Maurits Uyldert -- De meeuwen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl








De meeuwen

Vooglen, vleugel-vlugge
met uw rappen slag,
wentel-wiekt terug en
heen gij dag aan dag?
Zilvrend in den keer en
grauwend aan het strand,
stijgend roepend weer en
zijgend op het zand.

Krijssend kringt ge om en
drijvend op uw vlucht,
waar de golven drommen
schiet ge uit de lucht,
drijft, gevouwe uw vlerken
langzaam in der zee
zonne-vonkend sperken
met de deining mee.

Vooglen zilver-zonnig
levend in der lucht
waaiing, koel en wonnig
zomerzoel genucht -
zwevend langs de baren,
wijkend voor den wind
lijk de dorre blaren
wen de krabspin spint.

Vooglen, zachte, ranke
vleugel-lichte dracht,
zwenkend slanke, blanke
noorderstranden-pracht -
die het duin besneeuwen
plekkend zee en zand:
zilver-donze meeuwen
van mijn eenzaam strand!


Maurits Uyldert (1881-1966)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l