Ad den Besten -- Ik word weer mens

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* christelijke encyclopedie
* dbnl
* wikipedia
* overleden










Ik word weer mens

Hier loopt mijn lichaam zich te vergewissen
van de geluiden en het licht der stad,
van geuren waar 't zich niet in kan vergissen,
van aanrakingen die het lang moest missen
en van zichzelf, dat het in 't aanzijn trad.

Ik ben maar ademen, ik ben maar leven,
een wezen trillend van genot, een dier;
aan prikkelingen is het prijsgegeven,
het wordt gestreeld en het herkent zich even:
een lichaam dat mij viert en dat ik vier.

Ik word weer mens, ik voel mijn ziel ontvonken
aan deze vuurslag: zin en tegen-zin.
En ik loop, in mijn lichaam diep verzonken,
volkomen helder en volkomen dronken,
verrukt het lichaam van de liefste in.


Ad den Besten (1923-2015)
uit: Verleden tijd (1950)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Piet Gerbrandy -- Bevestig een knikslot dat uit liefde zich opent

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* dbnl
* wikipedia
* atlas contact
* Voegwoorden (verzamelde gedichten)










Bevestig een knikslot dat uit liefde zich opent.
Verstop je diere gelden vindbaar ontneembaar.
Versleutel je taal laat je wachtwoord ontbloot.

Geef ’s nachts op wat je ’s avonds hebt gedronken.

Bevestig alles wat tegen je wordt gebruikt.
Ga in aanval om verlies te oogsten
            pyrrha in de triomf van je bloedrode omkomst.
Weerleg je meest sexy hypothesen.

Waar grammatica kiert kent lichtval een uitweg.
Niemand kiest vrijwillig onkraakbare codes.

Bouw gebouwen die afbreekbaar zijn
            brouw synthesen die afbreekbaar zijn
            knoop connecties die afbreekbaar zijn.

Koop kousbanden om ze af te stropen.
Verhul je schoonheid om te openbaren.
Wijs mij af opdat ik je verover.


Piet Gerbrandy (1958)
uit: Voegwoorden (2015)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Piet Gerbrandy -- Zomers houden wij wak aan huis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* dbnl
* wikipedia
* atlas contact
* Voegwoorden (verzamelde gedichten)










Zomers houden wij wak aan huis.

Onwennig staat men stampend rond
besnord briesende snuiten in
gaapgat.

Men hult zich in koelend verhelen.
Men mompelt formele frasen.

Gaan wanten zweten gaan ze uit
en dassen en beesten benomen
mutsachtigen.

Wij wijzen welkom hetend op het wak.
Wij dringen nimmer aan.
Wij schenken sterke dranken voor de sferen.

Laat is het als de laatste gast beslist.



piú profondo del sangue di là da ogni ebbrezza




Piet Gerbrandy (1958)
uit: Drievuldig feilloos vals (2005)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Reinier van Genderen Stort -- De rat is ook een dienaar van de Boze

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* historici.nl
* bloemlezinkje










De rat is ook een dienaar van de Boze,
Tehuis in oorden van bederf en stank,
Daar woekeren ziektekiemen zonder pozen,
Daar heerst de duisternis, Satan zij dank.

In de onderwereld ener grote stad,
Daar huist en jaagt en tiert de boze rat,
De drager hij der giftige bacillen,
Die steeds van afgrijzen de mens doen rillen.

Ik haat de rat, maar ik bemin de muis,
Het vale diertje, dat zo fijn kan piepen,
Dat vrijelijk omzwerft in mijn gastvrij huis.

Het rent en sluipt in kelder en op zolder,
Geen val, waarin de kleine rovers liepen,
Geen kater met zijn grouwelijke kolder.


Reinier van Genderen Stort (1886-1942)
uit: Rijmproeven (1937)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Geert van Istendael -- Ingrid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* leestafel
* wikipedia
* atlas contact
* schrijversgewijs









Ingrid

Onze Willy, allee, da's mijne man,
die is nog een garage aan het bouwen ginderachter.
En in dat gat van het terras hier,
daar zou e'k ik een struikske willen zetten.
Ik weet ook nog niet waar dat
mijn tuinkabouterkes gaan komen.
Nu staan die daar maar in den hoek,
zolang dat ons garage nog niet gereed is.
Hij doet er niet aan voort, de lesten tijd.
Dat komt, dat is zijn werk.
't Is altijd werken, werken bij de bank.
Gij werkt u nog eens een attak, gij,
zeg 'k ik altijd, 't Is crisis, Ingrid, zegt hem dan,
as 'k ik niet werk als zot, staat er direct
'ne jonge gast gereed die minder kost.
Wat zeg ik? Tien, mijn kind, tien van die gasten,
en ik vlieg aan den dop. Niks aan te doen.
Is 't dat soms wat ge wilt? Allee, kom, stil.
Nog wat geduld. Ik zal maar beter voort doen.
Het zal een schoon garage zijn.


Geert van Istendael (1947)
uit: Het was wat was (2015)




aan den dop vliegen = werkloos worden





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Elsschot -- De baggerman

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* genootschap
* wikipedia
* kb
* schrijversgewijs









De baggerman

Vergeef het mij, maar 'k durf u niet genaken,
daar mijn gelaat nog glimt van 't laatst ontbijt,
en gij misschien reeds uren bezig zijt
uw duizendvierde slootje schoon te maken.

Ik groet met diep ontzag uw aardsche banden:
uw kromme rug en moedelooze baard,
waarlangs de regen naar beneden vaart,
uw dunne beenen en uw groote handen.

De koeien staken af en toe het grazen
om op te zien met sluwe koppigheid
en luid te loeien dat ge een luiaard zijt,
wanneer gij rust om even uit te blazen.

Die stomme beesten zouden u verklikken;
pas op uw tellen dus en schep maar raak.
Vertrouw ook niet de raaf, die zwarte snaak,
die in uw slijk de wormen op komt pikken.

Het is des Heeren wil of 't zou niet wezen.
En trouwens, man, het slijk moet uit de sloot.
Wees dus maar stil, gij zijt toch spoedig dood:
als gij in 't water kijkt, dan kunt gij 't lezen.

Rotterdam 1908


Willem Elsschot (1882-1960)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Wouter Godijn -- Af en toe, als het plotselinge oplichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* kb
* wikipedia
* leest voor
* atlas









Af en toe, als het plotselinge oplichten

De apen op de daken roepen: ‘Nul-nul! De wedstrijd is geëindigd in nul-
nul!’ Zich voortreppen.

Weelderige, dicht met dennenbomen begroeide kust. (Hoe de bomen
vorstelijk de trappen naar het water af schrijden.) Nonchalant verspreide
nevelslierten. Af en toe, als het plotselinge oplichten van een idee, de glim-
mende rug van een orka – groot zeezoogdier. Pindakaas.

Een broche, donker gloeiend op turkooizen namaakzijde in een doosje dat
riekt naar verschaald parfum. Zelfs toen ze gestorven was: elke dag kwam
ze ervoor uit haar graf – om zich op te tutten. Haar vragen: ‘Ik word er niet
mooier op. Houd je nog van me?’

Kalmerend, licht glooiend grasland, tot aan de horizon. Hol vanbinnen zijn,
bol van buiten.


Wouter Godijn (1955)
uit: De professor en de hyena (2015)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Wouter Godijn -- Speeltuin

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* kb
* wikipedia
* leest voor
* atlas









Speeltuin

Nog geen honderd meter gelopen (kittige wandelpas, wereld net
open, herfst stond er
uitbundig stralend bij) toen ik een opstootje bespeurde:
de opwindende priklimonadeachtige, rode geur
van geweld, en nergens – o wat heerlijk! –
een held, klanken alsof iemand pannenset
van trap af smeet, heet
geblaf – en alles zag ik
vóór ik alles zag: lichamen
elkaar verdringend, een onweerstaanbaar slachtoffer (néé
mannelijk) alsof een struik plotseling uitbarstte in rozen.
Mijn onverbeterlijke geest, die lafaard,
aarzelde, maar armen, benen, wilden,
wilden eropaf, lekker, waf! waf!
dus geest bezweek, knappe imitatie van op z’n negentiende-eeuws
tegen de vlakte zijgend, haast doorzichtig kwijnmeisje, ik inmiddels een kind
met schoolreisje dat de speeltuin binnenrent en
elke klap een kus.


Wouter Godijn (1955)
uit: De professor en de hyena (2015)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Kal -- Kat in de put

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten










Kat in de put

Kat in de put. De wolf kijkt naar omlaag.
Zijn grote borstelstaart sleept langs de grond.
Kat in de put. Het vrouwtje slaapt gestaag.
De stilte houdt haar vast in deze stond.

Kat in de put. De treurnis wordt een plaag.
De wereld gaat ten onder. Een affront.
Kat in de put. Jaag, mager paardje, jaag.
Sloppenwijk Sally huppelt in het rond.

Kat in de put, en vader leest maar door nog.
Zijn haar valt uit. Zijn kroost heeft blote kakken.
De nacht is lang, de tafel overdadig.

De drank staat klaar. De honden gaan ten oorlog.
Kat in de put. Het blad valt van de takken.
Welterusten, schat. De Heer zij ons genadig.


(naar ‘Cat’s in the Well’ van Bob Dylan)

Jan Kal (1946)
uit: Een dichter in mijn voorgeslacht (2015)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Anthonie Donker -- Ski

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* schrijversinfo
* bio
* als criticus









Ski

Er is sneeuw op de bergen gevallen.
Wij zijn veranderd, sinds gist'ren.
Achter ons schoven er duizendtallen
dagen vóór wij het wisten,
vóór wij de wereld verkenden. -
De zon is een nieuw geloof,
nu wij, die gevaar ontwenden,
rakelings rots en kloof
langs de witte hellingen renden,
en de ski in de flitsende sneeuw
stuivende, suizende zong,
sneller en dieper - een schreeuw,
(roekeloos zijn wij en jóng,
roofvogel, adelaar!),
in de ruimte siddert de sprong,
wij dalen en God weet waar –

Doch ik lig op dit smalle balcon,
rustend in een gedempte zon.
Kinderen zingen er van den Kaiser.
Langzaam worden wij ouder en grijzer.

(1928)


Anthonie Donker (1902-1965)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Mien Labberton -- Nieuw leven

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* BWG
* dbnl










Nieuw leven

Een vreemd bewegen gaat door 't stille bos,
Een heimlijk fluistren en een wonder zingen,
Als verre stemmen sprekend van de dingen,
Die tooien zullen 't woud in lentedos.

Reeds bloeit met zachte vreugdevolle blos
Een jonge lariks en een machtig dringen
Doet hier en daar de knopjes openspringen
Van anemonen, sierend tussen 't mos.

Nu is 't alsof met nieuw en blij geluid
Mij 't leven roept. - Hoor, hoe een merel fluit!
Een vlugge vlinder dartelt vrolijk rond.

Dit heil maakt weer de kranke ziel gezond;
De tijd van moeizaam wachten gaat voorbij,
Herleving wenkt en nadert - ook voor mij.

(1915)


Mien Labberton (1883-1966)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Augusta Peaux -- IJsland

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* bhic
* dbnl
* wat gedichten
* Wim Brands over De wilgen, de velden, het water









IJsland

Dit is de tover van dit lichte land,
dat het de indruk laat als lag het ver,
vreemd en onwezenlijk, op een planeet
ouder dan onze aarde, een planeet
in strenge ernst verstild, de eenzaamheid
omgeeft haar als een dampkring. In dit land
zoekt elke lijn de verste verten, keert
zich aan geen afstand, aan geen ruimte of tijd,
gaat maar gestadig in één richting voort
door lichte dag en weer door lichte nacht
en zo afwiss’lend tot – waar is de grens?
De grenzen schijnen hier gewist, vervloeid,
niet te bestaan; een andere planeet.


Augusta Peaux (1859-1944)
uit: De wilgen, de velden, het water (2014)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Sasja Janssen -- Misschien dacht men dat ik een bloem verborg

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* querido








Onderstaand gedicht zocht Sasja Janssen uit uit de onlangs verschenen speciale uitgave Alledaagse ergernissen, waarin zijzelf en Eva Gerlach gedichten schreven bij 50 foto’s van dingen als hagelslag in de boter en een verkeerd opgehangen wc-rol, gemaakt door Bianca Sistermans.




Misschien dacht men dat ik een bloem verborg

Ik bezit weinig, maar gauw genoeg te veel
van leegte houd ik, dingen groot of klein hechten zich te graag
het enige wat ik meenam is een diner uit de vrieskist
laatste peren in wijn uit de tuinen van een huwelijk waar de bloesem
elk jaar lichtzinnig tierde.

Misschien dacht men dat ik dwaze bloemen droeg

want de keisnijder met zijn mes waarmee je haring kaakt
ik heb er geen besteld, maakte mij vrolijk, tot mijn blik blank werd
en ik zag wat hij wilde roven: niet de meest blauwe bloemen
die mij denken, maar de mogelijkheid van stof en scheuren en gevouwen
licht te houden, hoekjes duisternis, smerige rivierlijnen op een raam.

Ik mocht het keitje even vasthouden: donkergrijs gedrenkt in sterrenregen
zoals ik ze vroeger wel vond in de verlaten tuinen.


Sasja Janssen (1968)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Eva Gerlach -- Vier van je handdoeken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* wiki
* Kluwen
* een paar gedichten








Onderstaand gedicht zocht Eva Gerlach uit uit de onlangs verschenen speciale uitgave Alledaagse ergernissen, waarin zijzelf en Sasja Janssen gedichten schreven bij 50 foto’s van dingen als hagelslag in de boter en een verkeerd opgehangen wc-rol, gemaakt door Bianca Sistermans.



Vier van je handdoeken

Handdoek over de deur in de tijd die klappert
als ik opsta uit je holte in het matras,
warmte in mijn schouders, heupen, zomaar.

Handdoek over de badkamerdeur, ik loop er
zo tegenaan, lucht van je, vouw
om vouw, ik snuif heel rustig, tijd genoeg.

Handdoek over de deur van de keuken van het
hart, ik kraak de kamers
allemaal tegelijk zodat ik weer zie

hoe je hier rondloopt daar
stilstaat een hap neemt uit brood
dat nooit oud wordt een overhemd aantrekt

eeuwig wit en kreukvrij en je scheert
als een steen over het water
been over je zadel de straat uit.

Handdoek losjes over de deur van nog even

Ben je nu weg of.


Eva Gerlach (1948)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.H. ter Balkt -- Sonnet, opgedragen aan de Hooggeleerde Heer Prof. Dr. K.L. Poll

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* verzamelde werken
* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe
* in memoriam








Sonnet, opgedragen aan de Hooggeleerde Heer
Prof. Dr. K.L. Poll, bijzonder Hoogleraar in de
Natuur-Kunde

Kakelde Algje drie woorden, twee waren gelogen.
Kuste Algje ander Algje, liefde was dat niet!
Koud was Algje als een kistje, timmerde dicht
alle oprechtheid met heel veel kromme spijkers.

Brabbelen en domschrijven waren Algjes kunsten,
zoals een ander Apeoog kringetjes blaast of
goochelt of op de wielrennersfiets hardrijdt.
Algje was een spinnekop tot in de zeven heuvels.

Nu was Oud Apeoog Algjes tong spits en niet rood.
Nu was Oud Apeoog Algje op een uurtje na dood.
Algjes om zijn 1 na laatste kist houden zich groot.

‘Vrienden’, zei Algje met kunstmatige zachtheid
‘Algjes, omhels mij, want ojee, mijn kracht slijt’.
[Hij werd een polltergeist die door de zwarte nacht rijdt.]


H.H. ter Balkt (1938-2015)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.H. ter Balkt -- Het zoutvat

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* verzamelde werken
* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe
* in memoriam








Het zoutvat

De berkeboom waait in de wind, zo lang.
En jarenlang een tak erafgehakt, een arm.

Binnengedragen in de hoeve werd de tak vat
voor zout. Op de rode keldervloer stond dat.

Door t kelderraam zag je de bladeren
van de berkeboom zwaaien en niet naderen.

Er stond een monogram gesneden in t vat
dat zwart werd: nat zout maakt wit hout zwart.

Zo hoog de berk opgroeide schrompelde het vat.
Krommer en krommer werd het lelijk als de nacht.

Dat is zoals het vaten gaat. Handenvol zout
strooide het dienstbaar vat en het werd oud.

Op een dag opent het kelderraam met een kners
en na de bijlslag sterft het zoutvat bij de berk.

Ligt in de schaduw van het waaien, dat zoutvat.
En niemand niemand, jij noch ik, weet dat.


H.H. ter Balkt (1938-2015)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.H. ter Balkt -- Stoppelvelden

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* verzamelde werken
* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe
* in memoriam








Stoppelvelden

Het stoppelveld was er wanneer de herfst kwam.
Steevast hing er een groene maan op het bos
als het nacht werd. En allerhande gedierte
rende op het stoppelveld elkanders staart na.

Het stoppelveld vermengde als een stokoude
alchimist de twee werelden, van de oogst en
het roemloze einde: de herfst; bittere baardgroei
van de ontgoochelde kunsten; de regenval.

Hoe winkelhaakten hazen en ketsten de schoten
op het rottende stoppelveld waar de winden
overheen ruisten als bruine uilen. Niets stak
filosofie meer naar de kroon dan de laatste

schoven, achtergebleven op t geel stoppelveld:
te vervallen voor berging zagen zij nooit
de schuren, werden t stervenshonk voor de hazen
en een banket voor de vleugellamme fazant.

Stoppelvelden, met jullie gloed van koud vuur,
stoppelvelden, hellebaarden van de gevoelens,
stoppelveld, hoe herkende ik toch zo vroeg al
in jou mijn troosteloos leven & regenachtig einde.


H.H. ter Balkt (1938-2015)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Simon Vinkenoog -- Ver als de horizon ben je

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* website
* wikipedia
* FB-herdenkingspagina
* youtube










Ver als de horizon ben je

ver als de horizon ben je
in de glazen kist van het weer geborgen
beukend op de blikken deksels
van het najaar
ik zie de bliksem langs je lichaam trillen
en de regen loopt onrustig door je ogen

ik kan de afstand die mij van je scheidt
in lichtjaren tellen
en in de meter van het geluid
zoemen de seconden

mijn handen opnieuw in gebruik gesteld
sluiten het onweer in je borsten buiten

alleen de regen is thuis
op de platte daken van de nachten
zonder duizelingen


Simon Vinkenoog (1928-2009)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Felix Rutten -- Teer-rozige avond

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* het domein











Teer-rozige avond....

Teer-rozige avond
        Droomezingt buiten
En mijmerkijkt
        Door goudene ruiten.
Om 't vredig huis
        Luwt stilte-devotie,
Wijl 't zacht geruisch
        Der verlangens-emotie
Van Grieg's muziek
        ‘Tot de Lente’ steigert
Wier zachte blik
        Al nog weifelt, en weigert
Warm over ons
        Droeve hoofd te schijnen...
Een breed akkoord
        En de klanken deinen
Droomende weg
        Naar het wazig buiten, -
Wijl de illusie, de goudene,
        Sterft van de ruiten.


Felix Rutten (1882-1971)
uit: Eerste verzen (1905)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Mathias Kemp -- De jonge oermensch

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* bio











De jonge oermensch

Met een stem van ijzer loech hij door den hollen weg
dartel was hij als een jonge stier,
zijn schater sloeg vogels uit heester en heg
en schrok de boomen schier.
Wat zou hij doen? De wereld was zoo wijd en schoon,
zoo daden lokkend bij zonneschijn!
Zou hij een lachlied zingen op héél hoogen toon?
Of jagen op beer en zwijn?
Neen, dieper vreugde koos hij; uit zijn hut
bracht hij zijn wijfke naar een berg;
daar liggend, de kin in holle hand gestut,
keken ze elkander van èrg
nabij in de oogen met dreigerig gejok....
tot hen de avondster uit hun liefde schrok.


Mathias Kemp (1890-1864)
uit: Ravijnen (1922)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Berghuis -- Olympus

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* bio
* Hans Berghuisstok voor Poëzie











Olympus

In zingend Sittard aan de Kollenberg
daar ligt een laan, zo'n echte laan,
genaamd naar een groot poëet. Van naam
heette hij Charles. Zo heet ook de laan.
Niemand leest hem, hij schreef Fransoos.
Perfect hoor, daar niet van, maar groots
en groter, grootst. Een late romantiek.
En je moest alles weten wat hij wist,
anders begreep je niet veel van heroïek.
In zijn gedichten heb ik niet zoveel gemist.
Wel dit: ‘Veer zeen van Zitterd, dèt
heurt m'n aan de kal!’ Dat was een val
waar in hij niet trapte. Si-Tard was hem
liever en de hemel nooit te hoog. Het dal
kende hij te goed. De kol was hem een berg.
Hij doopte hem Olympus. Daar was Zeus niet ver.

26.02.90

Hans Berghuis (1924-1994)
uit: Charles Beltjens herdicht







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J.C. Bloem -- De hinderlaag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* letterkundig museum
* kb
* leestafel
* Verzamelde gedichten







De hinderlaag

Liefde is maar een vanwaar gekomen vlaag,
Doch 't grage hart is altijd al te ree
Om te begeren als een eeuwige stee
Wat slechts een schuilplaats is voor 't veeg vandaag.

A was bestemd voor B en C voor D,
Als antwoord op des harten diepste vraag,
Maar, onverhoeds in liefdes hinderlaag
Gevallen, paren blindlings C en B.

En 't resultaat? Dat deze twee hun bond
Vergiftigen met ontrouw en verwijt,

Terwijl A zich verdoet, het leven rond,
In 't hooploos wisselspel van roes en spijt,

En D haar verdren tijd, voorgoed gewond,
In een verbitterde eenzaamheid verslijt.


J.C. Bloem (1887-1966)
uit: De nederlaag (1937)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leonard Nolens -- De zwaluwen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* leestafel
* nog wat gedichten
* interview









De zwaluwen

Toen wij hier kwamen was de wereld stil.
Er slingerde tussen het brood en de boeken geen snelweg
Over de tafel, wij konden ons duidelijk horen.

Wij zaten er dagen met de ramen open
Te luisteren naar de voorjaarstuin, de heg
Omhelsde het huis, geen bloesem was wreed in april.

Ons eiland was geen schande, wij spanden niet samen
Tegen een naamloze zee van lawaai in de kamer.
Praten was een postume vinding van Mozart.

Wij hadden elkaar en de tijd in de vorm van een hart
Uit het groen gegrepen. De zwaluwen stuurden wij later
Als liefdesbrieven die ons de winter benamen.


Leonard Nolens (1947)
uit: De liefdesgedichten (1997)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster