Pieter van Os jr. -- Bede

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* dbnl
* Geestelijke lustwarande







Bede

O Gij, die eindloos goed en groot zijt!
hoor hoe Uw volk om geestlijk brood krijt!
Ai straf des gruwbren tijdgeests snoodheid,
die steeds in geestelijke blootheid
als ’t ware dronken in de goot leit,
en altijd naar vooruitgang haakt!

Tref met Uw tuchtroê elken hater,
’t zij hij alleen maar snorkt als prater,
of ook in de Kerk en Staat de daad er
nog bij voegt; snoer den snoden snater
aan ’t ongeloof, dat als een krater
van den Vesuuv zijn vlammen braakt!


Pieter van Os jr. (1835-1897)
uit: Geestelijke lustwarande (1867)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Valerius -- O Nederland, let op u saeck

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* wikipedia







O Nederland, let op u saeck,
de tyt en stont is daer,
op dat nu inden hoeck niet raeck
u vryheyt, die, voorwaer,
u ouders hebben dier gecocht
met goet en bloet en leven;
want sy werd nu gantsch en t'eenemael gesocht
tot niet te zyn verdreven.

Neemt acht op uwer landen staet,
u volck end' steden meest
syn sterck, end' daer is raet en daet
van outs altyt geweest;
u adel is manhaftich, vroom,
men vind niet haers gelijcken;
houd den Spanjaert doch, ik bid u, inden thoom,
dat hy van ons mach wycken.

Beschut, beschermt, bewaerd u land,
let op het Spaensch bedrog;
ey, laet niet nemen uyt u hant
u previlegien toch;
maer thoont u elck een man vol moet
in 't houden van u wetten,
boven al dient God, en valt hem steets te voet,
dat hy op u mach letten.


Adriaen Valerius (ca. 1575-1625)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anoniem -- Hij is dan dood, die kleine baviaan

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


Het is niet bekend wie dit puntdicht geschreven heeft; heel misschien was het J.W. IJntema.










Hij is dan dood, die kleine baviaan,
Die alles ons heeft nagedaan!
Wat hij ons nu heeft voorgedaan,
Doen wij hem ook eens na, dien kleinen baviaan!


[Anoniem]




Het gedicht blijkt -- dank aan Guus Middag -- een vertaling uit het Duits.
Het origineel is van Gotthold Ephraim Lessing (1729-1781).



Auf den Tod eines Affes

Hier liegt er nun, der kleine, liebe Pavian.
Der uns so manches nachgetan!
Ich wette, was er itzt getan,
Tun wir ihm alle nach, dem lieben Pavian.




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anton van Duinkerken -- Thuis, op het kerkhof

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* historici.nl
* cubra
* dodenakker






Thuis, op het kerkhof

Tusschen de zerken, lezend het verleden
Van deze kleine stad, waaruit ik kwam,
Waarheen ik telkens wederkeer, vernam
Ik achter mij stil wandelende schreden.

Verwonderd zag ik om. Even beneden
Het kruis in 't midden draagt een vrouw een vlam.
Dit steenen beeld, vlak naast een treurwilgstam,
Stond of 't gereed was, op mij toe te treden.

Geen levend mensch was daar, maar het geluid,
Dat mij bedroog, scheen deze vrouw te wekken
En in mijn angst bracht zij de woorden uit:

‘Sla geen geloof aan klanken, die u trekken,
De waarheid is een vuur, geen ijdel woord,
Wie waarheid spreekt, die draagt een schroeiwond voort’.



Anton van Duinkerken (1903-1968)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jac. van Looy -- Kerstnacht 1915

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* ing









Kerstnacht 1915

Regent het in den nacht?
De stille, de heilige nacht?
Spritst het niet duister en zacht?

Neen, ’t regent niet in den nacht,
De alles omhullende nacht,
De nacht is stom en wegend is de nacht.

Ik weet dat onder de nacht
Een menschdom grijnst en smacht
En dat de wolken waren
Als wijlen van doodenbaren.

En dat in reutelingen
Veel duizend lippen zich wringen,
En dat er duizenden sluipen,
Met messen uit holen kruipen.

En dat soms de aarde schokt,
In vlammen en kluiten brokt,
En dat veel schoone geheelen
Tot splinters en leden zich deelen.

En dat de vorsten en grooten
In de eene nacht zijn besloten
En dat uit diepte, van ver,
Wordt uitgezien naar een ster.

En dat er lichten ijlen,
Omlaag, omhooge peilen,
En dat langs ’t firmament
De heete verwoesting rent.

Ik weet het, ik weet de nacht
Is over de aarde gebracht.
En dat de wolken waren
Als wijlen van doodenbaren.

Ik weet, ik weet, ach, zooveel,
Dat Jezus was sentimenteel
En dat ik hier lig en wacht
Of het niet regent zacht.


Jac. van Looy (1855-1930)







* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anthonie Donker -- O hart in de bergen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia








O hart in de bergen

O klein en wankelmoedig hart.
In liefde en leed en lust verward,
En overal omsingeld,
Aan alle neigingen ten spel,
Door iedere windvlaag wild en snel
En weerloos bewogen —
De bergen zijn zoo ver als ooit.

O kwetsbaar en beweeglijk hart,
Zoo hulploos in uzelf verward,
En altijd weer gezwicht,
Zal zelfs dit sluimrig vergezicht
Van berg en bergdorp en het licht
Van sneeuw en sterren nooit
Uw onrust stillen mogen?

Het eenig goede zijn de kleine dingen,
Na drift en werk en leed een licht solaas,
Naar recht en wijsheid enkle vorderingen,
Een zonnig vergezicht, een morgenwaas,
Een lach, een oogopslag -- een tak seringen.

En om dat eiland dreunt een zware zee,
De oceaan van onheil, drift en wee.


Anthonie Donker (1902-1965)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Tonnus Oosterhoff -- Overal in Nederland vandaag hetzelfde weer

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* kb
* wikipedia
* dbnl




Overal in Nederland vandaag hetzelfde weer
en rust is thee van dood.
Christenhansworst kondigt Barbapapa aan:
‘Ditmaal verandert hij zich in een boor
die in een kussen boort! Ik ben benieuwd!’
Barbapapa is me een gruwel. Alle kinder-tv is
misdadig geschmier. Lucht! Buitenlucht! Dit is het talud
waar ik vroeger rookte. Eeuwige merel, waar ben je?
Kribbigheid, hete wangen, afnemende levenskracht.

Het was overal in Nederland hetzelfde weer.
Na school een sigaret, het talud achter het schuurtje,
poes rook aan de theepot in het gras achtergelaten.
De geur van mest, het weerbericht zwak uit het open raam,
de merel, de schemer. Alles vulde en was vol
maar ik doorzag al: een plastic zakje
voor onderweg, een vis op de markt gekocht in kraanwater,
juist toereikend voor het vervoer van een gewoon wonder.


Tonnus Oosterhoff (1953)
uit: Leegte lacht (2011)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Alex van der Heide -- 2 limericks

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* schrijversinfo







Een zekere Achmad in Bagdad
Lag plat met z’n gat op z’n badmat,
Zo las hij zijn dagblad
En iedereen zag dat,
’t Is raar maar in Bagdad daar mag dat!


Er was eens een kaasboer in Gouda
Die zat om de tafel zijn vrouw na,
Maar zij riep heel vief:
‘Alles is relatief:
als ik iets harder loop, zit ik jou na.’



Alex van der Heide (1909-1976)





* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Willem Bilderdijk -- Verlossing

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =






Willem Bilderdijk
* dbnl * Bilderdijk Museum * kb








Verwachting

Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen,
Hoe, waarom, wat, en wie gy zijt.
De nevelwolken die u dragen,
En, speelbal van d' onzichtbren tijd,
Door de eindelooze ruimte jagen,
Doorscheemren wel van bliksemslagen
Wier flikkring door de scheuren splijt;
Maar, ziet gy uit naar 't morgendagen,
Die afstand is uw oog te wijd.

Wy hobblen door de mistdampbaren
Naar 't worstlend bruischen van heur vloed,
Onzeker waar we heen vervaren,
In 't buldrend onweêr dat er woedt.
Wy laten de oogen om ons waren;
Maar vruchtloos is dat ijdel staren
Naar 't vonklen van een flaauwen gloed,
Die 't dompig nachtzwerk op deed klaren
Dat afschrik en verdelging broedt.

Dees dichten sluier door te boren
Hangt aan geen sterfelijke macht.
In helsche duisternis verloren,
Geteeld tot broedsel van de nacht,
Gedoemd, in dezen damp te smooren,
Waartoe een donkren trek te hooren
Die naar 't ontwijkend daglicht tracht?
De schrikbre noodstorm moet bezworen
Door Goddelijke wonderkracht.

Of voelt ge u in dit woest geslinger
Uws ondanks, machtloos meêgesleurd;
Beseft ge, wiens ontzachbre vinger
De schepping uit haar naven beurt;
Ontwaart ge in u den Aldoordringer,
Den nacht- en nood- en helbedwinger,
Wiens lichtstraal aard en wolken scheurt;
Die één, en zonder mededinger,
Ook u Zijn zorgen waardig keurt?

Laat dan 't Heelal verwoesting loeien;
Wees kalm, en vraag niet; maar verbeid!
De golven die er om u vloeien,
De neevlen, om u uitgebreid,
De bliksemstralen die er gloeien,
De donders die de wolken schroeien,
Verzwelgen in de Oneindigheid,
En haasten 't slaken van de boeien;
Waarin gy om verlossing schreit.



Willem Bilderdijk (1756-1831)



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Alex Gutteling -- De mattenklopper

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* Verwey over Gutteling
* Komrij leest De Mattenklopper voor






De mattenklopper

Er is een schoonheid in 't armoedigst kleine,
Die zich in stilsten droom slechts openbaart.
Gelijk somtijds een zwerver eenzaam staart
Naar een Moors venster, sierlijk rijk van lijnen,
Zo boeit dit nietig ding betoovrend mijnen
Ontroerden blik: hoe speels en toch hoe klaar 't
Riet zich verwindt en tot een steel zich paart:
Geringde palmenstam en blonde schijnen!

Was het een kunstenaar die voor het eerst verzon
Zo tot een kroon, een arabesk, te spreiden
lichte en veerkrachtige stengels, guld in zon?
Of is elk ding dat zorgvol en bescheiden
De mens goed voor zijn doel vervaardgen kon,
Schoon geen 't vermoed, Schoonheid voor alle tijden?


Alex Gutteling (1884-1910)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Geerten Gossaert -- Filius non generatur

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* website
* wikipedia
* dbnl






Filius non generatur

Soms aan het strand der zee, verloren
In gepeinzen was in de stilte sereen
Van de nachtlijke uren en het bruisen der branding
Naast mijn schrede uw schree

En uw handje in mijn hand, en uw hoofdje aan mijn schouder
En, in ’t gezang van de wind monotoon,
Uw zilveren stemmetje, vleiend ‘Vader?’ –
En ik antwoordde sidderend ‘Zoon!’

Maar als d’uren verzonken en de sterren verblonken,
Stierf de klank van de stem en de schreden heen …
En ik vond mij aan ’t strand van de eeuwige zee
In nacht en in nevel, alleen.


Geerten Gossaert (1884-1958)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

J.J.L. ten Kate -- Bloemkrans

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* bloemlezinkje






Bloemkrans
voor de liefste

Wanneer, ook dán als de andre teekens zwijgen,
De ziel heur zucht in kleuren wedergeeft,
De Min heur blos in 't rozenblad doet stijgen,
De Erinnring in 't vergeet-mij-nietjen beeft;
Als Hope fladdert in de groene twijgen,
De Rouw in 't lover der cypresse zweeft;
Als Jaloezij de geele tulp doet hijgen,
De Glorie in den frisschen lauwer leeft:

Dan diende ik U een bonte krans te schenken,
Waaruit ge U álle kleuren toe zaagt wenken
Op 't levendig fluweel van blad en bloem:
Gij immers zijt mijn Liefde, mijn Herdenken,
Mijn Vreugde en Smart, mijn IJver en mijn Roem,
Die ik de mijne in dood en leven noem!


J.J.L. ten Kate (1819-1889)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Ellen Warmond -- Leider

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* literatuurplein
* bloemlezinkje







Leider

Hij is.
Hij bewoont een kuras.
Hij is. Hij beveelt.

Gooit kastanjes in andermans vuur.
Lacht in zijn modderen vuist.
Beveelt.

Hij is een stuipende pruik
van gewichtigheid.
Een buik.
Beveelt:

aanstaande lijken in het gelid.
Hij is.
Oogstende hereboer
op andermans dodenakker.

Beveelt.

Hand die zich sluit
rond andermans strot.
Hij is.
Blijvend.


Ellen Warmond (1930-2011)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Pieter G. Buckinx -- Advent

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* Pieter Geert Buckinx Stichting
* Schrijvergewijs





Advent

Soms staat er een muur tussen u en mij,
hij klimt als een ring van mist
langs de decemberschimmel van de winterslaap.

Dan worden de uren trager en kouder,
wij kunnen elkander niet raken,
er huilt iets in ons, de vleermuis
van het verdriet hangt aan de dakgoot
van het huis waarin wij heen en weer gaan
als blinden, met tastende handen.
De honden klagen aan het tuinhek
in de doodskou van december.

O Morgenster, breek door het donker
en graas de schimmel van de winterakker,
begraaf de twijfelkoorts. Klokken en vogels,
roep mij wakker.


Pieter G. Buckinx (1903-1987)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hans Faverey -- Denk iets dat je goed kent

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten






Denk iets dat je goed kent.

Zeg: ze kamt haar haar.

Herhaal het: zij haar haar
kamt. Doe er een spiegel
bij. Maak het vertrouwder

dan je waarmaakt: de eerste
sneeuw/het eerste riet. Hoe
ze plotseling haar hoofd
naar voren of naar achteren
wierp. Zeg dat ze haar haar

kamde; zich naar voren of
naar achteren werpt. Terwijl
het sneeuwde of riet werd;

zich de eenbes verzwartte;

en zij haar haar kamt.



Hans Faverey (1933-1990)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Paul Snoek -- Gedicht voor het mensdom

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* bloemlezinkje







Gedicht voor het mensdom

Men wordt geboren en krijgt daardoor een naam
Men doet wat in het leven: spelen eerst met liefde
en bespelen later tot men oud wordt, schuw en eenzaam.

Dan met dikke longen vol stenen, men stikt op de peluw
of ergens in een werelddeel ver van de moedertaal
Men verdwijnt achter de kiezen van de kannibalen.

Vrienden, mag ik het vertellen? Luistert,
wij zullen niet meer sneuvelen als helden.
Wij zullen doodgaan bij gebrek aan vrijheid.

Want zie, hoe vette spinnen slapen in het hart
van rechters en profeten. Zij zuigen bloed en
beroven ons van onze goede vingers en vleugels.

Er komt een tijd dat er geen tijd meer komt.
Vrienden, mocht ik het vertellen? Wordt niet boos,
want wie gedichten schrijft is stapelgek.
De dichters leven onder water van de liefde.
Ze gokken op de zuurstof van de eeuwigheid


Paul Snoek (1933-1981)
uit: Welkom in mijn onderwereld (1978)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Paul Snoek -- Met een glimlach

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* bloemlezinkje






Met een glimlach

Iets scheppen om de vreugde
eenvoudig en toch zelfbewust
en voelen hoe het hart even stilstaat
en bewusteloos rust; bijvoorbeeld
wanneer ik ’s morgens een boom plant
met een glimlach.

Jaren heb ik gewacht
tot ik traag dronken werd in het duister
van de winterslaap,
tot ik mij aan de zuurstof der stilte bedronk.

Ik ben in leven gebleven.

En het gebeurde dat ik dacht:
het is een schande dat het nacht wordt
in de grote, droeve man die ik ben,
die mij dronken bewoont als een verdoving
en mij verslaaft aan zijn verdriet.

Maar doe alsof je niet kijkt en ziet,
hoe de pen breekt in zijn handen als hij schrijft,
hoe zijn lippen plotseling dunner worden
dan de kus die aan zijn mond ontbreekt.


Paul Snoek (1933-1981)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Paul Demets -- Doka

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* 1000 woorden
* De bloedplek






Doka

Het zand in haar navel, een ijsje in haar hand.
Smelt het, dan zand erover. Strand vlakt uit.
Ze noemt de wind een val, blaast hem aan
bovenhuids. Uit de zee doemt mist die haar

inkuilt in een glazen kist. IJsbloem in de zomer.
Loodzwaar achter een raam met leeftocht staan.
Het licht doorwaden in een lens. Tintelingen
in een glasfiguur. Slaapt zij zich uit, schrikt

in water, verzonken in een opgelicht donker.
Zo komt zij in beeld. Daarbuiten ga ik in haar
zwijgen op. Ze ligt glanshard in haar huid.
Wat nu aan het zicht benomen is, ruist

achter een gordijn. Is een hand die zich opent,
sluit in die van mij. Een hand die afdrukt.
Dat het uitlekt geen hand te zijn.


Paul Demets (1966)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jac. van Looy -- Sint-Niklaas-versje bij een kalender

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* ing








Sint-Niklaas-versje bij een kalender

Dat Sint, gemijterd, in scharlaken pak,
Met paard en knecht hoog over daken rijdt,
Gelooven alle kindren; zij zijn blijd'
En zoet als hij maar diep tast in den zak.
Maar dat nog 'n oudre dan de Bisschop schrijdt
Over ons hoofd heên, rustloos, nimmer zwak,
Geregeld tredend als 't gerikketak
Van 'n pendule, is voor grooten 'n zekerheid.
Die dat gestaâg bepeinst, kan 'm 's nachts zien gaan,
Uit neevlen tredend tègen 't donker aan,
Plechtig en hoog in 't witte licht der maan.
Zoo een zit stil dan in vergetenheid,
Verdroomt zijn uren, terwijl almaar schrijdt,
Eenzelvig gaand', de nooit-neêrziende Tijd.


Jac. van Looy (1855-1930)







* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anoniem -- Een Nieuw Lied, Op de gelukkige Visscher

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =













Een Nieuw Lied, Op de gelukkige Visscher.
Op een aangenaame Wys.

Ik ging laast Vissen voor plyzier,
Met Hengel snaar, myn tuig is klaar,
Ik kwam ten eerste aan een Vyver,
Maar ziet ik moest het nog eens waagen,
Of ik daar al zonder vraagen,
Mogt Vissen in die Vyver ras,
Om dat hy van een Jufvrouw was,
Van een Jufvrouw, van een Jufvrouw,
Daar ik graag Vissen wou.

Ik zag deez' Jufvrouw lag en sliep,
Ik dagt ik wil, Zeer zagt en stil,
Al in haar Vyver helder Vissen,
Om dat zy sliep docht ik in myn eigen,
'k Zal zien of ik wat beet kan krygen,
Ik smeet myn Hengel, snoer en meer,
Myn Dobber ging ten eersten neer,
Ik haalde zoet, Ik haalde zoet,
Myn Hengel op met spoed.

Maar ziet doch voor de eerste keer,
Was het al mis ik kreeg geen Vis,
Ik moest nog eens een Wurmpje wagen,
Ik smeet myn dobber snoer wilt hooren,
Vry wat dieper als te vooren,
Met een zo als ik Henglen lag,
Jufvrouw wierd wakker en my aanzag
Wat doet gy daar, Wat doet gy daar,
Vroeg zy de Hengelaar.

Jufvrouw 't is, gelooft my wis,
Dat ik kom hier, al voor plyzier,
Om m' in uw Vyver wat te vermaken,
Ach Jufvrouw laat my in uw Vyver,
Vissen met myn Vissers zaaken,
Waarop deez' Jufvrouw vroeg voorwaar,
Is dan uw Visserstuig tuig al klaar,
ô Ja Jufvrouw! ô Ja Jufvrouw!
Ik haar antwoorde gouw.

Ziet Jufvrouw was te vreê en klaar,
Ik Viste voort, zo het behoort,
Ja in en uit dat kan niet missen,
Waarop zy zei lief Hengelaartje,
Leg wat dieper met jou Snaartje,
Hoe dieper dat jou Dobber gaat,
Hoe beter dat de Vis aanslaat,
Jufvrouw ik weet, Jufvrouw ik weet,
Dan kryg ik altoos beet.

Ik Viste daar, geloof voorwaar,
Met groot plyzier, een keer drie vier,
Jufvrouw die zal 't niet ligt vergeten,
Hoe ik myn Dobber en myn Snoeren.
In haar Vyver gestadig deed roeren,
En Viste in haar Vyver ras,
De Vis die daar heel weinig was,
Die ik daar kreeg, die ik daar kreeg,
Jufvrouw haar Vyver was leeg.


uit: De vrolyke zeeman, verheugd over de vrye zeevaart (1803)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Elisabeth Eybers -- Taalles

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* vpro
* dbnl
* wikipedia
* muurgedicht






Taalles

Die eerste mededele wat mens leer
vóór drie jaar oud is lewenslank genoeg
om die akuutste nood te formuleer
soos: ek het honger ... hou van jou ... is moeg ...

Plots uit die soet ontmoeting weggeruk
het hulle ’n nuwe saamkomplek ontdek
om oor en oor, onnosel van geluk,
toereikend te verduidelik: jy en ek ...

’n Maand daarna – want tyd bring raad – hanteer
hul moeiteloos diggeweefde sin,
die voegwoorde van kunstige verweer
soos: daarenteen ... ondanks ... desnietemin ...


Elisabeth Eybers (1915-2007)





moeg = moe
nuwe = nieuwe
hul(le) = ze
soos = zoals


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l