Willem Bilderdijk -- Oudenjaars dag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* wikipedia
* museum
* dbnl
* gedichten





Oudenjaars dag

Zoo heeft onze aardbol dan op nieuw zijn kring voltrokken!
Het veldgroen wisselde af met blanke wintervlokken
En ijskristallen, daar, van uit heur lager stand
De zon met schuinscher straal in flaauwer flikkring brandt.
Natuur schijnt, als veroud en uitgeput van krachten,
Met hangend hoofd gebukt den doodslaap in te wachten,
En zieltoogt: 's levens vocht blijft in zijne aadren staan,
En alles neemt voor 't oog een aaklig uitzicht aan.
Maar gy, ô Grijzaart, die een dubbel zestal jaren
Reeds meer dan zesmaal om uw schedel heen zaagt varen,
Een dubble Winter klemt u 't lichaam door zijn band,
En grijpt met kille vuist in 't werkloos ingewand.
't Slaapt alles om u. Ook uw bloed vergeet te vlieten
En weigert zich, naar 't schijnt, aan 't hart weêr toe te schieten,
En werk- by werktuig van het leven, als ontwricht,
Ontviel zich-zelven, of onttrekt zich aan zijn plicht.
Haast zal één kille vorst geheel dit lijf verstijven,

Geen vloeibare adem meer zich door uw longen drijven,
Als, door geen prikkling van vernieuwden gloed gestoofd,
Des levens flikkervlam in 't hart wordt uitgedoofd.
Dan moge of Gade of kroost met tranen op de wangen
U stervende aan het hart in klemmende armen prangen,
En, daar ze u 't zweet des doods van 't loodvaal aanschijn vaagt,
Aan 't uiterlijk voldoen dat liefde en menschheid vraagt;
Ja, mooglijk, door een zwak van 't weeke hart gedreven,
U wederwenschen in 't reeds afgelegde leven;
't Zal vruchtloos zijn. De draad, u eenmaal toegelegd,
Wordt, afgeloopen, door geen kunst, weêr aangehecht.
De weg op aarde kromme in duizend kronkelbochten
En wissle, steeds van leed en schijnvermaak doorvlochten,
Hy keert niet rugwaarts, maar zijn uitloop is in 't graf;
Daar zijgt de moede neêr, daar breekt de wandelstaf!

Algoedheid, heb Gy dank voor de afgelegde schreden
Op 't lang en moeilijk pad, niet speelschwijze afgegleden
Maar doorgeworsteld, meer doorkropen dan doorrend,
Naar ieder Faëton den kar van 't leven ment!
Heb dank voor 't zoet en 't leed, dat me op des levens ronde
Afwisslend, heeft geleid tot aan de stervensstonde,
Die in mijn boezem reeds met hoorbren klepel slaat
En de aanbraak kondigt van een nieuwen dageraad!

(1828)

Willem Bilderdijk (1756-1831)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ida Gerhardt -- De afgronden

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* genootschap
* kb
* website
* wat gedichten
* toelichting op dit gedicht





De afgronden

Kerstmis en Oudejaar,
de afgrond, het gevaar.
Met touwen aan elkaar.
Verboden dood te vallen
alleen: want elk trekt allen.
Messcherp de rand, waarop wij staan.
– God, zie ons aan. –


Ida Gerhardt (1905-1997)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Louis Th. Lehmann -- Kano & Als 'k dood ben

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* dbnl
* npe
* Spinvis - Louis Lehmann Suite
* marathoninterview



Copyright: Fotoarchief Van Moerkerken



Kano

Als verre klokken zoeken reigervleugels
de stille diepte van het water op,
een spiegel die de rimpling niet kan breken,
de grauwe nixen wachten tussen wilgen.

In rust de maatgang van je schouderbladen,
de peddels drukken heel stil en aan
’t hartvormig lichtvlak van je donzen rug
ontviel het zonnevuur als aan mijn ogen.

Totdat je hoofd daalt op mijn ruige knieën,
je arm groeit tot aan mijn geschroeide wang,
je glimlacht en je mond is enkel diepte.
Je witte hand reikt mij het wolkenlichte,
kleurloze doek die ik moet leggen om
je schouders even koel als avondnevels.



Als ’k dood ben

Als ’k dood ben zijn mijn kleren rare dingen.
De overhemden, nieuw of dragensbroos,
de pakken hangend waar ze altijd hingen,
steeds wijzend naar omlaag, besluiteloos.

Ik was ze, ik alleen droeg hen altoos.
En omdat ze mij vaak vervingen,
of omdat ik hen uit hun winkel koos;
zij tonen iets van mijn herinneringen.

Oh, vrienden, enigszins van mijn formaat,
ik roep U als de dood te wachten staat,
(maak ik het sterven bij bewustzijn mee)
‘k Geef U of leen, ‘t zou niet de eerste keer zijn
mijn pakken, vormt met hen die mij niet meer zijn
dan langs mijn kist een onzwart defilé.


Louis Th. Lehmann (1920-2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerrit Achterberg -- Kerstmis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* wikipedia
* dbnl
* genootschap
* wat gedichten






Kerstmis

Klokken haalden mij uit de slaap vandaan:
Kerstmis over den Haag om middernacht.
Hij, die ik dagelijks te wezen dacht,
trok uit mij weg en kwam alleen te staan.

Ik keek tegen mijn eigen leven aan,
alsof een ander het had doorgebracht.
Een lege helderheid betrok de wacht
tussen mij en het opgeschoven raam.

De stad verstomde. Mijn verbeelding ging
over de torens heen naar Bethlehem.
2000 jaren her is daar een kind
zojuist geboren en de moeder windt
het in een doek. De ezel en de man
maken het nuchter mee. Een engel zingt.


Gerrit Achterberg (1905-1962)
uit: Ode aan Den Haag (1953)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Boudewijn Büch - Te huis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* Boudewijn Büch Gezelschap
* Boudewijn Büch-straat
* youtube






Te huis

Ik sla mijn dagboek op en lees de feiten
‘vreselijk gehuild’, ‘eenzaam zitten te ontbijten’
‘van angst vannacht weer niet geslapen’
‘gisteren gedroomd van haar en de kleine knapen’

in kortschrift vijftien jaar per dag vermeld
ook vreemde zaken: ‘morgen wordt zij ongesteld’
of zoals: ‘de kat is van een vierlingnest bevallen’
‘beschonken, bijna van de trap gevallen’

doch het meest herhaald verzoek:
de onbekende uithoek
in het vers te vinden
die niet het sterven kent / ontbinden

maar taal uitbreidbaar met fonemen
woorden die haar dood benemen


Boudewijn Büch (1948-2002)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

A.J.D. van Oosten -- 3 gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* nederlandse poëzie encyclopedie
* dbnl









Mei-vitaliteit

De kamerplant voor ’t raam bloeit zeer verblijd,
een kuische schoone zit haar sprei te haken,
eendvogels kwaken uit hun eenzaamheid
en op de boerderij antwoordt de jongste meid,
ik rek mijn armen, dat mijn ribben kraken.


Prae-destinatie

De klok in de parochie slaat half drie,
een laatste zoen, en zie: de maan gaat onder,
uit ’t moer stijgt een gebroken melodie,
ik zit en luister peinzend op den vlonder;
als dit nu alles is vannacht … Uw wil geschiê.


Anita petita

Zij is vijf jaar, een kleine blonde vrouw;
haar vader noch haar moeder lezen
in haar hun trekken terug – het eigen wezen
groeit bij dit kind zoo sterk uit plooi en vouw
dat wij de vreemde die zij is, reeds vreezen.


A.J.D. van Oosten (1898-1968)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Cees Nooteboom -- Raison d'être

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* dbnl
* wikipedia
* youtube
* Licht overal





Raison d’être

We meten het ogenblik, uit de oude stad
vertrokken, laatste blik op het bolwerk,
de stadsmuur, de moestuin aan de voet
van het kerkhof, rabarber en doden
onder een sluier van mist.

Niemand kent ons hier, behalve een
voorouder, schepen, diaken, kerkvoogd,
gepoederde pruik. Hij herkent onze naam,
maar mij niet, een spook uit een toekomst

van onttoverde tijden. Hijzelf een dierbaar skelet
in een bed van beschimmeld arduin, ik zijn
ontzielde machine, een gemene ontkenning
van alles waarvoor hij bestond.

Nakomeling, voorvader, deze geschiedenis
is vaderlands. Wij kussen de grond die ons
voortbracht, verraadt en ontvangt. Een vlag die
voortdurend van taal verandert,
ziel onderweg.

Wij slijten in een toekomstige ander
en volgen de opdracht. Je was hier
om er te zijn zonder weerga, en zo zul je
verdwijnen, een zucht in het boek

van de staat, landgenoot, onderdaan,
iemand, een cijfer in honderd kadasters,
een waarachtig verzinsel van ik.


Cees Nooteboom (1933)
uit: Licht overal (2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

René De Clercq -- Vlaamse kermis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* genootschap
* dbnl
* wikipedia
* gedichten
* gezongen





Vlaamse kermis

Bezem uit! 't Is kermis!
Knechten, meiden, vrouwen, mans,
heel de bonte zwerm is
lustig aan de dans.
Een ander groep aan tafel
eet vis en worst en wafel.
Oudwijfje schinkt,
oudventje drinkt,
oudliedje deunt en klinkt:
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is!

Zonder wufte poeders
zonder valse lok in het haar,
schoon gelijk uw moeders
over dertig jaar.
Mijn blonde, ronde deernen,
blauwe ogen lijk lanteernen!
Een mond beroosd,
een wang, die bloost,
een borst die zuchtjes loost.
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris,
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is!

Kerels, kloek als eiken,
rode guit en bruine kwant,
treden voor en reiken
kluchtig u de hand.
Nu draven lijk de veulens!
Nu draaien lijk de meulens!
Totdat ge hijgt,
terneder zijgt,
en warme kussen krijgt.
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris,
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is.

Trouwt en kweekt ge kindren,
wordt ge van den ouden tijd,
komt geen jonkheid hindren
als ze speelt en vrijt.
Oudmoederke en oudmanneke,
kruipt dichter bij het kanneke,
en drinkt verheugd,
op al dat deugt,
op oude en jonge jeugd.
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is!


René De Clercq (1877-1932)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Charlotte Mutsaers -- Keer omme, keer omme

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* Fragment uit Het Uur van de Wolf
* wikipedia
* Dooier op drift
* videoportretje





Keer omme, keer omme

De plank waarin de spijker daalt
zegt zelden: laat mij eens bovenop
zodat jij je moet aanpassen aan mij
doordrijver met edelstalen kop
en zo gaat het vaker veel vaker
vaker dan je aankan of je lief is
all over the world
en je hebt geen hamer

Je viel in de wieg overrompeld
want alles lag al klaar als normaal
terwijl die wereld ahum
liever had je hem omgedraaid
maar hij lag dus strak om je heen
strakker dan de sjaal van Isadora
all over the world
en geen schaar

Of je ziet een haan een kip eten
smiksmak met zichzelf
en het doet pijn
of een kind zonder papa
dartelen in zijn eentje
haha hoteldebotel
voor het hol van de mama
en het doet pijn

Of sneeuwklokjes smelten
tot helemaal noppes
en je krimpt
achter je beslagen raam
krimp je van pijn
voor alles
all over the world
waarin geworpen
als Gloria


Charlotte Mutsaers (1942)
uit: Dooier op drift (2012)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Frans Buyle -- De gek in de regenton

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* schrijvergewijs
* angeltjes









De gek in de regenton

Ze zeggen dat ik gek ben en het regent;
ik drijf op 't water en vermaak mij wat.
God, in zijn liefde, heeft ons wijs gezegend:
u met een woonst, mij met een regenvat.

De menschen blijven soms staan kijken
en lachen dan omdat ik lach:
ik weet het doel niet dat ik moet bereiken,
maar zwaai toch reeds de overwinnaarsvlag.

Ik drijf des nachts over het water
en door de stilte valt dan soms een witte ster:
ik vind die ginds wel, in de diepte, later;
en blijf als altijd ieder doel te ver.


Frans Buyle (1913-1977)










= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Fritzi Harmsen van Beek -- Humorloos gedicht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* nederlandse poëzie encyclopedie
* wat gedichten





Humorloos gedicht

Waar winter schaduw aanblaast op het lijf
verstijft de ademtocht tot kleine rook,
van wellust geel, de appels van het oog,
na-oogst van brakke hoop, beslaan met rijp.

O minnaars, door dit najaar ondermijnd
zijn wel geschraagd door zwart, waarachtig hout
maar staan als stammen, van hun kroon ontzet
met smalle handjes, spin- en bladernaakt

en loven, liefkozen en spelen wel en
wentelen en strelen, eindeloos verstekt
het tedere instinct, dat, winters al verpopt
verstopt, hergeven paradijs verbeidt:

maar ai, dat appeltje, getroond maar ongeplukt,
geluk? behouden aan de hoogste twijg, ge-
neigd tot eerste windvlaag het verrukt,
naar willekeur der zinnen, tot vergetelheid?


Fritzi Harmsen van Beek (1927-2009)
uit: In goed en kwaad (2012)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Reinier van Genderen Stort -- De palingen en ook de zalmen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* historici.nl
* bloemlezinkje





De palingen en ook de zalmen

De palingen en ook de zalmen
De laatste komen uit de Rijn,
Zij trekken jaarlijks zonder talmen
Tot waar hun paringsoorden zijn.

De torren, klimmend in de halmen,
Al wat tiert, schier zat van gein,
In deze wereld, groot en klein,
Ik zoude uw lof wel willen galmen.

En dan de korhaan, de wisent,
Hun beelt’nis was al ruw geprent
Gelijk de runen in de steen.

Maar bliksemsnel gaat het al voorbij,
De dood gaat schuil in ieder ei,
Het baat noch deert, of ik juich of ween.


Reinier van Genderen Stort (1886-1942)
Rijmproeven (1937)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

C.S. Adama van Scheltema -- Van Hollands' kleur

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* bwsa
* dbnl
* gedichten





Van Hollands' kleur

Rood is de vlag, die wij volgen genooten!
Rood is de morgen op zijn blozende kruin,
Rood zijn de pannen van de daken van Holland,
Rood zijn de steenen van de huizen van Holland,
Rood zijn de bloemen aan 't Haarlemsche duin,
Rood zijn de kersen in den Betuwschen tuin!

Wit is de vlag, die eens wappert op aarde,
Wit zijn de wolken die drijven voorbij,
Wit zijn de bloesems van de velden van Holland,
Wit is het zand van de stranden van Holland,
Wit is de zee als ze schuimt aan hun zij,
Wit is het vee in de Hollandsche wei!

Blauw is de vlag, die onze nobele dooden,
Onzen strijd, onze liefde - eenmaal allen bedekt: -
Blauw is de hemel van ons heldere Holland, -
Rood-Wit-blauw is de vlag van ons Holland -
Door ons, kameraads, zij ze immer gedekt!
Door ons kameraads, zij haar wapper gewekt!


C. S. Adama van Scheltema (1877-1924)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

J.W.F. Werumeus Buning -- Des nachts

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* historici.nl
* dbnl
* Zo tedere schade (voorgelezen)





Des nachts

Dit is het leven, duister en bemind.
Achter het los behangsel speelt de wind,
Een nachtlicht schijnt, de muizen knagen.
De morgenschemering begint te dagen.
De slaperige moeder voedt haar kind.

Meer kan geen mensch verdragen
Dan dat, terwijl het daglicht wint,
Met ieder langzaam weder adem halen
Een eeuwigheid vergaat, een eeuwigheid begint,
Als in een sluimering....


J.W.F. Werumeus Buning (1891-1958)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

J.W. Schulte Nordholt -- De vissen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* necrologie
* levensbeschrijving





De vissen

Onder het water woont het volk der vissen
in moederlijke landschappen bijeen.
Ze wandlen tussen wieren door en lissen,
en liggen op een bed van mos en steen
te slapen in de groene duisternissen.

Zij leren lange litanieën zingen
en wijden zich in scholen aan gebed.
Alleen maar, aan de oppervlakte dringen
geen klanken door, naar een geheime wet

bewegen zij zich voort tussen de doden
der diepe zee, die zij gedenken met
gebeden tot ons onbekende goden.


J.W. Schulte Nordholt (1920-1995)
uit: Het eenvoudige gezaaide (1959)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Toon Tellegen -- Daar komen de onwelvoeglijken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* De optocht
* wat gedichten







Daar komen de onwelvoeglijken, de inhaligen, de heerszuchtigen,
de kieskeurigen, de weerbarstigen, de afvalligen, de licht
ontvlambaren en de tumultueuzen, en daar de weifelaars en de
afgematte kleingelovigen, met hun primitieve sentimenten en
zondagse migraine, zij die zichzelf het voorrecht ontzeggen
wrang en ontgoocheld te zijn en die hun toevlucht zoeken in
bijzaken en schaduwzijden.
Pats!
Daar komen zij die eens jong en veelbelovend waren en nu
zonder uitleg worden afgedankt, in hun lange, zwabberende
jassen, zij die een toekomst van schuchterheid en onvermogen
voorspellen - 'en geen vreugde,' roepen ze, 'ook niet na de
dood!'
Pats!
En kijk, daar, op die wagen, liggen een jongen en een meisje in het
hooi, het meisje kijkt omhoog, en luister, ze zucht: 'Ik weet het
niet, maar jij bent zo...' en de jongen klimt van haar af, springt van
de wagen en holt weg.
Pats!
En het meisje holt hem achterna: 'Maar ik was toch je Stille
Oceaan, ik was toch je deining, je vliegende storm, je huizenhoge
golven, je zou toch met man en muis in mij vergaan?'
Pats!


Toon Tellegen (1941)
uit: De optocht (2012)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Eduard Brom -- Loutering

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* paar gedichten
* dbnl








Loutering (I)

Nu sta ik op den reuze-hoogen top
Van verren Loutringsberg, fier en alléén...
In bangen, bloedgen lijdenstocht steeg 'k òp,
Door rotsgegrim en duistre wouden heen!

Hier troont de vrijheid, die mijn harte-klop
Juichend versnellen doet... hier heerscht slechts Eén,
Hij, de Eénge en Eéne, die mijn harte-knop
Doet springend bloeie' in geurwolk van gebeên!

Hier lacht de klare, goddelijke Rust,
Limpide als 't hemelwelf, onmeetlijk wijd,
Groot-eenzame eindloosheid van goudblank licht!...

Gods eigen ruste heerlijk-koelend streelt
Mij 't brandend voorhoofd... God, Dien ik belijd,
Staar 'k recht en fier in 't Heilig Aangezicht!


Eduard Brom (1862-1935)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

C. Buddingh' -- Zegt men

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* vpro
* dbnl






Zegt men

Je moet, zegt men, een keer volwassen worden.
En bedoelt dan waarschijnlijk: heel serieus
over God, Staat en Vaderland meemummelen,
en nooit eens roepen: 'Krijg een dikke neus!'

Geen grapjes maken over het soort zaken
waarmee zelfs een magnaat te worstelen heeft.
Vooral, wanneer hij door een Hongkonggriepje
geveld is. En plots merkt dat hij nog leeft.

De kans bij mij is, volgens de bookmakers
van Londen: 13.000 tegen 1.
En die, zegt men, verstaan hun vak. Helaas:

ik zal dus altijd onvolwassen blijven.
En ik moet toegeven: bij elke schimmel,
denk ik nog steeds: 'Ha 't paard van Sinterklaas!'


C. Buddingh’ (1918-1985)
uit: De eerste zestig (1978)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Norbert De Beule -- Espen Berg heeft maar één hand

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* uitgeverij
* website
* Tri ti tiii
* youtube
* artikel bij 8weekly






Elke goede fluim bestaat uit drie

herschept de wereld
land van morgenglorie en snot.



Espen Berg heeft maar één hand
de andere, eeuwigdurende bijslaap
maakt golven op het klankbord

Er zijn kokkels, er zijn knokkels
slakkengangen, caracoles
modderdier dat in het klokhuis

vecht om sierlijk handschrift
Murex brandaris, Purpurschnecke
pourpre petite pierre, purpurella

bid voor het kleed van de kardinaal
klink op het geluid van de zee in de kom
van één hand, de blauwgeschelpte.



Norbert De Beule (1957)
uit: Tri ti tiii (2012)









Originele opmaak:

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lydia Dalmijn -- Een vers in de vroegste ochtend

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl











Een vers in de vroegste ochtend

Grote alen, platte vissen, lichte schel- en donk’re
schollen in de lucht
en de sterren, vlinders over ’t breedste water
dat de aarde kent,
over de in lucht verdronken stad. Alleen de vroegste
mens en de boer
als ’n kasplant in het luchtglas, als ’n luchtzeeplant
op de bodem, op de aarde.
Vogels maken muzikale kringen.
O, dat ik zonder belemmeringen
boven d’aarde uit mag zingen
en dat ik bruikbaar blijve in ’t geheel
dat ik zelf zoveel gebruik!


Lydia Dalmijn (1928)
uit: Langs het blauwe glas bewegende (1955)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster