Pieter van Os jr. -- Bede

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* dbnl
* Geestelijke lustwarande







Bede

O Gij, die eindloos goed en groot zijt!
hoor hoe Uw volk om geestlijk brood krijt!
Ai straf des gruwbren tijdgeests snoodheid,
die steeds in geestelijke blootheid
als ’t ware dronken in de goot leit,
en altijd naar vooruitgang haakt!

Tref met Uw tuchtroê elken hater,
’t zij hij alleen maar snorkt als prater,
of ook in de Kerk en Staat de daad er
nog bij voegt; snoer den snoden snater
aan ’t ongeloof, dat als een krater
van den Vesuuv zijn vlammen braakt!


Pieter van Os jr. (1835-1897)
uit: Geestelijke lustwarande (1867)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Valerius -- O Nederland, let op u saeck

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* wikipedia







O Nederland, let op u saeck,
de tyt en stont is daer,
op dat nu inden hoeck niet raeck
u vryheyt, die, voorwaer,
u ouders hebben dier gecocht
met goet en bloet en leven;
want sy werd nu gantsch en t'eenemael gesocht
tot niet te zyn verdreven.

Neemt acht op uwer landen staet,
u volck end' steden meest
syn sterck, end' daer is raet en daet
van outs altyt geweest;
u adel is manhaftich, vroom,
men vind niet haers gelijcken;
houd den Spanjaert doch, ik bid u, inden thoom,
dat hy van ons mach wycken.

Beschut, beschermt, bewaerd u land,
let op het Spaensch bedrog;
ey, laet niet nemen uyt u hant
u previlegien toch;
maer thoont u elck een man vol moet
in 't houden van u wetten,
boven al dient God, en valt hem steets te voet,
dat hy op u mach letten.


Adriaen Valerius (ca. 1575-1625)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anoniem -- Hij is dan dood, die kleine baviaan

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


Het is niet bekend wie dit puntdicht geschreven heeft; heel misschien was het J.W. IJntema.










Hij is dan dood, die kleine baviaan,
Die alles ons heeft nagedaan!
Wat hij ons nu heeft voorgedaan,
Doen wij hem ook eens na, dien kleinen baviaan!


[Anoniem]




Het gedicht blijkt -- dank aan Guus Middag -- een vertaling uit het Duits.
Het origineel is van Gotthold Ephraim Lessing (1729-1781).



Auf den Tod eines Affes

Hier liegt er nun, der kleine, liebe Pavian.
Der uns so manches nachgetan!
Ich wette, was er itzt getan,
Tun wir ihm alle nach, dem lieben Pavian.




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anton van Duinkerken -- Thuis, op het kerkhof

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* historici.nl
* cubra
* dodenakker






Thuis, op het kerkhof

Tusschen de zerken, lezend het verleden
Van deze kleine stad, waaruit ik kwam,
Waarheen ik telkens wederkeer, vernam
Ik achter mij stil wandelende schreden.

Verwonderd zag ik om. Even beneden
Het kruis in 't midden draagt een vrouw een vlam.
Dit steenen beeld, vlak naast een treurwilgstam,
Stond of 't gereed was, op mij toe te treden.

Geen levend mensch was daar, maar het geluid,
Dat mij bedroog, scheen deze vrouw te wekken
En in mijn angst bracht zij de woorden uit:

‘Sla geen geloof aan klanken, die u trekken,
De waarheid is een vuur, geen ijdel woord,
Wie waarheid spreekt, die draagt een schroeiwond voort’.



Anton van Duinkerken (1903-1968)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jac. van Looy -- Kerstnacht 1915

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* ing









Kerstnacht 1915

Regent het in den nacht?
De stille, de heilige nacht?
Spritst het niet duister en zacht?

Neen, ’t regent niet in den nacht,
De alles omhullende nacht,
De nacht is stom en wegend is de nacht.

Ik weet dat onder de nacht
Een menschdom grijnst en smacht
En dat de wolken waren
Als wijlen van doodenbaren.

En dat in reutelingen
Veel duizend lippen zich wringen,
En dat er duizenden sluipen,
Met messen uit holen kruipen.

En dat soms de aarde schokt,
In vlammen en kluiten brokt,
En dat veel schoone geheelen
Tot splinters en leden zich deelen.

En dat de vorsten en grooten
In de eene nacht zijn besloten
En dat uit diepte, van ver,
Wordt uitgezien naar een ster.

En dat er lichten ijlen,
Omlaag, omhooge peilen,
En dat langs ’t firmament
De heete verwoesting rent.

Ik weet het, ik weet de nacht
Is over de aarde gebracht.
En dat de wolken waren
Als wijlen van doodenbaren.

Ik weet, ik weet, ach, zooveel,
Dat Jezus was sentimenteel
En dat ik hier lig en wacht
Of het niet regent zacht.


Jac. van Looy (1855-1930)







* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anthonie Donker -- O hart in de bergen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* dbnl
* wikipedia








O hart in de bergen

O klein en wankelmoedig hart.
In liefde en leed en lust verward,
En overal omsingeld,
Aan alle neigingen ten spel,
Door iedere windvlaag wild en snel
En weerloos bewogen —
De bergen zijn zoo ver als ooit.

O kwetsbaar en beweeglijk hart,
Zoo hulploos in uzelf verward,
En altijd weer gezwicht,
Zal zelfs dit sluimrig vergezicht
Van berg en bergdorp en het licht
Van sneeuw en sterren nooit
Uw onrust stillen mogen?

Het eenig goede zijn de kleine dingen,
Na drift en werk en leed een licht solaas,
Naar recht en wijsheid enkle vorderingen,
Een zonnig vergezicht, een morgenwaas,
Een lach, een oogopslag -- een tak seringen.

En om dat eiland dreunt een zware zee,
De oceaan van onheil, drift en wee.


Anthonie Donker (1902-1965)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Tonnus Oosterhoff -- Overal in Nederland vandaag hetzelfde weer

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* kb
* wikipedia
* dbnl




Overal in Nederland vandaag hetzelfde weer
en rust is thee van dood.
Christenhansworst kondigt Barbapapa aan:
‘Ditmaal verandert hij zich in een boor
die in een kussen boort! Ik ben benieuwd!’
Barbapapa is me een gruwel. Alle kinder-tv is
misdadig geschmier. Lucht! Buitenlucht! Dit is het talud
waar ik vroeger rookte. Eeuwige merel, waar ben je?
Kribbigheid, hete wangen, afnemende levenskracht.

Het was overal in Nederland hetzelfde weer.
Na school een sigaret, het talud achter het schuurtje,
poes rook aan de theepot in het gras achtergelaten.
De geur van mest, het weerbericht zwak uit het open raam,
de merel, de schemer. Alles vulde en was vol
maar ik doorzag al: een plastic zakje
voor onderweg, een vis op de markt gekocht in kraanwater,
juist toereikend voor het vervoer van een gewoon wonder.


Tonnus Oosterhoff (1953)
uit: Leegte lacht (2011)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Alex van der Heide -- 2 limericks

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* schrijversinfo







Een zekere Achmad in Bagdad
Lag plat met z’n gat op z’n badmat,
Zo las hij zijn dagblad
En iedereen zag dat,
’t Is raar maar in Bagdad daar mag dat!


Er was eens een kaasboer in Gouda
Die zat om de tafel zijn vrouw na,
Maar zij riep heel vief:
‘Alles is relatief:
als ik iets harder loop, zit ik jou na.’



Alex van der Heide (1909-1976)





* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Willem Bilderdijk -- Verlossing

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =






Willem Bilderdijk
* dbnl * Bilderdijk Museum * kb








Verwachting

Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen,
Hoe, waarom, wat, en wie gy zijt.
De nevelwolken die u dragen,
En, speelbal van d' onzichtbren tijd,
Door de eindelooze ruimte jagen,
Doorscheemren wel van bliksemslagen
Wier flikkring door de scheuren splijt;
Maar, ziet gy uit naar 't morgendagen,
Die afstand is uw oog te wijd.

Wy hobblen door de mistdampbaren
Naar 't worstlend bruischen van heur vloed,
Onzeker waar we heen vervaren,
In 't buldrend onweêr dat er woedt.
Wy laten de oogen om ons waren;
Maar vruchtloos is dat ijdel staren
Naar 't vonklen van een flaauwen gloed,
Die 't dompig nachtzwerk op deed klaren
Dat afschrik en verdelging broedt.

Dees dichten sluier door te boren
Hangt aan geen sterfelijke macht.
In helsche duisternis verloren,
Geteeld tot broedsel van de nacht,
Gedoemd, in dezen damp te smooren,
Waartoe een donkren trek te hooren
Die naar 't ontwijkend daglicht tracht?
De schrikbre noodstorm moet bezworen
Door Goddelijke wonderkracht.

Of voelt ge u in dit woest geslinger
Uws ondanks, machtloos meêgesleurd;
Beseft ge, wiens ontzachbre vinger
De schepping uit haar naven beurt;
Ontwaart ge in u den Aldoordringer,
Den nacht- en nood- en helbedwinger,
Wiens lichtstraal aard en wolken scheurt;
Die één, en zonder mededinger,
Ook u Zijn zorgen waardig keurt?

Laat dan 't Heelal verwoesting loeien;
Wees kalm, en vraag niet; maar verbeid!
De golven die er om u vloeien,
De neevlen, om u uitgebreid,
De bliksemstralen die er gloeien,
De donders die de wolken schroeien,
Verzwelgen in de Oneindigheid,
En haasten 't slaken van de boeien;
Waarin gy om verlossing schreit.



Willem Bilderdijk (1756-1831)



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Alex Gutteling -- De mattenklopper

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* Verwey over Gutteling
* Komrij leest De Mattenklopper voor






De mattenklopper

Er is een schoonheid in 't armoedigst kleine,
Die zich in stilsten droom slechts openbaart.
Gelijk somtijds een zwerver eenzaam staart
Naar een Moors venster, sierlijk rijk van lijnen,
Zo boeit dit nietig ding betoovrend mijnen
Ontroerden blik: hoe speels en toch hoe klaar 't
Riet zich verwindt en tot een steel zich paart:
Geringde palmenstam en blonde schijnen!

Was het een kunstenaar die voor het eerst verzon
Zo tot een kroon, een arabesk, te spreiden
lichte en veerkrachtige stengels, guld in zon?
Of is elk ding dat zorgvol en bescheiden
De mens goed voor zijn doel vervaardgen kon,
Schoon geen 't vermoed, Schoonheid voor alle tijden?


Alex Gutteling (1884-1910)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Geerten Gossaert -- Filius non generatur

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* website
* wikipedia
* dbnl






Filius non generatur

Soms aan het strand der zee, verloren
In gepeinzen was in de stilte sereen
Van de nachtlijke uren en het bruisen der branding
Naast mijn schrede uw schree

En uw handje in mijn hand, en uw hoofdje aan mijn schouder
En, in ’t gezang van de wind monotoon,
Uw zilveren stemmetje, vleiend ‘Vader?’ –
En ik antwoordde sidderend ‘Zoon!’

Maar als d’uren verzonken en de sterren verblonken,
Stierf de klank van de stem en de schreden heen …
En ik vond mij aan ’t strand van de eeuwige zee
In nacht en in nevel, alleen.


Geerten Gossaert (1884-1958)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

J.J.L. ten Kate -- Bloemkrans

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* bloemlezinkje






Bloemkrans
voor de liefste

Wanneer, ook dán als de andre teekens zwijgen,
De ziel heur zucht in kleuren wedergeeft,
De Min heur blos in 't rozenblad doet stijgen,
De Erinnring in 't vergeet-mij-nietjen beeft;
Als Hope fladdert in de groene twijgen,
De Rouw in 't lover der cypresse zweeft;
Als Jaloezij de geele tulp doet hijgen,
De Glorie in den frisschen lauwer leeft:

Dan diende ik U een bonte krans te schenken,
Waaruit ge U álle kleuren toe zaagt wenken
Op 't levendig fluweel van blad en bloem:
Gij immers zijt mijn Liefde, mijn Herdenken,
Mijn Vreugde en Smart, mijn IJver en mijn Roem,
Die ik de mijne in dood en leven noem!


J.J.L. ten Kate (1819-1889)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Ellen Warmond -- Leider

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* literatuurplein
* bloemlezinkje







Leider

Hij is.
Hij bewoont een kuras.
Hij is. Hij beveelt.

Gooit kastanjes in andermans vuur.
Lacht in zijn modderen vuist.
Beveelt.

Hij is een stuipende pruik
van gewichtigheid.
Een buik.
Beveelt:

aanstaande lijken in het gelid.
Hij is.
Oogstende hereboer
op andermans dodenakker.

Beveelt.

Hand die zich sluit
rond andermans strot.
Hij is.
Blijvend.


Ellen Warmond (1930-2011)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Pieter G. Buckinx -- Advent

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* Pieter Geert Buckinx Stichting
* Schrijvergewijs





Advent

Soms staat er een muur tussen u en mij,
hij klimt als een ring van mist
langs de decemberschimmel van de winterslaap.

Dan worden de uren trager en kouder,
wij kunnen elkander niet raken,
er huilt iets in ons, de vleermuis
van het verdriet hangt aan de dakgoot
van het huis waarin wij heen en weer gaan
als blinden, met tastende handen.
De honden klagen aan het tuinhek
in de doodskou van december.

O Morgenster, breek door het donker
en graas de schimmel van de winterakker,
begraaf de twijfelkoorts. Klokken en vogels,
roep mij wakker.


Pieter G. Buckinx (1903-1987)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hans Faverey -- Denk iets dat je goed kent

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten






Denk iets dat je goed kent.

Zeg: ze kamt haar haar.

Herhaal het: zij haar haar
kamt. Doe er een spiegel
bij. Maak het vertrouwder

dan je waarmaakt: de eerste
sneeuw/het eerste riet. Hoe
ze plotseling haar hoofd
naar voren of naar achteren
wierp. Zeg dat ze haar haar

kamde; zich naar voren of
naar achteren werpt. Terwijl
het sneeuwde of riet werd;

zich de eenbes verzwartte;

en zij haar haar kamt.



Hans Faverey (1933-1990)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Paul Snoek -- Gedicht voor het mensdom

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* bloemlezinkje







Gedicht voor het mensdom

Men wordt geboren en krijgt daardoor een naam
Men doet wat in het leven: spelen eerst met liefde
en bespelen later tot men oud wordt, schuw en eenzaam.

Dan met dikke longen vol stenen, men stikt op de peluw
of ergens in een werelddeel ver van de moedertaal
Men verdwijnt achter de kiezen van de kannibalen.

Vrienden, mag ik het vertellen? Luistert,
wij zullen niet meer sneuvelen als helden.
Wij zullen doodgaan bij gebrek aan vrijheid.

Want zie, hoe vette spinnen slapen in het hart
van rechters en profeten. Zij zuigen bloed en
beroven ons van onze goede vingers en vleugels.

Er komt een tijd dat er geen tijd meer komt.
Vrienden, mocht ik het vertellen? Wordt niet boos,
want wie gedichten schrijft is stapelgek.
De dichters leven onder water van de liefde.
Ze gokken op de zuurstof van de eeuwigheid


Paul Snoek (1933-1981)
uit: Welkom in mijn onderwereld (1978)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Paul Snoek -- Met een glimlach

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* bloemlezinkje






Met een glimlach

Iets scheppen om de vreugde
eenvoudig en toch zelfbewust
en voelen hoe het hart even stilstaat
en bewusteloos rust; bijvoorbeeld
wanneer ik ’s morgens een boom plant
met een glimlach.

Jaren heb ik gewacht
tot ik traag dronken werd in het duister
van de winterslaap,
tot ik mij aan de zuurstof der stilte bedronk.

Ik ben in leven gebleven.

En het gebeurde dat ik dacht:
het is een schande dat het nacht wordt
in de grote, droeve man die ik ben,
die mij dronken bewoont als een verdoving
en mij verslaaft aan zijn verdriet.

Maar doe alsof je niet kijkt en ziet,
hoe de pen breekt in zijn handen als hij schrijft,
hoe zijn lippen plotseling dunner worden
dan de kus die aan zijn mond ontbreekt.


Paul Snoek (1933-1981)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Paul Demets -- Doka

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* 1000 woorden
* De bloedplek






Doka

Het zand in haar navel, een ijsje in haar hand.
Smelt het, dan zand erover. Strand vlakt uit.
Ze noemt de wind een val, blaast hem aan
bovenhuids. Uit de zee doemt mist die haar

inkuilt in een glazen kist. IJsbloem in de zomer.
Loodzwaar achter een raam met leeftocht staan.
Het licht doorwaden in een lens. Tintelingen
in een glasfiguur. Slaapt zij zich uit, schrikt

in water, verzonken in een opgelicht donker.
Zo komt zij in beeld. Daarbuiten ga ik in haar
zwijgen op. Ze ligt glanshard in haar huid.
Wat nu aan het zicht benomen is, ruist

achter een gordijn. Is een hand die zich opent,
sluit in die van mij. Een hand die afdrukt.
Dat het uitlekt geen hand te zijn.


Paul Demets (1966)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jac. van Looy -- Sint-Niklaas-versje bij een kalender

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* dbnl
* ing








Sint-Niklaas-versje bij een kalender

Dat Sint, gemijterd, in scharlaken pak,
Met paard en knecht hoog over daken rijdt,
Gelooven alle kindren; zij zijn blijd'
En zoet als hij maar diep tast in den zak.
Maar dat nog 'n oudre dan de Bisschop schrijdt
Over ons hoofd heên, rustloos, nimmer zwak,
Geregeld tredend als 't gerikketak
Van 'n pendule, is voor grooten 'n zekerheid.
Die dat gestaâg bepeinst, kan 'm 's nachts zien gaan,
Uit neevlen tredend tègen 't donker aan,
Plechtig en hoog in 't witte licht der maan.
Zoo een zit stil dan in vergetenheid,
Verdroomt zijn uren, terwijl almaar schrijdt,
Eenzelvig gaand', de nooit-neêrziende Tijd.


Jac. van Looy (1855-1930)







* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anoniem -- Een Nieuw Lied, Op de gelukkige Visscher

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =













Een Nieuw Lied, Op de gelukkige Visscher.
Op een aangenaame Wys.

Ik ging laast Vissen voor plyzier,
Met Hengel snaar, myn tuig is klaar,
Ik kwam ten eerste aan een Vyver,
Maar ziet ik moest het nog eens waagen,
Of ik daar al zonder vraagen,
Mogt Vissen in die Vyver ras,
Om dat hy van een Jufvrouw was,
Van een Jufvrouw, van een Jufvrouw,
Daar ik graag Vissen wou.

Ik zag deez' Jufvrouw lag en sliep,
Ik dagt ik wil, Zeer zagt en stil,
Al in haar Vyver helder Vissen,
Om dat zy sliep docht ik in myn eigen,
'k Zal zien of ik wat beet kan krygen,
Ik smeet myn Hengel, snoer en meer,
Myn Dobber ging ten eersten neer,
Ik haalde zoet, Ik haalde zoet,
Myn Hengel op met spoed.

Maar ziet doch voor de eerste keer,
Was het al mis ik kreeg geen Vis,
Ik moest nog eens een Wurmpje wagen,
Ik smeet myn dobber snoer wilt hooren,
Vry wat dieper als te vooren,
Met een zo als ik Henglen lag,
Jufvrouw wierd wakker en my aanzag
Wat doet gy daar, Wat doet gy daar,
Vroeg zy de Hengelaar.

Jufvrouw 't is, gelooft my wis,
Dat ik kom hier, al voor plyzier,
Om m' in uw Vyver wat te vermaken,
Ach Jufvrouw laat my in uw Vyver,
Vissen met myn Vissers zaaken,
Waarop deez' Jufvrouw vroeg voorwaar,
Is dan uw Visserstuig tuig al klaar,
ô Ja Jufvrouw! ô Ja Jufvrouw!
Ik haar antwoorde gouw.

Ziet Jufvrouw was te vreê en klaar,
Ik Viste voort, zo het behoort,
Ja in en uit dat kan niet missen,
Waarop zy zei lief Hengelaartje,
Leg wat dieper met jou Snaartje,
Hoe dieper dat jou Dobber gaat,
Hoe beter dat de Vis aanslaat,
Jufvrouw ik weet, Jufvrouw ik weet,
Dan kryg ik altoos beet.

Ik Viste daar, geloof voorwaar,
Met groot plyzier, een keer drie vier,
Jufvrouw die zal 't niet ligt vergeten,
Hoe ik myn Dobber en myn Snoeren.
In haar Vyver gestadig deed roeren,
En Viste in haar Vyver ras,
De Vis die daar heel weinig was,
Die ik daar kreeg, die ik daar kreeg,
Jufvrouw haar Vyver was leeg.


uit: De vrolyke zeeman, verheugd over de vrye zeevaart (1803)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Elisabeth Eybers -- Taalles

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* vpro
* dbnl
* wikipedia
* muurgedicht






Taalles

Die eerste mededele wat mens leer
vóór drie jaar oud is lewenslank genoeg
om die akuutste nood te formuleer
soos: ek het honger ... hou van jou ... is moeg ...

Plots uit die soet ontmoeting weggeruk
het hulle ’n nuwe saamkomplek ontdek
om oor en oor, onnosel van geluk,
toereikend te verduidelik: jy en ek ...

’n Maand daarna – want tyd bring raad – hanteer
hul moeiteloos diggeweefde sin,
die voegwoorde van kunstige verweer
soos: daarenteen ... ondanks ... desnietemin ...


Elisabeth Eybers (1915-2007)





moeg = moe
nuwe = nieuwe
hul(le) = ze
soos = zoals


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Lucas Pater -- Op de kindsheid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* dbnl
* Poëzy





Op de kindsheid

Beminlijke aardigheid der vroege levensjaren!
O kindsheid, wier begrip van geen vooruitzicht weet!
Gij zingt, en lacht en springt, en waar ge ook binnentreedt,
Gij vindt den grond voor u bestrooid met rozeblaren.

De gulle blijdschap voert op 't klinken van haar snaren
U dag aan dag ten reie; en schreit ge om enig leed,
Gij droogt straks de oogjes af, derwijl gij 't ras vergeet.
Ach! mochten de ouden u in onschuld evenaren!

Met recht wordt uw gewaad veelvervig afgebeeld,
Terwijl gij met een aapje of met een' vogel speelt:
Maar uw onzondig spel zal nooit u 't hart doen wroegen.

Gij zijt benijdenswaard, al streelt gij u met waan:
Want als we aandachtig 't oog op onze daden slaan,
Zijn wij zo kinds als gij, doch derven uw genoegen.


Lucas Pater (1707-1781)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hanny Michaelis -- Onbekommerd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* wikipedia
* dbnl
* Verzamelde gedichten




Onbekommerd

Onbekommerd toont Amsterdam
haar rotte gebit, haar aan aardgas
stervende bomen, haar onrein water
waarin de zon zich weerkaatst.
Uit ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van een kerktoren, carillons
mengen hun valse stemmen in
de oorverdovende musique concrète
van auto’s, ambulances, pneumatische
boren, sloophamers, hei-installaties
en overal kruipen mensen in en uit
de schulp van hun huis, hun krot,
hun dierbare, gehate puinhoop.



Hanny Michaelis (1922-2007)
uit: Wegdraven naar een nieuw Utopia (1971)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hanny Michaelis -- Wat men gemakshalve

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* wikipedia
* dbnl
* Verzamelde gedichten





Wat men gemakshalve
het leven noemt, is niet
al te vriendelijk met me omgesprongen.
Het maakte me tot wie ik werd,
iemand die wordt opgemerkt,
en daarna over het hoofd gezien,
omarmd en dan weer losgelaten.
Maar onvriendelijk was het ook niet.
Het liet me wolken zien en
sterrenhemels, bomen en water,
vlammende ramen in de avondzon,
de maan maagdelijk blozend
achter het traliewerk van een gashouder.
Het liet me treinen horen in de avond,
zingende merels en het drukke
tsjilpen van de kleine ontroerende
parmantige mussen.

(circa 1998)


Hanny Michaelis (1922-2007)
uit: Verzameld gedichten (2011)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jan de Roek -- Jeunesse dorée (fragment)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* Over Jan de Roek
* Over 'Ik ben de overlevende'






Jeunesse dorée (fragment)


Ik herhaal:

De glazen stonden halfleeg en aarzelden.
De sigaretten smeulden na.

Over onze hoofden spande de muziek
een boog van wilgetwijgen aan.

Wij zaten in het halfdonker
en het halflicht kleurde
grijs je gezicht.

Je handen waren zoek,
je ogen halfverloren.

Je zei toen ‘het is tijd’
maar langzaam stond je op
en ben je blijven staan
als was je wat vergeten.

Je mat de afstand naar de deur,
je reikte naar heur mantel.

Zij lachte,
maar haar lach gleed uit
op uw gezicht
als op een natte steen.

Je schoof haar voor je uit
als had je dekking nodig.

Eéns dat je je veilig wist
heb je nog één keer omgekeken
en nog één keer,
vóór voorgoed onder te gaan
stak je je hoofd
boven de dansers uit.

Mijn hoofd
lag in mijn handen.

Ik heb geen teken
meer gegeven.

Ik ben je even later
halfwenend in de regen
achterna gegaan.

Sindsdien brak de vreugde
aan mij af,
verging de hoop als sneeuw.


Jan de Roek (1941-1971)
uit: Jeunesse dorée








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

C. Buddingh' -- Ode aan een handvol kastanjes

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* vpro
* dbnl





Ode aan een handvol kastanjes

Alweer jaren geleden
noteerde ik een idee
voor een science fiction-verhaal: een ruimtepiloot,
alle wonderen van het zonnestelsel beu,
keert terug naar de aarde, om daar
in de roestige herfst van zijn jeugd
door een bos rond te dwalen om er kastanjes te rapen.

Er moest ook nog een jongen
in voorkomen, die niet begrijpt
hoe iemand na Mars, Saturnus en Alpha Centauri,
heel content door struikgewas dolen kan, af en toe
met een steen naar de takken gooien
en dromerig luistern naar
het doffe pok-pok van de bolsters op het mos.

Het is nooit geschreven,
het was ook geen goed idee:
te simpel, te sentimenteel en te theatraal.
Maar het is me wel bijgebleven: die ruimtepiloot
was ik zelf, en het jongetje ook,
alleen, zeg, een veertig jaar eerder,
en het bos was gewoon een boom ergens in mijn hoofd.

Daar speelt alles zich af,
en heeft alles zich afgespeeld,
daar liggen ze, glimmend gepoetst, op de vensterbank;
mijn moeder schenkt thee in, straks komt mijn vader thuis.
Je kan niets begraven, al zou
je het willen: daar onder de schedel
woelt en woekert het toch weer omhoog, spreidt zijn bladeren, zet vrucht.

Ach, het waren maar zes
of zeven kastanjes: ze lagen
tussen twee bloempotten in op een vensterbank,
glimlachend met hun bruine spiegeloogjes.
En een zonnestelsel later
sluit mijn hand zich er plots weer omheen
en speelt dan trots met het zakmes van mijn vader.


C. Buddingh’ (1918-1985)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hugo Claus -- Kwartet Op. 132

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* wikipedia
* dbnl




Kwartet Op. 132

38 jaar oud luister ik. Tot een jaar geleden
hoorde ik meer – hoe moet ik hakkelen? - de stem van de tijd.

Beethoven schreef toen hij naar het platteland ging
bij Baden: ‘Ik wil niets anders dan gezond zijn.’

Thermoblazer met het geruis van de branding uitgedaan.
Iets als eerbied. Tot een jaar geleden
had ik de hand niet gedrukt van wie zei: eerbied.

De 4e beweginging. Ruïnes van de tijd, en daarin: eksters.

Buiten: een traktor, gemekker van schapen
(nog niet gevoerd vandaag) (de ram klaar voor het mes!)

In de 4e beweging, tussen dood en sclerose,
zingt iemand over een ding dat in mijn kleren zit,
een oponthoud, een streling,
de dans van een gewapend kind.

Wat ben ik tussen mond en aars?
Een zwelling, geloof ik. Iets dat uit haar schoot viel
en nu rolt naar een gat in de grond,
en nog wat natrapt in de damp van het versgemaaide gras.


Hugo Claus (1929-2008)
uit: Van horen zeggen (1970)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anton van Duinkerken -- Mist

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =








* historici.nl
* cubra
* dodenakker








Mist

De mist heeft alle grachten ingesloten
Achter een wade van verganklijkheid.
Er wordt gezwegen. Ieder voertuig rijdt
Geluidloos langs de stil gelegde booten.

Dit is een avond om van eens genoten
Feesten te spreken, die wij vreugdbereid
Vierden met jonge vrienden, toen de nijd
Ons nog niet uit elkander had gestooten.

Maar wat geweest is, vindt geen wederkeer.
Zooals met ons, zoo gaat het met de meesten:
Elk zoekt zichzelf in vruchteloos verweer.

Vergeten raken dan voorbije feesten.
Tusschen ons hangt gelijk een mist de tijd,
Die ons uiteendrijft, elk in eenzaamheid.


Anton van Duinkerken (1903-1968)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Henriette Roland Holst-van der Schalk -- Omhuld van nev’len lagen de landouwen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* iisg







Omhuld van nev’len lagen de landouwen;
de bosschen had een sluier stil omspreid
en uit de stilte steeg een blind vertrouwen
in het weerkeren van de vruchtbaarheid.

De regen viel; zijn zacht-egale suizen
vulde de wereld en zijn spinsel hing
aan verre kimmen. In hun stille kluizen
werkten de geesten van de opstanding.

O milde lucht en gezegende regen
en moederlijke schoot die baren gaat
der aarde … o Beeld van ieder groot bewegen
dat uit de stille verzonkenheid ontstaat.

Door u zijn de verstarringen geweken
en werd weer vloeibaar wat gestolten was;
in verre velden murm’len kleine beken
en een groen waas doortrekt het vale gras.

O zoete hoop die oud is als het leven
en al zijn schepselen te zamen bindt, –
gij kunt de moede harten niet begeven,
gij moeder van vertrouwen, groot en blind.


Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Joost van den Vondel -- Op de vyf zinnen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* kb




Op De Vyf Zinnen

't Misbruik der sinnen werkt in 't einde pijn, en smart
Doch redelyk gebruick vernoegt des menschen hart:
Dat 's aartsche zaligheit. Wie wenscht hier grooter goet,
Als, in 't gesonde lijf, een gansch vernoeght gemoedt?

Het Gezicht
De blinde, die weleer aanschouwde 't lieve licht,
Kan tuigen, wat het zy te missen het Gezicht;
Te wroeten, als de mol, in duisternisse, en droomen.
De blinde is hallef doot. men leeft door 't oog volkomen.

Het Gehoor
Het redelick begrijp, in ons het Godlyck deel,
Veroirzaakt, tusschen mensch en dier, een groot verscheel:
Maar och, wat zou het zijn ontbeerden wy de spraack?
En noch waar beide niet, zoo ons 't Gehoor ontbraack.

De Reuck
D'ontloke roode roos heeft niet dan blat, en kleur,
By reuckeloozen neus, niet snoffende den geur.
De Reuck des geurs verquikt het quijnend hart des sieken,
En bint aan 't lijf de ziel, die vlugh was met haar wieken.

De Smaeck
De smakelooze tong wort met geen lust gevoedt.
Zy weet van wrang noch zout, noch bitterheit, noch soet.
De beste saus is Smaeck, al schafte zelf Iupijn;
Want waar de Smaek ontbreekt, daar kan niet leckers sijn.

Het Gevoelen
't Gevoelen is de Min, waar naar het alles janckt,
Het kittelt zelf Jupijn, zoo dat hy 't zich bedanckt.
Men neemt 't Gevoelen wech, zoo treurt het weelig wicht,
Met fackel zonder vlam, met koker sonder schicht.


Joost van den Vondel (1587-1679)



verscheel = onderscheid
snoffende = opsnuivende
vlugh = op het punt om het lichaam te verlaten
schafte = diste op
janckt = vurig verlangt
kittelt = streelt
't zich bedanckt = er zich in verheugt
het weelig (dartel) wicht = Amor
schicht = pijl



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anton van Duinkerken -- Zeventien november

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* historici.nl
* cubra
* dodenakker






Zeventien november

Geen uur bracht voller blijdschap bij 't herdenken
Van Vondel dan de vreugdevolle mis
Op 't Amsterdamsch begijnhof, want daar is
Aan geen verbeelding schooner beeld te schenken,

Dan hoe de dichter zijn geloof kwam drenken
Bij deze bron, 't altaargeheimenis,
Schuilgaand in 't bedehuis, waar nog 't gemis
Van praal den geest naar Vondels eeuw blijft wenken.

In dezen eenvoud vond zijn prachtziek hart,
Herboren tot de heerlijkheid der Kerke,
Meer schat van vreugd, meer balsem tegen smart,

Dan in hetgeen de wereld ooit bewerke,
Die woelt en raast, met ijdelheid gevoed.
Hier zwelt de vrucht der weelde van gemoed.


Anton van Duinkerken (1903-1968)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Tonnus Oosterhoff -- Ergens in het heelal valt een deur in het slot

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* kb
* wikipedia
* dbnl




Ergens in het heelal valt een deur in het slot.
Maakt dat je nieuwsgierig?

Niet in het minst. Ik houd de benen nap
omgekeerd op de grond. Beginners, die
mogen stil staan, water drinken, open zijn,
patronen inzuigen en wiskunde worden.

Gordijntje opzij, uit de razende koets loeren,
daarmee vangt de gevangene zichzelf.
In het heelal zijn talloze rekenmachines,
maar nergens rinkelt een kassa.

Beginners moeten stil water drinken,
zich niet verzetten tegen de wiskunde,
windveerboot en waterzonmembraan,
waarin uitgestorven en vooruit in elkaar overgaan.

In het heelal zijn talloze rekenmachines.
Er wordt niet gevangen, alleen niet ontsnapt.

Niet zo bang, breng jezelf niet in het nauw.
‘Er is iets dat ons vredig maakt,
ons wegleidt en ontvangt.’


Tonnus Oosterhoff (1953)
uit: Leegte lacht (2011)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Tonnus Oosterhoff -- Opeens kan ik weer goed en veel lezen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* kb
* wikipedia
* dbnl




Opeens kan ik weer goed en veel lezen,
de galligheid is terug, de eerzucht, de verlegenheid.
Mijn geheugen wordt elke dag beter:
ik zie het kind zo helder,
ik kan er mijn haar haast in kammen.
De toekomst verstrooit het niet meer.

en alle kinderen verloren
stroomden opeens onderlangs

Ik onthoud Hölderlin weer, ik leer Russisch.
Wel vallen veel dingen van de plank
als ik ze terugzet.


Tonnus Oosterhoff (1953)
uit: Leegte lacht (2011)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Gabriël Smit -- Met grote letters

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =






* wikipedia
* dbnl






Met grote letters

Met grote letters wil ik schrijven:
‘Liefde is het hart van het heelal.’
Onzin, iets voor Dante – liefde is
bij elkaar zitten, zwijgen,
willen zeggen wat je al lang
weet en toch niet zeggen kunt,
zuchtend opstaan, heen en weer lopen,
spelen met de voet van een glas.

Weten: ze heeft verdriet en
er niets aan kunnen doen, angst
zien, onrust, toch blijven waar
je bent, uit het raam kijken,
een hand leggen op een knie,
de klok horen tikken, gekraak
op een vreemde plek in huis,
samen opruimen iets dat viel.

Denken aan leven,dromend
van een sterfbed met je hand
in dezelfde die je nu streelt,
mijmerend lopen op een heidepad,
die zelfde vogels weer, overal
ruimte, ademhalen, in grote
ogen kijken en voor altijd weten:
liefde is het hart van het heelal.


Gabriël Smit (1910-1981)
uit: Variaties van liefde (1966)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Ramsey Nasr -- een mooie dag om stilte te verscheuren

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* website
* wikipedia









een mooie dag om stilte te verscheuren


een mooie dag om stilte te verscheuren.
oud-strijders staan te beven aan de kant
de blikken op zwartwit – en het gebeurt.
gewoon, omdat het kan. omdat één man.

het is de wet van nederland. bij ons
moet alles vroeg of laat een keer gebeuren
dus dan ook dit. elkeen zoekt naar het licht
als hamsters in een bak met open deuren.

ik heb vandaag mijn oorlogsland herdacht
en struikel voort in volle ongeremdheid
zozeer bevrijd dat ik een kind vertrap.

vlak voor mijn voeten valt een hoogbejaarde
in zijn soldatenpak. hij huilt. ik kijk.
waar alles mag is ieder vogelvrij.


Ramsey Nasr (1974)
Mijn nieuwe vaderland (2011)






Ramsey Nasr was aanwezig op de Dam tijdens de
herdenkingsplechtigheid op 4 mei 2010. Hij stond
op enkele meters van de schreeuwende verstoorder,
en werd zelf meegesleurd in alle paniek.




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hendrik de Vries -- Droom

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* antiqbook






Droom

Nog mijm'rend vragend wat zij had gesproken
Betrad ik 's nachts opnieuw de trappenstraat,
In stadslicht bleek gebaad, in sneeuw verdoken.
Een venster blonk, maar nergens haar gelaat.

Beneden gleden waag'nen zonder dreuning,
Dreef murm'lend zwart van menschen af en aan.
't Bordes lag blank met blank-bevrachte leuning.
Door 't smetloos laken was geen tred gegaan.

De sleutel had het zwijgen zwak verbroken
Maar niets weerklonk in die befloerste gang.
Ik vond een kamer, heb daar licht ontstoken,
En wachtte, stom en roerloos, urenlang.

Ik zag nog achter gaas de schoorsteendaken,
De muren, soms bestreken door de maan.
Toen hoord'ik weer de sneeuw van schreden kraken.
Daar kwam zij. Wilde huivring greep mij aan.

Mijn hart verkromp, met plots-verstomd gehamer.
Ik wist mij stellig in mijn vlucht bespied.

Een spiegelwand weerkaatste gansch een kamer.
Ik schrok: Ik vond mijn eigen beelt'nis niet...


Hendrik de Vries (1896-1989)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

H.H. ter Balkt -- Erger nog

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* dbnl
* wikipedia







Erger nog

‘Erger nog, Nederland begint zijn kracht
te verliezen,’ karmiakt een manifest uit
Nul 4; koude wind over de waterzuivering
aan de Zwartewaterallee bij de nertsfarm.

Chichele de aartsbisschop die de koning
de expeditie naar Frankrijk aanried, rust
oorlogen ten spijt in vol ornaat en ook
zonder, op zijn tombe in Canterbury en ja

het mooie oog van de maanvis trok van zee
naar koude zee, bij Katwijk; maar zijn oog
dat niet langer leefde bleef, wijdgeopend
nog altijd menselijk en bijna levend kijken.


H.H. ter Balkt (1938)
uit: Vliegtuigmagneet (2011)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

P.C. Boutens -- De zee was dien dag ...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* kb
* gedichten





De zee was dien dag
Aan F.C.v.d.P.

De zee was dien dag een wonder
Van blauwe eindeloosheid onder
Het luchtedak van kristallijn,
Onder den hemeltuin vol zonneschijn.

Wij zaten aan den zanddrempel
Van den lichten hemeltempel;
Wat verre schepen soms voeren
Langs de zeevloeren.

De zee zong uit blauwen monde
Heel dien dag vreugdekonde:
Het was alles zoo licht en blijde,
Wat de zee zeide....

Daar was als een teêr-wit begeeren,
Dat éen oogenblik mocht keeren
Kinderreinheid herboren
Uit jongen tijd verloren....

De zee zong uit blauwen monde
Heel dien dag vreugdekonde:
Het was alles zoo licht en blijde,
Wat de zee zeide.

Wij zaten aan den zanddrempel
Van den lichten hemeltempel;
Wat verre schepen soms voeren
Langs de zeevloeren.

De zee was dien dag een wonder
Van blauwe eindeloosheid onder
Het luchtedak van kristallijn,
Onder den hemeltuin vol zonneschijn.



P.C. Boutens (1870-1943)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Frank Koenegracht -- Epigram

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* vpro
* dbnl






Epigram

Mijn vriend kocht een mechanisch vogeltje
uit China ter grootte van een mus
en zette het volgens voorschrift in een kooi,
waar het voortaan zou wonen en zingen.
Het aardige, nu, van dit vogeltje was
dat het alleen zong bij lawaai.
Als je in je handen klapte begon het te
kwinkeleren, maar ook bij deuren dichtgooien,
echtelijke ruzies, en hoesten.
Vreemd vogeltje. De oorzaak kon hem niet schelen,
alsof het antwoord gaf
op vragen, niet gesteld.
Maar op een kwade dag begon mijn vriend zomaar
te hoesten, met deuren werd daardoor niet meer
geslagen, de echtelijke ruzies gingen minder ver.
Plus kwam daarbij dat in een andere kamer werd
gehoest buiten het bereik van de kooi
en mijn vriend aan een touwtje het licht aanstak,
zodat de stilte toenam en
het vogeltje begon te zwijgen.
Later, toen het stil was in het hele huis en in alle kamers,
zong het vogeltje nog wel eens
zonder tastbare reden een stukje, niet het hele liedje.
Alsof het iets vroeg.


Frank Koenegracht (1945)
uit: Lekker dood in eigen land (2011)





Koenegracht las dit gedicht voor op de begrafenis van Rudy
Kousbroek. Hij had het drie jaar daarvoor voor hem geschreven.
Al die drie jaren dacht hij, zei Frank, dat hij met het schrijven
van dit gedicht de dood van Rudy uitstelde. Magisch denken, zeker.
De gedachte dat 'de dood alles leest'. En dan nog een straatje omgaat.
- Wim Noordhoek


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Nicolaas Beets -- Najaarslied

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* wikipedia
* coster
* letterkundig museum






Najaarslied

Ik ken geen schooner kleuren
Dan die van 't Hollandsch bosch
In bruinen najaarsdos;
Ik ken geen zoeter geuren,
Dan die uit droge mos,
Uit geelroode eikenbladeren
En varenkruid dat bloeit,
Mij op het koeltje naderen,
Dat met mijn lokken stoeit.

Ik ken geen schooner zangen
Dan vink en lijster slaakt,
Bij 't morgenlicht ontwaakt,
Eer hen de strikken vangen,
Door al wat zingt gewraakt:
Den wildzang uit de twijgen
Met vochtig rag omstrikt,
Dat, als de dampen stijgen,
Met perels blijft bestikt.

Ik ken geen schooner luchten
Dan waar de herfst mee praalt,
Als 't zonlicht nederdaalt
En dorpen en gehuchten
In goud en kleuren maalt.
Dan rijzen blanke rotsen
En donkre bergen op,
Begroeid met ruige bosschen,
Verguld aan rand en top.

Dan spelen alle verven
Dooreen met stille pracht,
Tot dat ze, schoon en zacht,
Versmelten en versterven,
En zeggen: ‘Het wordt nacht!
Weer is een dag vervlogen;
Welhaast een jaargetij:
Een jaar gaat voor uwe oogen,
Gelijk een damp voorbij.’


Nicolaas Beets (1814-1903)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hendrik Marsman -- Slapende vrouw

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* kb
* historici.nl




Slapende vrouw

De onrust en de lichtbewogen
ontvanklijkheid van hare trekken
zijn weggewischt en overtogen
door maanlicht, dat in zachte plekken

gestort ligt over kruin en peluw -
en dekens die haar slaap bedekken
welven het maanlicht tot een landschap,
een keten die zijn teere bekkens

van zilverglans doet overstroomen -
hoe lieflijk droomt het hoofd daarboven:
de mond, die vlinders niet zou wekken
is vaag geopend en de oogen

die overdag het leven vingen
liggen behoedzaam nu geloken
tusschen de ijle zwarte veeren
van wimpers en van wenkbrauwbogen.


Hendrik Marsman (1899-1940)
uit: Porta Nigra (1934)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Willem Frederik Hermans -- Nachtgedaante

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* Hermans instituut
* wfhermans.net
* Volledige werken
* dbnl






Nachtgedaante

De zon was zo fel
Dat ik niets kon zien dan zwart
En wit.
Dat ik mijzelf
Slechts aan mijn schaduw mat.

De zon stond zo hoog
Dat ik bijna geen schaduw had.

En daarom ben ik overdag zo klein en moe
Ik, die pas bij het later worden groei.


Willem Frederik Hermans (1921-1995)
uit: Hypnodrome (1947)







* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Willem Frederik Hermans -- Straattoneel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* Hermans instituut
* wfhermans.net
* Volledige werken
* dbnl





Straattoneel

Te steil die brug. De voerlui slaan het paard
Met ijzren buizen galmend op de rug.
De moeder ijlt haar dochter na op straat,
Een mes valt als een noodkreet uit een raam.
Te steil die brug. Van olie glanst het asfalt
En bloed omspoelt het dode paard dat valt.
Het mes staat siddrend in een dorre boom.
Er klinken schoten ergens onder mij.
Er rijdt een priester op een fiets voorbij.
Aan ‘t kruispunt weet hij verder niet te gaan.
(Twijfel is een rood licht waarvoor hij remt)
Hij blijft met uitgestrekte armen staan.

Zodat, van ver, hij op de Heiland lijkt
En dichterbij, op een verkeersagent.



Willem Frederik Hermans (1921-1995)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Herman Gorter -- Nu dan de nederlaag geleden is

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* Verzen









Nu dan de nederlaag geleden is,
En d’arbeiders teruggestoten zijn
In der tirannie donkre duisternis,
Nu wil ik zingen, zacht en hel en fijn,

Hoe zij herstijgen uit bekommernis
Weder naar der lichts goudenen zonneschijn
Want mijn hart leeft hun leven. En ’t is wis
Dat zij herstijgen zullen, sterk en rein.

Zij zullen weder opvliegen ten hemel
Van uit der slavernij diep donkre poel,
Zij zullen zich verovren het gewemel

Der aarde. Nu voor goed. Het Hoge Doel.
Dit wil ik zingen in een gouden schijn.
In nederlaag wil ik hun dichter zijn.


Herman Gorter (1864-1927)








* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l