstra de schaker, Johnnie de meid,
Rie die zo lachen kon, edoch later
nog zoveel heeft geschreid —
wij waren, voor we heengingen
over de aarde, een tel bijeen.
Verlangen
Op een dag, in de verticale
diepten van de Amazone
waar olifanten zweven,
nooit gezien, op een kruispunt
waar, blinkend in de zon,
de auto’s wachten voor de streep,
springt haastig op haar staart
en nat, Marie voorbij,
– ik sta voor het raam
onder water,
zij is op weg naar mij.
Gerrit Krol (1934-2013)
uit: Een morgen in maart (1967)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* necrologie
* dbnl
* vpro
Klassefoto
Gedrieën in een bank gedreven,
ondoorgrondelijk ogenblik
van stilte ... de blonde Goudriaan vooraan,
de schele Kast, die jongen van Peen
ruggelings tegen het Periodiek Systeem,
de mooie zware Wieke van der Linden
naast de leraar die zij beminde,
de kleine Vink, de dorre Krol,
magere Kossen, Kooiman de hater,
Spoelstra de schaker, Johnnie de meid,
Rie die zo lachen kon, edoch later
nog zoveel heeft geschreid —
wij waren, voor we heengingen
over de aarde, een tel bijeen.
Verlangen
Op een dag, in de verticale
diepten van de Amazone
waar olifanten zweven,
nooit gezien, op een kruispunt
waar, blinkend in de zon,
de auto’s wachten voor de streep,
springt haastig op haar staart
en nat, Marie voorbij,
– ik sta voor het raam
onder water,
zij is op weg naar mij.
Gerrit Krol (1934-2013)
uit: Een morgen in maart (1967)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 25 november 2013
Jacobus Bellamy -- Aan Fillis
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* literatuurgeschiedenis.nl
* dbnl
Aan Fillis
Gij zult mijn liefste Fillis,
Gij zult mij dan verlaaten,
En ik mag u niet volgen!...
Maar, in den stillen avond,
Wanneer ge in luwen lommer
Van dikgetakte boomen,
Langs groene paadjes wandeld,
Dan zult gij, waardste Fillis,
Een zagt en suissend windje
In 't ritslend loover hooren;
Dit windje zal uw wangen,
Uw zagte en lieve wangen,
Met stillen eerbied kusschen.
Mijn Fillis, deze windjes
Zijn stille liefdezugtjes,
Die 'k om uw droevig afzijn,
In eenzaamheid zal zugten.
Zoo vaak, mijn schoone Fillis,
Zoo vaak uw lieve wangen
Dan zulk een windje voelen
Moet ge aan uw' minnaar denken!
Hoe dikwijls zal ik zugten!
Jacobus Bellamy (1757-1786)
uit: Gezangen mijner jeugd (1782)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* literatuurgeschiedenis.nl
* dbnl
Aan Fillis
Gij zult mijn liefste Fillis,
Gij zult mij dan verlaaten,
En ik mag u niet volgen!...
Maar, in den stillen avond,
Wanneer ge in luwen lommer
Van dikgetakte boomen,
Langs groene paadjes wandeld,
Dan zult gij, waardste Fillis,
Een zagt en suissend windje
In 't ritslend loover hooren;
Dit windje zal uw wangen,
Uw zagte en lieve wangen,
Met stillen eerbied kusschen.
Mijn Fillis, deze windjes
Zijn stille liefdezugtjes,
Die 'k om uw droevig afzijn,
In eenzaamheid zal zugten.
Zoo vaak, mijn schoone Fillis,
Zoo vaak uw lieve wangen
Dan zulk een windje voelen
Moet ge aan uw' minnaar denken!
Hoe dikwijls zal ik zugten!
Jacobus Bellamy (1757-1786)
uit: Gezangen mijner jeugd (1782)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 24 november 2013
Gerard den Brabander -- Lied
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* npe
* dbnl
* historici
* graf
Lied
Wanneer ik loop danst in mijn vleesch
de doode boom van mijn skelet.
Wie schiep naar zijn bizarre wet
mij dezen dood in eigen vleesch?
Hef ik het hoofd, - zingt scherp gewet,
zingt wars van dood en wars van vrees
het drieste lied van bloed en vleesch
en parelt over dood en wet
en zingt van dezen dooden boom
met blinde keel en kleine vreugd
van droombeest aan den oeverzoom;
van duiker in de waterdeugd
en zingt verblind van drift en jeugd
en droom.
Gerard den Brabander (1900-1968)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* npe
* dbnl
* historici
* graf
Lied
Wanneer ik loop danst in mijn vleesch
de doode boom van mijn skelet.
Wie schiep naar zijn bizarre wet
mij dezen dood in eigen vleesch?
Hef ik het hoofd, - zingt scherp gewet,
zingt wars van dood en wars van vrees
het drieste lied van bloed en vleesch
en parelt over dood en wet
en zingt van dezen dooden boom
met blinde keel en kleine vreugd
van droombeest aan den oeverzoom;
van duiker in de waterdeugd
en zingt verblind van drift en jeugd
en droom.
Gerard den Brabander (1900-1968)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 22 november 2013
Drs. P -- 4 ollekebollekes
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* fansite
* interview
Onvrede! Overlast!
Steden zijn slagvelden
Waar het gepeupel
Het welzijn verscheurt
Moedeloos trekken wij
Gasseltenijveenwaarts
Waar godzijdank
Bijna nooit iets gebeurt
In VVV-kantoor
Beierse bergklimmers
(Koorden en haken
En spijkers en zo):
‘Wij zijn op zoek naar het
Geertruidenbergmassief’
‘Dan bent u vast verkeerd ingelicht’
‘O’
Mooi Indonesië
Duizenden eilanden
Met hun bevolking
Van allerlei aard
Weinig bekend zijn de
Minangkabautertjes
Moeilijk te zien
Maar de aandacht wel waard
Anders zo huiselijk
Uitvinder Pieterse
Heeft het ineens
Op een zwerven gezet
In zijn geknutselde
Meteoorvormige
Prachtig beschilderde
Ruimteraket
Drs. P (1919)
uit: Jongste ontdekkingen (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* fansite
* interview
Onvrede! Overlast!
Steden zijn slagvelden
Waar het gepeupel
Het welzijn verscheurt
Moedeloos trekken wij
Gasseltenijveenwaarts
Waar godzijdank
Bijna nooit iets gebeurt
In VVV-kantoor
Beierse bergklimmers
(Koorden en haken
En spijkers en zo):
‘Wij zijn op zoek naar het
Geertruidenbergmassief’
‘Dan bent u vast verkeerd ingelicht’
‘O’
Mooi Indonesië
Duizenden eilanden
Met hun bevolking
Van allerlei aard
Weinig bekend zijn de
Minangkabautertjes
Moeilijk te zien
Maar de aandacht wel waard
Anders zo huiselijk
Uitvinder Pieterse
Heeft het ineens
Op een zwerven gezet
In zijn geknutselde
Meteoorvormige
Prachtig beschilderde
Ruimteraket
Drs. P (1919)
uit: Jongste ontdekkingen (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 21 november 2013
Peter A. Knipmeijer -- 3 ollekebollekes
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Onderstaande ollekebollekes bij bekende schilderijen komen uit Opgelapt schilderwerk van Peter A. Knipmeijer.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Onderstaande ollekebollekes bij bekende schilderijen komen uit Opgelapt schilderwerk van Peter A. Knipmeijer.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 20 november 2013
Stefaan van den Bremt -- 2 bomengedichten
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* schrijversgewijs
* leestafel
Kwee
Kwee, late bloeier met je dwaze, late peer –
de mensen van hier plukken je niet meer…
Hard en zuur, maak je de tanden sleeuw,
plakt klef aan het gehemelte, ruik reeuws.
Maar eenmaal van je steencellen bevrijd,
met liefde ingemaakt, wat rins en gekonfijt,
of op mijn tong gelegd als kweeperengelei,
smaak ik slechts nectar en proef malvezij.
Kaki
Kaki, ebbenboom vol vruchten
die men hier niet lust, die alleen
spreeuwen lokken in het najaar.
Kaki, levensboom in Nagasaki.
Nagasaki van de wrange vrucht
die de mens dropt.
Zwart is je schors,
spierwit blijf je onder je bast, kaki
die overleven kon in Nagasaki.
Stefaan van den Bremt (1941)
uit: Blauw slik (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* schrijversgewijs
* leestafel
Kwee
Kwee, late bloeier met je dwaze, late peer –
de mensen van hier plukken je niet meer…
Hard en zuur, maak je de tanden sleeuw,
plakt klef aan het gehemelte, ruik reeuws.
Maar eenmaal van je steencellen bevrijd,
met liefde ingemaakt, wat rins en gekonfijt,
of op mijn tong gelegd als kweeperengelei,
smaak ik slechts nectar en proef malvezij.
Kaki
Kaki, ebbenboom vol vruchten
die men hier niet lust, die alleen
spreeuwen lokken in het najaar.
Kaki, levensboom in Nagasaki.
Nagasaki van de wrange vrucht
die de mens dropt.
Zwart is je schors,
spierwit blijf je onder je bast, kaki
die overleven kon in Nagasaki.
Stefaan van den Bremt (1941)
uit: Blauw slik (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 19 november 2013
Anton van Wilderode -- 4 bomengedichten
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* website
* dbnl
* leestafel
Noteboom
De roffel weet ik nog wanneer het grote
waaien van middernacht tegen mijn oren
begon en duurde, ogen toegesloten
en adem op, het dak onafgebroken
belegerd met rumoer van ronde noten
die rinkelden en zwegen in de goten.
De boom van overdag terloops bewogen
en met geduld van takken neergebogen
bestond niet meer was alleen nog te horen.
Des morgens rondgestrooid lagen de blote
withouten vruchtjes uit de schil gestoten
over de paden uitgerold als doden.
Moerbeiboom
Al bijna bovengronds en zonder aarde
de wortels opgewerkt van tachtig jaren,
onschoon geschoord tussen de appelaren
hier en hiertegen toen wij knapen waren
de ladder neergelegd, de merels nader
in bessenmoes de bek, vol zuiver water
de hemel overal, de groene gaarde
van bovenaf gezien een open krater
voor blauwe bijen en libellenparen.
Het paradijs. En geen verbazing later
wanneer de boom met ingehouden adem
zich opsluit in de zaal van zijn geblaarte.
Kerseboom
Mijn zetel in de wolken, neergezeten
in hevigstralend wit hijgend tevreden
een eindeloze lente lang geleden.
Gewiegd op brekelijke takken, even
een korte duizeling met durf bestreden,
de hemel helemaal aan stuk gesneden.
Het veilig klinkerpad loodrecht beneden,
de tuin dwarsliggend, bevende de beemden
het klaverveld tegen de kim gelegen.
Geen lotgenoot, geen ademende tweede
alleen in het heelal overgebleven
voor een verzonnen onluidruchtig leven.
Vlierboom
Ik weet nog hoe de vlierboom was, veel ouder
dan mensen mogen worden en vertrouwder
met ritselingen rakelings langs mijn schouder
tussen zijn zwarte bessen neerwaarts (ingehouden
de voeten halfweegs naar het huis der ouders)
vol groene vleugels die zich openvouwen
tot holten waarin vogels nesten bouwden
en kevertjes als aan vliesdunne touwtjes
elkander op en neer gezelschap houden,
zijn judasoren open naar een louter
langzaam gerucht van regen uit het blauwe
en naar de prikkelingen van de eerste koude.
Anton van Wilderode (1918-1998)
uit: De overoever (1981)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* website
* dbnl
* leestafel
Noteboom
De roffel weet ik nog wanneer het grote
waaien van middernacht tegen mijn oren
begon en duurde, ogen toegesloten
en adem op, het dak onafgebroken
belegerd met rumoer van ronde noten
die rinkelden en zwegen in de goten.
De boom van overdag terloops bewogen
en met geduld van takken neergebogen
bestond niet meer was alleen nog te horen.
Des morgens rondgestrooid lagen de blote
withouten vruchtjes uit de schil gestoten
over de paden uitgerold als doden.
Moerbeiboom
Al bijna bovengronds en zonder aarde
de wortels opgewerkt van tachtig jaren,
onschoon geschoord tussen de appelaren
hier en hiertegen toen wij knapen waren
de ladder neergelegd, de merels nader
in bessenmoes de bek, vol zuiver water
de hemel overal, de groene gaarde
van bovenaf gezien een open krater
voor blauwe bijen en libellenparen.
Het paradijs. En geen verbazing later
wanneer de boom met ingehouden adem
zich opsluit in de zaal van zijn geblaarte.
Kerseboom
Mijn zetel in de wolken, neergezeten
in hevigstralend wit hijgend tevreden
een eindeloze lente lang geleden.
Gewiegd op brekelijke takken, even
een korte duizeling met durf bestreden,
de hemel helemaal aan stuk gesneden.
Het veilig klinkerpad loodrecht beneden,
de tuin dwarsliggend, bevende de beemden
het klaverveld tegen de kim gelegen.
Geen lotgenoot, geen ademende tweede
alleen in het heelal overgebleven
voor een verzonnen onluidruchtig leven.
Vlierboom
Ik weet nog hoe de vlierboom was, veel ouder
dan mensen mogen worden en vertrouwder
met ritselingen rakelings langs mijn schouder
tussen zijn zwarte bessen neerwaarts (ingehouden
de voeten halfweegs naar het huis der ouders)
vol groene vleugels die zich openvouwen
tot holten waarin vogels nesten bouwden
en kevertjes als aan vliesdunne touwtjes
elkander op en neer gezelschap houden,
zijn judasoren open naar een louter
langzaam gerucht van regen uit het blauwe
en naar de prikkelingen van de eerste koude.
Anton van Wilderode (1918-1998)
uit: De overoever (1981)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Menno Wigman -- Narcisten!
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
foto's: keke keukelaar | radio pingpong
* wikipedia
* kb
* npe
* wat gedichten
Narcisten!
Net als Venetië trekt Amsterdam dag
en nacht narcisten aan. Het zijn de spiegels,
de diepe, zieke spiegels van de grachten,
het is het water dat je gevel rekt,
het water dat galant de luchten vangt
en elke blik of kus op film vastlegt.
Narcisten! Laat in mei! Hun fraaie tred,
hun weergaloze kop: het komt op film.
Het is een drukke stad die aandacht wil
en krijgt. En jij staat bij het IJ en ziet
hoe beeld na beeld in de montagekamer
van het water glijdt en daar verdwijnt.
Een bijrol zijn we, ijdel, lang van stof,
en in een bijzin zullen we verdrinken.
Maar voor we uit het script worden geknipt
spiegelen we ons piekfijn aan het licht.
Menno Wigman (1966)
uit: Blauw goud (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
foto's: keke keukelaar | radio pingpong
* wikipedia
* kb
* npe
* wat gedichten
Narcisten!
Net als Venetië trekt Amsterdam dag
en nacht narcisten aan. Het zijn de spiegels,
de diepe, zieke spiegels van de grachten,
het is het water dat je gevel rekt,
het water dat galant de luchten vangt
en elke blik of kus op film vastlegt.
Narcisten! Laat in mei! Hun fraaie tred,
hun weergaloze kop: het komt op film.
Het is een drukke stad die aandacht wil
en krijgt. En jij staat bij het IJ en ziet
hoe beeld na beeld in de montagekamer
van het water glijdt en daar verdwijnt.
Een bijrol zijn we, ijdel, lang van stof,
en in een bijzin zullen we verdrinken.
Maar voor we uit het script worden geknipt
spiegelen we ons piekfijn aan het licht.
Menno Wigman (1966)
uit: Blauw goud (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 17 november 2013
Jannah Loontjens -- Vaarwel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* wat gedichten
* wikipedia
Vaarwel
Nooit ben ik er in verdwenen. Zelfs niet toen ik
van de kade sprong. Hop! Het ijs op en wandelde
met mijn gezicht net boven straatniveau. De stad is
vol verleiding vanaf het water. Dat weten de toeristen,
ook zij die schuifelen zoals ze al schuifelden
braaf en doof en overdag, balorig en doof in de avond.
Tingel klingel. Van mijn fietsbel trekken zij zich niets aan.
Mijn fiets en ik. Ja, mijn fiets en ik, wij kennen de grachten,
de stompe en de steile bruggen, de kades, het water
waar de baggerschuiten oude wrakken uit ophijsen.
Nee, dat zal ik jou niet laten overkomen, mijn vriend,
jou klink ik vast, of je wilt of niet. Al moet ik bekennen
dat in deze handeling, het was op de Gasthuisbrug,
ik moet student geweest zijn, mijn sleutel eens
mijn hand uit glipte als was hij een vis, die eindelijk
zijn kans zag, zich loswrong, met zijn trefzekere duik
te water sprong, waar hij de diepte in sneed.
Zonder waarschuwing, zonder laatste blik opzij,
liet hij mijn fiets en mij, vastgeklonken aan de brug.
Lang tuurde ik, in de hoop dat het sleuteltje
tegen alle natuurwetten in zou drijven, zou roepen
en spijt betuigen, zou gebaren bij mij te willen blijven.
Ik keek en keek en dacht in vlekken weerspiegelingen
kleine dingen en vinnen mijn sleutel daar in het bruine
drek te hervinden. Maar weg bleef hij, tussen de gore golfjes
en vissen, het schroot, de onderwaterspinsels en de kleine
schitteringen van de stadse lichten die, zoals mijn sleuteltje,
het duister onder de Gasthuisbrug binnendringen.
Jannah Loontjens (1974) uit: Blauw goud (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* wat gedichten
* wikipedia
Vaarwel
Nooit ben ik er in verdwenen. Zelfs niet toen ik
van de kade sprong. Hop! Het ijs op en wandelde
met mijn gezicht net boven straatniveau. De stad is
vol verleiding vanaf het water. Dat weten de toeristen,
ook zij die schuifelen zoals ze al schuifelden
braaf en doof en overdag, balorig en doof in de avond.
Tingel klingel. Van mijn fietsbel trekken zij zich niets aan.
Mijn fiets en ik. Ja, mijn fiets en ik, wij kennen de grachten,
de stompe en de steile bruggen, de kades, het water
waar de baggerschuiten oude wrakken uit ophijsen.
Nee, dat zal ik jou niet laten overkomen, mijn vriend,
jou klink ik vast, of je wilt of niet. Al moet ik bekennen
dat in deze handeling, het was op de Gasthuisbrug,
ik moet student geweest zijn, mijn sleutel eens
mijn hand uit glipte als was hij een vis, die eindelijk
zijn kans zag, zich loswrong, met zijn trefzekere duik
te water sprong, waar hij de diepte in sneed.
Zonder waarschuwing, zonder laatste blik opzij,
liet hij mijn fiets en mij, vastgeklonken aan de brug.
Lang tuurde ik, in de hoop dat het sleuteltje
tegen alle natuurwetten in zou drijven, zou roepen
en spijt betuigen, zou gebaren bij mij te willen blijven.
Ik keek en keek en dacht in vlekken weerspiegelingen
kleine dingen en vinnen mijn sleutel daar in het bruine
drek te hervinden. Maar weg bleef hij, tussen de gore golfjes
en vissen, het schroot, de onderwaterspinsels en de kleine
schitteringen van de stadse lichten die, zoals mijn sleuteltje,
het duister onder de Gasthuisbrug binnendringen.
Jannah Loontjens (1974) uit: Blauw goud (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 14 november 2013
P.N. van Eyck -- Te laat
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* historici.nl
* wat gedichten
Te laat
Hij zat in zijn dicht vertrek
En droomde. Hij riep haar bij name,
‘Liefste, mijn liefste,’ of zij kwame, –
Zij wachtte, of hij kwam, bij het hek.
Te laat stond hij op om te gaan.
(Die droom was ’t.) Want toen hij, ontwaakt,
Door een schrikbeeld in ’t hart geraakt,
Stond, roerloos, waar zij had gestaan,
Werd hij koud; hij dacht dat hij stierf:
Bleek, leeg tussen heg en heg
Wees, weerzijds, de doodstille weg
De oneindigheid in waar zij zwierf.
‘Zaagt ge mijn liefste, misschien?’
Zwervende, of hij haar vonde,
Zocht hij overal konde. –
Niemand had haar gezien.
P.N. van Eyck
uit: Verzen 1940 (1946)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* historici.nl
* wat gedichten
Te laat
Hij zat in zijn dicht vertrek
En droomde. Hij riep haar bij name,
‘Liefste, mijn liefste,’ of zij kwame, –
Zij wachtte, of hij kwam, bij het hek.
Te laat stond hij op om te gaan.
(Die droom was ’t.) Want toen hij, ontwaakt,
Door een schrikbeeld in ’t hart geraakt,
Stond, roerloos, waar zij had gestaan,
Werd hij koud; hij dacht dat hij stierf:
Bleek, leeg tussen heg en heg
Wees, weerzijds, de doodstille weg
De oneindigheid in waar zij zwierf.
‘Zaagt ge mijn liefste, misschien?’
Zwervende, of hij haar vonde,
Zocht hij overal konde. –
Niemand had haar gezien.
P.N. van Eyck
uit: Verzen 1940 (1946)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 13 november 2013
Roel Richelieu van Londersele -- Het gat in de dag
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* literair Gent
* gedicht 'Alzheimer'
Het gat in de dag
er zit een gat in de dag
hij kan er moeiteloos doorheen kijken
hij ziet een gesloten man,
een vrouw met toevallige lach
hij ziet een park in de verkeerde stad,
een dode mus in het luie licht.
op de bank een krant zonder lezer,
een kinderwagen rijdt wat hoop bij elkaar
is dit het plein waar uitgetekend
wordt wat komen moet?
hij waant zich architect,
neemt een potlood, de punt gebroken
Roel Richelieu van Londersele (1952)
uit: De bruiden (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* literair Gent
* gedicht 'Alzheimer'
Het gat in de dag
er zit een gat in de dag
hij kan er moeiteloos doorheen kijken
hij ziet een gesloten man,
een vrouw met toevallige lach
hij ziet een park in de verkeerde stad,
een dode mus in het luie licht.
op de bank een krant zonder lezer,
een kinderwagen rijdt wat hoop bij elkaar
is dit het plein waar uitgetekend
wordt wat komen moet?
hij waant zich architect,
neemt een potlood, de punt gebroken
Roel Richelieu van Londersele (1952)
uit: De bruiden (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 12 november 2013
Herman De Coninck -- Ars poetica (5)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* citaten
Ars poetica (5)
gisteren kwam ik haar tegen en ze zei:
“dag, ik ben de werkelijkheid.”
ik wilde wel van haar houden,
en toch, ze was zo gewoon,
maar ze zei: “natuurlijk. kijk,
de velden hebben geen nevel meer nodig
om te slapen
en wij geen verliefdheid om te beminnen.”
en toen moest ik lachen.
“je bent dan toch nog een poëtische
werkelijkheid,” zei ik. en zij:
“ja, natuurlijk, wat had je dan gedacht?”
en ik bekeek haar lang, en dacht:
“nu komt de zomer in het land
en veel beelden in mijn gedicht.
ik wil de taal dynamiteren tot een
gebeurtenis waar veel mensen
komen naar kijken.”
“ja, doe dat,” zei ze.
Herman De Coninck (1944-1997)
uit: De lenige liefde (1969)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* citaten
Ars poetica (5)
gisteren kwam ik haar tegen en ze zei:
“dag, ik ben de werkelijkheid.”
ik wilde wel van haar houden,
en toch, ze was zo gewoon,
maar ze zei: “natuurlijk. kijk,
de velden hebben geen nevel meer nodig
om te slapen
en wij geen verliefdheid om te beminnen.”
en toen moest ik lachen.
“je bent dan toch nog een poëtische
werkelijkheid,” zei ik. en zij:
“ja, natuurlijk, wat had je dan gedacht?”
en ik bekeek haar lang, en dacht:
“nu komt de zomer in het land
en veel beelden in mijn gedicht.
ik wil de taal dynamiteren tot een
gebeurtenis waar veel mensen
komen naar kijken.”
“ja, doe dat,” zei ze.
Herman De Coninck (1944-1997)
uit: De lenige liefde (1969)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 11 november 2013
Nydia Ecury -- Haar hoed
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* Een droom die ik heb
* necrologie
Haar hoed
Later lagen we in haar hemelbed
en hoorden telkens weer
wat ze allemaal gedaan had
en hoezeer ze had bemind.
Jarenlang lag op de kast
een wit satijnen hoed
met brede rand, struisvogelveren.
Regelmatig werd hij
van de kast gehaald
en afgestoft, liefderijk.
Er waren donkere nachten
dat de hoed vanzelf
door de kamer zweefde, leeg.
Ik wachtte tot de eigenares
zou komen om de hoed op te zetten
maar ze kwam niet. Nooit.
Ik houd niet van lege hoeden.
Ik houd niet van lege spullen.
Schoenen onder een bed.
Een schommelstoel.
Een plaats aan tafel.
Een wieg. De kapstok –
de mensen zelf, waar zijn
ze gebleven? Waar? Zeg op?
Eens werd de hoed voorzichtig
van de kast gepakt
en op de rand zaten
muizen. Drie babymuizen
tussen witte veren.
Als een mens niet oplet
spelen de dieren de baas.
Ik heb mijn tante niet gekend.
Ze ging voordat ik kwam.
Ik weet wel wie zij is.
En haar naam, Nicolina:
een geel zuurtje in mijn mond
met de zoete smaak
van een raadselachtige vrucht.
Nydia Ecury (1926-2012)
uit: Een droom die ik heb (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* Een droom die ik heb
* necrologie
Haar hoed
Later lagen we in haar hemelbed
en hoorden telkens weer
wat ze allemaal gedaan had
en hoezeer ze had bemind.
Jarenlang lag op de kast
een wit satijnen hoed
met brede rand, struisvogelveren.
Regelmatig werd hij
van de kast gehaald
en afgestoft, liefderijk.
Er waren donkere nachten
dat de hoed vanzelf
door de kamer zweefde, leeg.
Ik wachtte tot de eigenares
zou komen om de hoed op te zetten
maar ze kwam niet. Nooit.
Ik houd niet van lege hoeden.
Ik houd niet van lege spullen.
Schoenen onder een bed.
Een schommelstoel.
Een plaats aan tafel.
Een wieg. De kapstok –
de mensen zelf, waar zijn
ze gebleven? Waar? Zeg op?
Eens werd de hoed voorzichtig
van de kast gepakt
en op de rand zaten
muizen. Drie babymuizen
tussen witte veren.
Als een mens niet oplet
spelen de dieren de baas.
Ik heb mijn tante niet gekend.
Ze ging voordat ik kwam.
Ik weet wel wie zij is.
En haar naam, Nicolina:
een geel zuurtje in mijn mond
met de zoete smaak
van een raadselachtige vrucht.
Nydia Ecury (1926-2012)
uit: Een droom die ik heb (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 10 november 2013
Nachoem M. Wijnberg -- Probeer daar maar eens iets van te maken
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* npe
* kb
* leest voor
Probeer daar maar eens iets van te maken
De arme vrouw zegt
tegen haar man:
als ze je echt iets willen geven,
kun je je niet
een koe laten geven?
Dan kunnen wij elke dag
de melk verkopen.
De volgende dag
kom je ’s avonds thuis
met de lever
en de dag daarna
met de kop en een van de poten.
Probeer daar maar
een grap van te maken.
Vergelijk:
een man danst en huilt,
alleen maar
omdat hij gehoord heeft:
anders wil ik je niet meer zien.
Nachoem M. Wijnberg (1961)
uit: Nog een grap (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* npe
* kb
* leest voor
Probeer daar maar eens iets van te maken
De arme vrouw zegt
tegen haar man:
als ze je echt iets willen geven,
kun je je niet
een koe laten geven?
Dan kunnen wij elke dag
de melk verkopen.
De volgende dag
kom je ’s avonds thuis
met de lever
en de dag daarna
met de kop en een van de poten.
Probeer daar maar
een grap van te maken.
Vergelijk:
een man danst en huilt,
alleen maar
omdat hij gehoord heeft:
anders wil ik je niet meer zien.
Nachoem M. Wijnberg (1961)
uit: Nog een grap (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 8 november 2013
Aart van der Leeuw -- Een vaasbeschildering
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* genootschap
* historici.nl
Een vaasbeschildering
Een meisje wiegt en windt zich in den dans
Bij 't kweelen van heur zusters dubbelfluit;
Hun vreugd verwelkt niet, eeuwig bloeit hun krans,
En door geen moeheid wordt die voet gestuit.
Toch droom ik: schonk een god hun plotsling rust,
Na 't klinken van een laatste, schrille noot,
Wellicht, uit wanhoop om hun langen lust,
Zag ik ze snikken in elkanders schoot.
Aart van der Leeuw (1876-1931)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* genootschap
* historici.nl
Een vaasbeschildering
Een meisje wiegt en windt zich in den dans
Bij 't kweelen van heur zusters dubbelfluit;
Hun vreugd verwelkt niet, eeuwig bloeit hun krans,
En door geen moeheid wordt die voet gestuit.
Toch droom ik: schonk een god hun plotsling rust,
Na 't klinken van een laatste, schrille noot,
Wellicht, uit wanhoop om hun langen lust,
Zag ik ze snikken in elkanders schoot.
Aart van der Leeuw (1876-1931)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
R.A. Basart -- Pas de deux
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* schrijversinfo
* arjan peters
Pas de deux
Een pas de deux! Je lacht je rot!
En dat terwijl de dag begint!
Die theemuts op je papillotten:
Wat jij toch altijd weer verzint!
Je bent zó goed gemutst, je wilt
Wel blijven dansen, wang aan wang:
De Weense wals, de jive... Je tilt
je partner zwierig door de gang,
Swingt door de living, zweeft de
Hall in: heel de wereld is één
Ballroom! – Je maffe muts zakt schever...
Iéts zit je dwars: je partner blijft van steen.
(Wat wil je ook: hij is een theepot, vol jenever...)
– Dat wordt weer uren janken zometeen.
R.A. Basart (1946)
uit: De gezonde apotheek (1977)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* schrijversinfo
* arjan peters
Pas de deux
Een pas de deux! Je lacht je rot!
En dat terwijl de dag begint!
Die theemuts op je papillotten:
Wat jij toch altijd weer verzint!
Je bent zó goed gemutst, je wilt
Wel blijven dansen, wang aan wang:
De Weense wals, de jive... Je tilt
je partner zwierig door de gang,
Swingt door de living, zweeft de
Hall in: heel de wereld is één
Ballroom! – Je maffe muts zakt schever...
Iéts zit je dwars: je partner blijft van steen.
(Wat wil je ook: hij is een theepot, vol jenever...)
– Dat wordt weer uren janken zometeen.
R.A. Basart (1946)
uit: De gezonde apotheek (1977)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 7 november 2013
Pim te Bokkel -- Vertraging
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* sneak preview
* weblog
* recensie
* bloemlezinkje
Vertraging
Een meter voor het rode sein
komt het vertrek
waarin iedereen elkaar bekijkt
tot stilstand
Voorzichtig tikt de regen
vergrendeld blijven de deuren
vingers betrommelen een raamkozijn
voorzichtig tikt de regen nog
Langzaam begint het te dagen:
dit is geen kamer maar een doorgang tot
een eindpunt
dat op afstand blijft
een moeder haalt haar targets niet
een hand reikt –
bereikt het verlangde niet
Dit is hoe een storm ontstaat
Pim te Bokkel (1983)
uit: Dit is hoe een storm ontstaat (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* sneak preview
* weblog
* recensie
* bloemlezinkje
Vertraging
Een meter voor het rode sein
komt het vertrek
waarin iedereen elkaar bekijkt
tot stilstand
Voorzichtig tikt de regen
vergrendeld blijven de deuren
vingers betrommelen een raamkozijn
voorzichtig tikt de regen nog
Langzaam begint het te dagen:
dit is geen kamer maar een doorgang tot
een eindpunt
dat op afstand blijft
een moeder haalt haar targets niet
een hand reikt –
bereikt het verlangde niet
Dit is hoe een storm ontstaat
Pim te Bokkel (1983)
uit: Dit is hoe een storm ontstaat (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 5 november 2013
Jan Pieter Heije -- Slavernij
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* kb
Slavernij
Hebt ge vuisten kloek en sterk,
Hebt ge een harte zacht en goed,
Zijt ge lang geen domme bloed,
Maar de knapste haast in ’t werk,
Zijt gij eerlijk, trouw en braaf,
Leeft ge, wat uw arbeid zij,
Als een vogel, vrij en blij,
Drink dan ‘water,’ zoo als hij -
Anders zijt gij morgen Slaaf!
Ach, hoe menig kloeke hand,
Ach, hoe menig blij gemoed,
Hoe veel harten zacht en goed,
Hoe veel flinkheid en verstand,
Zag ’k verdronken in een glas,
Waar (in steê van 't zuiver nat,
Dat uit bron of duinwel spat)
’t Vloeijend vuur uit kruik of vat,
’t Helsch jenevervocht in was!
Ziet! die ergste slavenbeul
Smeedt zijn kluisters om u heen,
Snerpt zijn zweepslag om uw leên,
Zonder troost ooit, zonder heul! -
Hieldt ge eens tegen Slavernij
Tachtig bange jaren stand,
Krachtig volk van Nederland!
Thàns omsluit u strenger band....
Blanke slaven, vecht u vrij!
Als’t vee
Niet te zaaijen
Noch te maaijen,
Maar een tafel ‘welbereid’,
Is toch eig’lijk, regt gezeîd,
Niet dan pure beestlijkheid!
J.P. Heije (1809-1876)
uit: Al de volksdichten (1865)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* kb
Slavernij
Hebt ge vuisten kloek en sterk,
Hebt ge een harte zacht en goed,
Zijt ge lang geen domme bloed,
Maar de knapste haast in ’t werk,
Zijt gij eerlijk, trouw en braaf,
Leeft ge, wat uw arbeid zij,
Als een vogel, vrij en blij,
Drink dan ‘water,’ zoo als hij -
Anders zijt gij morgen Slaaf!
Ach, hoe menig kloeke hand,
Ach, hoe menig blij gemoed,
Hoe veel harten zacht en goed,
Hoe veel flinkheid en verstand,
Zag ’k verdronken in een glas,
Waar (in steê van 't zuiver nat,
Dat uit bron of duinwel spat)
’t Vloeijend vuur uit kruik of vat,
’t Helsch jenevervocht in was!
Ziet! die ergste slavenbeul
Smeedt zijn kluisters om u heen,
Snerpt zijn zweepslag om uw leên,
Zonder troost ooit, zonder heul! -
Hieldt ge eens tegen Slavernij
Tachtig bange jaren stand,
Krachtig volk van Nederland!
Thàns omsluit u strenger band....
Blanke slaven, vecht u vrij!
Als’t vee
Niet te zaaijen
Noch te maaijen,
Maar een tafel ‘welbereid’,
Is toch eig’lijk, regt gezeîd,
Niet dan pure beestlijkheid!
J.P. Heije (1809-1876)
uit: Al de volksdichten (1865)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Abonneren op:
Posts (Atom)