Catharina Blaauwendraad -- Verweesd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* leest voor
* website
* wikipedia
* wat gedichten
* toelichting op dit gedicht






Verweesd

Ik zal je missen. Al je honderd ogen
en al je monden vragend achterna
zal ik verslagen volgen. En gebogen
waar ik vergeefs de oude gangen ga

zoek ik jouw geur in tijd die mij nog rest
zoals een teef haar weggegeven nest.


Catharina Blaauwendraad (1965)
uit: Niet ik beheers de taal (2004)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem de Mérode -- Dit was een dag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* website
* wikipedia
* wat gedichten
* toelichting op dit gedicht






Dit was een dag

Dit was een dag van heimelijk begeren,
Van sterk verlangen en verholen lust.
Nu wordt het avond, en nu komt de rust.
En Gij zult tot mijn stiller harte keren.

Zoals een vogel wegduikt in zijn veren,
Door ’t eigen trillend hart in slaap gesust,
Een ademende zachtheid, onbewust
Van alles wat zijn argloosheid kan deren,

Gaf ik mij onvoorwaardlijk aan u over.
Daar is geen schutsel dan uw liefde om mij.
’t Liederlijk leven, wrede rauwe rover,
Jaagt onophoudlijk aan mijn rust voorbij.
Maar, veilig in de cirkel van uw tover,
Ben ik gelukkig, en ’t geluk zijt gij.


Willem de Mérode (1887-1939)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Kostwinder -- Afscheidslied

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* Het bezinksel van de waarheid
* toelichting op dit gedicht







Afscheidslied

Alles is er nog, de kraaien kraaiend
in de hoge bomen, de melkwitte mistflarden
en het geloei van de vuurtoren,
en ook de koeien met hun onnozele ogen
en de vossen in de berm of slapend in hun holen,
en ook de lange lange weg, de slingerweg
door weilanden en langs de kliffen, om uit te komen
bij witte gebouwen en drinkgelag, bij de mannen
in hun verfbespatte overalls en bij Ellyned
die haar dijen toont onder gorgelend gelach
– flarden sigarettenrook tot onder de dakbalken;
vers getapte glazen – en ook de portierswoning
bij het kasteel waar jij ter wereld kwam, de ramen
waardoor je de zee en de tinnen kon zien,
en ook het rottend ooft in de boomgaard,
de kassen met hun ingewaaide ruiten
en de sneeuw die dit alles tot poëzie maakte

– alleen ik ben er niet meer,
niet meer dan een trilling in de lucht
van een opgeheven hand, niet meer dan de stank
van mijn ongewassen kleren bij het afscheid,
niet meer dan een klapzoen, een al vervagende
herinnering aan iemand die hier heeft geleefd,
op deze door god gemaakte en ook weer
in de steek gelaten plek:

je draait je om en kijk ik ben verdwenen ik ben er al niet meer.


Jan Kostwinder (1960-2001)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ida Gerhardt -- Zondagmorgen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* genootschap
* kb
* website
* wat gedichten
* toelichting op dit gedicht





Zondagmorgen

Het licht begint te wandelen door het huis
en raakt de dingen aan. Wij eten
ons vroege brood gedoopt in zon.
Je hebt het witte kleed gespreid
en grassen in een glas gezet.
Dit is de dag waarop de arbeid rust.
De handpalm is geopend naar het licht.


Ida Gerhardt (1905-1997)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Peter Ghyssaert -- De strijkstok

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* Ezelskaakbeen
* leest voor
* toelichting op dit gedicht





De strijkstok

Uit het hardste hout gesneden, nauwelijks aangeraakt,
ook door het babbelzieke wijf niet dat hem van haar
moeder had, de bes die al jaren niet meer speelde
maar haar op- en afstreek in de schommelstoel op
de veranda deed. Waar was hij toen de Grote Oorlog

uitbrak en de veldkeukens als reizende orkesten vol
met zenuwlijders langs de kerken raasden? In zijn huis,
zijn donkere huis, waar de platanen hees van stilte
in de stapelhitte stonden te verkommeren. En toen
miljoenen op het platteland verhongerden en doofden als

één vlam? Toen was hij thuis – de mededelingloze zee van
jaren laat het bloed in hete sluiers door de sparren
vliegen, laat de stervende verlangen naar de luchtbel van
een goudvis. Slapend, glans opsparend tussen auberginekleurig
velours, wordt hij weer van het bos, in onverschillig

suizelende nachten, in massieve zomers van miljarden
takken. En er is geen hand die hem beveelt; geen mythe
die hem zoekt; geen snaar die hem langs onder streelt.
Water – te veel – achter de dijk; wind omsingelde de bomen;
hitte in de ogen van gezichten die al jaren zijn vergeeld.


Peter Ghyssaert (1966)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

J. Eijkelboom -- De kleine komedie

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* fens over eijkelboom
* wat gedichten






De kleine komedie
1. Inferno

Nel mezzo del camin di nostra vita

Toen schrok ik wakker in een donker bos.
Ik was verdwaald in 't midden van mijn leven.
Dat wat ik vasthield liet mij zomaar los.

Van kindsbeen was de liefde mij gegeven.
Leven had nooit veel pijn gekost.
Toch is mij alles nu om 't even.

Wel had ik nooit iets opgelost,
altijd maar liever meegegeven
en wás er iets, dan had ik dorst.

Rond liep ik in een gouden nevel,
van gods gebod naar 't scheen verlost.
Maar daar is niets van heel gebleven.

Erger dan wanhoop is het kwaad
dat mij hier doodstil gadeslaat.


Jan Eijkelboom (1926-2008)
uit: Wat blijft komt nooit terug (1979)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henriette Roland Holst-van der Schalk -- Opgang

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* iisg







Opgang (I)

Het voelen van de Liefde is het beste
voor mij; het heeft de groote veiligheden
in deze wateren-oneindigheden,
deze oceanen-wijdheid zonder kusten.

Wanneer ik haar maar heb, ga ik geruste,
er woont een vastheid door mijn ziel en leden,
uit alle smarten stijgt een glans van vrede:
dat het zoo goed is ben ik mij bewuste.

Daarom weet ik dat zij des levens eerste
beginsel is, diepste wet van het worden,
harteklop van het eeuwige bewegen.

Wanneer zij in ons leeft het volste en teerste
zijn wij tot harmonie daarmee gestegen:
hoe zouden rust en kracht ons niet omgorden?


Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)
uit: Verzonken grenzen (1918)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J. Eijkelboom -- 21 november 1981

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* fens over eijkelboom
* wat gedichten




(zaterdag 21 november 1981 vond de grote vredesdemonstratie plaats tegen de atoombewapening, ruim 350.000 mensen liepen mee.)


21 november 1981

Je liep daar naast mij in je gouden jack.
Ik liep je nog te leren kennen,
jij moest nog aan de oorlog wennen
die ik nog niet had afgelegd.
Wij gingen tegendraads de mensen tegemoet
die als een kalme waterval
vanaf de hoge bruggen kwamen.
Het was de allereerste stoet
die ik ooit zag waarin de namen
van allen waren uitgewist
en waarin elk gezicht
toch toebehoren bleef
aan wie daar samen waren.

Geen leus kwam uit de vele monden,
alleen ging keer op keer de donder,
de zachte donder van de vrede door
de gelederen die niet marcheerden.

Wij gingen stroomopwaarts over de Rozengracht,
legden soms aan en dronken om de naam
likeuren die op andre dagen
te zoet zijn zouden voor een keel
die meer op rauw geweld
was ingesteld, maar die nu mede
te fluisteren begon, wat
allengs aanzwol tot de donder,
de zachte donder van de vrede.

Jij stond daar naast me in je gouden jack.
Het oproer bleef uitbundig stromen.
Ik heb mijn ransel afgenomen
en achteloos opzijgelegd.


Jan Eijkelboom (1926-2008)
uit: De gouden man (1982)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henriette Roland Holst-van der Schalk -- Schemering is het doodgaan

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* iisg







Schemering is het doodgaan en vertrekkend
begeven van dingen die zijn gegleden
mee met den dag, en steunde' als vertrouwdheden,
en ware' als scheidingen, wegen behekkend.

Plekkend beschenen witte heerlijkheden
van dag den morge', en onbevreesd zich trekkend
was daaraan op, 't hart dat nu is zich rekkend
uit wanhopig naar de vreemde leegheden

van den avond en zijn gemaskerd gezicht, -
maar de dingen die hem zullen behooren
houden hun oogen nog zoo vragend gericht;
en de verledenheên hebben verloren
hun glans, en liggen van al hun bekooren
leeggeloopen, met een verdrietig gezicht.


Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J. Eijkelboom -- Een ijzersterke mist

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* fens over eijkelboom
* wat gedichten






Een ijzersterke mist

Eerste najaarsnevel boven de sloot
tussen spoorbaan en snelweg
en heel dat doen alsof
wordt nu het zwijgen opgelegd.

Het lijkt blijvend door afwezigheid
van wind. Het is ijl en standvastig.
Waarom trekt dit versterven meer
dan bloesemtak of eerste sneeuw?

Alle begin verheldert, roept beelden op
van eerdere aanvang die te snel verliep
om dicht te slibben, tijdstippen
met de gedegen zwaarte van een eeuw.

Maar deze nevel laat geen modder na,
wekt geen verwachting, lost slechts op
en laat toch in 't voorbijgaan weten
dat wij nog niet, nog lange niet
zijn uitgekeken.


Jan Eijkelboom (1926-2008)
uit: Het arsenaal (2000)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marjoleine de Vos -- Ik zoek mij

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* nrc-koken
* nrc-weblogs






Ik zoek mij

Maar als ik dan mijn lichaam ben
geen prinses in een toren, geen vlinder
zich ontvouwend uit haar pop
biologie heel mijn bestaan, bloed
adem darm en long en al die tenen -
waarom ken ik ze dan zo slecht
de halfverdronken lever, de nijvere nier
heb ik geen weet van alledaagse strijd
in hart en halsslagader, doet in de hersenpan
men moeite slechts voor mij maar ik
blijf binnen met mijn blinddoek om
doof voor synaptisch werk en neurokracht
praat van mijn ziel en bonk tegen de deuren
gesloten door het lichaam dat mijn daden opeist
mij aanvalt vleit verleidt, mij huiveren doet
en zingen en dat ik ben, zeggen ze.


Marjoleine de Vos (1957)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Kira Wuck -- Familie

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* 80 seconden
* Finse meisjes







Familie

Hierna drink ik niet meer doordeweeks zei ik
en vroeg aan willekeurige oude mannen
onder aan roltrappen of ze mijn opa waren
eentje antwoordde dat het hem speet

Toen ik hem vond liepen we door de stad
en wou dat iedereen zag dat ik een opa had
hij marcheerde door de straat met een rechte rug
de oorlog zat nog in zijn ledematen

Ik dacht aan de man die tussen ons in was gestorven
hoe zijn tijd op een schaakklok korter werd
hoe mijn opa hem als straf sambal had gevoerd

De brief die mijn vader schreef en nooit had verzonden


Kira Wuck (1978)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Philip Hoorne - Cut

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* weblog
* dbnl
* Het is fijn om van pluche te zijn
* recensie
* leest voor





Cut

Zoals in het liedje is de eerste snee de diepste.
De diepste de eerste kan een ongeluk zijn
of zomaar een jaap die zich niet vervolgt.

Wij loven en prijzen het mooie rode bloed
van een jongensknie. Het breekt uit, vloeit, korst,
bladdert af en wacht op de volgende schaaf.

Wie in zichzelf snijdt heb ik nooit voor vol aanzien.
Alsof er niet genoeg anderen beter, scherper en
snediger weten waar de aders liggen en hoe dat moet.


Philip Hoorne (1964)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hedwig Selles -- Op last van zelfverbetering

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* interview
* bio'tje
* recensie









Op last van zelfverbetering

Het menselijk surplus, niet dat iemand
erop zit te wachten natuurlijk
en (bureau jeugdzorg bestond nog niet)
imagine paradise, het zal aan geloofwaardigheid
niets afdoen als je aan je voorstelling schaaft

op last van de goede bedoelingen,
laat je iets weg, passie, drift, wassen in een tobbe
met parels om je nek, om andere geblinddoekte symbolen van
oorlog toe te voegen in een schriftje met levensregels,
omdat je met je ogen naar een oplossing zoekt,
was hij vreemd en vertrouwd tegelijk, mooi als een koraal en
ik was jong en dicht op zijn huid, een eigenschap waarvan ik
weet hoe ik die moet gebruiken,

de voorstelling heb ik aangepast


Hedwig Selles (1968)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Mark Boog -- Terugreis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* kb
* wat gedichten
* dbnl
* youtube






Terugreis

Ook hier
waren anderen. In hen
raasde de mens, onzichtbaar voor voorbijgangers.

(Ik hecht er niettemin aan
mij te verontschuldigen voor eventuele misdaden.)

Aan de waakzame vingertoppen
ontspruiten de draden, doelgericht en sterk -
denk spin, denk web, vergeet de marionet -,
die men zich inbeeldt.

Zonder dit
dat. Het is heel goed mogelijk
om in de massa op te gaan en zichzelf te blijven,
thuis te komen.


Mark Boog (1970)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lydia Dalmijn -- Liefhebben

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl



Liefhebben

Te denken: wat doe ik vreemd, vreemd, vreemd
om midden in bloesems te kussen
omdat misschien zijn grote vingeren daartussen
gleden.
Hij die ruikt naar de stam van een boom,
naar de zwarte grond waar een wei op bloeit.
En 's nachts te staan
bij een open raam, in de binding
van duisternis en klaprokende wind
en te denken: ‘nu doet hij dit zo, en...
dat hij ook mij zo vindt’.
Hij, met zijn hapmond
en zijn snuffelaar
die je als in reidans stil doet staan
in de ring van zijn handen
met een ringdans in jezelf.
En niet te ontwaken boven kundig te scheiden formules,
boven een melkwit bordje,
boven het blauwe meer
van een rond klein individu
die leeft in het eeuwige eigen nu.
Maar liefhebben, enkel beminnen, beminnen:
blozende over het roekeloze, boos over het aarzelende
met een zachte keel en een stem van pijn.


Lydia Dalmijn (1928)
uit: Langs het blauwe glas bewegende





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Richard de Cneudt -- Langs kille vaart

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* louis' thuispagina
* voorgelezen
* dbnl










Langs kille vaart staan slanke populieren,
in rustloos drijven van bewogen luchten.
'k Hoor boven mij zweepende takken zuchten,
winden verwoed door hooge kruinen gieren.

Bruinroode blaren zwaaien neer en zwieren,
stijgen en dalen, drijven even, vluchten
voor winden, die, met wilde stormgeruchten,
in sombren herfst feest van Verwoesting vieren;

dwarlen om 't hoofd van dichtren, Schoonheid-droomers,
goud-visies wekkend van gestorven zomers,
nà-schreiend luid in forsche windentaal;

en gaan, saam met den droeven, grijzen regen,
zijn lied van wanhoop snikkend allerwegen, -
als bruine vlindren sterven in 't kanaal.


Richard de Cneudt (1877-1959)
uit: Verzen (1937)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lucebert -- Vrede is eten met muziek

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* lucebert leest 'Vrede is eten met muziek' voor
* 'Vrede is eten met muziek' wordt gerestaureerd
* wikipedia
* kb
* dbnl




Vrede is eten met muziek

Vredig eten is goed eten
Want lekker eten doet men alleen in rust en vrede
Voor een goede spijsvertering is het een vereiste
Dat men elke hap minstens vijftien maal kauwt;
Daarom eet men met muziek ook beter
Want onder vrolijke tonen bewegen de kaken vanzelf
Harmonieus en met de kaken ook de slokdarm
En later zelfs de overige dertig meter
Lange darmen in de buik.

Vrede is goed eten met goede muziek.
Met marsmuziek kan men beter lopen dan eten
Als men dan ook maar vredig loopt
En niet meemarcheert met een troep soldaten
Tegen andere soldaten
Dan is marsmuziek net zo bedorven
Als besmet voedsel

Maar bij dansmuziek is het zeker goed eten
Want dansen is geen vechten.
Wie danst, houdt rekening met andere dansers,
Zoals men onder het eten niet alle
Lekkere hapjes alleen verorbert, maar die deelt
Met de overigen, de disgenoten.


Lucebert (1924-1994)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ellen Deckwitz -- Uit het museum worden enkele meubels getakeld

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* ipoetry
* wikipedia
* interview
* Hoi feest







Uit het museum worden enkele meubels getakeld.
Stukjes waaien wat om de oren, op tijd
ontwijk ik het bed.

De suppoost zegt dat weggaan gewoon
het voorzichtig uitbraken van geesten is.
Ze vinden vast wel een nieuw setje
cellen om zich in te nestelen.

Langs mijn voeten kruipen wormpjes.
Van hen weet ik, dat als je ze in tweeën knipt,
de delen los van elkaar verder kleven. Zijn alleen
iets kleiner, maken ook wat minder stampij

en anders knip je ze gewoon
nog een keer doormidden.
Kijk, nu al regent het
een stuk minder wijsvingers.


Ellen Deckwitz (1982)
uit: Hoi feest (2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hajo Albert Spandaw -- Verdienste

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* wikipedia
* het verhaal van groningen







Verdienste

Ons Nederland, dat is een land,
in alles overvloedig!
Verdienste is dáár een eigen plant,
in groei en bloei voorspoedig:
waar is een plekje gronds op aard'
dat hierin Neêrland evenaart?

Geen afkomst zet er luister bij
zo deugd haar niet veredelt,
en 't erelint heeft geen waardij
wanneer 't is afgebedeld:
waar niets dan rang en titels zijn,
is glans en grootheid ijdle schijn.

Verdienste blinkt op Neêrlands troon
en adelt onzen Koning;
zij spreidt haar luister ook tentoon
in 's burgers schaamle woning:
't is dáár dat zij vaak welig tiert,
Ofschoon geen ster de borst versiert.

In Neerland kroont men deugd met goud,
lauriert der helden schedel;
naast Kinsberg' prijkt een Naerebout,
de deugd maakt beiden edel:
verdienste wordt er aangekweekt;
geen adel geldt waar zij ontbreekt.

Waar groeit die overschone plant
zo welig en voorspoedig?
Waar is een land, als Nederland,
In alles overvloedig?
Wat glans men elders sprei' tentoon,
ons Nederland - dat spant de kroon!


H.A. Spandaw (1777-1855)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Theo Oegema van der Wal -- Allerzielen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* brouwers over oegema





Allerzielen

Dit is wel allerminst
een staal van zelfbeklag.
Ik heb mijn brood
en doe mijn werk nog elke dag.
Alleen, ik leef voortdurend
in een sfeer van Allerzielen,
ik denk te vaak aan vroeger
en aan hen die mij ontvielen.

Wat bleef er over
van ons heilig vuur?
Wij hadden geestdrift, idealen, dromen.
Mijn god, wat is ervan
terecht gekomen,
waar zijn de werkers
van het eerste uur?

De één verloor al zijn illusies
aan zijn dagelijkse plicht.
Een ander zit al jarenlang
in een krankzinnigengesticht.
Een derde woont in een bejaardentehuis
en wordt gevoederd door de raven.
Het merendeel is braaf en burgerlijk
gestorven en begraven.

En ik? Och, ook mijn schip
loopt in de laatste haven.
Ik denk bij elke brief:
alweer een doodsbericht.


Theo Oegema van der Wal (1907-2000)
uit: Autodafé (1965)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster