Kees Ouwens -- Beukenaanplanting wijst op het horen tot een goed

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* paar gedichten
* over dit gedicht





Beukenaanplanting wijst op het horen tot een goed


beukenaanplanting wijst op het horen tot een goed

de groepen bomen, groepen van een vormend, groeperen
hun onderscheidloosheid en stellen hun enigheid

hun plaats is het dat tussen hen, door hun omspreiding
genodigd, in die de grond zacht is van zoveel herfsten

als haar jarental en voelt als zwichtend, voorbijgegaan
worden tegelijk twee en vele, als zich begeeft in een schrede,

als met een gang, hem te kwijten zoekend, de steltbenige
(gestaltegevende).


Kees Ouwens (1944-2004)
uit: Afdankingen (1995)







Stiekem heb ik wel eens dezelfde gedachte over de menselijke aanplanting: hoewel ze 
groepen van één vormen, bij voortduring hun enigheid stellend, zijn mensen essentieel 
identiek. Zoals de dichter stellig beweert, wijst dat op het horen tot een goed. Dat is 
ineens een heel geruststellende gedachte. 
 - Michiel van Deenen


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Clem Schouwenaars -- Zo zal ik je noemen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* website
* citaten







Zo zal ik je noemen,
zo zal ik je noemen met een naam,
die ik nog kleuren moet, een naam,
die, denk ik, nooit een bijklank
van vergeten heeft gehad,
begeerlijk, bedoel ik, zuiders
en mediaevaal, lichamelijk
maar eeuwig, eeuwig, zonder einde,
zonder einde, zonder einde,
zo zal ik je noemen,
argeloos,
zo zal ik je naamloos noemen,
weerloos,
zoals het laatste ooft,
zoals het laatste loof,
zoals het wonder van de wolken.


Clem Schouwenaars (1932-1993)
uit: Liefdeshalve (1985)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hendrik Marsman -- De bruid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten
* letterkundig museum
* historici.nl








De bruid

Ik dacht dat ik geboren was voor verdriet

en nu ben ik opeens een lied
aan 't worden, fluisterend door het ijle morgenriet.
nu smelt ik weg en voel mij openstroomen
naar alle verten van den horizon,
maar ik weet niet
meer waar mijn loop begon.

de schaduwen van blinkend witte wolken
bespelen mij en overzeilen mij;
en scholen zilvren visschen bevolken
mijne diepte en bliksemend voel ik ze mij
doorschichten en mijne wateren alom doorkruisen
en in mijn lisschen vluchten

zij zijn mijn kind'ren en mijn liefste droomen

ik ben nu volgegoten met geluk.
de tranen die ik schreide en de zuchten
zie ik vervluchtigen tot regenbogen
die van mijn oogen springen naar de zon.

waar zijn de bergen van den horizon?

ik zie ze niet


Hendrik Marsman (1899-1940)







Misschien heeft in den laatsten tijd Slauerhoff, door te overlijden, den roem van Marsman 
als exponent der ‘jongere’ poëzie, eenige concurrentie aangedaan, want men komt als dichter 
nu eenmaal niet jong te sterven, in Nederland, zonder bij het ‘groote publiek’ een zeker 
schuldgevoel wakker te maken; maar Marsman blijft toch de held der poëtische legende, 
de man van het historische oogenblik. 
- Menno ter Braak


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Alfred Kossmann -- De herten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* in memoriam
* Kossmann leest








De herten

Ach zo te leven als de zuivere herten!
Des nachts de samenslaap in warme kuilen,
des daags de bossen om zich te verschuilen
en 't kostelijke weiland der verten.

Zij zullen 's morgens vroeg op teedre voeten
al spelende het geurend woud betreden,
een blad dat hunkerend nader is gegleden
voorzichtig strelend met warme snoeten.

En plotseling, de lichte nek geheven,
staan zij er even snuivend stil en rillen,
een beven dat de over hun pupillen
glanzende dauw doet huiveren. Zo te leven!


Alfred Kossman (1922-1998)






Een volzin van de Oostenrijker Hermann Broch is mij bijgebleven. Hij vertelt hoe hij langs 
een weide liep waarop een paard stond dat hem aankeek en nakeek. Hij gaat verder: ‘En toen 
verdween ik uit een zeer langzaam denken.’ 
- Alfred Kossmann

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Delphine Lecompte -- Terwijl ik linzen eet denk ik aan geld

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* interview
* npe
* enkele gedichten
* youtube






Terwijl ik linzen eet denk ik aan geld

Terwijl ik geld verdien denk ik aan chocolade
Het is eetbaar noch eerbaar
Mijn werk is solitair en egocentrisch
Hoe eenzamer ik word hoe meer
Kruideniers en touwslagers mijn gedichten bevolken.

Wanneer mijn lievelingsmannen slapen schrijf ik
Sprookjes over ontmaagdende spinnewielen
En wensvervullende honden in tondeldozen
Ik heb twee lievelingsmannen: een vader en een muze
Van mijn vader weet ik dat hij geschoeid slaapt
Omdat hij altijd paraat wil zijn.

Mijn muze slaapt in kleren
Die ontegensprekelijk bij een droomwereld horen
Hij droomt soms van geld
In de vorm van een bezoek aan Egyptische idolen
Hij droomt vaak over mij
Ik lig aan zijn voeten
En mijn nagels zijn eindelijk nog eens rood gelakt.

Terwijl ik chocolade eet wil ik sterven
Veel later en zonder schulden
Neem ik de bus naar een park
Hoe drukker de vijverrand wordt hoe vaker
Ik naar mijn pols lijk te kijken
Gisteren heb ik mijn dure horloge verkocht


Delphine Lecompte (1978)
uit: Schachten en amuletten (2013)






Over de geboortedatum van Delphine Lecompte bestaat verwarring. Die heeft ze zelf gezaaid. 
“Vroeger wilde ik jonger zijn”, legt ze uit, “omdat ik een paar jaar van mijn leven heb verspild. 
Daar heb ik me lang voor geschaamd. Ik was 18, 19, 20, 21 en ook nog 22 en ik was een 
marginaal. Ik schreef niets. Ik prutste alleen maar.”
- An Olaerts

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leo Ross -- Kleine ballade

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website









Kleine ballade

Ik liep met zon als een vurige kool
op m’n hoofd, de terrassen overhoophalend
maar ik kon je niet vinden

het regende van ’s ochtends tot ’s avonds
ik scheurde alle gordijnen van de regen
maar ik kon je niet vinden

in de nacht, donkerder dan een zonnebril
keerde ik kroegen om als een broekzak
maar ik kon je niet vinden

ik zette mij op het grasveld van mijn ziel
onder de treurwilgen van mijn hart
maar ik kon je niet vinden


Leo Ross (1934)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Elisabeth Zernike -- Prentenboek

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* npe
* dbnl









Prentenboek

Twee kinderhoofdjes voor een blanke ruit,
Achter het venster diep en blauw de lucht,
Een witte wolk, een verre vogelvlucht:
Nooit wischt dit simple beeld in mij zich uit.

Niets dan de hemel in het bloeiend licht,
Geen stof, geen wegen, geen vermoeienis,
Alsof de aarde weggezonken is
En alles voor verlangen heeft gezwicht.

Betrouwbaar is de hemel voor het kind,
Nooit heeft hij het verschrikt, nooit pijn gedaan,
Hij is de wereld die van ver blijft staan,
Maar dan zoo groot dat je hem altijd vindt.
Eerst later wordt het anders, langzaam-aan,
Hij blijft dezelfde, maar de aarde wint...


Elisabeth Zernike (1891-1982)






Het is nog maar een jaar of tien geleden, dat men op Zorgvlied het familiegraf ruimde 
van schrijfster Elisabeth Zernike (1891-1982) en haar broer Frits Zernike (1888-1966), 
in 1953 winnaar van de Nobelprijs voor natuurkunde. (...) Elisabeth Zernike komt nog 
wel voor op de lijst van ‘bekende literaire Nederlanders’ van Zorgvlied, maar haar graf is 
dus ‘geschud’, net als dat van haar geleerde broer. Dat wil zeggen dat het grafmonument is 
weggehaald en dat boven de diep onder de grond liggende beenderen weer nieuwe 
grafkisten zijn geplaatst. 
- Liesbeth Vermeulen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

C. Buddingh' -- Cor

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* paar gedichten
* dbnl
* citaten
* leest voor








Cor

Vanochtend werd ik opgebeld door Cor
Vaandrager. Hij stond aan 't station en wou
me dringend spreken. Maar hij had maar twee
kwartjes. Ik zei: 'Ik kom wel naar jou toe.'

Stientje ging mee, hypernerveus, want hij
is af en toe heel agressief. Hij zat
op me te wachten in de restauratie.
Nauwelijks meer een mens. Iets uit Gustave Doré.

Wat kon ik voor hem doen? Ik gaf hem al
't geld dat we hadden: vijfentwintig gulden.
Toen zetten we hem af bij Theo Kemp.

Hij had een tas grammofoonplaten bij zich.
Die liet hij ons heel trots één voor één zien.
't Was net een excursie naar de hel.


Cees Buddingh' (1918-1985)
uit: De tweede zestig (1979)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

C.B. Vaandrager -- De wet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* npe
* leest voor







De wet

Gijsbert Karel van Hogendorp (1762-1834) is,
u moet het weten,
'ontwerper van Neerlands grondwet,
voorstander van vrijen handel,
trouw aan Nederland en Oranje'.

Deze Gijsbert Karel van Hogendorp
zat eerst in de tuin van onze sociëteit.
Onze sociëteit is al lang gesloten
door een geintje met de politie.
Gijsbert Karel van Hogendorp is weggepromoveerd
naar de Beurstrappen.
Snotapen klimmen op zijn schoot.
Doorzakkers pissen op tegen hem
en tegen de grondwet van 1814.


C.B. Vaandrager (1935-1992)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerrit Kouwenaar -- zo helder is het werkelijk zelden

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* kb
* Het uur van de wolf




Volgende maand verschijnt aflevering 170 van de Meander-Klassiekers. Ter gelegenheid daarvan koos Klassiekers-oprichter en -redacteur (en dichter) Joop Leibbrand vijf moderne klassiekers, die we deze week bij Coster publiceren. Vandaag als laatste een gedicht van Gerrit Kouwenaar. De analyse ervan leest u bij Meander.




zo helder is het werkelijk zelden


Zo helder is het werkelijk zelden, men ziet
het riet wit voor de verte staan

iemand klopt aan, vraagt water, het is
een verdwaalde jager

het antwoord is drinkbaar, zijn kromme weg
uitlegbaar in taal

in zijn weitas een bloedplas, het water
verspreekt zich al pratend in wijn

kijk, zegt hij, omstreeks het riet wijzend bij wijze
van afscheid, dit is een rouwmantel

later staat zijn glas daar nog, men ziet
het riet en eet wat -


Gerrit Kouwenaar (1923)
uit: het ogenblik: terwijl (1987)






Om die zaken ging het natuurlijk altijd bij Kouwenaar. Om het gedicht als een soort object. 
Als een constructie - en niet als een uitstorting van gevoel.
- Gerrit Komrij

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leo Vroman -- Nacht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* Vroman foundation
* Vroman 27, 75, 98
* bloemlezinkje




Volgende maand verschijnt aflevering 170 van de Meander-Klassiekers. Ter gelegenheid daarvan koos Klassiekers-oprichter en -redacteur (en dichter) Joop Leibbrand vijf moderne klassiekers, die we deze week bij Coster publiceren. Vandaag als tweede een gedicht van Leo Vroman. De analyse ervan leest u bij Meander.




Nacht

Dieper naar voren kan ik mij niet buigen
over de wereldrand, spaarzaam verlicht.
Met het gelaat op blinde duisternis gericht
kan ik mij van Gods glans niet overtuigen.

De verste nadering betracht ik in de vele
gedachten die ik naar dat hol gebied
uitzend; talrijke keren niet,
doch ik verlies mij in dit koppig spelen

en in de pijn die tot een lust verdooft
om hun verminkte wederkomst waaraan
'k een wreed en zeker teken hecht van Gods bestaan:
dat ginds een wand is waar wat in hem gelooft
en tot zijn licht vliegt blindelings op stuit.

Doch wellicht hoort hij in de stilste nachten
het zieke ritselen van mijn gedachten
die zich te pletter fladderen buiten op zijn ruit.


Leo Vroman (1915)
uit: 262 Gedichten (1974)







Maar op mijn verjaardag zelf doen we waarschijnlijk ongeveer niets. Dode vrienden en 
vriendinnen zullen ons wel niet bellen en cadeautjes hebben we niet nodig. Op één cadeau 
verheug ik me al wel: Peggy brengt ons gemberboterkoek zoals mijn moeder die maakte, 
vooral toen die nog leefde. 
- Leo Vroman (werd onlangs 98)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan G. Elburg -- Gelovig soms

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* interview door Ischa Meijer








Volgende maand verschijnt aflevering 170 van de Meander-Klassiekers. Ter gelegenheid daarvan koos Klassiekers-oprichter en -redacteur (en dichter) Joop Leibbrand vijf moderne klassiekers, die we deze week bij Coster publiceren. Vandaag als tweede een gedicht van Jan G. Elburg. De analyse ervan leest u bij Meander.




Gelovig soms

Prijs de dag voor het avond is
voor je gouden verloofde het uitmaakt
voor het donkere deksel het donker maakt

prijs de dag en vertel voor het avond is
hoe het was wat er was dat het goed was
vertel het nog half gelovige oren

prijs de dag prijs de rotzooi
van ronkend blik het lawaai en de schrik
prijs de wind om de lekkende vuilniszak
prijs het licht op de stront de lonk van de lelijke
vrouw en de lik van de hond zonder haar prijs
de lucht van heet asfalt van zweet van patat

prijs een godganselijk godvergeten
goed lullig niet te vervangen leven
voor je leuterend strompelend uitgejoeld afgaat

prijs het
terwijl de nacht nadert
de duim nadrukkelijk je strot nadert


Jan G. Elburg (1919-1992)
uit: Gedichten 1950-1975 (1975)







Nou moet je niet denken dat ik mezelf onderschat of me miskend voel. Ik ben tenslotte 
de meest gestolen dichter van De Bezige Bij. Als er een bundel van mij uitkomt, 
verdwijnen er meteen stapels van.
- Jan G. Elburg

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ed Leeflang -- 'De vader van de baby Constantijn, wat hem'

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten
* in memoriam





Volgende maand verschijnt aflevering 170 van de Meander-Klassiekers. Ter gelegenheid daarvan koos Klassiekers-oprichter en -redacteur (en dichter) Joop Leibbrand vijf moderne klassiekers, die we deze week bij Coster publiceren. Vandaag als tweede een gedicht van Ed Leeflang. De analyse ervan leest u bij Meander.




De vader van de baby Constantijn, wat hem
voor ogen zweefde stuit en kalmeert mij niet.
Precieze dromen moet ik ’s nachts wel uit,
naar de keuken en ik wil dan nog een uur
op een bevriende stoel.

Niet de geringste engel zou er voor
hebben gevoeld verder te gaan
met haar broze, bedreigde lichaam.

Hij heeft veel te veel bedoeld.
Ik kom niet uit met zijn stoïsch verdriet
en niet met zijn troostrijke orde.

Hoe waar zijn die in zijn huis
trouwens geworden?

Want de moeder schreef het niet.


Ed Leeflang (1929-2008)
uit: Bewoond als ik ben (1981)






In december 1979, nog net op de valreep, verschenen twee poëziebundels die tot de 
grote literaire verrassingen van de jaren zeventig mochten worden gerekend: de debuten 
van de 50-plussers Jan Eijkelboom en Ed Leeflang.
 - Piet Piryns

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marjoleine de Vos -- Mevrouw Despina knielt niet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* nrc-koken
* nrc-weblogs






Volgende week verschijnt aflevering 170 van de Meander-Klassiekers. Ter gelegenheid daarvan koos Klassiekers-oprichter en -redacteur (en dichter) Joop Leibbrand vijf moderne klassiekers, die we deze week bij Coster publiceren. Vandaag als eerste het gedicht ‘Mevrouw Despina knielt niet’ van Marjoleine de Vos. De analyse ervan leest u bij Meander.




Mevrouw Despina knielt niet

‘Ik riep u, hoorde u mij niet?’
mompelt mevrouw Despina of zwijgt
tegen de wolken in hun hartstochtelijk
verlaten blauw. Ze riep of hoopte
te roepen, boog soms het hoofd, knielde niet
opende nooit haar hand naar de toekomst.
‘Mijn hart verlangt’ zong ze ‘naar u?’

Iemand lopen leren, het zachte beschermen
in ijzeren armen, koekjes kneden.
‘In mij vloeit het over’ schrijft mevrouw Despina
in slecht geadresseerde brieven. Trekt dagelijks
de deur achter zich dicht, neuriënd
over vrede valt ze uit bed, tikt angstig
haar mening in de krant – ‘Ik riep u’ –
of huilt haar hart – ‘Waar was u’ – om
ontferming, belachelijk, hardnekkig tegen
wie horen wil. Zo kan het niet langer, nee
en kijk, het lichtgroen op de vensterbank
gloeit op ‘als gras’ denkt mevrouw Despina
‘in de morgenstond bloeit het’.


Marjoleine de Vos (1957)
uit: Zeehond graag (2000)







Het is troostrijker om de vogels buiten in de weer te zien of een haas tegen te komen, 
dan om hard na te denken wat de betekenis van het al mag zijn.
 - Marjoleine de Vos

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Elisabeth Eybers -- Heimwee

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* zuidafrikahuis
* Afstand en verbintenis







Heimwee

’n Huis is iets wat teen ’n helling staan
deur son gekonfronteer aan elke kant.
Maar let op: sê jy huis in hierdie land
dan dui jy drie beknelde kamers aan.

Hier is geen op- of afwaartsneiging, geen
geleidelike hemelvaart, geen lig
behalwe dié uit draad en glas verdig.
Die eendersheid is redelik en gemeen.

Agter ’n grou en anonieme wal
hys die abrupte trap jou uit die straat
op na die sogenaamde huis, en laat
jou later stiptelik in die straat terugval.

Nooit wesenlik, alleen kineties, mag
jou hartritmiek, jou ribbehok wat hyg
die dodelike waterpas ontstyg
terwyl jy knutsel aan ‘n nuwe dag.


Elisabeth Eybers (1915-2007)
uit: My radarhart laat niks ontglip (2013)






Na aanvankelijke weerstand tegen het Zuidafrikaans, een taal waarin zoveel racisme 
wordt geuit - zie hoofdstuk 7 - heb ik Eybers geaccepteerd als een dichteres die ik 
vertrouw. Aanvankelijk lezend als ‘resisting reader’ heb ik in haar werk geen racistische 
of anderszins reactionaire elementen gevonden.
- Maaike Meijer

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jos De Haes -- Elza

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* schrijversgewijs
* dbnl
* Azuren holte
* draagt voor






Elza

Een linnenmeisje, amfibieënoog,
haar vlees een vluchtige olie
en bijtend loog,
haar vlees met wol omwonden twijgen.

Zij groeit uit bronnen van gom
met licht vertakte ledematen,
zoekende pels, diepliggende honingraten,
en spint haar teerste plekken in.

Opgerolde goudkattin,
dier dat aankijkt uit de grotleem,
liggend een zaad in zijn bed.

En, in een schildpadschild gesneden,
verlichte lippen violet.
Keverkop waarop men zijn tanden zet.
Rib van een goddelijk skelet.


Jos De Haes (1920-1974)
uit: Azuren holte (1964)






Deze gedichten stralen een sterke zinnelijkheid uit. Vrouw, landschap, dier en plant 
worden niet meer als inferieure vergankelijkheden beschouwd, maar ze worden geproefd, 
betast, bekeken en bewonderd op een animistische wijze.
 - Huub Beurskens

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Prosper Van Langendonck -- 'k Ben vreemd te moede

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* bio'tje
* wikipedia
* dbnl
* bloemlezing







'k Ben vreemd te moede... er vlot iets om me henen
als grauwe mistlucht in Novemberlanen.
'k Ben droef te moede als een, de borst vol tranen
met 't naar gevoel van nimmermeer te weenen.

'k Ben laf te moede... o! klaar in 't leven lezen!
O! nimmer zich met mannenkracht omgorden!
O! klaar besef van kunnen-zijn en toch-niet-wezen,
van willen-zijn en toch-niet-willen worden...

Van op den grond der zee reikhalzend stijgen
en snakken naar de lucht, het licht, het leven,
en aan der wanhoop ijskorst blijven kleven:
daar, aâmloos, tusschen leven, sterven hijgen...

'k Ben droef te moede als een, de borst vol tranen
met 't naar gevoel van nimmermeer te weenen...


Prosper Van Langendonck (1862-1920)

Ik ben de laatste geweest om hem, op Allerzielendag, in die kliniek op te

zoeken. Dat toen alle bewustzijn bij hem geweken was, weiger ik te gelooven;

doch hij sprak niet meer dan in zich-zelf, wie weet met welken onaardschen gast.

Weer dan moest hij naar het gasthuis. De menschelijke wetenschap hield hem

voor waanzinnig. Het wil eenvoudig zeggen dat de draad was doorgesneden met

het wereldsche en het aanknoopingspunt met het eeuwige gevonden was.
- Karel van de Woestijne

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Astrid Lampe -- wij bewonen schamele vormen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* website
* wikipedia
* dbnl
* kb
* poetry
* youtube






wij bewonen schamele vormen
wij articuleren in stoten

alleen in poëzie apen wij vogels na

in het nevelwoud vallen wij vreemd op
en willen alles wat we niet zien
(maar des te sterker vermoeden)
aanwijzen
wat heet lokken de brulaap
mijn bloes zeg je
overstemt de bloemenweelde
de gids buigt een tak uit de nevel
geen tak een tuin zegt hij
hij is zijn scherpe neus
weet exact op hoeveel meter afstand
de wildstand zich schuilhoudt
met de nadruk op biodiversiteit
hoor ik een rolex tikken
we stikken in de soorten
we knikken en vergeten te articuleren
hoor de brul
weet wat je niet ziet (zeldzaam)
waar geen hond bij komt
over de rand van dit ravijn
(onze gencode te grabbel)
precies zo’n bloemetje


Astrid Lampe (1955)
uit: Rouw met diertjes (2013)






Een gedicht zou je net zo goed als een essay kunnen opvatten of als een paper. 
En een portret kun je heel goed opvatten als een sonnet, door de manier waarop 
ze beiden aan de harmonie appelleren.
- Astrid Lampe

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Alain Teister -- De kunstcriticus (9)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* npe
* Zevenluik met bed en bezoekers








De kunstcriticus (9)

Het hedenmiddag ondergane geel
van Jacob is een zeldzame
belevenis te noemen, een geheel
meeslepende, door de bekwame
jonge artist volledig uitgebalanceerde
en met verve op zijn doek
dat trouwens van compositie zeer
de invloed onderging van Barend,
aangebrachte en verbazend
men zou zeggen virtuoos
in dunne toetsen, met een pâte
van men zou denken oude muren
zodat een schijn van laat
zestiende-eeuwse huizen eigenlijk ontstaat
om de beschouwer, ook al door de met allure
ingeschoven witte, en wat gips
dat even denken doet aan Wagemaker,
maar wie zou invloeden bezwaarlijk
of beter onvergeeflijk vinden, waar dit geel
en ook: waar Jacob bij de jongeren
een eigen plaats inneemt, geheel
meeslepende ervaring is geworden?


Alain Teister (1932-1979)
uit: De huisgod spreekt (1964)







Anders gezegd: Teister’s boekje moet men niet zwaar nemen, maar wel ernstig. 
Doet men dat, dan zal men allerlei plezierige of verrassende ontdekkingen kunnen doen. 
- R. Boltendal


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Lodeizen -- hij is beter dan hen allen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten
* voorgelezen








hij is beter dan hen allen
in zijn oog is de wereld iets triester
maar ook iets mooier dan zij is
en hij huilt nooit

langs al de paden van het gewone
is hij naar de mensen gewandeld
en hij is teruggekomen met de wereld
nog iets triester in zijn oog en
iets mooier, als een kleine lach ...
hij huilde nooit

waarom schrijf ik dit op
om hem te leren kennen
om zijn gezicht te herkennen
als ik hem tegenkom onder de duizenden

er zullen altijd mensen zijn
bezig, zoals ik, te bedenken
wat het mooiste is.


Hans Lodeizen (1924-1950)
uit: Gedichten (1952)






Hij was stellig een van de aardigste mensen die ik heb gekend. 
Hij behoort tot de drie of vier doden die ik werkelijk mis en wier 
dood mijn wrok tegen het leven en de levenden heeft versterkt.
- Adriaan Morriën


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lies Van Gasse -- Wenteling XI

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* website
* youtube
* paar gedichten






Wenteling XI

Dit lichaam, waarmee ik u
tot in de tongpunt ophef,
zingt u makkelijk in.

Het heelal is in verwarring
en ik schrijf tegen de muren.
Vuisten hebben zich in mij geduwd.

Was ik een hond,
ik zou een goede hond zijn
en dagelijks tegen u oprijden.

Nu scheur ik buiken open,
maar van binnen uit.

We spelen met de eigen staart
en gaan het gras in.

Deze avond valt een mat over het zwart
en ik zal mij in uw armen leggen
als een geul.

U zal heilig zijn
en in mij, diep, een hart verwekken.
Het web sluit zich rondom.

Zacht strijk ik u aan.
In mijn droom bent u ontembaar,
in uw tranen bent u hard.

Wij moeten matten kloppen.
We weten niet meer waar u
zich bevindt.


Lies Van Gasse (1983)
uit: Wenteling (2013)







De wenteling heeft zowel een existentieel als een poëticaal belang, maar dat betekent 
niet dat de bundel een gesloten systeem vormt, integendeel. Dit is open, wervelende 
poëzie die aan de greep ontsnapt en de lezer meevoert op een reis vol verrassingen. 
- Piet Gerbrandy

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Herman Gorter -- In de stad met het zilverig oogerondkijken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* bwsa
* historici
* bloemlezing






In de stad met het zilverig oogerondkijken,
de teere omhooge volneergeblazen zachtgerande wolklucht, ’t strijken
van de blauw wittigbespeelde lucht.
Hoe heerlijk. Het stille hoogdroge roodwange door de lucht.
Met moeie voeten, maar warm lepelende lucht;
stil langs de huizen, de lichtglazen, de donkersteenen,
dat donker geloop naast, er over henen,
dof het hoofd, laagdof, slaapdof, maar heerlijk de lucht
in de stad langs, op het water over, van omhoog door de blauwe lucht


Herman Gorter (1864-1927)
uit: De school der poëzie (1897)







Daarom ben ik me, buiten Nederland, pas volop Nederlander gaan voelen.
Niet vanwege het Wilhelmus, de tulpen, Smit-Tak, het voetbal of de kaas, 
maar vanwege de taalcadans, de woordenschat, de grammatica, 
de helderheid van uitdrukking en Gorter.
- Gerrit Komrij

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leo Herberghs -- Markt

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* leest voor
* auto-bio'tje
* klassieker
* interview



Markt

Kleine stilte, waar ik ingetreden
Over stenen wandel van de eeuwigheid,
Ik vertraag mijn nutteloze schreden
Nu ik in ga keren tot vergetelheid.

En wat licht is, is mij gans ontgleden
En vol zwaarte ben ik en bereid
Om het zeer geheime in te treden,
Duisternis en duistre eenzaamheid.

Grimmig en met stenen aan de zolen
Schuif ik binnen in de kleine nacht,
Door een zwarte eeuwigheid bevolen,

En de ziel met angstig leed bevracht.
En ik dwing mijzelve als in holen,
Neergedwongen door een overmacht.


Leo Herberghs (1924)
uit: Maastrichtse sonnetten (1954)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lydia Dalmijn -- Moestuin in Juni

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* bio-flap
* dbnl












Moestuin in Juni

Voor Vader

De struikkristallen van de bessen,
de koningsperenboom waar elk peertje
een kroontje draagt op 't hoofd,
de knusse wormframboos,
de sprookjesaardbei; kabouterneuzen,
kaboutermutsen in 't rond gestrooid.
De lichtgeschroeide perzikroos
binnenin van hard tot zacht
zoveel verandering belooft,
en op de grondvijver
tot in de nek gespierd
de blarengrootvorst de rabarber,
de gerouchde groene boerenkool,
kool van Savoye heft in geest
op strot en keel de monstrans van Savoye,
en als vergrote gladiolen
de jonge maisplant, groenlichte duiven neergestreken
in lange reeksen,
om over d'overeenkomst in de bloei
van graaf-aardappel en baron-boon
maar niet te spreken,
d'augurk die reeds zijn valstrik zet
en straks zijn vruchtrups in de loop belet,
en tussen 't roerend kruid, croquante
hagelslag van rode zuring,
't kleinst soort klaproos kleiner dan
een speldje van een collectant
verscholen in een zee van gras
bedreigd door tienmaal groot’re curieuze stenen.

Dit plekje, en het is nu zeker,
is gerekend in tafel van zoveel maal zoveel
dagen ook verdwenen,
want op dit jeugdvisioen plaveit men zo een straat.


Lydia Dalmijn (1928)
uit: Langs het blauwe glas bewegende (1955)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster