Driek van Wissen -- 2 snelsonnetten over oudjaar

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* snelsonnetten
* npe
* kb







Oudejaarsloterij

Wij moeten blijven hopen, landgenoten,
Hetgeen wij met oudjaar vast zullen doen;
Dan hopen wij op minstens 1 miljoen
Als rendement van onze dure loten.

En is het oude jaar daarna voorbij
Dan wordt het nieuwe weer een loterij.


Oudjaar

Al is het jaar straks officieel voorbij
Voor velen was het eerder afgelopen.
Daarom sla ik de krant eerbiedig open
En zoek naar de portrettengalerij

En sta nog één keer stil bij al diegenen
Die dit jaar uit het wereldnieuws verdwenen.


Driek van Wissen (1943-2010)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J.C. Bloem -- Het einde van 't jaar

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* letterkundig museum
* kb
* leestafel





Het einde van ’t jaar

De dagen tusschen Kerstmis en Nieuwjaar
Zijn van een druk, die niet meer is te ontvlieden:
Van al de ellende der vergane zwaar,
En zonder hoop op wat de aanstaande bieden.

En er is niets wat nog vertroosting heeft
Dan één gedachte in deze doodsche tijden:
Wat ook het latere te lijden geeft -
Al wat men leed kan men niet weder lijden.

Men staart door hoe lang al dezelfde ruit
Naar smeltend ijs en mist en grauwe landen;
Men doet het licht aan, sluit de wereld uit,
En voelt nog meer de klem der kamerwanden.


J.C. Bloem (1887-1966)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Carel Scharten -- De reis door den nacht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia









De reis door den nacht


Ver was de reis door den nacht,
Den dicht-besneeuwden nacht,
De trein doortrok met donker gezang de winterlijke bergen
Nu, in den duisteren na-nacht,
Blind in de spelonk van het rijtuig,
Hooren we enkel het bellen-gerinkelvan 't neder-dravende span.

Gedoken in 't voort-ijlend hokje,
Zij, mijn Lief, en ik, en het kind,
Het in zoelen slaap verzonken kind in 'n witwollen doekje gewikkeld,
Hooren we enkel 't gerinkel der bellen
Over de ruischlooze wegen der nacht
In het zuidelijk bergland langs 't zuiver-wijd fluist'rende meer—

En het is als een heuglijke vlucht,
Stil en snel bij het bellen-gerinkel
—Rein is de nachtlucht en reukig van bloemen, ongezien—
En 'k denk aan Jozef en Maria met het Kind
Vluchtende door den winternacht,
Den kouden, zoetrokigen nacht van het Oosten ...


Carel Scharten (1878-1950)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Freek de Jonge -- De zoon van visser Kwakman

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* teksten








De zoon van visser Kwakman

In het kleine vissersdorpje,
aan de ouwe lange ka,
wacht de zoon van visser Kwakman
op de terugkeer van zijn pa.
Hij kijkt halsreikend naar de einder
van het grijze IJsselmeer,
en als een sneeuwvlok op een molshoop
daalt de winteravond neer.

Overmorgen is het Kerstmis
en pa moet zingen in het koor.
“Wat zit je daar te kleumen, Klaasje?”,
klinkt plots de stem van de pastoor.
“Ik wacht op vader, die is vissen.
Met Kerstmis is hij altijd thuis.”
“Dan moet jij maar op God vertrouwen,”
zegt de pastoor en slaat een kruis.

Maar het is nu al half negen
en er is nog geen mast te zien.
Terwijl de knaap zit te vertrouwen
wordt het ongemerkt half tien.
Buiten wordt het almaar kouder –
ja, zijn neus bevriest zowat.
Dan schiet hem opeens te binnen:
“Als ik eens tot Jezus bad”.

Devoot vouwt hij de verkleumde knuistjes
en vraagt: “Heer Jezus, is mijn vader ver-
dronken of nog aan het vissen?”
Dan opeens ziet hij een ster.
“Kijk in die ster, dat is een spiegel,”
klinkt er een onbekende stem.
Hij kijk omhoog en ziet zijn vader,
voor op het schip, die zwaait naar hem.

Dit wordt de vissersknaap te machtig.
Hij rent naar huis, naar moeder toe,
Onmachtig om een woord te zeggen.
“Wees maar gerust,” troost hem zijn moe.
En eindelijk, na een mok anijsmelk
komt de knaap weer wat bij stem.
Struik’lend over zijn tong zegt hij:
“Ik zag de ster van Bethlehem.”

“En in die ster zag ik ons vader
zwaaiend op de voorplecht staan.
En door dat beeld ben ik nu zeker:
die komt overmorgen aan!”
Moeder brengt de knaap naar boven
en legt hem koesterend op een oor.
En inderdaad ontbreekt kerstavond
Kwakman niet in het mannenkoor.

Laat ons, kinderen, hieruit leren
te vertrouwen op die ster.
Want daarin zie je steeds je vader
Ook al is hij nog zo ver ...


Freek de Jonge (1944)
uit: De openbaring (1982)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Martijn den Ouden -- broertje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* ipoetry
* avondlog






broertje
sla met de bezem op de vlinderstruik

ken je vlinders

de distel
’t bruin zandoogje
de koevink
het landkaartje
het hooibeestje
de kleine vos

weet wanneer ze vliegen

vanaf twintig graden
droog
laag
tot windkracht vier

ken je tekst

dit zijn niet mijn vlinders vriend
als ze vliegen zijn ze van iedereen

sla met de bezem op de vlinderstruik
broertje
spring en beweeg je armen


Martijn den Ouden (1983)
uit: De beloofde dinsdag (2013)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Nico Verhoeven -- Nocturne voor harp en meeuwen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedie
* dbnl
* reve en verhoeven
* cubra






Nocturne voor harp en meeuwen

De meeuwen en de maan zijn in een baai gaan slapen,
zo moe en mateloos als meisjes slapen gaan
nadat zij voor het raam in lijdzame gebaren
aan man en maan en meeuwen hebben blootgestaan

zij hurken in een schoot van blind en blatend heimwee
en strekken zich vergeefs binnen hun lichaam uit
en huiveren van vuur dat laaien kan noch doven
en reiken naar een hand onder hun opperhuid

en drijven in het riet als onbemande schuitjes
en sterven met het tij dat langzaam uit hen ebt
en voelen hoe een hand hen zacht in slaap laat raken
en hoe een stroom van licht zich door hun lichaam rept.


Nico Verhoeven (1925-1974)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Augusta Peaux -- In het oerwoud

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* bhic
* dbnl
* wat gedichten









In het oerwoud

Liefde’s wezen is zoo teer
en ons hart is het ruige bosch
en wij weten haar daar in de wildernis
alléén en van alles los,
van alles, van wereld en schoonen schijn
om enkel te zijn wat zij is:
een vlam, een verlangen, een felle pijn,
een kreet in de duisternis.

Wie ’t spoor in de bosschen bijster raakt
is daar aan den dood gewijd,
en liefde zwerft argeloos en naakt
door ons donkere hart en den tijd
en wij kunnen niet redden, het leven is wreed
en het lot een verscheurend dier
en angst om zijn liefde is ’s menschen leed
door al zijn dagen hier.


Augusta Peaux (1859-1944)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Koos Schuur -- Ethel's night

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* npe
* dbnl
* schrijversinfo




Ethel’s night

koffie en sinaasappels heel de dag
heel de dag brieven schrijven boeken lezen
binnen de filigrane schaduw van de bomen
totdat de avond als een naakte slak
zich over alle groene heuvels legt
en ethel met een vastomlijnde stem
woorden als manen aan de hemel smijt

zoals daar zijn: recht plicht doel roeping
volwassenheid volledig uitgespeld
en innerlijke rijpheid vanzelfsprekend

helgeel de nacht
schaduwen spreken onbestaanbaarheden
vanuit de verte noemt een vliegtuig zich
het klater rond de glazen

o hoe verrukkelijk het leven is
zo zonder zin en zonder inhoud


Koos Schuur (1915-1995)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Jan Otten -- Bwa-pl

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* kb
* dbnl
* leestafel
* p.c. hooftprijs






Bwa-pl

Wij bereikten
na een tocht door een druipend bos
het Randmeer.
Het was alsof een slapende haar ogen opende
en ons kende.
Jij zat voorop.
Ik legde mijn hand
op de warme kokosnoot van je schedel.
Het licht keek ver je ogen in.
Ik zei: dit nu is water.
Wa-ter.
Wa-ter.
Wa-ter zei ik nog een keer
En jij zei: bwa-pl
Je zei het nog een keer.
Het was zeker, zoontje van mij,
dat wij hetzelfde niet begrepen.


Willem Jan Otten (1951)
uit: Eindaugustuswind (1998)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jacq Vogelaar -- Hoor de onzichtbare

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* npe
* dbnl
* overleden





Hoor de onzichtbare

Loop je de heuvel op
hoor je naast je stappen
als je stilstaat stokt andermans adem
niemand begeleidt je

Een woord zou genoeg zijn

Wil je gaan zitten is de stoel bezet
de tafel geruimd voor morgen
gedachten in beslag genomen
een voorgevoel gereserveerd
en achter je zie je wat voor je ligt

Je bent maar half wie je bent
als iemand die in niemand zijn evenbeeld heeft

Een weerwoord blijft uit
je hoort niemand
en toch wankelt
het evenwicht

Jacq Vogelaar (1944-2013)
uit: Inktvraat (1998)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J.A. Dèr Mouw -- Kent iemand dat gevoel: ’t is geen verdriet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* historici.nl
* dbnl
* gedichten








Kent iemand dat gevoel: ’t is geen verdriet,
’T is geen geluk, geen menging van die beiden;
’T hangt over je, om je, als wolken over heiden,
Stil, hoog, licht, ernstig; ze bewegen niet.

Je voelt je kind en oud; je denken ziet
Door alles, wat scheen je van God te scheiden.
’T is, of een punt tot cirkel gaat verwijden;
’T is, of een cirkel punt wordt en verschiet.

Je denkt: Nooit was het anders; tot mijn Wezen
Ben ’k al zo lang van sterflijkheid genezen.
Je weet : Niets kan mij deren: ik ben Hij.

Tot zekerheid je twijfel opgeheven,
Zo hang je als eeuwig boven je eigen leven:
Je bent de wolken en je bent de hei.


J.A. Dèr Mouw (1863-1919)
uit: Brahman I (1919)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leo Vroman -- Die handen & Klein briefje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* Vroman foundation
* bloemlezinkje







Die handen

Ik kan mijn handen niet meer herkennen,
ze zijn zoveel ouder dan ik ben.
Ik zal er toch aan moeten wennen
dat ik ze niet herken.

Als ik weer in mijn lab zou staan
waren ze vast meteen gewend
en als ik ze dan hun gang liet gaan
deden ze dadelijk een experiment
dat ik jaren geleden heb gedaan.

Ik neem ze maar mee naar bed.
Een mag het licht uitdraaien,
en kijk eens, daar gaan ze nog

bijna onopgelet even mijn liefste aaien.
Daarvoor bestaan ze nog.

27 november 2011



Klein briefje

Ben weg geweest
maar iedere keer
als je dit leest
ben ik er weer,

en in dit couplet
raak ik je aan
en dan gaan
we naar bed

dus lees elk woord
als je dat kunt
alsof ik het zeg

en je mij hoort
want na deze punt
ben ik weer weg.

14 januari 2012


Leo Vroman (1915)
uit: Die vleugels (2013)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Tentije -- Nabij Glückstadt

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* harmonie
* dbnl
* recensie






Nabij Glückstadt

Vertel toch, Elbe, over waar je in je rusteloze loop op gestuit bent
en wat je zoal in je weerspiegeld zag

zag je veerponten dwarsstrooms naar andere oevers zwoegen, ijskorsten
zich afzetten tegen vaalbruine rietkragen, schotwilgen
soms diep vooroverbuigen, de steenfabrieken en tichelovens
naast de verse kleiputten en hun baggermolens?

gruis en geruchten voerde je mee, vergoten, nooit meer te stelpen
bloed, windrimpels en regenvlagen, bijgeschreven
seizoenen, koeien, drachtig van het vele water, een leunstoel, een keukentafel
met zijn poten in de lucht, langs kribben
en brugpijlers ging je, binnenhavens, steden die van oudsher
over je uitkeken, maar waarvan de branden
zo rampzalig waren, toen –

steltlopers en roeivoetigen in je drassige uiterwaarden, robben, zonnend
op de zandplaten in je steeds breder wordende
monding, waar je de open zee al proefde en ten slotte alle schroom
van je afwierp, voor de buitengaatse
boeien kwamen en je het vasteland achter je liet

aan je eigen einde ontspringend
eens te meer


Hans Tentije (1944)
uit: Gissingen, gebeurtenissen (2013)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jacobus Bellamy -- Het wijsgeerig antwoord

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* literatuurgeschiedenis.nl
* dbnl









Het wijsgeerig antwoord

'k Was, met mijn jonge vrienden,
Eens bij een' wijzen grijsaard;
Wij spraken, hoe een wijze
Den vijand van het leven,
Den dood kloekmoedig afwacht. –
Zegt, zei de grijze Wijsgeer,
Zegt braave jongelingen,
Waar zoudt gij 't liefste sterven? –
Ik, zei de jonge Cleon,
Terwijl zijne oogen gloeiden,
Ik zou het liefste sterven
Op 't bloedig veld des oorlogs.
Ik ken geen grooter wellust
Dan, voor den Vaderlande,
Den jongsten snik te geeven!

De goede grijsaart lagchte
En hieldt het oog op Cato.

Toen sprak de jonge Cato:
Ik zou het liefste sterven
In stilte op mijne kamer,
Omringd van echte Wijzen.
'Er is geen grooter voorrecht
Dan, dat de ziel eens Wijzen,
In een geruste stilheid,
Dees woelige aarde ontvluchte.

Nu kwam de beurt aan mij ook;
Ik zag, dat aller oogen
Eenstemmiglijk mij vraagden:
Waar zoudt gij 't liefste sterven?
Toen vroeg mijn kloppend hart zich:
Waar zoudt gij 't liefste sterven?
Het aaklig veld des oorlogs...?
De sombre cel der wijzen...?
Neen! hier wil ik niet sterven!
In 't einde zeide ik schielijk:
Ik zou het liefste sterven
In Fillis scheutige armen,
Op Fillis zagten boezem...
Hoe kan men schooner sterven?? –

De Wijsgeer sloeg zijn oogen
Op Cleon en op Cato,
En op zijn groote boeken,
En – zuchtte – ja! hij zuchtte!


Jacobus Bellamy (1757-1786)
uit: Gezangen mijner jeugd (1782)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Aart van der Leeuw -- De jeugd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* genootschap
* historici.nl







De jeugd

Den wakker-waakschen haan.
De dichtervlucht der zwaan,
Den zwerfschen jager: reiger.
Den strijdbaar-sterken tijger.
En het deemoedig schaap.
Hen samen leidt de knaap
Eendrachtig aan één band
Door 't rein en eigen land
Vol jonge bloesemsneeuw.
Als in de gouden eeuw.

Hij mijmert, zingt en speelt.
Weidend zijn zinnebeeld;
Zij kennen aan dien toon
Hun meester en hun zoon.
En gaan naar 't hém geviel,
De dieren van zijn ziel.


Aart van der Leeuw (1876-1931)
uit: Herscheppingen (1916)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Johan Daisne -- Faustus

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* literair Gent
* citaten
* wikipedia
* bio
* biblio




Faustus

Er was een man die verzen schreef,
en drie keer duizend had geschreven,
tot er hem niets meer overbleef
om nog te schrijven of te leven.

Hij zat daar, grijs en zwak en ziek,
te mummelen en stil te wenen;
toen hoorde hij wat hoornmuziek,
en rees voor God gauw op zijn benen.

Blijf zitten, zei hem moe de Heer,
Ik kom maar even met je praten,
en nam een stoel en zat ook neer.
De oude schrijver zweeg gelaten.

We zijn nu even wijs, zei God,
want jullie leven is het mijne;
wat denk je, lokt je nog dit lot,
of wens je liever te verdwijnen?

De dichter had bijna gezeid:
Waartoe nogmaals, 'k verkies te rusten!
maar voelde toen een vreemde spijt,
en greep Gods hand, die hij lang kuste.

'k Verkies te leven, zei hij schor,
daar ik U anders moet verliezen!
Toen gaf hem God een vriendenpor:
Heb dank - nu weet Ik ook te kiezen!

En hij verdween. De man keek op.
Had hij zijn spiegel toegesproken?
Maar met verjongde hartenklop
is hij toen weer in 't Werk gedoken.


Johan Daisne (1912-1978)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Anoniem / Willem Wilmink -- Sint Nicolaas en de drie kinderen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* kb
* dbnl






Sint Nicolaas en de drie kinderen


Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land.

De dag was al voorbijgegaan,
ze kwamen bij een slachter aan.
'Heb u voor ons een bed meneer?'
'Ja, kom dan, kom, 't verheugt me zeer.'

Nog voor er eentje rustig zat,
sloeg hij ze dood en dat was dat.
Tien stopte hij ze bout na bout
als varkens in een vat met zout.

Sint-Nicolaas passeerde daar,
het was precies na zeven jaar.
Bij 't slachterhuisje streek hij neer:
'Hebt u voor mij een bed meneer?'

'Ja kom dan, kom, Sint-Nicolaas,
al is dit geen paleis, helaas.'
Nog voor Sint-Nicolaas rustig zat,
vertelde hij dat hij honger had.

'Wilt u een boterham met kaas?'
'Dat lust ik niet', zei Sinterklaas.
'Een broodje ham of fricandeau?'
'Nee, daarvan houd ik ook niet zo.

Het vlees waar ik het meest van houd,
dat zit al zeven jaar in 't zout.'
De slachter had het goed gehoord
en rende in doodsangst naar de poort.

't Is zinloos om te vluchten, man.
Berouw is wat jou redden kan.'
Sint-Nicolaas is naar 't vat gegaan
en hield er drie vingers tegenaan.

'Dag, kleine slapers die ik zie,
word maar een wakker, alle drie!'
En met drie vingers uitgestrekt
heeft hij ze uit de dood gewekt.

De eerste zei: 'Wat sliep ik zacht.'
De tweede had dat ook bedacht.
Het derde kindje zei bedeesd:
'Ik ben in 't Paradijs geweest.'

Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land...



Onbekende dichter, vertaling van Willem Wilmink
uit: Mijn Middeleeuwen (1998)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.H. ter Balkt -- Ode aan de landweg

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe




Ode aan de landweg

Het peper en zout van de landweg kruidde
de toen zo goedmoedige horizon, de hanemaag
in de blauwe onweerswolk liet zijn hagel-
en regenkorrels vallen: niemand at toen nog

de blauw-en-groene gerechten! Zuringtongen,
wolkige weegbree, zacht klepperend beekje
straalden vrolijk langs de landweg, korf
vol wonderbaarlijke tekens, aarden hemel

waaraan soms als een maantje een hoefijzer
hing; wagens lieten komeetsporen na, ijlend
tot achter de horizon die de zwepen wezen.
De hopbellen fluisterden, Ook wij zijn de weg.

Trommels klonken op! Misgeboorten, tumoren,
stenen darmkronkelingen uit stenen steden
werden macadam, spijkerden de landweg als
een vleermuis aan de diepblauwe schuurdeur.

Je moet niet denken dat macadam hard was:
gruizig rood spreidde het zijn zonsopgangen
van de ene stad naar de andere, en van het
ene dorp naar het volgende. Maar het land

werd eetwaar, vogelvrije aarde. Drijf er
lantarens in bij duizenden. De landwegen
met hun vossen, mollen, renden toen ver van
de voetlichten naar de Siberische tijger.


H.H. ter Balkt (1938)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerard den Brabander -- Herfstnacht in de Tuilerieën

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* npe
* dbnl
* historici
* graf





Herfstnacht in de Tuilerieën

Alle banken hebben hun gelieven
aan de moede scheemring toevertrouwd.
En zij huiveren diep in eigen hout
sinds de minnenden zich stil verhieven.

Nacht en regen. Soms een roep door ’t woud
van een duif en het onhoorbaar klieven
van het duister, dat zich slapend houdt
om de laatste liefde te gerieven.

Verder niets. De nacht en ik alleen,
eenzaam wandelend aan de rand der tijden,

zóó verheugd en zóó bedroefd meteen
om mijn voeten, die een afscheid schrijden ...

En de zachte regen om mij heen
of er iemand ingehouden schreide ...

                                             18 september 1946


Gerard den Brabander (1900-1968)
Parijsche sonnetten (1947)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Herman De Coninck -- Met de vedel (10)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* citaten






Met de vedel (10)


Liefje,

laat mijn verdriet altijd groter wezen
dan het jouwe
zodat het eromheen kan liggen
als armen.

Wees niet droef als ik zal heengaan,
dan zal ik altijd aan je denken.

En anders ook.



Herman De Coninck (1944-1997)
uit: De lenige liefde (1969)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster