Hedwig Speliers -- Als het paard paart, grijpt in het paradigma

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* dbnl






Als het paard paart, grijpt in het paradigma
van de polders de voorbarige geboorte plaats
van vele wonderen: het veulen in galop

nog voor het buikvlies breekt, en gehinnik
dat taalzuiver op de akker staat.
En meer: de ruiter, in boers ornaat,
die uit het zadel stuikt en sterft.

Wie in de bek kijkt van dit beest
weet meer dan wie in boeken leest.
Hij wordt die van de mens geneest.


Hedwig Speliers (1935)
uit: De mens van Paracelsus (1977)











Speliers schrijft een vers waarvan de klanklaag het belangrijkste
strukturerende element is, maar de zeer vele alliteraties en assonan-
ties bewerken geen melodieus, alle tegenstellingen in een
vloeiende melodische lijn verdoezelend effekt; ze leggen integen-
deel scherpe aksenten en versterken de zware klemtoon op de door
hun positie in het vers geïsoleerde en prominent gemaakte woorden.
- Anne Marie Musschoot over De mens van Paracelsus




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Robert Anker -- De tijd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* wikipedia
* In het westen, de laatste trans







De tijd

De tijd brengt ons tot leven maar zichzelf nog niet
Tot wij hem wekken door te worden wat wij zijn.
De tijd weeft raadsels om ons heen als
Mensen, deuren, wolken en het licht.
De tijd vliegt in en uit als insecten in de zomer
Of wuift naar ons vanuit zijn ligstoel.
De tijd holt bij ons vandaan en roept ons.
Als jij vooruit holt, moet je op hem wachten.
Verveel je je dan staat hij zwijgend om je heen.
De tijd stroomt, onzichtbaar als de wind.
De tijd stroomt, als je omkijkt waar je was.
In de toekomst wacht de tijd onrustig tot je komt.
In de herinnering is de tijd een ruimte vol aanwezigheid.
Verslaap je de tijd dan slaapt hij met je mee.
Verdroom je de tijd dan droomt hij van zichzelf.
De tijd is de weg die wij gaan
Maar als we vallen gaat hij verder.
Je kunt de tijd niet doden
Hij doodt jou.


Robert Anker (1946)
uit: In het westen, de laatste trans (2011)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Paul Demets -- Zonnehemel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





• cobra
• bb
• dbnl





Zonnehemel

Geronnen over mij en buitenshuis mij
ingesponnen, bloedgeile zon die nodig moet.
De man de vrouw en het tonggruis dat ons
verstommen doet. Bij het zwembad zoekt

een rug afkoeling. Dat blauw moet jou
te binnen zijn gevallen; je armen tillen
het oppervlak. Het water een krater
onder de gloed. Ik zie jouw buiging

over de rand. Ongemoeid zoek je
waar de handdoek is gelaten. Op
rafelende huid likken de doornen van het licht.
Loom druipt het fruit, de hitte veegt

de vloer met ons aan. Jouw schouder,
jouw oog, dat donkeren van een watervlek
op tafel. Mijn hand, maar iets dat me
weerhoudt. Er is een stralen

dat tussen ons in gaat staan.



Paul Demets (1966)
uit: De bloedplek (2011)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Joke van Leeuwen -- Overkant

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* website
* wikipedia

* Half in de zee







Overkant

Terwijl het de roeier te binnen schiet hoe het kan
(geit mee, dan wolf, geit mee terug, achterlaten
kool mee, dan geit weer gaan halen) ziet hij
de kool in de geit, de geit in de wolf verdwijnen.
Dool wolf, denkt hij, dool en eet. Alleen mijn boot
breng ik nog naar de overkant
die niet meer zo hoeft te heten.

Het water vraagt in het voorbijgaan: wat moet
een roeier met oevers? Ik wacht, zegt de roeier
op wat er uit kleigrond zal groeien dat ik een
verrassende naam geef, ik wacht op een dier
dat tevoorschijn zal komen dat melk draagt
geluid zonder woorden maakt en
op mijn schoot blijkt te passen.


Joke van Leeuwen (1952)
uit: Half in de zee (2012)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anne Vegter -- Late dienst

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* vpro
* wikipedia

* Eiland berg gletsjer





Late dienst

Je kunt een plan tekenen, een nieuw huis
inrichten maar in halflicht schiet je voet weg
onder de vloer en je noemt gang deur, deur gang.

Je kunt zoeken naar een lichtknop staken:
weerstaat je huid de nacht slaap je wakker
op de veren rug van een nieuwsgierig dier.

Je kunt zeggen dit is de try-out maar
je meet minuten licht als werkelijk te traag toe
rek je lippen, liefste, tot een waanzinnige fermate:

bereik het galactisch perron waarachter
een nachtnet spant, na de laatste trein
knallende echo’s van sterren.

(of zeg je liever allerlaatste ster)
(of verminderingen)
(of explosies)

Je zegt fabelachtig liefste hoe jij je oren
als sleutels in de gaten laat vallen
van je geschrokken huis.



Anne Vegter (1958)
uit: Eiland berg gletsjer (2011)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Emile den Tex -- Zondvloed

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* contrabas
* universiteit utrecht







Zondvloed

Laat en verlaten dit verherfste leven:
een nabloei van vergane zomerplanten,
terend aan ruige najaarswaterkanten,
broos als de vlucht van wintermaan en meeuwen.

Bittere schemering, loochen de genade
eertijds beloofd achter uw onheilswolken,
wentel de wereld in het bloed der volken,
ga met de duivel en zijn moer te rade!

Wilde verwoester, laat ons van de aarde
niets dan het heimwee naar uw doodse beemden,
die Noach’s nageslacht voorgoed vervreemdden
van ’t woonschip en zijn drijvende diergaarde.


Emile den Tex (1918-2012)
uit: Schipbreuk (1945)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jan Lauwereyns -- Parabel voorbij de regenboog (fragment)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* vpro
* Hemelsblauw










Parabel voorbij de regenboog (fragment)

(…)

Het volgde niet
Maar kwam altijd en telkens weer

De bizarre epiloog
De kop van Janus

Met de contouren van een theorie
Met harmonische integralen

Een zoutzandgolf
Op zwartgalligheid

Ik, hiëroglief
Jij, met de gouden vleugel

Verschrikkelijke regenboogschepping
Twee witte paarden trokken

De rusteloze behoefte
De veelstammige herinnering

Sadistische wiskunde
Geile biologie

(…)


Jan Lauwereyns (1969)
uit: Hemelsblauw (2011)






Misschien is poëzie gewoon taal op haar best?
Poëzie is bijzondere taal.
Zonder taal, geen poëzie, en ook geen mensheid.
- Jan Lauwereyns in het gedichtendagessay van 2011, De smaak van het geluid van het hart





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Peter Ghyssaert -- Boterbloemen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* vpro
* Ezelskaakbeen
* leest voor





Boterbloemen

Ik ging met dieven wandelen in de nacht;
ze kwamen met hun zaklamp aan de deur
en we bekeken, langzaam schijnend, planten in de voortuin,
kleine, ronde boterbloemen die men dom
zou kunnen noemen, of verlegen; gevels van huizen
stonden aan de horizon als grijze jeugd.
De nacht bruiste; de dieven waren naamloos
en de straten waar we liepen en ikzelf
werden net geboren in het schijnsel van hun kleine,
bedeesde lampen; onnodig en ook onbeleefd om dan te vragen
wie we eigenlijk waren.


Peter Ghyssaert (1966)
uit: Ezelskaakbeen (2011)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Gerrit Komrij -- Artikel 52: Europa’s troost

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* kb
* wikipedia
* blog





Artikel 52: Europa’s troost

Ik zit in een verkoolde woestenij
Te kijken naar een roze wolkenrand
(De sporen van een gloed, voorgoed voorbij)
En oude sintels uit een oude brand,

Omkringd door as, vertellen me een lied:
‘Van de Lofoten tot de Bosporus
Doorkruisten dromendoders dit gebied:
Op onze sintelwang gloeit nog hun kus.’

Dan dooft de kus en uit is het verhaal.
Maar aan de overzijde, in een park,
Is het voor de nieuwsgierigen groot feest.

Er prijkt zó’n stoet aan dromen in de Ark
Dat iedereen meteen vereuropeest.
En zo begint het liedje andermaal.


Gerrit Komrij (1944)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Rob Franquinet -- O, gulden bast ...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =






* dbnl






O, gulden bast ...

O, gulden bast, o blinkend mos
van bomen in de zon!
O ongerijmde bladerdos
dat ’k u omvatten kon!

Dat ’k van mijn ongebonden vreugd
een felle jubel vier’
en met mijn morgelike deugd
in frisse luchten zwier’

lijk al uw koppen feestlik doen,
uw basten ruig en sterk
met hemeldak van wuivend groen,
O wiegelende zwerk!

O bomen waar ik naar verlang
langs akkers blond en bruin
zwaait gij uw koninklijken zang
uit uwen rijken kruin!


Rob Franquinet (1915-1979)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Ad Zuiderent -- Reservaat

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* We konden alle kanten op








Reservaat

Zaten we op een duintop, was het het bekende
liedje, van de wind die op het hoogste punt
en hopen dat het uitzicht niet bedriegt.

Eerst in de diepte langs het strand, een golf
de horizon, gericht op hond en kind, op zon en wind,
werd je vanzelf gedachteloos en vrij.

Toen onder prikkeldraad omhoog, het verse
nauwelijks begroeide duin, het reservaat.
Het was verboden, maar daar zaten wij, vrij

als de zee die schitterde in zonnegloed, een vol
gemoed van dat je zoiets zong zonder te weten
wat het duin nog meer was dan bescherming

van het achterland. En nu hetzelfde haast:
de zeespiegel in stukken in de ochtendkrant
was verder van je bed dan nu je keek

voorbij de opgebolde horizon. Een stip
als een begin; we konden alle kanten op.


Ad Zuiderent (1944)
uit: We konden alle kanten op (2011|)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Nel Benschop -- Toch wordt het lente

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* dbnl






Toch wordt het lente

En tóch geloven dat het lente wordt,
al valt de koude regen neer in stromen
op kale, zwarte takken van de bomen;
al zijn de dagen lichteloos en kort.

En tóch geloven dat de zon het wint,
al houdt ze zich soms dagenlang verborgen;
zoals een mens,in ’t donker van de zorgen,
soms plotseling een zonnig plekje vindt.

En tóch geloven dat ’t gezaaide graan
ontkiemen zal in koude, zwarte aarde;
zoals God in Zijn Zoon Zich openbaarde:
Die leeft,maar uit de dood is op gestaan


Nel Benschop (1918-2005)
uit: Sporen in het zand (1992)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Erik Spinoy -- De hagelwitte ochtend breekt niet aan

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* bloemlezinkje

* Dode kamer








De hagelwitte ochtend breekt niet aan.

Uit zwart gesneden dat in alle deuren staat
is zij en is zij daar

voor hem alleen.

Om één verdroomde dag in deze stad nam zij

van overzee de lange vlucht terug en zit
aan tafel hier: zo vol en glanzend, lila
bloemkroon om de hals en sprekend

met het gezicht alleen terwijl hij praat
en hem daardoor eerst mogelijk maakt.

In zo een nacht slaat regen neer

alsof een zwerk in nood zich
hopeloos bevrijden moest.



Erik Spinoy (1960)
uit: Dode kamer (2011)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Karel Meeuwesse -- Morgen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl









Morgen
voor J.D.

Hoe vrolijk vonk’len toch de morgenuren,
als ik op ’t bloemtapijt mijn blote voeten zet
en zonwaarts in ga tussen blanke muren
en neuriënd de koffie op een pitje zet,

terwijl de zon plezierig kleine zonnen schept
in d’oren van ’n kop, de randen van ’n bord
en in ’t damasten tafelkleed de dieren wekt,
zodat die lusthof één en al beweging wordt.

Ik aai de pauwen langs de zijden staarten
en langs ’t keelhaar op, dat glanzend wordt,
jachthonden vluchten door ’t wit geblaarte,
’n kwikstaart huppelt naast me op ’t bord.

En vogels hoor ik in de kamer kwinkeleren
hier op tafel, bij de kan en boven aan de muur
en in ’t goud barok plafond, dat zij stofferen;
De klok slaat lang en helder zeven uur…

Serviesmuziek valt vrolijk uit de kast,
die in ’t zonlicht blinkt met glazen deuren,
en nu, mijn dienstmaagd, stil en opgepast:
de koffie gaat zo langzaam aan al geuren…


Karel Meeuwese (1914-1991)




* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Eva Gerlach -- Toba

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* kb
* wiki
* Kluwen
* een paar gedichten




Toba

Ik maak de reis die ik nooit
maakte, plan blijf liggen, ik begin
hier waar ik ben en nu meteen, wees stil.

Ik zal vinden wat ik wil, het meer en
meer, lichaam uitspanselwijd
over het volle oppervlak gespreid,
opstaan in drie tijden tegelijk,

het meteen vergeten, om halfzeven
door de nevel en de spinnenwebben
waden, blinden losdoen, hemel
lezen als verwoesting als altijd.


Eva Gerlach (1948)
uit: Kluwen (2011)





* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Tomas Lieske -- Sade tot Justine

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* querido
* dbnl
* wikipedia






Sade tot Justine

Je trilt, Justine, je vormen staan gegrift.
Jij bent de wijsgeer onder de boerengerechten.
Alles wat nog buiten mij is wil ik verslinden,
deel van mijn lichaam maken. Een drift
uit een satijnen verleden om je rozijnen
in geurige mate te mengen. Het wonderlijk gat
dat past bij zulke verlegen recepten wordt gevuld
met een traag stromende saus, een geur van kaneel.
Het is de vraag of iets in zijn geheime vorm
zijn grootste kracht bezit of als het net ontdekt is.
Dien mij tot spijs. Hef eigen gedachten op.
Wij zijn allang het punt voorbij dat jij mij kunt
verleiden. Het is bezit dat telt en absolute macht.
Krimp in een schommelhouding zodat ik je
kan omvatten. Binnenste buiten is nog niet voldoende.
Laat mij je plukken en alles tegelijk verrukken.
Er is misschien een spier die ik nog niet ken,
een geurend sap dat ik nog moet proeven,
een diep verscholen plooi die ik nog ontvouwen kan.


Tomas Lieske (1943)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Carel Vosmaer -- Op eene luit

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* dbnl








Op eene luit,
gevonden in eenen sarkophaag

Hoe vaak ’t amandeloogig kind, de wang
Van zonnegloed gebronsd, met lotosbloemen
In ’t zwart en geurend haar, zich schoon deed noemen
Door haar gebruinde minnaars, om haar zang
Bij deze snaren! Waar der lusten drang
En hartstocht Pascht vereeren deed en roemen,
Als Tum verzinkt en d’avondschemers doemen,
In ’t land van heilige sperwer, sfinx en slang.

Dit speeltuig heeft Egypte’s goden lang
En al zijn levens overleefd, zijn smart
En vreugd en pracht, – de tijd het al verslindt.
Die luit heeft, zingend vogeltje, haar zang
Bewaard, zoo frisch als toen zij greep in ’t hart,
Waar ’t laatst haar droeg ’t bekransde slavenkind.


Carel Vosmaer (1826-1888)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Willem Jan Otten -- Het hagelde vannacht – wisselkiesjes

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* kb
* dbnl
* wikipedia
* Gerichte gedichten






Het hagelde vannacht – wisselkiesjes
’s morgens op het schelpenpad.

Boven op het laatste duin brak achter mij
zon door januarimist.

Ik daalde af, betrad de melkweg witte korreltjes
tot het zachte ribbelzand.

Meegekeken met het licht. Waarom ken ik u niet.
Keek en keek mij uit en keek

zoals ik keek toen ik hier met mijn vader keek
met mijn vader kijkende.

Waar bent u op uit met uw schepselen
aan de zoom van de eeuwigheid

dat u hen plaatst voor kunnen denken
dit is voor het laatst het laatst



Willem Jan Otten (1951)
uit: Gerichte gedichten (2011)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Maurits Uyldert -- De meeuwen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl








De meeuwen

Vooglen, vleugel-vlugge
met uw rappen slag,
wentel-wiekt terug en
heen gij dag aan dag?
Zilvrend in den keer en
grauwend aan het strand,
stijgend roepend weer en
zijgend op het zand.

Krijssend kringt ge om en
drijvend op uw vlucht,
waar de golven drommen
schiet ge uit de lucht,
drijft, gevouwe uw vlerken
langzaam in der zee
zonne-vonkend sperken
met de deining mee.

Vooglen zilver-zonnig
levend in der lucht
waaiing, koel en wonnig
zomerzoel genucht -
zwevend langs de baren,
wijkend voor den wind
lijk de dorre blaren
wen de krabspin spint.

Vooglen, zachte, ranke
vleugel-lichte dracht,
zwenkend slanke, blanke
noorderstranden-pracht -
die het duin besneeuwen
plekkend zee en zand:
zilver-donze meeuwen
van mijn eenzaam strand!


Maurits Uyldert (1881-1966)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Martinus Nijhoff -- Het oude huis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* kb
* dbnl










Het oude huis

De kamers waren donkerder geworden,
Maar geen ding van zijn eigen plaats gezet,
En aan den wand, tusschen de blauwe borden,
Hing in ovalen lijstje het portret.

Zie de avond ernstig door het raam inkijken,
Het oude huis ruischt van muziek en zang -
Een stoet van bloemen gaat dalen en stijgen
Rondom waar moeder is, op het behang.

Moeder, ik ken je nog: je zacht gelaat,
De rimpeltjes om je gestorven oogen -
Zing weer van God, die altijd naast ons staat -

Ik heb zoo lang naar het portret gekeken
Dat de oogen glansden en haar mond ging spreken,
En 'k hoorde vleugels, die door 't huis heen vlogen.



Martinus Nijhoff (1894-1953)
uit: De wandelaar (1916)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Martinus Nijhoff -- Het lied der dwaze bijen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* kb
* dbnl









Het lied der dwaze bijen

Een geur van hoger honing
verbitterde de bloemen,
een geur van hoger honing
verdreef ons uit de woning.

Die geur en een zacht zoemen
in het azuur bevrozen,
die geur en een zacht zoemen,
een steeds herhaald niet-noemen,

ried ons, ach roekelozen,
de tuinen op te geven,
riep ons, ach roekelozen,
naar raadselige rozen.

Ver van ons volk en leven
zijn wij naar avonturen
ver van ons volk en leven
jubelend voortgedreven.

Niemand kan van nature
zijn hartstocht onderbreken,
niemand kan van nature
in lijve de dood verduren.

Steeds heviger bezweken,
steeds helderder doorschenen,
steeds heviger bezweken
naar het ontwijkend teken,

stegen wij en verdwenen,
ontvoerd, ontlijfd, ontzworven,
stegen wij en verdwenen
als glinsteringen henen. –

Het sneeuwt, wij zijn gestorven,
huiswaarts omlaag gedwereld,
het sneeuwt, wij zijn gestorven,
het sneeuwt tussen de korven.


Martinus Nijhoff (1894-1953)
uit: Nieuwe gedichten (1934)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Nyk de Vries -- Juicy

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =






* website
* wikipdia
* De dingen gebeuren omdat ze rijmen





Juicy

Haar naam Juicy beloofde sappige gemeenschap. Dat viel
helaas een tikje tegen, maar het waren de jaren negentig.
Er was genoeg te doen. Ik sloeg als een gek aan het
dichten. Ik verloor me erin, zoals dat heet. Na een tijdje
vond ik in het dichtcircuit zelfs mijn nieuwe geliefde. Haar
naam was toevalligerwijs ook Juicy. Maar dat was niet het
enige opvallende. Haar achternaam klonk ook bijna
hetzelfde als die van mijn eerste Juicy. Eerlijk gezegd was
ik niet heel erg onder de indruk. Het is iets wat alle
dichters weten: de dingen gebeuren omdat ze rijmen.


Nyk de Vries (1971)
uit: De dingen gebeuren omdat ze rijmen (2011, Arbeiderspers)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l