Lieke Marsman -- Vasthoudendheid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• van oorschot
• tirade-blog
• bespreking vn
• wikipedia









•• Deze week aandacht voor Dichters van het nieuwe millennium, waarin het werk van 24 hedendaagse dichters onder de loep wordt genomen door neerlandici. Lieke Marsman vandaag als vierde.

Vasthoudendheid

Er bestaan vele redenen waardoor je niet stil
kunt blijven liggen, ’s nachts. Als je steeds
moet hoesten, bijvoorbeeld, zal je lichaam
op en neer schokken alsof je op een rijkoets ligt en
als je erg ziek bent, een lijkwagen. Of het is zo
dat je niet weet waar je moet kijken, omdat alles
voor je ogen rood is. Je ogen zijn zo rood, omdat
iemand heeft gezegd dat je ogen zo blauw zijn en
dat heeft je geraakt. Het fijne aan geraakt worden
is dat het niet lang hoeft te duren om lang
te blijven duren en het vreemde aan geraakt zijn
is dat het nagalmt en nastampt en toch ben je
er stil van. Het mooie aan het woord stil is dat het
iets zegt over geluid en beweging en het bijzondere
aan geluid is dat het bestaat uit beweging. Het fijne
aan beweging is dat het zo ingetogen is, je kunt
heel zacht je huid laten voelen dat iemand anders
je huid voelt. Tegelijkertijd is het fijne aan beweging
juist dat het uitbundig is, je kunt heel hardnekkig
een dansend monster in je voeten hebben zitten, dat
je hakken de hele avond de grond in wil stampen.
Maar het vreemde aan een hele avond is dat je soms
niet weet welke vorm van beweging je het liefst
lang laat duren. Gelukkig is het goede aan iets lang
laten duren dat alles op den duur weer terug stil valt.
En wat ik het allermooiste aan het woord stil vind,
is dat je er in het Engels een l aan kunt plakken,
waardoor we elkaar kunnen vragen, waarom we
nog steeds niet gaan slapen.


Lieke Marsman (1990)
uit: Wat ik mezelf graag voorhoud (2010)

Zelfreflectie en introspectie zijn het uitgangspunt voor Marsmans gedichten, die geregeld de vorm aannemen van een innerlijke monoloog. Een voorbeeld is ‘Vasthoudendheid’, het gedicht waarmee Marsman in Tirade debuteerde, en dat op de eerste pagina van haar debuutbundel staat [...]. In een associatieve cirkelredenering houdt de ik-persoon zichzelf ’s nachts wakker. Uiteindelijk keert de slapeloze terug naar waarmee het mijmeren begon: ‘En wat ik het allermooiste aan het woord stil vind, / is dat je er in het Engels een l aan kunt plakken, / waardoor we elkaar kunnen vragen, waarom we / nog steeds niet gaan slapen.’
– Kila van der Starre





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Delphine Lecompte -- De golfspelende engel en de onevenwichtige feeks

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• interview
• npe
• enkele gedichten
• youtube
• poetry









•• Deze week aandacht voor Dichters van het nieuwe millennium, waarin het werk van 24 hedendaagse dichters onder de loep wordt genomen door neerlandici. Als derde Delphine Lecompte.

De golfspelende engel en de onevenwichtige feeks

Ik ben geen onevenwichtige feeks, gewoon een pyromaan op de vlucht
De zon gaat onder en in een ander land slaapt mijn vader in mijn bed
Zijn roes uit, als hij ooit wakker wordt zal hij mijn kleerkast openen en blozen
Op de lege beestenmarkt staat een engel helemaal alleen te golfspelen
Hij heeft mij al in de gaten, ik mag zijn badkamer gebruiken.

Er woont nog een bloedmooie kernfysicus in zijn huis
Er staat nog een snoeiharde flipperkast in zijn gang
Dit moest een gedicht worden, maar het klinkt als een verhaal
In de badkamer steel ik bijna niets (drie oorstaafjes, later zal de onevenheid mij irriteren)
Ik kam mijn haren en haat de lokken van mijn vader.

Nee, ik haat ze niet; ik haat zijn ijdelheid
En waarom verdragen zijn feeën zijn zatte opgeblazenheid?!
Waarom kunnen ze hem niet doodsteken, hij is klein en zij zijn met velen
De golfspelende engel brengt zijn materiaal naar binnen
Hij zoent de kernfysicus op de mond, het is te vroeg om jaloers te zijn.

Verbeten speel ik op de flipperkast
Tot ik na vijf uren de score van de kernfysicus heb verbrijzeld
Nu kan ik slapen op de sofa, op mijn kussen dansen caleidoscopische paarden
Maar ik ga niet dromen van stallen noch van hoefbevangenheid
Als er een God is dan is dat oké, en als ik een gebed had dan is dat toevallig verhoord.


Delphine Lecompte (1978)
De baldadige walvis (2014)

[…] Haar fantasieën zijn beurtelings de idylle van het sprookje en de angst van de horror, maar behoedzaam houdt het ik dat alles (en zichzelf) in een precair evenwicht door te vertellen, door te fabuleren, door telkens opnieuw te overleven. In die zin zijn haar verhalen, hoe bevreemdend ook, die van ons allemaal.
– Dirk de Geest





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hélène Gelèns -- gedicht voor twee stemmen en een klok

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• npe
• dbnl
• dit gedicht voorgelezen








•• Deze week aandacht voor Dichters van het nieuwe millennium, waarin het werk van 24 hedendaagse dichters onder de loep wordt genomen door neerlandici. Als tweede Hélène Gelèns.

gedicht voor twee stemmen en een klok


                tik hoor hij tikt tik je klok tikt tik

mijn klok tikt niet er tikt niets ik hoor niets

                je denkt tik tik niet! tik tik niet! tik
                maar je weet tik de klok tikt tik
                dus je zegt tik hij tikt niet tik ik hoor niets tik

ik hoor geen klok geen getik niet één tik

                tik maar hij tikt tik je klok tikt tik
                je wilt het tik niet horen tik wacht maar
                jouw tik klok jouw klok tik gaat nog wel tik tikken

niet één tik er tikt niets die klok bestaat niet

                je denkt tik tikniettikniet tik tik niet! tik
                en later tik de spijt: tik hij tikt niet meer
                tik tikt nooit meer – tik wat als je tik spijt krijgt?

wat als je de klok verzint wat als het kind je spijt?

                tik je weet niet tik wat je mist

ik weet niet wat ik mis maar jij
jij weet wat jij mist
wat jij mist
tikt


Hélène Gelèns (1967)
uit: zet af en zweef (2010)

In ‘gedicht voor twee stemmen en een klok’ verzet de dichter zich tegen zo’n ‘natuurlijk’ systeem: de biologische klok. De twee stemmen uit de titel worden in het gedicht visueel van elkaar gescheiden. Op de mededeling van de eerste stem (‘tik hoor hij tikt tik je klok tikt tik’) antwoordt de tweede stem, links uitgelijnd: ‘mijn klok tikt niet er tikt niet ik hoor niets’. Het spreken van de eerste stem, in de ban van de biologische klok, wordt ritmisch onderbroken door een repetitieve ‘tik’ en in de vierde strofe ook door het verdwijnen van het tikken van de klok, wat in het gedicht door een kleiner wordende lettergrootte wordt geëvoceerd: ‘je denkt tik tikniettikniet tik tik niet! tik / en later tik de spijt: tik hij tikt niet meer / tik tikt nooit meer – tik wat als je tik spijt krijgt?’ Door het tikken alleen in de eerste stem te laten doorklinken lijkt het alsof de tweede stem buiten de tijd wordt gezet.
– Sarah Posman




• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Annemarie Estor -- Vuurdoorn me

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• dbnl









•• Deze week aandacht voor Dichters van het nieuwe millennium, waarin het werk van 24 hedendaagse dichters onder de loep wordt genomen door neerlandici. Als eerste Annemarie Estor.

Vuurdoorn me


Wikkeme?
Kamilleme… BraveHendrikme maar.

Vioolme, heliotroopme.
Boekweitme, maagdenpalmme.

Lisme, krokusme… zonnedauwme, klitme...

− Judaspenningme, guichelheilme, lookzonderlookme −

Bolderikme. Vijfvingerkruidme,
aspergeme, engelwortelme, adderwortelme!
Gladdewitbolme… oh, zompzeggeme… hondsdrafme.
WildeBertramme! Beukme ja beukme!

Distelme. Brandnetelme!
Vuurdoorn me!

Grasme

Dovenetelme.
Zeggeme: salviame


Annemarie Estor (1973)
Vuurdoorn me (2010)

[...] Slechts eenmaal wordt haar werk in de kritiek geplaatst tegen de achtergrond van de poëzie van Hugo Claus [...]. Het zal hierbij vooral gaan om de geroemde sensualiteit en lichamelijkheid van diens beelden. Een duidelijke overeenkomst tussen Claus’ poëzie en Estors beelden, associaties en zinnelijkheid, is te vinden in het titelgedicht van haar debuut Vuurdoorn me, waarin ze tal van planten-, struiken- en boomnamen omzet in opzwepende, neologistische aansporingen zoals die in de titel van het gedicht en de bundel en ook in ‘aspergeme’. Daarmee citeert ze bijna letterlijk Claus’ gedicht ‘Asperges me’ uit diens bundel De sporen.
– Fabian R.W. Stolk





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marie Boddaert -- Poëzie

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• gedichten

Poëzie

Vóór mij een blanke vlakte, teer stillicht
Droomend daarover; in dat droomrig-fijn,
Op hoogen troon van marmer, sneeuwigrein,
De Heerlijke met schittrend aangezicht.

En plechtig trad tot haren glorieschijn,
Vonkling van liefde en hulde in 't oogenlicht,
Een stoet van paladijnen, hooggericht
Hun offerschaal vol purperen hartewijn.

Dan, als zeeruischen over zomerstrand,
Ruischten hun zangen, weeldediep, teerhoog,
Of brekende met dondergroot geluid
In vlammenpassieën van schoonheid uit.
En zeegnend, over allen heen, bewoog
De Lieflijke, lichtplengend, hare hand.


Marie Boddaert (1844-1914)
uit: Serena (1898)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marie Boddaert -- Zomernacht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• gedichten

Zomernacht

Ik stond op 't duin onder maanlichte lucht,
Rein blauw, dat plechtig rees en teeder helde,
- Of 't aarde omveilgen wou - ver achter velden,
En ijle boomenlaan naar klein gehucht,

En stille duinrij, ingeslapen vlucht
Van doffe golven naast de lichtdoorwelde
Woelgolven van de zee. De lucht vertelde:
'k Hoorde altijd graag naar 't spreken van de lucht.

En in mij vingen aan, dankblij, te zingen
Uit lichtetijden lichterinneringen
Glanswoorden vol van liefde: vleugelwoorden,
Die altijd hooger ruischten; vredewoorden,
Die altijd heller straalden, tot zij blonken,
In 't blauw verspreid, als eeuw'ge sterrevonken.


Marie Boddaert (1844-1914)
uit: Serena (1898)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Tomas Lieske -- Dit is de zang van de kraai van Arc

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• kb
• wikipedia
• dbnl
• querido
• voorproefje Daedalea

Dit is de zang van de kraai van Arc.

Ik ben de kraai van Arc, Ia Arc, de waker in het hondse uur.
In mijn naam keren heldinnen terug, hun dromen
en hun stemmen schamper aangehoord,
hun vechtpositie onderschat. Mijn wapen

is de snavel, mijn stem het arctisch krassen.
Zelf monogaam, verguisd en uitgejouwd
zal ik de geplukte moeder tot het uiterste beschermen.
Mijn pientere ogen zien de vogelvrije lucht. Ik ken
de slaapplaats op het kruispunt, de vlucht.

Zij slapen op straat en dromen van watervlugge grepen
op de viool; mijn kraaientaal, mijn klanken
vervagen tot stemmen in het hoofd.

Voor hen breken de tijden van Jeanne d'Arc weer aan:
geen arts, geen inkomen, geen huis en altijd patriotten
die de gipsy-vuilnis willen ruimen, het kind verpatsen,
de jonge vrouw verkrachten, de brandstapel verhogen.


Tomas Lieske (1943)
uit: Daedalea (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Engelman -- Over het gras

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• bwn
• wikipedia
• dbnl
• schrijversinfo
• gedichten

Over het gras

Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde
die ik vroeg en die ik later,
die ik nimmer, nimmer vinde.

Smalle schelpen zijn haar handen
om een eeuwge zee te horen,
in zijn wieg en broze wanden
zingt haar hart mijn wee verloren.

Handen die mijn hoofd niet koelen
met hun sneeuw, de lichte, zachte.
Hartklop die ik niet zal voelen
onder stergoud, al de nachten.

Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde,
tot ik aanzie – later, later,
in een licht dat mij hervinde.


Jan Engelman (1900-1972)
uit: Sine nomine (1932)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Constantijn Huygens -- Tegen 't dromen & Bedzucht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• kb
• letterkundig museum
• hofwijck

Tegen 't dromen
Londen, 18 augustus 1671

'k Wou, dromen dromen was; en dat er nooit geen dromen
in mensen-hersenen aan 't gaan waren gekomen.
De nacht is voor de rust, de rust is voor de nacht,
en ik heb al mijn rust in onrust doorgebracht.
Slaap, zegt m', en dood is een. Wie dood wil zijn, moet sterven;
wie slaapt, moet zijn gedacht', wie dood is, 't Leven derven.
'k Heb slapende gedacht, wat rijm noch reden heeft:
wat 's dat voor sterven? 'k heb mijzelve overleefd.



Bedzucht
26 november 1656

Wat zou ik op doen? Leed en ongemak gaan lijden?
Zien wat mij niet en kan verbeet'ren noch verblijden,
en horen wat mij spijt, en ruiken wat mij kwelt?
Nee. 't Nestje waar ik lig is min of meer gesteld
als waar ik tweemaal drie en nog drie maanden in lag,
voordat ik schreiend aan de tepel van de min lag.
Ik lig warm, ik lig dicht, en stilletjes en zacht.
Moet ik dan eens per dag ter wereld zijn gebracht,
ter wereld, waar 't zo raast; alsof ik in de baren
gestort werd uit de kooi? Ach, beddeke, jouw baren
komt mij niet goed te pas; was 't niet de malle pijn
die honger heet, ik wou wel ongeboren zijn.


Constantijn Huygens (1596-1687)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Daan de Ligt -- Adam en Eva & Van oude mensen ...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• blog
• wikipedia
• ado-cyclus
• leestafel
• gedichten






Daan de Ligt overleed op 22 augustus 2016.

Adam en Eva

het ochtendblad was blank, de ether zweeg
geen mens op straat, geen auto was te horen
de telefoon had het contact verloren
de schappen in de winkels bleken leeg
de trams en bussen stonden als bevroren
vanuit de onbewogen singel steeg
een dichte muur van damp, ik keek en kreeg
het vreemde beeld opnieuw te zijn geboren

het oude leek bij toverslag verdreven
de stad totaal verlaten en sereen
wij bleven in een paradijs van steen
we kropen bij elkaar ... en gingen leven



van oude mensen ...

ik zie de oude Takma* lopen
leunend op z'n stok
de lasten van een stil verleden
doen z'n schouders buigen

ik zie m'n oude vader lopen
langs verlaten straten
het gewicht van eenzaamheid
als ballast op z'n rug

en dan zie ik mezelf
als oude man voorbijgaan
is dit een toekomstbeeld
van een ver verleden

vanaf z'n nieuwe kinderfiets
kijkt m'n zoon verbijsterd toe


Daan de Ligt (1953-2016)

* Takma is een personage uit Van oude menschen, de dingen die voorbij gaan van Louis Couperus.





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Pierre Kemp -- Uitbundigheid & Ritournelle

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• pierre kemp-stichting
• wikipedia
• dbnl
• leestafel
• over Ritournelle

Uitbundigheid

Met korven om manen in te vangen,
met bussen vol gezangen,
met potten om lichten in te drogen
reis ik langs de ogen van het land.
Met dozen zonnen,
met klanken in tonnen
en glazen gedichten in iedere dwaze hand.
Waar ik mijn armen ook rek,
ik ben overal gek.



Ritournelle

Het licht doet met me wat het wil,
of ik al ga, of ik sta stil,
of ik iets neem, of iets leg neer,
bij alles is het licht mijn heer.
Zo word ik, man, toch nog een vrouw;
ik die van rood houd, word een blauw;
ik die van dag wil zijn, een ding
van avond met in de schemering
een rode streep, die duidt op wind,
tot ik het licht van mijn eigen vind
en met mijn rood sla naar dat blauw
en ik mijn man graaf uit die vrouw.
Eerst dan word ik mijn eigen heer,
of ik iets neem, of iets leg neer,
of ik al ga of ik sta stil,
omdat mijn eigen licht dat wil.


Pierre Kemp (1886 - 1967)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Pierre Kemp -- Rood & Dromend van zulk blauw

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• pierre kemp-stichting
• wikipedia
• dbnl
• leestafel







[Pierre Kemp schilderde ook.]

Rood I

De mensen zien het niet, hoe ik blijf staan
voor een bijzonder rood. Ik kan er niet vandaan.
Het wordt al groter naar ik het bekijk.
Het wordt al dieper naar ik meer wijk.
Rood, waarom zijt gij geen wezen, niet vrouw, noch man,
maar dat ik toch mijn bleke handen geven kan?

Dromend van zulk blauw

Als ik nog lang naar dat blauw blijf kijken
mis ik mijn trein,
maar om zulk blauw zonder gelijke
moet het zo zijn.
Treinen kan ik nog vaak betreden,
maar deze straling zal ik misschien
in al zij innigheid na heden
bij leven niet meer zien.


Pierre Kemp (1886-1967)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Pierre Kemp -- Geruisch

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• pierre kemp-stichting
• wikipedia
• dbnl
• leestafel

Geruisch

De wind is een ding
en de bladeren zijn een ander.
Ze ruischen onderling
al lang samen met elkander.
Ik sta daarbij en luister mij niet moe.
Soms schijnt me alles vaag, soms alles klaar.
En als ik even mijn hoed af doe,
is muziek een beweging door het haar.


Pierre Kemp (1886-1967)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Nicolaas Matsier -- Druppel & Hoe een kat te gaan missen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• marathoninterview vpro


foto: Valerie Granberg





Gedichten afkomstig uit Druppel, het poëziedebuut van Nicolaas Matsier. De bundel is uitgegeven door meesterdrukker Ser J.L. Prop, bij wie hij ook (via de mail) te bestellen is.

Druppel

Er hing een druppel aan een tak,
blank, vol gedachten.
Niet veel was het dat hem ontbrak
tijdens het korte wachten.

Hij spiegelde het hoge en het lage,
wat voor en achter was,
een klein ovaal, zeer licht te dragen,
onzichtbaar zwellend glas.

Vallend tot een geheel vergaderd
bevat hij zelfs zijn eigen tak
en biedt ondeelbaar onderdak

aan alles wat hij vliegend nadert
en verlaat. O, zonder blinde vlek
te zijn, alom aanwezig op één plek.



Hoe een kat te gaan missen

Doe alles voor het eerst nu zonder
hem. Kom thuis en hoor hoe hij
daar niet achter de voordeur klaarstaat.

Loop onverwachts de trap af en zie
nog net de streng verboden sprong
van 't aanrecht maar geen springer.

Laat vlees en vis voortaan gerust op
tafel staan. Zet alle deuren van voorheen
vlovrij gehouden ruimtes open.

Zuig de weer vuilgeworden vloer zonder
de vlokjes van zijn vacht, ruik hoe het
in zijn bak nog steeds niet stinken gaat.

Mat achter voordeur. Tuinmuur. Radiator.
Mand met wasgoed. Juist geleegde wijndoos.
Het is op al zijn plekken dat hij weg is.


Nicolaas Matsier (1945)
uit: Druppel (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Dop Bles -- Het regent, het regent

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* gedichten

Het regent, het regent

Regen spet, regen spat
't zijn geen tranen, 't is geen weenen,
water, water dat vloeit henen
- opgepast of je wordt nat -
regen sputtert, spettert, spat;
‘ik heb nimmer lief gehad.’

Veege zwermen, regenschermen
spreiden doods hun zwarte vlerken
over vreemde vormen uit,
niet van menschen, maar van zerken;
alle zerken togen uit,
zerken zonder kruis of bede
rust in vrede, rust besluit.
Zerken schuiven door de steden
zonder rede of geluid,
zerken die geen ziel beschermen,
zonder termen, zonder buit,
zoekend, zoekend slechts een doode
want een doode is van noode,
slechts een doode, niets dan dat!
regen, regen, regen spat....
‘nimmer heb ik lief gehad.’

Feller stralen, sneller dalen:
‘hoor nu, hoor: een jonge vrouwe
ging hier ongeweten dood!
zij beminde, dorst vertrouwen
- minnen is de droefste nood. -
Maar haar dood zal hem niet baten
die verwaten, eerst vergoodt,
om dan dieper nog te haten,
zonder mate, al te snood!
doch wij zullen nu niet falen
en hem halen of zijn dood!’
- Regen is een veile bode
ik beminde nooit die doode;
booze tongen zeggen dat,
't is de regen, die het spat:
nimmer heb ik liefgehad!

Regen spet, regen spat
het zijn tranen, het is weenen,
om een vrouwe die ging henen
om een vrouwe die aanbad
om een vrouw, die dorst vergoden
en haar stervend hart moest dooden.
O, de regen roept haar schrei:
‘Nimmer leeft gij los van mij!’
Regen, hoor, de regen spat:
waarom, waarom lief gehad!


Dop Bles (1883-1940)
uit: Parijsche verzen (1923)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem de Mérode -- Olympisch

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• dbnl
• graf

Olympisch

Komt hij nabij uit 't heidensch verleden,
Volkslieveling en keizerskampioen,
Getooid en geteekend met het blazoen
Der jonge lachende doodsgereeden?

Deze fiere Fries met het goudgeel haar,
Felle sperwerkop met smalle wangen,
Armen als buigzame stalen stangen
Heeft dood tot speer en sterven tot gebaar.

Het zijn weer tijden van spelen en nood.
Men bidt niet maar dreigt God om 't dagelijksch brood.
De aarde beeft en de hemelen dreunen.

Om een gaaf lichaam brult het stadion.
Christus weent en de engelen kreunen,
Omdat het vleesch den geest hier overwon.


Willem de Mérode (1887-1939)
uit: Kaleidooscoop (1938)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Michel van der Plas -- En soms wil zij opnieuw het meisje wezen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• kb
• npe

En soms wil zij opnieuw het meisje wezen
waarvan zij in haar oude dagboek leest:
dat bloemen water gaf en plots bedeesd
begreep waarom die voor het najaar vrezen,
dat zondagsmiddags voor het raam ging lezen
en dat naar vruchten reikte, appels 't meest,
en dat, voor prinsen lang gereed geweest,
van duizend wensen nooit was te genezen.

Het boek glijdt dichtgevallen in haar schoot.
Zij is zover gezworven in die dingen
mag weer drie wensen doen in 't avondrood
en, blozend, zachtjes bij de vleugel zingen.
Zij wordt niet wakker voor het avondbrood
hoewel de gangklok luide aan blijft dringen.


Michel van der Plas (1927-2013)
uit: Going my way (1949)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hein Boeken -- Wat is dat toch een leventje van u

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• gedichten
• bwn

Wat is dat toch een leventje van u,
Alles te doen met uwe kleine handjes,
Zoo klein en fijn wegloopende in de randjes
Der mouwtjes, die weghouden in schaduw

Uw armpjes, die zoo warmpjes en zoo luw
Ligge' aan uw lichaam; en uw kleine tandjes,
Zij knabblen al wat komt over de randjes
Van uwe lipjes, nog van kussen schuw.

En toch, meen ik, zoudt gij wel willen deelen
Uw leventje met eenen, zoo als ik,
Of kan het u nog niet zoo heel veel schelen?
En hebt gij in uw ééntje nog zoo'n schik?

Heerelijk meisje, dat langs me is gekomen,
En nu mijn uren vult met zúlke droomen.


Hein Boeken (1861-1933)

Boeken las en schreef acht vreemde talen, w.o. Italiaans, Zweeds en Russisch, maar hem ontbrak 
`die kennis van de wereld en hare wegen, die gewoonlijk den echten dichter en wijsgeer vreemd blijft',
zoals hij zelf Shelley karakteriseerde. Zijn verzen zijn van belang omdat Boeken, evenals Verwey, 
al vroeg experimenteerde met vrij ritme en polymetrie. Veel van zijn werk, hoe sympathiek ook,
is in de vergetelheid geraakt.
• Van Bork en Verkruysse


• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hein Boeken -- Interview

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• gedichten
• bwn

Interview

Een interview? Waartoe? 'k Beeld nu al jaren,
— En 't laatst wel 't meest en nooit zo ongestoord —
In rijm, onrijm, met 't uitgezochtste woord
De stemmingen, die door mij henen varen;

En al de beelden grijp ik bij de haren,
Die 'k kan verpraaien van mijn kapersboord,
En ook begint — onlangs heb ik 't gehoord —
Mijn duistre Stijl, goddank! wat op te klaren.

Nu wilt gij van mij horen. 'Die of die,
Mijn meester is 't'. ''k Heb alles uit mij zelven'.
Of: 'Dichters moeten leren myth'logie,
Historie, Grieks'. Of: 'Laten zij maar delven
in 't eigen hart'. Neen, vriend, ik zie u garen
Eens bij geval, 't examen wil mij sparen.


Hein Boeken (1861-1933)
uit: Verzen (1920)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hein Boeken -- Tot de gesluierde zomer

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• gedichten
• bwn

Tot de gesluierde zomer

Wat wilt ge, o Zomer, 't aanzicht niet ontbloten,
Maar schuilt en houdt de sluier voor die ogen,
Die ons te aanschouwen nimmer nog verdroten,
Hoe vaak ook hun beloften ons bedrogen.

En schoon ook soms die plooien het gedogen
Dat onze blikken langs uw leden schoten,
Wat troostten ze ogen, die niet drinken mogen
Stromen, die u uit de open ogen vloten?

Vertoon u Zomer, laat de macht'ge plooien
Der slui'ren, die voor 't geestesoog verdonkren
Der godheid beeld u niet tot voorbeeld strekken.

Onthoud ons de gena niet van uw trekken
Zo niet bij dag, bij nacht uw ogen flonkeren
Grauw zijn de schoonheên, die uw leden tooien.


Hein Boeken (1861-1933)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Prins -- Drie tunnel-gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• gedichten
• schrijversinfo


Dit gedicht gaat over de Maastunnel in Rotterdam.

Drie tunnel-gedichten

I

Toen zich in haar bedrijf de stad belemmerd vond
Heeft zij een weg gebouwd en onder slijk bedolven.
Nu vindt zij even goed zichzelve door den grond
Als heel de wereld door de golven.

II

Ik leid, in moeite en leed gesticht,
Door aarde en nacht van licht naar licht.

III

Een lichtbaan, die den nacht doorschrijdt,
Een pad door stilte en eenzaamheid,
Lever ik leven’s schatten uit:
Van Zuid aan Noord, van Noord aan Zuid.


Jan Prins (1876-1948)
uit: De stad waar men is kind geweest. Rotterdamsche gedichten (1946)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hedwig Selles -- Theoretisch ongenoegen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• vrijdag
• npe
• interview



foto: Harry Plantinga

Theoretisch ongenoegen

Kan ik het terugbrengen en ruilen
voor iets waarmee ik gelukkiger zal zijn
veterdrop, een vlinderdas, een zitzak misschien

je ploft erop neer en hij neemt een vorm aan waarin we
overgaan (en herverdelen) maar opeens
ben ik bang om wakker te worden met een verschoven wervel

en een gezwel in mijn hoofd en een lever
die mijn richtingloze lichaam wil verlaten
omdat in mij geen ruimte was

Kan ik het terugbrengen en ruilen
voor een sofa? In theorie misschien?


Hedwig Selles (1968)
uit: Wie hier binnentreedt (2015)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J.C. Bloem -- Mimosa

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• letterkundig museum
• kb
• leestafel
• Verzamelde gedichten (pdf)

Mimosa

In de kamer, waar de luiken dicht zijn,
— Zonlicht waast door wein’ge kieren heen
Als een gouden uitgeblazen adem —
In een hoek vol dageschaduwen
Hangt een loome geur, als van de zakdoek,
Die een vrouw na ’t bal vergeten heeft.
Daar staat in een oude Sèvres-vaas
Een verwelkende mimosa-tak,
Gele bolletjes op zwarte stelen,
En die geuren drijven in de kamer
Stervend, als ’t geluid van fluiten 's nachts.


J.C. Bloem (1887-1966)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerrit Kouwenaar -- De dag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• kb
• 13 gedichten
• overleden

De dag

Op de dag dat ik er was stonden de klokken zeven
de buren praatten op de balkons over vrede
mijn vader schreef een stuk over een brand
mijn moeder was gelukkig dat zij een zoon had

de ooms sneden koek ik lag geheel gesloten
de wereld gaf prompt antwoord met sportmanifestaties
de avond was vol auto’s met supporters
de tantes liepen geruisloos met gloeiend water

de krantenman op zijn racefiets groette de dokter
de ogen der stad stonden wijd open in de avondzon
omdat ik er was in een kom van asfalt
omdat ik er was speelde het orgel gedempt in de verte

in de nacht kwam mijn vader met een jas vol brandgeur
hij liep op gummi bottines de trap op en af
hij heeft op het balkon een cigarillo gerookt
hij dronk een glas wijn en dacht ik kan zweven.


Gerrit Kouwenaar (1923-2014)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Zara Maria van Zon -- Nodeloze onrust

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• vrouwenlexicon
• dbnl
• Stichtelijke gedichten

Nodeloze onrust

De mens die buiten zich steeds woelt en zwoegt en rent,
Wordt zelf het werktuig van zijne onrust en ellend.
Wat baat hem dat hij ’t goud, in ’s aardrijks ingewanden
Verborgen, rooft, en streeft naar vergelegen stranden?
’t Geluk, zo zeer gezocht, daar elk zich om vermoeit,
Is hier ter plaats zowel als daar de Kokos groeit:
Men delft dien rijke schat uit geen Potozi’s* aderen.
Die zijn genoegen vindt in ’t erfdeel zijner Vaderen
Is rijk. Maar ach! de mens te dwaas zich zelf bedroeft,
En smeekt den hemel meest om ’t geen hij minst behoeft.


Zara Maria van Zon (1692-1755)
uit: Stichtelijke gedichten (1756)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Zara Maria van Zon -- Zelfsverzuim

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• vrouwenlexicon
• dbnl
• Stichtelijke gedichten

Zelfsverzuim

Waartoe gebruikt gij dat doordringend fijn verstand,
Daar zich, o mens! uw hoogmoed meê kan vleien?
Gij kent de krachten van metalen, kruiderijen,
De zeden, 't staatsbestuur van elk bijzonder land;
Zelfs de oorzaak van de wind, de rijm* en 't bliksembraken,
Der hemellichten loop, hun uitgestrekt gebied:
En doorgeleerd in al die zaken,
Zo kent gij nog u zelve niet.



Zara Maria van Zon (1692-1755)
uit: Stichtelijke gedichten (1756)

* rijm = rijp (bevroren dauw)


• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Zara Maria van Zon -- Bestendigheid van 't onbestendige

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• vrouwenlexicon
• dbnl
• Stichtelijke gedichten

Bestendigheid van 't onbestendige

Wat eertyds is gebeurd dat zienwe ook thans geschieden,
Eén zaak, op één toneel, alleen door andre lieden.
Al 't geen de zon beschynt, al 't geen ons oog beschout,
Leert ons de wyste Vorst, is geenszins nieuw, maar oud:
Ofschoon de onweetendheid, als vreemd iets uit mag schreeuwen,
Dat zelfde is reeds geweest voor ons, in vroegere eeuwen.

Hoe dwaalt hy, die op aarde een vast geluk verbeidt,
Daar niets bestendig is dan de onbestendigheid!


Zara Maria van Zon (1692-1755)
uit: Stichtelijke gedichten (1756)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Theo van Baaren -- Droomstraat

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• gezongen door hetty blok
• dbnl
• gedicht op zorgvlied
• npe


schilderij: Pieter Pander

Droomstraat

Onder het plaveisel schijnt de zon
en door de gaten wordt de hemel zichtbaar:
gladgestreken blauw met vlokken wolk
die langzaam krullen en ontkrullen, veren
vormen als een weids systeem van waaiers.
Maar als het avond wordt dringt door de kieren
tussen de keien het bloed door van de dag.
Dan wordt het nacht. De oude straat klinkt hol
boven de zwarte echoput: de leegte.



Blond welig zijn...

Blond welig zijn, omringd door zwarte kammen,
de nevel sluit gelijk een nauw gewaad,
de koude komt met harde horens rammen
het weke blozen van je teer gelaat.

Broos vlezen bloem in half bevrozen staat,
waarvan geen nacht de kiemen kan verlammen,
geen dichte mist de geuren in kan dammen,
die schoner bloeit naarmate ze vergaat.

Die, overdrijving van de nachtcacteeën,
bizarder dan de vreemdste orchideeën,
bevruchting wacht van haar onvruchtbaarheid,
de dorre stamper al in twee gebroken,
maar altijd nog bedwelmend wijd ontloken,
met zoeter honing bij en wesp verleidt.


Theo van Baaren (1912-1989)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Louis Couperus -- Dionyzos-studieën

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• Couperus-museum
• 20 seconden film

Dionyzos-Studiën III

Nu, lachend, speuren mijn begerige ogen
Naar iedre sater, die ik, marmer zie,
Beschonken, neergezonken op één knie,
De wijnzak drukkende; dra zat gezogen,

Loert naar een nymf hij met zijn scheel gespie:
Zijn dronken vingers bootsen, lustgebogen,
Krambevende haar lichaam na: gedogen
Zal hij het nooit, dat zij hem snel ontvlie.

Zijn lach grijnst breed; zijn spitse oren trillen,
Zijn lippen, droesemrood nog, zouden willen
Haar lippen bijten met zijn dronken zoen.

In 't marmer is zijn wil veronverwrikbaard;
Hij weet - en van voldoening spitst zijn sikbaard -
Dat Dionyzos haar geen hulp zal doen!



Dionyzos-studieën VIII

Op 't bas-relief, marmerjuweelig, teêrtjes,
Festoent een wijnoogst, feest, dat mij verrukt.
De druivegoodjes klimmen op de leêrtjes
En hebben dra den vollen tros geplukt.

Zij hellen, lachend overlangs gebukt,
En bieden andren goodjes keer op keertjes
't Zoo zwaar gezwollen ooft, dat over, weêrtjes,
Het godje tuimelt, als omver gerukt.

Een loopt er, torsend 't korfjen overvol
Met beide knuistjes 't knellend op zijn bol:
Wanklend de dikke beentjes wijd, wil 't brengen

Zijn buit den wijnbak toe, waar rythmiesch twee
De trossen dansend treden : Evoé!
Tot most, dien ze u, mijn Dionyzos, plengen!


Louis Couperus (1863-1923)
uit: Dionyzos (1904) (pdf)

Evoé : jubelkreet der bacchanten





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Shari Van Goethem -- de hand verdwijnt in zijn hand

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• leest voor
• gedichten
• recensie
• vrijdag

de hand verdwijnt in zijn hand, de treden
onder zijn voeten, het enige waaraan hij
denken kan: de man en het moeten
de landkaarten die hij niet in kokers krijgt
het stratenplan dat ook niet buigt —

nu hij zich aan de overkant bevindt
van waar hij had willen zijn



drie meisjes hurken bij de gedachte
dat alles onderweg is geweest
naar het punt waarop de man met het kind
de straat aangaat en de halve vrouw
aan een raam staat, terwijl een transistorradio

ze hurken alle drie, de meisjes, opdat het onderweg zijn
ophoudt — dat alles hiernaartoe onderweg is geweest
wil niet zeggen dat de aankomst reeds
veel blijft buiten beeld — maar ze hurken

drie meisjes hurken, omdat ze vrezen dat het punt
—  waarop de man, de vrouw, het kind — op een rechtelijn ligt. dat het onderweg, een verder weg
is. dat een gat, een put zal worden, waarin een man
zelfs geen boom wil begraven


Shari Van Goethem (1988)
uit: Een man begraaft een boom (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Toon Tellegen -- Wonderbaarlijk houdt van mij

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• schrijversinfo
• wat gedichten

Wonderbaarlijk houdt van mij,
'maar...'zegt zij

dat maar... dat tergend langzame, bedachtzame maar van haar...

zij maakt haar zinnen nooit a£,
ziet mij het liefst in het duister tasten,
valse vermoedens koesteren, verkeerde conclusies trekken
en verregaand onzeker zijn

zij houdt van mijn onwetendheid, mijn schroom
                                                    en weifelmoedigheid
en soms, een enkele keer, zij geeft het toe,
ook enigszins van mij.



Wonderbaarlijk denkt aan mij,
ze wil aan iets anders denken,
maar ze denkt aan mij

ze kan niet meer,
er valt niets zinnigs meer aan en van en over mij te denken
en toch denkt ze aan mij

ik ben een aandoening, een complicatie, een recidief,
zij lijdt aan mij

ik ben een overspannen weerwolf, een struikelblok,
een onderkoning van Egypte, een hersenspinsel,
zij vlucht voor mij

ik ben een schaduwrijk, een zenuwpijn,
zij houdt van mij.


Toon Tellegen (1941)
uit: Wonderbaarlijk buigt zich over water (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster