• leest voor
• gedichten
• recensie
• vrijdag
de hand verdwijnt in zijn hand, de treden
onder zijn voeten, het enige waaraan hij
denken kan: de man en het moeten
de landkaarten die hij niet in kokers krijgt
het stratenplan dat ook niet buigt —
nu hij zich aan de overkant bevindt
van waar hij had willen zijn
drie meisjes hurken bij de gedachte
dat alles onderweg is geweest
naar het punt waarop de man met het kind
de straat aangaat en de halve vrouw
aan een raam staat, terwijl een transistorradio
ze hurken alle drie, de meisjes, opdat het onderweg zijn
ophoudt — dat alles hiernaartoe onderweg is geweest
wil niet zeggen dat de aankomst reeds
veel blijft buiten beeld — maar ze hurken
drie meisjes hurken, omdat ze vrezen dat het punt
— waarop de man, de vrouw, het kind — op een rechtelijn ligt. dat het onderweg, een verder weg
is. dat een gat, een put zal worden, waarin een man
zelfs geen boom wil begraven
Shari Van Goethem (1988)
uit: Een man begraaft een boom (2016)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten