Willem Bilderdijk -- Oudenjaars dag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* wikipedia
* museum
* dbnl
* gedichten





Oudenjaars dag

Zoo heeft onze aardbol dan op nieuw zijn kring voltrokken!
Het veldgroen wisselde af met blanke wintervlokken
En ijskristallen, daar, van uit heur lager stand
De zon met schuinscher straal in flaauwer flikkring brandt.
Natuur schijnt, als veroud en uitgeput van krachten,
Met hangend hoofd gebukt den doodslaap in te wachten,
En zieltoogt: 's levens vocht blijft in zijne aadren staan,
En alles neemt voor 't oog een aaklig uitzicht aan.
Maar gy, ô Grijzaart, die een dubbel zestal jaren
Reeds meer dan zesmaal om uw schedel heen zaagt varen,
Een dubble Winter klemt u 't lichaam door zijn band,
En grijpt met kille vuist in 't werkloos ingewand.
't Slaapt alles om u. Ook uw bloed vergeet te vlieten
En weigert zich, naar 't schijnt, aan 't hart weêr toe te schieten,
En werk- by werktuig van het leven, als ontwricht,
Ontviel zich-zelven, of onttrekt zich aan zijn plicht.
Haast zal één kille vorst geheel dit lijf verstijven,

Geen vloeibare adem meer zich door uw longen drijven,
Als, door geen prikkling van vernieuwden gloed gestoofd,
Des levens flikkervlam in 't hart wordt uitgedoofd.
Dan moge of Gade of kroost met tranen op de wangen
U stervende aan het hart in klemmende armen prangen,
En, daar ze u 't zweet des doods van 't loodvaal aanschijn vaagt,
Aan 't uiterlijk voldoen dat liefde en menschheid vraagt;
Ja, mooglijk, door een zwak van 't weeke hart gedreven,
U wederwenschen in 't reeds afgelegde leven;
't Zal vruchtloos zijn. De draad, u eenmaal toegelegd,
Wordt, afgeloopen, door geen kunst, weêr aangehecht.
De weg op aarde kromme in duizend kronkelbochten
En wissle, steeds van leed en schijnvermaak doorvlochten,
Hy keert niet rugwaarts, maar zijn uitloop is in 't graf;
Daar zijgt de moede neêr, daar breekt de wandelstaf!

Algoedheid, heb Gy dank voor de afgelegde schreden
Op 't lang en moeilijk pad, niet speelschwijze afgegleden
Maar doorgeworsteld, meer doorkropen dan doorrend,
Naar ieder Faëton den kar van 't leven ment!
Heb dank voor 't zoet en 't leed, dat me op des levens ronde
Afwisslend, heeft geleid tot aan de stervensstonde,
Die in mijn boezem reeds met hoorbren klepel slaat
En de aanbraak kondigt van een nieuwen dageraad!

(1828)

Willem Bilderdijk (1756-1831)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ida Gerhardt -- De afgronden

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* genootschap
* kb
* website
* wat gedichten
* toelichting op dit gedicht





De afgronden

Kerstmis en Oudejaar,
de afgrond, het gevaar.
Met touwen aan elkaar.
Verboden dood te vallen
alleen: want elk trekt allen.
Messcherp de rand, waarop wij staan.
– God, zie ons aan. –


Ida Gerhardt (1905-1997)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Louis Th. Lehmann -- Kano & Als 'k dood ben

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* dbnl
* npe
* Spinvis - Louis Lehmann Suite
* marathoninterview



Copyright: Fotoarchief Van Moerkerken



Kano

Als verre klokken zoeken reigervleugels
de stille diepte van het water op,
een spiegel die de rimpling niet kan breken,
de grauwe nixen wachten tussen wilgen.

In rust de maatgang van je schouderbladen,
de peddels drukken heel stil en aan
’t hartvormig lichtvlak van je donzen rug
ontviel het zonnevuur als aan mijn ogen.

Totdat je hoofd daalt op mijn ruige knieën,
je arm groeit tot aan mijn geschroeide wang,
je glimlacht en je mond is enkel diepte.
Je witte hand reikt mij het wolkenlichte,
kleurloze doek die ik moet leggen om
je schouders even koel als avondnevels.



Als ’k dood ben

Als ’k dood ben zijn mijn kleren rare dingen.
De overhemden, nieuw of dragensbroos,
de pakken hangend waar ze altijd hingen,
steeds wijzend naar omlaag, besluiteloos.

Ik was ze, ik alleen droeg hen altoos.
En omdat ze mij vaak vervingen,
of omdat ik hen uit hun winkel koos;
zij tonen iets van mijn herinneringen.

Oh, vrienden, enigszins van mijn formaat,
ik roep U als de dood te wachten staat,
(maak ik het sterven bij bewustzijn mee)
‘k Geef U of leen, ‘t zou niet de eerste keer zijn
mijn pakken, vormt met hen die mij niet meer zijn
dan langs mijn kist een onzwart defilé.


Louis Th. Lehmann (1920-2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerrit Achterberg -- Kerstmis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* wikipedia
* dbnl
* genootschap
* wat gedichten






Kerstmis

Klokken haalden mij uit de slaap vandaan:
Kerstmis over den Haag om middernacht.
Hij, die ik dagelijks te wezen dacht,
trok uit mij weg en kwam alleen te staan.

Ik keek tegen mijn eigen leven aan,
alsof een ander het had doorgebracht.
Een lege helderheid betrok de wacht
tussen mij en het opgeschoven raam.

De stad verstomde. Mijn verbeelding ging
over de torens heen naar Bethlehem.
2000 jaren her is daar een kind
zojuist geboren en de moeder windt
het in een doek. De ezel en de man
maken het nuchter mee. Een engel zingt.


Gerrit Achterberg (1905-1962)
uit: Ode aan Den Haag (1953)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Boudewijn Büch - Te huis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* Boudewijn Büch Gezelschap
* Boudewijn Büch-straat
* youtube






Te huis

Ik sla mijn dagboek op en lees de feiten
‘vreselijk gehuild’, ‘eenzaam zitten te ontbijten’
‘van angst vannacht weer niet geslapen’
‘gisteren gedroomd van haar en de kleine knapen’

in kortschrift vijftien jaar per dag vermeld
ook vreemde zaken: ‘morgen wordt zij ongesteld’
of zoals: ‘de kat is van een vierlingnest bevallen’
‘beschonken, bijna van de trap gevallen’

doch het meest herhaald verzoek:
de onbekende uithoek
in het vers te vinden
die niet het sterven kent / ontbinden

maar taal uitbreidbaar met fonemen
woorden die haar dood benemen


Boudewijn Büch (1948-2002)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

A.J.D. van Oosten -- 3 gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* nederlandse poëzie encyclopedie
* dbnl









Mei-vitaliteit

De kamerplant voor ’t raam bloeit zeer verblijd,
een kuische schoone zit haar sprei te haken,
eendvogels kwaken uit hun eenzaamheid
en op de boerderij antwoordt de jongste meid,
ik rek mijn armen, dat mijn ribben kraken.


Prae-destinatie

De klok in de parochie slaat half drie,
een laatste zoen, en zie: de maan gaat onder,
uit ’t moer stijgt een gebroken melodie,
ik zit en luister peinzend op den vlonder;
als dit nu alles is vannacht … Uw wil geschiê.


Anita petita

Zij is vijf jaar, een kleine blonde vrouw;
haar vader noch haar moeder lezen
in haar hun trekken terug – het eigen wezen
groeit bij dit kind zoo sterk uit plooi en vouw
dat wij de vreemde die zij is, reeds vreezen.


A.J.D. van Oosten (1898-1968)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Cees Nooteboom -- Raison d'être

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* dbnl
* wikipedia
* youtube
* Licht overal





Raison d’être

We meten het ogenblik, uit de oude stad
vertrokken, laatste blik op het bolwerk,
de stadsmuur, de moestuin aan de voet
van het kerkhof, rabarber en doden
onder een sluier van mist.

Niemand kent ons hier, behalve een
voorouder, schepen, diaken, kerkvoogd,
gepoederde pruik. Hij herkent onze naam,
maar mij niet, een spook uit een toekomst

van onttoverde tijden. Hijzelf een dierbaar skelet
in een bed van beschimmeld arduin, ik zijn
ontzielde machine, een gemene ontkenning
van alles waarvoor hij bestond.

Nakomeling, voorvader, deze geschiedenis
is vaderlands. Wij kussen de grond die ons
voortbracht, verraadt en ontvangt. Een vlag die
voortdurend van taal verandert,
ziel onderweg.

Wij slijten in een toekomstige ander
en volgen de opdracht. Je was hier
om er te zijn zonder weerga, en zo zul je
verdwijnen, een zucht in het boek

van de staat, landgenoot, onderdaan,
iemand, een cijfer in honderd kadasters,
een waarachtig verzinsel van ik.


Cees Nooteboom (1933)
uit: Licht overal (2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

René De Clercq -- Vlaamse kermis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* genootschap
* dbnl
* wikipedia
* gedichten
* gezongen





Vlaamse kermis

Bezem uit! 't Is kermis!
Knechten, meiden, vrouwen, mans,
heel de bonte zwerm is
lustig aan de dans.
Een ander groep aan tafel
eet vis en worst en wafel.
Oudwijfje schinkt,
oudventje drinkt,
oudliedje deunt en klinkt:
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is!

Zonder wufte poeders
zonder valse lok in het haar,
schoon gelijk uw moeders
over dertig jaar.
Mijn blonde, ronde deernen,
blauwe ogen lijk lanteernen!
Een mond beroosd,
een wang, die bloost,
een borst die zuchtjes loost.
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris,
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is!

Kerels, kloek als eiken,
rode guit en bruine kwant,
treden voor en reiken
kluchtig u de hand.
Nu draven lijk de veulens!
Nu draaien lijk de meulens!
Totdat ge hijgt,
terneder zijgt,
en warme kussen krijgt.
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris,
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is.

Trouwt en kweekt ge kindren,
wordt ge van den ouden tijd,
komt geen jonkheid hindren
als ze speelt en vrijt.
Oudmoederke en oudmanneke,
kruipt dichter bij het kanneke,
en drinkt verheugd,
op al dat deugt,
op oude en jonge jeugd.
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is!


René De Clercq (1877-1932)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Charlotte Mutsaers -- Keer omme, keer omme

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* Fragment uit Het Uur van de Wolf
* wikipedia
* Dooier op drift
* videoportretje





Keer omme, keer omme

De plank waarin de spijker daalt
zegt zelden: laat mij eens bovenop
zodat jij je moet aanpassen aan mij
doordrijver met edelstalen kop
en zo gaat het vaker veel vaker
vaker dan je aankan of je lief is
all over the world
en je hebt geen hamer

Je viel in de wieg overrompeld
want alles lag al klaar als normaal
terwijl die wereld ahum
liever had je hem omgedraaid
maar hij lag dus strak om je heen
strakker dan de sjaal van Isadora
all over the world
en geen schaar

Of je ziet een haan een kip eten
smiksmak met zichzelf
en het doet pijn
of een kind zonder papa
dartelen in zijn eentje
haha hoteldebotel
voor het hol van de mama
en het doet pijn

Of sneeuwklokjes smelten
tot helemaal noppes
en je krimpt
achter je beslagen raam
krimp je van pijn
voor alles
all over the world
waarin geworpen
als Gloria


Charlotte Mutsaers (1942)
uit: Dooier op drift (2012)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Frans Buyle -- De gek in de regenton

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* schrijvergewijs
* angeltjes









De gek in de regenton

Ze zeggen dat ik gek ben en het regent;
ik drijf op 't water en vermaak mij wat.
God, in zijn liefde, heeft ons wijs gezegend:
u met een woonst, mij met een regenvat.

De menschen blijven soms staan kijken
en lachen dan omdat ik lach:
ik weet het doel niet dat ik moet bereiken,
maar zwaai toch reeds de overwinnaarsvlag.

Ik drijf des nachts over het water
en door de stilte valt dan soms een witte ster:
ik vind die ginds wel, in de diepte, later;
en blijf als altijd ieder doel te ver.


Frans Buyle (1913-1977)










= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Fritzi Harmsen van Beek -- Humorloos gedicht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* nederlandse poëzie encyclopedie
* wat gedichten





Humorloos gedicht

Waar winter schaduw aanblaast op het lijf
verstijft de ademtocht tot kleine rook,
van wellust geel, de appels van het oog,
na-oogst van brakke hoop, beslaan met rijp.

O minnaars, door dit najaar ondermijnd
zijn wel geschraagd door zwart, waarachtig hout
maar staan als stammen, van hun kroon ontzet
met smalle handjes, spin- en bladernaakt

en loven, liefkozen en spelen wel en
wentelen en strelen, eindeloos verstekt
het tedere instinct, dat, winters al verpopt
verstopt, hergeven paradijs verbeidt:

maar ai, dat appeltje, getroond maar ongeplukt,
geluk? behouden aan de hoogste twijg, ge-
neigd tot eerste windvlaag het verrukt,
naar willekeur der zinnen, tot vergetelheid?


Fritzi Harmsen van Beek (1927-2009)
uit: In goed en kwaad (2012)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Reinier van Genderen Stort -- De palingen en ook de zalmen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* historici.nl
* bloemlezinkje





De palingen en ook de zalmen

De palingen en ook de zalmen
De laatste komen uit de Rijn,
Zij trekken jaarlijks zonder talmen
Tot waar hun paringsoorden zijn.

De torren, klimmend in de halmen,
Al wat tiert, schier zat van gein,
In deze wereld, groot en klein,
Ik zoude uw lof wel willen galmen.

En dan de korhaan, de wisent,
Hun beelt’nis was al ruw geprent
Gelijk de runen in de steen.

Maar bliksemsnel gaat het al voorbij,
De dood gaat schuil in ieder ei,
Het baat noch deert, of ik juich of ween.


Reinier van Genderen Stort (1886-1942)
Rijmproeven (1937)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

C.S. Adama van Scheltema -- Van Hollands' kleur

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* bwsa
* dbnl
* gedichten





Van Hollands' kleur

Rood is de vlag, die wij volgen genooten!
Rood is de morgen op zijn blozende kruin,
Rood zijn de pannen van de daken van Holland,
Rood zijn de steenen van de huizen van Holland,
Rood zijn de bloemen aan 't Haarlemsche duin,
Rood zijn de kersen in den Betuwschen tuin!

Wit is de vlag, die eens wappert op aarde,
Wit zijn de wolken die drijven voorbij,
Wit zijn de bloesems van de velden van Holland,
Wit is het zand van de stranden van Holland,
Wit is de zee als ze schuimt aan hun zij,
Wit is het vee in de Hollandsche wei!

Blauw is de vlag, die onze nobele dooden,
Onzen strijd, onze liefde - eenmaal allen bedekt: -
Blauw is de hemel van ons heldere Holland, -
Rood-Wit-blauw is de vlag van ons Holland -
Door ons, kameraads, zij ze immer gedekt!
Door ons kameraads, zij haar wapper gewekt!


C. S. Adama van Scheltema (1877-1924)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

J.W.F. Werumeus Buning -- Des nachts

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* historici.nl
* dbnl
* Zo tedere schade (voorgelezen)





Des nachts

Dit is het leven, duister en bemind.
Achter het los behangsel speelt de wind,
Een nachtlicht schijnt, de muizen knagen.
De morgenschemering begint te dagen.
De slaperige moeder voedt haar kind.

Meer kan geen mensch verdragen
Dan dat, terwijl het daglicht wint,
Met ieder langzaam weder adem halen
Een eeuwigheid vergaat, een eeuwigheid begint,
Als in een sluimering....


J.W.F. Werumeus Buning (1891-1958)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

J.W. Schulte Nordholt -- De vissen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* necrologie
* levensbeschrijving





De vissen

Onder het water woont het volk der vissen
in moederlijke landschappen bijeen.
Ze wandlen tussen wieren door en lissen,
en liggen op een bed van mos en steen
te slapen in de groene duisternissen.

Zij leren lange litanieën zingen
en wijden zich in scholen aan gebed.
Alleen maar, aan de oppervlakte dringen
geen klanken door, naar een geheime wet

bewegen zij zich voort tussen de doden
der diepe zee, die zij gedenken met
gebeden tot ons onbekende goden.


J.W. Schulte Nordholt (1920-1995)
uit: Het eenvoudige gezaaide (1959)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Toon Tellegen -- Daar komen de onwelvoeglijken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* De optocht
* wat gedichten







Daar komen de onwelvoeglijken, de inhaligen, de heerszuchtigen,
de kieskeurigen, de weerbarstigen, de afvalligen, de licht
ontvlambaren en de tumultueuzen, en daar de weifelaars en de
afgematte kleingelovigen, met hun primitieve sentimenten en
zondagse migraine, zij die zichzelf het voorrecht ontzeggen
wrang en ontgoocheld te zijn en die hun toevlucht zoeken in
bijzaken en schaduwzijden.
Pats!
Daar komen zij die eens jong en veelbelovend waren en nu
zonder uitleg worden afgedankt, in hun lange, zwabberende
jassen, zij die een toekomst van schuchterheid en onvermogen
voorspellen - 'en geen vreugde,' roepen ze, 'ook niet na de
dood!'
Pats!
En kijk, daar, op die wagen, liggen een jongen en een meisje in het
hooi, het meisje kijkt omhoog, en luister, ze zucht: 'Ik weet het
niet, maar jij bent zo...' en de jongen klimt van haar af, springt van
de wagen en holt weg.
Pats!
En het meisje holt hem achterna: 'Maar ik was toch je Stille
Oceaan, ik was toch je deining, je vliegende storm, je huizenhoge
golven, je zou toch met man en muis in mij vergaan?'
Pats!


Toon Tellegen (1941)
uit: De optocht (2012)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Eduard Brom -- Loutering

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* paar gedichten
* dbnl








Loutering (I)

Nu sta ik op den reuze-hoogen top
Van verren Loutringsberg, fier en alléén...
In bangen, bloedgen lijdenstocht steeg 'k òp,
Door rotsgegrim en duistre wouden heen!

Hier troont de vrijheid, die mijn harte-klop
Juichend versnellen doet... hier heerscht slechts Eén,
Hij, de Eénge en Eéne, die mijn harte-knop
Doet springend bloeie' in geurwolk van gebeên!

Hier lacht de klare, goddelijke Rust,
Limpide als 't hemelwelf, onmeetlijk wijd,
Groot-eenzame eindloosheid van goudblank licht!...

Gods eigen ruste heerlijk-koelend streelt
Mij 't brandend voorhoofd... God, Dien ik belijd,
Staar 'k recht en fier in 't Heilig Aangezicht!


Eduard Brom (1862-1935)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

C. Buddingh' -- Zegt men

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* vpro
* dbnl






Zegt men

Je moet, zegt men, een keer volwassen worden.
En bedoelt dan waarschijnlijk: heel serieus
over God, Staat en Vaderland meemummelen,
en nooit eens roepen: 'Krijg een dikke neus!'

Geen grapjes maken over het soort zaken
waarmee zelfs een magnaat te worstelen heeft.
Vooral, wanneer hij door een Hongkonggriepje
geveld is. En plots merkt dat hij nog leeft.

De kans bij mij is, volgens de bookmakers
van Londen: 13.000 tegen 1.
En die, zegt men, verstaan hun vak. Helaas:

ik zal dus altijd onvolwassen blijven.
En ik moet toegeven: bij elke schimmel,
denk ik nog steeds: 'Ha 't paard van Sinterklaas!'


C. Buddingh’ (1918-1985)
uit: De eerste zestig (1978)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Norbert De Beule -- Espen Berg heeft maar één hand

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* uitgeverij
* website
* Tri ti tiii
* youtube
* artikel bij 8weekly






Elke goede fluim bestaat uit drie

herschept de wereld
land van morgenglorie en snot.



Espen Berg heeft maar één hand
de andere, eeuwigdurende bijslaap
maakt golven op het klankbord

Er zijn kokkels, er zijn knokkels
slakkengangen, caracoles
modderdier dat in het klokhuis

vecht om sierlijk handschrift
Murex brandaris, Purpurschnecke
pourpre petite pierre, purpurella

bid voor het kleed van de kardinaal
klink op het geluid van de zee in de kom
van één hand, de blauwgeschelpte.



Norbert De Beule (1957)
uit: Tri ti tiii (2012)









Originele opmaak:

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lydia Dalmijn -- Een vers in de vroegste ochtend

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl











Een vers in de vroegste ochtend

Grote alen, platte vissen, lichte schel- en donk’re
schollen in de lucht
en de sterren, vlinders over ’t breedste water
dat de aarde kent,
over de in lucht verdronken stad. Alleen de vroegste
mens en de boer
als ’n kasplant in het luchtglas, als ’n luchtzeeplant
op de bodem, op de aarde.
Vogels maken muzikale kringen.
O, dat ik zonder belemmeringen
boven d’aarde uit mag zingen
en dat ik bruikbaar blijve in ’t geheel
dat ik zelf zoveel gebruik!


Lydia Dalmijn (1928)
uit: Langs het blauwe glas bewegende (1955)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Catharina Blaauwendraad -- Verweesd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* leest voor
* website
* wikipedia
* wat gedichten
* toelichting op dit gedicht






Verweesd

Ik zal je missen. Al je honderd ogen
en al je monden vragend achterna
zal ik verslagen volgen. En gebogen
waar ik vergeefs de oude gangen ga

zoek ik jouw geur in tijd die mij nog rest
zoals een teef haar weggegeven nest.


Catharina Blaauwendraad (1965)
uit: Niet ik beheers de taal (2004)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem de Mérode -- Dit was een dag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* website
* wikipedia
* wat gedichten
* toelichting op dit gedicht






Dit was een dag

Dit was een dag van heimelijk begeren,
Van sterk verlangen en verholen lust.
Nu wordt het avond, en nu komt de rust.
En Gij zult tot mijn stiller harte keren.

Zoals een vogel wegduikt in zijn veren,
Door ’t eigen trillend hart in slaap gesust,
Een ademende zachtheid, onbewust
Van alles wat zijn argloosheid kan deren,

Gaf ik mij onvoorwaardlijk aan u over.
Daar is geen schutsel dan uw liefde om mij.
’t Liederlijk leven, wrede rauwe rover,
Jaagt onophoudlijk aan mijn rust voorbij.
Maar, veilig in de cirkel van uw tover,
Ben ik gelukkig, en ’t geluk zijt gij.


Willem de Mérode (1887-1939)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Kostwinder -- Afscheidslied

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* Het bezinksel van de waarheid
* toelichting op dit gedicht







Afscheidslied

Alles is er nog, de kraaien kraaiend
in de hoge bomen, de melkwitte mistflarden
en het geloei van de vuurtoren,
en ook de koeien met hun onnozele ogen
en de vossen in de berm of slapend in hun holen,
en ook de lange lange weg, de slingerweg
door weilanden en langs de kliffen, om uit te komen
bij witte gebouwen en drinkgelag, bij de mannen
in hun verfbespatte overalls en bij Ellyned
die haar dijen toont onder gorgelend gelach
– flarden sigarettenrook tot onder de dakbalken;
vers getapte glazen – en ook de portierswoning
bij het kasteel waar jij ter wereld kwam, de ramen
waardoor je de zee en de tinnen kon zien,
en ook het rottend ooft in de boomgaard,
de kassen met hun ingewaaide ruiten
en de sneeuw die dit alles tot poëzie maakte

– alleen ik ben er niet meer,
niet meer dan een trilling in de lucht
van een opgeheven hand, niet meer dan de stank
van mijn ongewassen kleren bij het afscheid,
niet meer dan een klapzoen, een al vervagende
herinnering aan iemand die hier heeft geleefd,
op deze door god gemaakte en ook weer
in de steek gelaten plek:

je draait je om en kijk ik ben verdwenen ik ben er al niet meer.


Jan Kostwinder (1960-2001)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ida Gerhardt -- Zondagmorgen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* genootschap
* kb
* website
* wat gedichten
* toelichting op dit gedicht





Zondagmorgen

Het licht begint te wandelen door het huis
en raakt de dingen aan. Wij eten
ons vroege brood gedoopt in zon.
Je hebt het witte kleed gespreid
en grassen in een glas gezet.
Dit is de dag waarop de arbeid rust.
De handpalm is geopend naar het licht.


Ida Gerhardt (1905-1997)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Peter Ghyssaert -- De strijkstok

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* Ezelskaakbeen
* leest voor
* toelichting op dit gedicht





De strijkstok

Uit het hardste hout gesneden, nauwelijks aangeraakt,
ook door het babbelzieke wijf niet dat hem van haar
moeder had, de bes die al jaren niet meer speelde
maar haar op- en afstreek in de schommelstoel op
de veranda deed. Waar was hij toen de Grote Oorlog

uitbrak en de veldkeukens als reizende orkesten vol
met zenuwlijders langs de kerken raasden? In zijn huis,
zijn donkere huis, waar de platanen hees van stilte
in de stapelhitte stonden te verkommeren. En toen
miljoenen op het platteland verhongerden en doofden als

één vlam? Toen was hij thuis – de mededelingloze zee van
jaren laat het bloed in hete sluiers door de sparren
vliegen, laat de stervende verlangen naar de luchtbel van
een goudvis. Slapend, glans opsparend tussen auberginekleurig
velours, wordt hij weer van het bos, in onverschillig

suizelende nachten, in massieve zomers van miljarden
takken. En er is geen hand die hem beveelt; geen mythe
die hem zoekt; geen snaar die hem langs onder streelt.
Water – te veel – achter de dijk; wind omsingelde de bomen;
hitte in de ogen van gezichten die al jaren zijn vergeeld.


Peter Ghyssaert (1966)





opgenomen in: Scheurkalender van de poëzie






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

J. Eijkelboom -- De kleine komedie

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* fens over eijkelboom
* wat gedichten






De kleine komedie
1. Inferno

Nel mezzo del camin di nostra vita

Toen schrok ik wakker in een donker bos.
Ik was verdwaald in 't midden van mijn leven.
Dat wat ik vasthield liet mij zomaar los.

Van kindsbeen was de liefde mij gegeven.
Leven had nooit veel pijn gekost.
Toch is mij alles nu om 't even.

Wel had ik nooit iets opgelost,
altijd maar liever meegegeven
en wás er iets, dan had ik dorst.

Rond liep ik in een gouden nevel,
van gods gebod naar 't scheen verlost.
Maar daar is niets van heel gebleven.

Erger dan wanhoop is het kwaad
dat mij hier doodstil gadeslaat.


Jan Eijkelboom (1926-2008)
uit: Wat blijft komt nooit terug (1979)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henriette Roland Holst-van der Schalk -- Opgang

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* iisg







Opgang (I)

Het voelen van de Liefde is het beste
voor mij; het heeft de groote veiligheden
in deze wateren-oneindigheden,
deze oceanen-wijdheid zonder kusten.

Wanneer ik haar maar heb, ga ik geruste,
er woont een vastheid door mijn ziel en leden,
uit alle smarten stijgt een glans van vrede:
dat het zoo goed is ben ik mij bewuste.

Daarom weet ik dat zij des levens eerste
beginsel is, diepste wet van het worden,
harteklop van het eeuwige bewegen.

Wanneer zij in ons leeft het volste en teerste
zijn wij tot harmonie daarmee gestegen:
hoe zouden rust en kracht ons niet omgorden?


Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)
uit: Verzonken grenzen (1918)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J. Eijkelboom -- 21 november 1981

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* fens over eijkelboom
* wat gedichten




(zaterdag 21 november 1981 vond de grote vredesdemonstratie plaats tegen de atoombewapening, ruim 350.000 mensen liepen mee.)


21 november 1981

Je liep daar naast mij in je gouden jack.
Ik liep je nog te leren kennen,
jij moest nog aan de oorlog wennen
die ik nog niet had afgelegd.
Wij gingen tegendraads de mensen tegemoet
die als een kalme waterval
vanaf de hoge bruggen kwamen.
Het was de allereerste stoet
die ik ooit zag waarin de namen
van allen waren uitgewist
en waarin elk gezicht
toch toebehoren bleef
aan wie daar samen waren.

Geen leus kwam uit de vele monden,
alleen ging keer op keer de donder,
de zachte donder van de vrede door
de gelederen die niet marcheerden.

Wij gingen stroomopwaarts over de Rozengracht,
legden soms aan en dronken om de naam
likeuren die op andre dagen
te zoet zijn zouden voor een keel
die meer op rauw geweld
was ingesteld, maar die nu mede
te fluisteren begon, wat
allengs aanzwol tot de donder,
de zachte donder van de vrede.

Jij stond daar naast me in je gouden jack.
Het oproer bleef uitbundig stromen.
Ik heb mijn ransel afgenomen
en achteloos opzijgelegd.


Jan Eijkelboom (1926-2008)
uit: De gouden man (1982)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henriette Roland Holst-van der Schalk -- Schemering is het doodgaan

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* iisg







Schemering is het doodgaan en vertrekkend
begeven van dingen die zijn gegleden
mee met den dag, en steunde' als vertrouwdheden,
en ware' als scheidingen, wegen behekkend.

Plekkend beschenen witte heerlijkheden
van dag den morge', en onbevreesd zich trekkend
was daaraan op, 't hart dat nu is zich rekkend
uit wanhopig naar de vreemde leegheden

van den avond en zijn gemaskerd gezicht, -
maar de dingen die hem zullen behooren
houden hun oogen nog zoo vragend gericht;
en de verledenheên hebben verloren
hun glans, en liggen van al hun bekooren
leeggeloopen, met een verdrietig gezicht.


Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J. Eijkelboom -- Een ijzersterke mist

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* fens over eijkelboom
* wat gedichten






Een ijzersterke mist

Eerste najaarsnevel boven de sloot
tussen spoorbaan en snelweg
en heel dat doen alsof
wordt nu het zwijgen opgelegd.

Het lijkt blijvend door afwezigheid
van wind. Het is ijl en standvastig.
Waarom trekt dit versterven meer
dan bloesemtak of eerste sneeuw?

Alle begin verheldert, roept beelden op
van eerdere aanvang die te snel verliep
om dicht te slibben, tijdstippen
met de gedegen zwaarte van een eeuw.

Maar deze nevel laat geen modder na,
wekt geen verwachting, lost slechts op
en laat toch in 't voorbijgaan weten
dat wij nog niet, nog lange niet
zijn uitgekeken.


Jan Eijkelboom (1926-2008)
uit: Het arsenaal (2000)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marjoleine de Vos -- Ik zoek mij

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* nrc-koken
* nrc-weblogs






Ik zoek mij

Maar als ik dan mijn lichaam ben
geen prinses in een toren, geen vlinder
zich ontvouwend uit haar pop
biologie heel mijn bestaan, bloed
adem darm en long en al die tenen -
waarom ken ik ze dan zo slecht
de halfverdronken lever, de nijvere nier
heb ik geen weet van alledaagse strijd
in hart en halsslagader, doet in de hersenpan
men moeite slechts voor mij maar ik
blijf binnen met mijn blinddoek om
doof voor synaptisch werk en neurokracht
praat van mijn ziel en bonk tegen de deuren
gesloten door het lichaam dat mijn daden opeist
mij aanvalt vleit verleidt, mij huiveren doet
en zingen en dat ik ben, zeggen ze.


Marjoleine de Vos (1957)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Kira Wuck -- Familie

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* 80 seconden
* Finse meisjes







Familie

Hierna drink ik niet meer doordeweeks zei ik
en vroeg aan willekeurige oude mannen
onder aan roltrappen of ze mijn opa waren
eentje antwoordde dat het hem speet

Toen ik hem vond liepen we door de stad
en wou dat iedereen zag dat ik een opa had
hij marcheerde door de straat met een rechte rug
de oorlog zat nog in zijn ledematen

Ik dacht aan de man die tussen ons in was gestorven
hoe zijn tijd op een schaakklok korter werd
hoe mijn opa hem als straf sambal had gevoerd

De brief die mijn vader schreef en nooit had verzonden


Kira Wuck (1978)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Philip Hoorne - Cut

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* weblog
* dbnl
* Het is fijn om van pluche te zijn
* recensie
* leest voor





Cut

Zoals in het liedje is de eerste snee de diepste.
De diepste de eerste kan een ongeluk zijn
of zomaar een jaap die zich niet vervolgt.

Wij loven en prijzen het mooie rode bloed
van een jongensknie. Het breekt uit, vloeit, korst,
bladdert af en wacht op de volgende schaaf.

Wie in zichzelf snijdt heb ik nooit voor vol aanzien.
Alsof er niet genoeg anderen beter, scherper en
snediger weten waar de aders liggen en hoe dat moet.


Philip Hoorne (1964)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hedwig Selles -- Op last van zelfverbetering

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* interview
* bio'tje
* recensie









Op last van zelfverbetering

Het menselijk surplus, niet dat iemand
erop zit te wachten natuurlijk
en (bureau jeugdzorg bestond nog niet)
imagine paradise, het zal aan geloofwaardigheid
niets afdoen als je aan je voorstelling schaaft

op last van de goede bedoelingen,
laat je iets weg, passie, drift, wassen in een tobbe
met parels om je nek, om andere geblinddoekte symbolen van
oorlog toe te voegen in een schriftje met levensregels,
omdat je met je ogen naar een oplossing zoekt,
was hij vreemd en vertrouwd tegelijk, mooi als een koraal en
ik was jong en dicht op zijn huid, een eigenschap waarvan ik
weet hoe ik die moet gebruiken,

de voorstelling heb ik aangepast


Hedwig Selles (1968)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Mark Boog -- Terugreis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* kb
* wat gedichten
* dbnl
* youtube






Terugreis

Ook hier
waren anderen. In hen
raasde de mens, onzichtbaar voor voorbijgangers.

(Ik hecht er niettemin aan
mij te verontschuldigen voor eventuele misdaden.)

Aan de waakzame vingertoppen
ontspruiten de draden, doelgericht en sterk -
denk spin, denk web, vergeet de marionet -,
die men zich inbeeldt.

Zonder dit
dat. Het is heel goed mogelijk
om in de massa op te gaan en zichzelf te blijven,
thuis te komen.


Mark Boog (1970)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lydia Dalmijn -- Liefhebben

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl



Liefhebben

Te denken: wat doe ik vreemd, vreemd, vreemd
om midden in bloesems te kussen
omdat misschien zijn grote vingeren daartussen
gleden.
Hij die ruikt naar de stam van een boom,
naar de zwarte grond waar een wei op bloeit.
En 's nachts te staan
bij een open raam, in de binding
van duisternis en klaprokende wind
en te denken: ‘nu doet hij dit zo, en...
dat hij ook mij zo vindt’.
Hij, met zijn hapmond
en zijn snuffelaar
die je als in reidans stil doet staan
in de ring van zijn handen
met een ringdans in jezelf.
En niet te ontwaken boven kundig te scheiden formules,
boven een melkwit bordje,
boven het blauwe meer
van een rond klein individu
die leeft in het eeuwige eigen nu.
Maar liefhebben, enkel beminnen, beminnen:
blozende over het roekeloze, boos over het aarzelende
met een zachte keel en een stem van pijn.


Lydia Dalmijn (1928)
uit: Langs het blauwe glas bewegende





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Richard de Cneudt -- Langs kille vaart

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* louis' thuispagina
* voorgelezen
* dbnl










Langs kille vaart staan slanke populieren,
in rustloos drijven van bewogen luchten.
'k Hoor boven mij zweepende takken zuchten,
winden verwoed door hooge kruinen gieren.

Bruinroode blaren zwaaien neer en zwieren,
stijgen en dalen, drijven even, vluchten
voor winden, die, met wilde stormgeruchten,
in sombren herfst feest van Verwoesting vieren;

dwarlen om 't hoofd van dichtren, Schoonheid-droomers,
goud-visies wekkend van gestorven zomers,
nà-schreiend luid in forsche windentaal;

en gaan, saam met den droeven, grijzen regen,
zijn lied van wanhoop snikkend allerwegen, -
als bruine vlindren sterven in 't kanaal.


Richard de Cneudt (1877-1959)
uit: Verzen (1937)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lucebert -- Vrede is eten met muziek

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* lucebert leest 'Vrede is eten met muziek' voor
* 'Vrede is eten met muziek' wordt gerestaureerd
* wikipedia
* kb
* dbnl




Vrede is eten met muziek

Vredig eten is goed eten
Want lekker eten doet men alleen in rust en vrede
Voor een goede spijsvertering is het een vereiste
Dat men elke hap minstens vijftien maal kauwt;
Daarom eet men met muziek ook beter
Want onder vrolijke tonen bewegen de kaken vanzelf
Harmonieus en met de kaken ook de slokdarm
En later zelfs de overige dertig meter
Lange darmen in de buik.

Vrede is goed eten met goede muziek.
Met marsmuziek kan men beter lopen dan eten
Als men dan ook maar vredig loopt
En niet meemarcheert met een troep soldaten
Tegen andere soldaten
Dan is marsmuziek net zo bedorven
Als besmet voedsel

Maar bij dansmuziek is het zeker goed eten
Want dansen is geen vechten.
Wie danst, houdt rekening met andere dansers,
Zoals men onder het eten niet alle
Lekkere hapjes alleen verorbert, maar die deelt
Met de overigen, de disgenoten.


Lucebert (1924-1994)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ellen Deckwitz -- Uit het museum worden enkele meubels getakeld

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* ipoetry
* wikipedia
* interview
* Hoi feest







Uit het museum worden enkele meubels getakeld.
Stukjes waaien wat om de oren, op tijd
ontwijk ik het bed.

De suppoost zegt dat weggaan gewoon
het voorzichtig uitbraken van geesten is.
Ze vinden vast wel een nieuw setje
cellen om zich in te nestelen.

Langs mijn voeten kruipen wormpjes.
Van hen weet ik, dat als je ze in tweeën knipt,
de delen los van elkaar verder kleven. Zijn alleen
iets kleiner, maken ook wat minder stampij

en anders knip je ze gewoon
nog een keer doormidden.
Kijk, nu al regent het
een stuk minder wijsvingers.


Ellen Deckwitz (1982)
uit: Hoi feest (2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hajo Albert Spandaw -- Verdienste

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* wikipedia
* het verhaal van groningen







Verdienste

Ons Nederland, dat is een land,
in alles overvloedig!
Verdienste is dáár een eigen plant,
in groei en bloei voorspoedig:
waar is een plekje gronds op aard'
dat hierin Neêrland evenaart?

Geen afkomst zet er luister bij
zo deugd haar niet veredelt,
en 't erelint heeft geen waardij
wanneer 't is afgebedeld:
waar niets dan rang en titels zijn,
is glans en grootheid ijdle schijn.

Verdienste blinkt op Neêrlands troon
en adelt onzen Koning;
zij spreidt haar luister ook tentoon
in 's burgers schaamle woning:
't is dáár dat zij vaak welig tiert,
Ofschoon geen ster de borst versiert.

In Neerland kroont men deugd met goud,
lauriert der helden schedel;
naast Kinsberg' prijkt een Naerebout,
de deugd maakt beiden edel:
verdienste wordt er aangekweekt;
geen adel geldt waar zij ontbreekt.

Waar groeit die overschone plant
zo welig en voorspoedig?
Waar is een land, als Nederland,
In alles overvloedig?
Wat glans men elders sprei' tentoon,
ons Nederland - dat spant de kroon!


H.A. Spandaw (1777-1855)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Theo Oegema van der Wal -- Allerzielen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* brouwers over oegema





Allerzielen

Dit is wel allerminst
een staal van zelfbeklag.
Ik heb mijn brood
en doe mijn werk nog elke dag.
Alleen, ik leef voortdurend
in een sfeer van Allerzielen,
ik denk te vaak aan vroeger
en aan hen die mij ontvielen.

Wat bleef er over
van ons heilig vuur?
Wij hadden geestdrift, idealen, dromen.
Mijn god, wat is ervan
terecht gekomen,
waar zijn de werkers
van het eerste uur?

De één verloor al zijn illusies
aan zijn dagelijkse plicht.
Een ander zit al jarenlang
in een krankzinnigengesticht.
Een derde woont in een bejaardentehuis
en wordt gevoederd door de raven.
Het merendeel is braaf en burgerlijk
gestorven en begraven.

En ik? Och, ook mijn schip
loopt in de laatste haven.
Ik denk bij elke brief:
alweer een doodsbericht.


Theo Oegema van der Wal (1907-2000)
uit: Autodafé (1965)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Rutger Kopland -- Portret van een toerist

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* biobiblio
* laatste interview
* leest voor
* dbnl




Portret van een toerist

De toerist met de duiven
op de foto is verdwenen
in zijn vaderland
door de ontginning
zelden meer geziene vogel

stond in zijn hemd verbrand
gezicht geheim graan
op hoofd schouders en overal
duiven duiven uit de hand
gelopen goochelaar armen
wuivend naar de camera vaarwel
ik ben hier vogelvrij de groeten
uit dit warme en verlaten land


Rutger Kopland (1934-2012)
uit: Onder het vee (1966)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster