C. Buddingh' -- Naar aanleiding van een oud fotootje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* paar gedichten
* dbnl
* citaten
* leest voor





Naar aanleiding van een oud fotootje

Dat gekke ventje op die vacht ben ik.
Mijn moeder heeft me er zelf zo neergelegd,
met die vreemd opgekamde kievitskuif.
Maar ik kijk wel angstig intelligent.

Dat klopt natuurlijk, want de meeste mensen
zijn kort na hun geboorte ’t allerslimst.
Vraag maar eens honderd fotootjes van babies,
en zie dan wat er later van ze werd.

Ik heb alleen maar schrijver willen worden.
Dat kan in ons land nauwelijks, dus heb ik
veel tijd met slavenwerk moeten verdoen.

’t Heeft iets van de krankzinnigheid van een Scott
of Shackleton: je kan lui in ’t zonnetje liggen,
en moet zo nodig naar de Zuidpool toe.


C. Buddingh’ (1918-1985)
uit: De eerste 60 (1978)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marcel Coole -- Faits divers

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* schrijversgewijs
* dbnl









Faits divers

Hij zond haar naar haar dorp terug, na zóveel manen
vruchtloos staren in haar oog en hangen aan haar mond.
Er kwam geen kind. Zei vader niet: vloeken en tranen
gaven nog nimmer wasdom aan een dorre grond?

Zij had zich rond zijn hart gewonden als een slinger-
plant rond jong hout, en het was schoon en goed geweest.
Er kwam geen kind. Hij leed. Toen broers hem met de vinger
wezen om zijn onmacht, beet hij haar als een beest.

Zij had zich niet afgeweerd. Daarna zat zij verslagen
in een hoek der hut, stom en rillend van de koorts,
terwijl hij buiten overdacht of hij een toorts
op ’t strooien dak zou slingeren of haar doorsteken.
Zijn gramschap viel. Hij riep. En zij verstond het teken,
en ging. Er zijn in ’t leven droeve, droeve dagen...


Marcel Coole (1913-2000)
uit: Kaluwa. Kongogedichten (1957)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bart Moeyaert -- Iemands lief

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* website
* bloemlezinkje





Iemands lief (fragment)

Iemand die alles
in het meervoud heeft,
en hele dagen over
hebbedingen praat,
lijkt rijk, maar is in feite
arm als de straat,
zeker als het enige wat telt
datgene is wat je had
en nog steeds mist.
Benjamin leek veranderd,
maar vanbinnen zat een man
die ongeveer onafgebroken dacht:
ik heb me zo verschrikkelijk vergist
en – oh – is er een weg terug?

Ik wil weer languit liggen.
Zondagmorgen.
Onder dekens.
In het gras.
Naar de school
met de klok
in de toren.
Geur van krijt
en natte jassen.
De nieuwe juf heet Fiorina
en haar adem ruikt naar snoep.
En het bad dampt.
En de thee trekt.
En de oven zoemt.
Straks smelt de boter
op het brood.
De buurvrouw
zingt aaiwofjoe
in de zon.
En onze hond
huilt naar de maan,
maar verdrietig
is hij niet.
Hij niet.
M’n lief, m’n lief en ik,
wij leken niks te hebben.
Nu weet ik wat we hadden.
Alles.
Ik die alles heb,
heb niks.


Bart Moeyaert (1964)
uit: Iemands lief (2013)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

O.C.F. Hoffham -- Praktikale filosofie

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* literatuurgeschiedenis
* Proeve van slaapdichten (pdf)










Praktikale filosofie

Parmenides ontkende de beweging:
Diogenes, om hem te wederleggen,
Sprak niet één woord, maar rees van zijnen zetel,
En wandelde slechts voor hem heen en weder.
Doch filosoof Diogenes, op zijn beurt,
Verviel in dwaling tot het andere uiterst',
En loogchende de rust: wat grooter dwaling!
Zoo hij nog leefde, mij de rust ontkende,
Ook ik zou zwijgend zijn systeem weerleggen:
Ik zou alleenlijk voor zijne oogen slapen.


O.C.F. Hoffham (1744-1799)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Herman van den Bergh -- Wacht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* voorgelezen
* De spiegel (pdf)

houtsnede door Van Uytvanck





Wacht

En voor de poort, waar zij geworteld staan,
vangen de groote wachten nachtlijk aan:

— Maar gij die, zelf verloren, al te mild
mijn zomers als vergroende munten spilt?

— Gerekte schaduw gaaft ge me voor licht,
vrouw die langs zon en maan gesluierd ligt!

— Over de beurtlings zachte en drieste lier
viel uwe stem in heilloos formulier.

— Levens bezette ik en landen tot buit;
mijn land en leven teerde' in vlammen uit.

— Wee, wie begeerig en van vleugels lam
vrees en bederf in zijn gedachten nam!

— De wacht is grijs. Hoor de verlatenheid!
De harten grijzen, grijzen vóór hun tijd.

....Een ronde maan dringt, menschoog zonder brauw,
zich bóven met de wilskracht van een vrouw. —


Herman van den Bergh (1897-1967)
uit: De spiegel (1925)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Warren -- Twee vogelgedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* website
* dbnl
* wikipedia





De wulp

Voor ik ooit van Ikaros gehoord had
voegde ik wulpenveren samen tot vleugels
en vloog langs de zeedijk van Borssele.
Nog steeds, een leven later,
kan ik de wulp zo goed nafluiten
dat hij antwoordt, van over het wad.



De zwartkoptuinfluiter

Eigenlijk al van mijn kindertijd af
denk ik aan mijn uitvaart.
Ik zou willen dat iedereen dan
gelukkig was, dat vreemde geluk
om iets wat te mooi is, wat pijn doet.
Ik heb mij daarbij muziek voorgesteld,
een klagende hobo van Albinoni,
of dat ik op een bandje voor jullie
een stoïsch, dankbaar gedicht voorlas;
maar eigenlijk hoop ik dat het mei zal zijn
onder hoge beuken, en heel stil,
en dat dan opeens twee zwartkopjes gaan zingen
tegen elkaar in. Laat dan niemand spreken,
want iets mooiers, iets ontroerenders
bestaat er niet op aarde.



Hans Warren (1921-2001)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lammert Voos -- Ex libris

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* voos fruit - weblog
* leest voor - youtube
* recensie


foto: Saskia van Nijen




Ex libris

Het papieren prijsje wil er niet af en scheurt een stuk omslag mee.
De geur van nicotine, tabakskruimels tussen pagina’s.
Een opdracht voor iemand die je niet kent.
De datum van aankoop, niet de jouwe.

Onderstreepte zinnen.
Klevende pagina’s.
Losse bladzijden.
Gebroken rug.
Eerste rang.
Dubbeltje.

‘Boeken zijn je vrienden,’ zei mijn pa.
Hij had geen vrienden.


Lammert Voos (1962)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Melle Hijlkema -- Terlenka

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* ku-bio
* leest voor
* recensie






Keuze van Lammert Voos:
Melle Hijlkema (Trimunt 1960) schrijft in het Westerkwartiers dialect, een mengvorm tussen Gronings, Nederlands en Fries, de talen van mijn jeugd. Hij schrijft beeldende, maar aardse poëzie die zeer verbonden is met de streek en zijn voordrachten zijn bezwerend en intens.



Terlenka


Dat ik weerom was ien kienderkleren

terlenka broeken, beatlehoar
blootvoets lopend op veen op zaand
et sompeg laand woar buren
hardden op e schroale grond
vluukten de waarkers ien scharen
van bomen vlekte et vee

dit keuninkriek van lange dagen

ien riggeldroad röttende kadoavers
zunder geur, et krimpend vlees
verloren aan tied. Staketsels van
bonken schroapten et vel van handen
staken koale bomen noar de kroon

op lome summeroavends schoven
stemmen aan toavels. Ien schemer
dwoalden ze, holle woorden dreven
boven wotter woar et luudste lachen
smoorde ien singels

as et duuster kwam

voalende schimmen van e muren
spoekten over et veld nuumden
de noamen van vergeelde foto’s.
Noamlozen leefden ien schiensels
waaiden kroakend ien e bienten
lachten om n kleine aangst

die kiender nooit verliet.


Melle Hijlkema (1960)
uit: Liekover (2011)




hardden = verhardden
scharen = schaduw
riggeldroad = prikkeldraad
bonken = gebeente, botten (maar ook ‘ruw persoon’)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Glas -- De overtollig geworden dromen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedie
* ku-bio
* foto's van neersassische skrievers (door Jan Glas) * gedicht in klad






Keuze van Lammert Voos:
Jan Glas (Uithuizen 1958) maakte eerst Groningstalig werk. Geen regionale heimweepoëzie, maar zijn gedachtewereld verwoord in de taal van zijn geboortegrond. In het noorden was hij al bekend als grootheid en nu hij in het Nederlands schrijft verovert hij de rest van Nederland. Hij is eveneens een begenadigd fotograaf.



De overtollig geworden dromen

‘Op zijn zwerftocht door Europa
is het konvooi overtollig geworden dromen
in Sofia aangekomen.’
Mijn moeder leest het bericht triomfantelijk voor
uit de krant;
zij hamstert niet voor niets.

’s Avonds zien we de beelden op het journaal:
Doodvermoeide dromen,
sinds eind vorig jaar onderweg.

Net als in de rest van het gestresste Europa
worden de arme dromen in hun oude jassen
beschimpt en opgejaagd door de straten.
‘Ga terug naar waar jullie vandaan komen!’
schreeuwen de Sofioten.

Maar ze kunnen niet terug.
Niemand weet waar de dromen
oorspronkelijk vandaan komen.
Ze zijn ouder dan de kerken.


Jan Glas (1958)
uit: Als was zij mijn vrouw (2012)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Andreus -- Ik heb je liever

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* televisieportret






Ik heb je liever

Ik heb je liever dan brood,
al zegt men ook dat het niet kan
en al kan het ook niet.

Ik heb je liever dan vrolijkheid of regen,
liever dan de stilte van drie uur
in de rustig in- en uitademende nacht.

De meeuwen scheren overdag met hun vleugels
langs de blonde warme lucht.
De wilde bloemen staan te lachen
in het warme bad van de zon.
De zon danst zijn toch maar kleine rol
met zoveel overgave dat het heel
stil wordt, hier, in dit deel van hel heelal.

Ik heb je liever dan brood,
al zegt men ook dat het niet kan
en al kan het ook niet.
Liever dan vrolijkheid of regen,
liever nog dan ik heb je lief.


Hans Andreus (1926-1977)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.K. Poot -- Schoon vrouwenhaar

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia
* letterkundig museum
* midden-delfland









Schoon vrouwenhaar

Ai lief, verhoê mijn sneven.
Uw mingevangen bidt.
Verhoor hem daar hij zit.
Hier geldt het lijf en leven.
Hier zijn, o wondre last!
De lichte ketens zwaar, de losse boeien vast.
Als gij met zuivre vingertjes
De koele roosjes plukt,
En op uw lokjes drukt,
Geef dan maar zoete slingertjes,
En pers, uit teedre min,
Dan golvend gouddraad zacht: mijn hartje schuilt er in.


H.K. Poot (1689-1733)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

John Schoorl -- Jan Cremer (en ik)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* interviewtje
* interview (youtube, engels)
* op de radio
* Lust for life







Jan Cremer (en ik)

Jan heeft je
Vriendschapsverzoek
Geaccepteerd.

Laat een bericht achter
Op het prikbord van
Jan.

Jan vindt
Creedence Clearwater
Revival

En tien andere
Pagina’s
Leuk.


John Schoorl (1961)
uit: Lust for life (2013)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Paul Rodenko -- Dit uur ...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* historici.nl
* paar gedichten
* dbnl
* citaten






Dit uur …

Dit is het uur dat lange vrouwen
zilvren antennes in haar ogen
op vreemde spitse schaduwschepen
traag door de ochtendstraten stromen.

Zeemeeuwen knippen in hypnose
zestiende-eeuwse prenten uit en
bloed van vermoorde nachtpatiënten
staat wonderlijk aan winkelruiten.

Vriend, hoor niet naar het hoge fluiten
in ’t glaswerk van de populieren,
vrees de geheime symmetrieën
van heraldieke naaktfiguren!

De westenwind heeft twee gezichten
van sterren een en een van gummi:
klokslagen vallen neer in vlokken,
fataal en ijzig-stil, als runen.

Nog slaat je lome lichaamslinde
opaak aan ’t mauve van je dromen,
maar chagalleske vrouwenkoppen
wiegen reeds starend in zijn lover.

De hemelstreken trekken samen
en krullen om als reuzenvarens …
Te laat: je tuin is schaduwloos en
uit al je vensters waaien haren.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Van koude monden kaalgevreten
zie ik helrood je zenuwstelsel
tentoonstaan in de glazen koker
van zonlicht en geluid van mensen.


Paul Rodenko (1920-1976)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Maria Barnas -- Het precieze kind

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* ap-bio
* iPoetry
* dbnl
* interview






Het precieze kind

Onder het projectiescherm dat iets groter dan 1:1
een meisje laat zien dat pianospeelt zit een meisje
dat kleiner dan 1:1 precies pianospeelt.
Het gladde zwarte haar met een liniaal op de rug

gesneden. Ze kan niet spelen en lachen tegelijkertijd.
Kan iemand het nauwgezette kind naar huis brengen?
Onder haar jurk komt een rode geplooide rok
tevoorschijn. Het is de zoom van een gordijn

dat het spel van de wereld moet scheiden.
Wanneer een dichter tussen ijsschotsen van mdf
op het podium laat vallen: ‘Vaders. Hoe raak je ze aan?’
weet ik niet waar de voorstelling begint.

Ik aai 1:1 de grijze haren van de man die voor mij zit.
Hij kijkt niet om. Men streelt hem mogelijk
wel vaker de haren. Of zou hij mij verbeelden.
De piano speelt een meisje een meisje.


Maria Barnas (1973)
uit: Jaja de oerknal (2013)




Uit dezelfde bundel: 'Pistolet'

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Florence Tonk -- Glazig ogend

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* na-bio









Glazig ogend

Er moet iets nieuws komen
en het moet net zo zwart en hoekig
of zacht en rond en zoet zijn
als het beste van wat al is geweest

waar haal ik het vandaan
hoe dreg ik het op
zeg me hoe ik moet zitten
lang stil, ondersteboven
of moet ik gaan liggen, lopen
hangen, staan

schud ik het uit de mat
de kat of zit het genesteld
in het roze vlees van rabarberstelen
glazig ogend en rauw
op de hemel van je mond

(je kont leek vandaag klein
in je broek, daar kan ik niets mee)

er moet iets nieuws komen.


Florence Tonk (1970)
uit: Rijgen (2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gaston Burssens -- De kikvors die een os wou zijn

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl







De kikvors die een os wou zijn

De wei ligt aan de zoom van 't bos
De hoeve staat in de wei
Hier leggen de vogels een purperen ei
in 't gele mos

Ik wenste dat het mos nu purper was
en groen het ei als gras
en het gras nu blauw werd als de lucht
en de lucht één stil gerucht

Als ik nu nog het bos kon zijn
en jouw haar van mos kon zijn
dan was de liefde liefdeling
een kikvors die een os kon zijn


Gaston Burssens (1896-1965)
uit: Zeven fabels (1933)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

E. du Perron -- De paladijnen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* E. du Perron Genootschap
* Cultuurarchief
* dbnl




Copyright: Fotoarchief Van Moerkerken


De paladijnen

Wij hebben de ganse dag stof geslikt
en zijn met hoofdpijn naar bed gegaan.
Wij hebben sjikorei gedronken
met beurtelings muskus en jodoform,
en stappen die trapten, stemmen die zongen,
hebben ons in dit stenen gebouw besprongen,
waar alle kamers spreekhoorns zijn.
Wij hebben de ganse nacht wakker gelegen
en zijn met hoofdpijn opgestaan.

Wij hebben vandaag ons laten rijden
tot naar de Hindoeprins in 't woud.
De geelzucht en knoflooklucht der huizen
deden ons denken aan verre Chinezen,
wij hebben gefloten bij 't ontmoeten
van een van heimwee groene rivier.
Wij hebben ons schoeisel doen pommaderen
en zijn weer naar bed gegaan na 't eten.
En wij zijn ouder dan wij weten.

                           (Berchielli, Florence)


E. du Perron (1899-1940)
uit: Parlando (1941)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Joan van Broekhuizen -- Aan de gedachten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia
* bio









Aan de gedachten

Gezwinde dochters van nooit malens moede zinnen,
Gedachten, die u zelf in duizend vormen giet,
Tuchthoudsters, heus in schijn, wanhebbelijk van binnen,
Waarom verlaat gij mij ook in mijn dromen niet?

Of is de slaap, de slaap, die 't alles kan belezen,
Die 't al betoveren kan, in klem van uw geweld?
En moet ik u bij nacht, en u bij dag dan vrezen,
Die mij bij dag en nacht uw wilde wetten stelt?

Postloopsters zonder toom, onmogelijk om hoven,
Spoorbijstere gezin, onzeker, ongewis,
Mij dwingt uw onbescheid om zeker te geloven,
Dat waken dromen, en dat dromen waken is.


Joan van Broekhuizen (1649-1707)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Anna Enquist -- Sprookje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia
* kb
* ap-bio
* bloemlezinkje




Sprookje

Het huis staat op de waterscheiding tussen stad
en polder. In de tuin doen rammenas en perebomen
door hun groei stilzwijgend mee met het verhaal.

Zij die hier wonen gaan van nu naar straks:
wassen hun kleren, spelen telkens mooier op
trompet en snaren, zij verwerven nieuwe taal.

In de herfst plukken wij de kweeën. Het zal
winter worden en wij achten ons gewapend, zien
de jam fonkelen in de glazen, vuurrood.

Ik, spelbreker, zwartkijker, vreemdeling,
schrijf ’s nachts met mijn geheime inkt:
storm jaagt mij voort, de weg loopt dood.


Anna Enquist (1945)
uit: Soldatenliederen (1991)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster