Lucas Pater -- Op de kindsheid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* dbnl
* Poëzy





Op de kindsheid

Beminlijke aardigheid der vroege levensjaren!
O kindsheid, wier begrip van geen vooruitzicht weet!
Gij zingt, en lacht en springt, en waar ge ook binnentreedt,
Gij vindt den grond voor u bestrooid met rozeblaren.

De gulle blijdschap voert op 't klinken van haar snaren
U dag aan dag ten reie; en schreit ge om enig leed,
Gij droogt straks de oogjes af, derwijl gij 't ras vergeet.
Ach! mochten de ouden u in onschuld evenaren!

Met recht wordt uw gewaad veelvervig afgebeeld,
Terwijl gij met een aapje of met een' vogel speelt:
Maar uw onzondig spel zal nooit u 't hart doen wroegen.

Gij zijt benijdenswaard, al streelt gij u met waan:
Want als we aandachtig 't oog op onze daden slaan,
Zijn wij zo kinds als gij, doch derven uw genoegen.


Lucas Pater (1707-1781)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hanny Michaelis -- Onbekommerd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* wikipedia
* dbnl
* Verzamelde gedichten




Onbekommerd

Onbekommerd toont Amsterdam
haar rotte gebit, haar aan aardgas
stervende bomen, haar onrein water
waarin de zon zich weerkaatst.
Uit ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van een kerktoren, carillons
mengen hun valse stemmen in
de oorverdovende musique concrète
van auto’s, ambulances, pneumatische
boren, sloophamers, hei-installaties
en overal kruipen mensen in en uit
de schulp van hun huis, hun krot,
hun dierbare, gehate puinhoop.



Hanny Michaelis (1922-2007)
uit: Wegdraven naar een nieuw Utopia (1971)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hanny Michaelis -- Wat men gemakshalve

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* wikipedia
* dbnl
* Verzamelde gedichten





Wat men gemakshalve
het leven noemt, is niet
al te vriendelijk met me omgesprongen.
Het maakte me tot wie ik werd,
iemand die wordt opgemerkt,
en daarna over het hoofd gezien,
omarmd en dan weer losgelaten.
Maar onvriendelijk was het ook niet.
Het liet me wolken zien en
sterrenhemels, bomen en water,
vlammende ramen in de avondzon,
de maan maagdelijk blozend
achter het traliewerk van een gashouder.
Het liet me treinen horen in de avond,
zingende merels en het drukke
tsjilpen van de kleine ontroerende
parmantige mussen.

(circa 1998)


Hanny Michaelis (1922-2007)
uit: Verzameld gedichten (2011)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jan de Roek -- Jeunesse dorée (fragment)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* Over Jan de Roek
* Over 'Ik ben de overlevende'






Jeunesse dorée (fragment)


Ik herhaal:

De glazen stonden halfleeg en aarzelden.
De sigaretten smeulden na.

Over onze hoofden spande de muziek
een boog van wilgetwijgen aan.

Wij zaten in het halfdonker
en het halflicht kleurde
grijs je gezicht.

Je handen waren zoek,
je ogen halfverloren.

Je zei toen ‘het is tijd’
maar langzaam stond je op
en ben je blijven staan
als was je wat vergeten.

Je mat de afstand naar de deur,
je reikte naar heur mantel.

Zij lachte,
maar haar lach gleed uit
op uw gezicht
als op een natte steen.

Je schoof haar voor je uit
als had je dekking nodig.

Eéns dat je je veilig wist
heb je nog één keer omgekeken
en nog één keer,
vóór voorgoed onder te gaan
stak je je hoofd
boven de dansers uit.

Mijn hoofd
lag in mijn handen.

Ik heb geen teken
meer gegeven.

Ik ben je even later
halfwenend in de regen
achterna gegaan.

Sindsdien brak de vreugde
aan mij af,
verging de hoop als sneeuw.


Jan de Roek (1941-1971)
uit: Jeunesse dorée








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

C. Buddingh' -- Ode aan een handvol kastanjes

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* vpro
* dbnl





Ode aan een handvol kastanjes

Alweer jaren geleden
noteerde ik een idee
voor een science fiction-verhaal: een ruimtepiloot,
alle wonderen van het zonnestelsel beu,
keert terug naar de aarde, om daar
in de roestige herfst van zijn jeugd
door een bos rond te dwalen om er kastanjes te rapen.

Er moest ook nog een jongen
in voorkomen, die niet begrijpt
hoe iemand na Mars, Saturnus en Alpha Centauri,
heel content door struikgewas dolen kan, af en toe
met een steen naar de takken gooien
en dromerig luistern naar
het doffe pok-pok van de bolsters op het mos.

Het is nooit geschreven,
het was ook geen goed idee:
te simpel, te sentimenteel en te theatraal.
Maar het is me wel bijgebleven: die ruimtepiloot
was ik zelf, en het jongetje ook,
alleen, zeg, een veertig jaar eerder,
en het bos was gewoon een boom ergens in mijn hoofd.

Daar speelt alles zich af,
en heeft alles zich afgespeeld,
daar liggen ze, glimmend gepoetst, op de vensterbank;
mijn moeder schenkt thee in, straks komt mijn vader thuis.
Je kan niets begraven, al zou
je het willen: daar onder de schedel
woelt en woekert het toch weer omhoog, spreidt zijn bladeren, zet vrucht.

Ach, het waren maar zes
of zeven kastanjes: ze lagen
tussen twee bloempotten in op een vensterbank,
glimlachend met hun bruine spiegeloogjes.
En een zonnestelsel later
sluit mijn hand zich er plots weer omheen
en speelt dan trots met het zakmes van mijn vader.


C. Buddingh’ (1918-1985)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hugo Claus -- Kwartet Op. 132

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* wikipedia
* dbnl




Kwartet Op. 132

38 jaar oud luister ik. Tot een jaar geleden
hoorde ik meer – hoe moet ik hakkelen? - de stem van de tijd.

Beethoven schreef toen hij naar het platteland ging
bij Baden: ‘Ik wil niets anders dan gezond zijn.’

Thermoblazer met het geruis van de branding uitgedaan.
Iets als eerbied. Tot een jaar geleden
had ik de hand niet gedrukt van wie zei: eerbied.

De 4e beweginging. Ruïnes van de tijd, en daarin: eksters.

Buiten: een traktor, gemekker van schapen
(nog niet gevoerd vandaag) (de ram klaar voor het mes!)

In de 4e beweging, tussen dood en sclerose,
zingt iemand over een ding dat in mijn kleren zit,
een oponthoud, een streling,
de dans van een gewapend kind.

Wat ben ik tussen mond en aars?
Een zwelling, geloof ik. Iets dat uit haar schoot viel
en nu rolt naar een gat in de grond,
en nog wat natrapt in de damp van het versgemaaide gras.


Hugo Claus (1929-2008)
uit: Van horen zeggen (1970)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anton van Duinkerken -- Mist

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =








* historici.nl
* cubra
* dodenakker








Mist

De mist heeft alle grachten ingesloten
Achter een wade van verganklijkheid.
Er wordt gezwegen. Ieder voertuig rijdt
Geluidloos langs de stil gelegde booten.

Dit is een avond om van eens genoten
Feesten te spreken, die wij vreugdbereid
Vierden met jonge vrienden, toen de nijd
Ons nog niet uit elkander had gestooten.

Maar wat geweest is, vindt geen wederkeer.
Zooals met ons, zoo gaat het met de meesten:
Elk zoekt zichzelf in vruchteloos verweer.

Vergeten raken dan voorbije feesten.
Tusschen ons hangt gelijk een mist de tijd,
Die ons uiteendrijft, elk in eenzaamheid.


Anton van Duinkerken (1903-1968)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Henriette Roland Holst-van der Schalk -- Omhuld van nev’len lagen de landouwen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* iisg







Omhuld van nev’len lagen de landouwen;
de bosschen had een sluier stil omspreid
en uit de stilte steeg een blind vertrouwen
in het weerkeren van de vruchtbaarheid.

De regen viel; zijn zacht-egale suizen
vulde de wereld en zijn spinsel hing
aan verre kimmen. In hun stille kluizen
werkten de geesten van de opstanding.

O milde lucht en gezegende regen
en moederlijke schoot die baren gaat
der aarde … o Beeld van ieder groot bewegen
dat uit de stille verzonkenheid ontstaat.

Door u zijn de verstarringen geweken
en werd weer vloeibaar wat gestolten was;
in verre velden murm’len kleine beken
en een groen waas doortrekt het vale gras.

O zoete hoop die oud is als het leven
en al zijn schepselen te zamen bindt, –
gij kunt de moede harten niet begeven,
gij moeder van vertrouwen, groot en blind.


Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Joost van den Vondel -- Op de vyf zinnen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* kb




Op De Vyf Zinnen

't Misbruik der sinnen werkt in 't einde pijn, en smart
Doch redelyk gebruick vernoegt des menschen hart:
Dat 's aartsche zaligheit. Wie wenscht hier grooter goet,
Als, in 't gesonde lijf, een gansch vernoeght gemoedt?

Het Gezicht
De blinde, die weleer aanschouwde 't lieve licht,
Kan tuigen, wat het zy te missen het Gezicht;
Te wroeten, als de mol, in duisternisse, en droomen.
De blinde is hallef doot. men leeft door 't oog volkomen.

Het Gehoor
Het redelick begrijp, in ons het Godlyck deel,
Veroirzaakt, tusschen mensch en dier, een groot verscheel:
Maar och, wat zou het zijn ontbeerden wy de spraack?
En noch waar beide niet, zoo ons 't Gehoor ontbraack.

De Reuck
D'ontloke roode roos heeft niet dan blat, en kleur,
By reuckeloozen neus, niet snoffende den geur.
De Reuck des geurs verquikt het quijnend hart des sieken,
En bint aan 't lijf de ziel, die vlugh was met haar wieken.

De Smaeck
De smakelooze tong wort met geen lust gevoedt.
Zy weet van wrang noch zout, noch bitterheit, noch soet.
De beste saus is Smaeck, al schafte zelf Iupijn;
Want waar de Smaek ontbreekt, daar kan niet leckers sijn.

Het Gevoelen
't Gevoelen is de Min, waar naar het alles janckt,
Het kittelt zelf Jupijn, zoo dat hy 't zich bedanckt.
Men neemt 't Gevoelen wech, zoo treurt het weelig wicht,
Met fackel zonder vlam, met koker sonder schicht.


Joost van den Vondel (1587-1679)



verscheel = onderscheid
snoffende = opsnuivende
vlugh = op het punt om het lichaam te verlaten
schafte = diste op
janckt = vurig verlangt
kittelt = streelt
't zich bedanckt = er zich in verheugt
het weelig (dartel) wicht = Amor
schicht = pijl



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Anton van Duinkerken -- Zeventien november

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* historici.nl
* cubra
* dodenakker






Zeventien november

Geen uur bracht voller blijdschap bij 't herdenken
Van Vondel dan de vreugdevolle mis
Op 't Amsterdamsch begijnhof, want daar is
Aan geen verbeelding schooner beeld te schenken,

Dan hoe de dichter zijn geloof kwam drenken
Bij deze bron, 't altaargeheimenis,
Schuilgaand in 't bedehuis, waar nog 't gemis
Van praal den geest naar Vondels eeuw blijft wenken.

In dezen eenvoud vond zijn prachtziek hart,
Herboren tot de heerlijkheid der Kerke,
Meer schat van vreugd, meer balsem tegen smart,

Dan in hetgeen de wereld ooit bewerke,
Die woelt en raast, met ijdelheid gevoed.
Hier zwelt de vrucht der weelde van gemoed.


Anton van Duinkerken (1903-1968)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Tonnus Oosterhoff -- Ergens in het heelal valt een deur in het slot

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* kb
* wikipedia
* dbnl




Ergens in het heelal valt een deur in het slot.
Maakt dat je nieuwsgierig?

Niet in het minst. Ik houd de benen nap
omgekeerd op de grond. Beginners, die
mogen stil staan, water drinken, open zijn,
patronen inzuigen en wiskunde worden.

Gordijntje opzij, uit de razende koets loeren,
daarmee vangt de gevangene zichzelf.
In het heelal zijn talloze rekenmachines,
maar nergens rinkelt een kassa.

Beginners moeten stil water drinken,
zich niet verzetten tegen de wiskunde,
windveerboot en waterzonmembraan,
waarin uitgestorven en vooruit in elkaar overgaan.

In het heelal zijn talloze rekenmachines.
Er wordt niet gevangen, alleen niet ontsnapt.

Niet zo bang, breng jezelf niet in het nauw.
‘Er is iets dat ons vredig maakt,
ons wegleidt en ontvangt.’


Tonnus Oosterhoff (1953)
uit: Leegte lacht (2011)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Tonnus Oosterhoff -- Opeens kan ik weer goed en veel lezen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* kb
* wikipedia
* dbnl




Opeens kan ik weer goed en veel lezen,
de galligheid is terug, de eerzucht, de verlegenheid.
Mijn geheugen wordt elke dag beter:
ik zie het kind zo helder,
ik kan er mijn haar haast in kammen.
De toekomst verstrooit het niet meer.

en alle kinderen verloren
stroomden opeens onderlangs

Ik onthoud Hölderlin weer, ik leer Russisch.
Wel vallen veel dingen van de plank
als ik ze terugzet.


Tonnus Oosterhoff (1953)
uit: Leegte lacht (2011)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Gabriël Smit -- Met grote letters

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =






* wikipedia
* dbnl






Met grote letters

Met grote letters wil ik schrijven:
‘Liefde is het hart van het heelal.’
Onzin, iets voor Dante – liefde is
bij elkaar zitten, zwijgen,
willen zeggen wat je al lang
weet en toch niet zeggen kunt,
zuchtend opstaan, heen en weer lopen,
spelen met de voet van een glas.

Weten: ze heeft verdriet en
er niets aan kunnen doen, angst
zien, onrust, toch blijven waar
je bent, uit het raam kijken,
een hand leggen op een knie,
de klok horen tikken, gekraak
op een vreemde plek in huis,
samen opruimen iets dat viel.

Denken aan leven,dromend
van een sterfbed met je hand
in dezelfde die je nu streelt,
mijmerend lopen op een heidepad,
die zelfde vogels weer, overal
ruimte, ademhalen, in grote
ogen kijken en voor altijd weten:
liefde is het hart van het heelal.


Gabriël Smit (1910-1981)
uit: Variaties van liefde (1966)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Ramsey Nasr -- een mooie dag om stilte te verscheuren

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* website
* wikipedia









een mooie dag om stilte te verscheuren


een mooie dag om stilte te verscheuren.
oud-strijders staan te beven aan de kant
de blikken op zwartwit – en het gebeurt.
gewoon, omdat het kan. omdat één man.

het is de wet van nederland. bij ons
moet alles vroeg of laat een keer gebeuren
dus dan ook dit. elkeen zoekt naar het licht
als hamsters in een bak met open deuren.

ik heb vandaag mijn oorlogsland herdacht
en struikel voort in volle ongeremdheid
zozeer bevrijd dat ik een kind vertrap.

vlak voor mijn voeten valt een hoogbejaarde
in zijn soldatenpak. hij huilt. ik kijk.
waar alles mag is ieder vogelvrij.


Ramsey Nasr (1974)
Mijn nieuwe vaderland (2011)






Ramsey Nasr was aanwezig op de Dam tijdens de
herdenkingsplechtigheid op 4 mei 2010. Hij stond
op enkele meters van de schreeuwende verstoorder,
en werd zelf meegesleurd in alle paniek.




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hendrik de Vries -- Droom

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* antiqbook






Droom

Nog mijm'rend vragend wat zij had gesproken
Betrad ik 's nachts opnieuw de trappenstraat,
In stadslicht bleek gebaad, in sneeuw verdoken.
Een venster blonk, maar nergens haar gelaat.

Beneden gleden waag'nen zonder dreuning,
Dreef murm'lend zwart van menschen af en aan.
't Bordes lag blank met blank-bevrachte leuning.
Door 't smetloos laken was geen tred gegaan.

De sleutel had het zwijgen zwak verbroken
Maar niets weerklonk in die befloerste gang.
Ik vond een kamer, heb daar licht ontstoken,
En wachtte, stom en roerloos, urenlang.

Ik zag nog achter gaas de schoorsteendaken,
De muren, soms bestreken door de maan.
Toen hoord'ik weer de sneeuw van schreden kraken.
Daar kwam zij. Wilde huivring greep mij aan.

Mijn hart verkromp, met plots-verstomd gehamer.
Ik wist mij stellig in mijn vlucht bespied.

Een spiegelwand weerkaatste gansch een kamer.
Ik schrok: Ik vond mijn eigen beelt'nis niet...


Hendrik de Vries (1896-1989)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

H.H. ter Balkt -- Erger nog

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* dbnl
* wikipedia







Erger nog

‘Erger nog, Nederland begint zijn kracht
te verliezen,’ karmiakt een manifest uit
Nul 4; koude wind over de waterzuivering
aan de Zwartewaterallee bij de nertsfarm.

Chichele de aartsbisschop die de koning
de expeditie naar Frankrijk aanried, rust
oorlogen ten spijt in vol ornaat en ook
zonder, op zijn tombe in Canterbury en ja

het mooie oog van de maanvis trok van zee
naar koude zee, bij Katwijk; maar zijn oog
dat niet langer leefde bleef, wijdgeopend
nog altijd menselijk en bijna levend kijken.


H.H. ter Balkt (1938)
uit: Vliegtuigmagneet (2011)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

P.C. Boutens -- De zee was dien dag ...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* wikipedia
* kb
* gedichten





De zee was dien dag
Aan F.C.v.d.P.

De zee was dien dag een wonder
Van blauwe eindeloosheid onder
Het luchtedak van kristallijn,
Onder den hemeltuin vol zonneschijn.

Wij zaten aan den zanddrempel
Van den lichten hemeltempel;
Wat verre schepen soms voeren
Langs de zeevloeren.

De zee zong uit blauwen monde
Heel dien dag vreugdekonde:
Het was alles zoo licht en blijde,
Wat de zee zeide....

Daar was als een teêr-wit begeeren,
Dat éen oogenblik mocht keeren
Kinderreinheid herboren
Uit jongen tijd verloren....

De zee zong uit blauwen monde
Heel dien dag vreugdekonde:
Het was alles zoo licht en blijde,
Wat de zee zeide.

Wij zaten aan den zanddrempel
Van den lichten hemeltempel;
Wat verre schepen soms voeren
Langs de zeevloeren.

De zee was dien dag een wonder
Van blauwe eindeloosheid onder
Het luchtedak van kristallijn,
Onder den hemeltuin vol zonneschijn.



P.C. Boutens (1870-1943)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Frank Koenegracht -- Epigram

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* vpro
* dbnl






Epigram

Mijn vriend kocht een mechanisch vogeltje
uit China ter grootte van een mus
en zette het volgens voorschrift in een kooi,
waar het voortaan zou wonen en zingen.
Het aardige, nu, van dit vogeltje was
dat het alleen zong bij lawaai.
Als je in je handen klapte begon het te
kwinkeleren, maar ook bij deuren dichtgooien,
echtelijke ruzies, en hoesten.
Vreemd vogeltje. De oorzaak kon hem niet schelen,
alsof het antwoord gaf
op vragen, niet gesteld.
Maar op een kwade dag begon mijn vriend zomaar
te hoesten, met deuren werd daardoor niet meer
geslagen, de echtelijke ruzies gingen minder ver.
Plus kwam daarbij dat in een andere kamer werd
gehoest buiten het bereik van de kooi
en mijn vriend aan een touwtje het licht aanstak,
zodat de stilte toenam en
het vogeltje begon te zwijgen.
Later, toen het stil was in het hele huis en in alle kamers,
zong het vogeltje nog wel eens
zonder tastbare reden een stukje, niet het hele liedje.
Alsof het iets vroeg.


Frank Koenegracht (1945)
uit: Lekker dood in eigen land (2011)





Koenegracht las dit gedicht voor op de begrafenis van Rudy
Kousbroek. Hij had het drie jaar daarvoor voor hem geschreven.
Al die drie jaren dacht hij, zei Frank, dat hij met het schrijven
van dit gedicht de dood van Rudy uitstelde. Magisch denken, zeker.
De gedachte dat 'de dood alles leest'. En dan nog een straatje omgaat.
- Wim Noordhoek


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Nicolaas Beets -- Najaarslied

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* wikipedia
* coster
* letterkundig museum






Najaarslied

Ik ken geen schooner kleuren
Dan die van 't Hollandsch bosch
In bruinen najaarsdos;
Ik ken geen zoeter geuren,
Dan die uit droge mos,
Uit geelroode eikenbladeren
En varenkruid dat bloeit,
Mij op het koeltje naderen,
Dat met mijn lokken stoeit.

Ik ken geen schooner zangen
Dan vink en lijster slaakt,
Bij 't morgenlicht ontwaakt,
Eer hen de strikken vangen,
Door al wat zingt gewraakt:
Den wildzang uit de twijgen
Met vochtig rag omstrikt,
Dat, als de dampen stijgen,
Met perels blijft bestikt.

Ik ken geen schooner luchten
Dan waar de herfst mee praalt,
Als 't zonlicht nederdaalt
En dorpen en gehuchten
In goud en kleuren maalt.
Dan rijzen blanke rotsen
En donkre bergen op,
Begroeid met ruige bosschen,
Verguld aan rand en top.

Dan spelen alle verven
Dooreen met stille pracht,
Tot dat ze, schoon en zacht,
Versmelten en versterven,
En zeggen: ‘Het wordt nacht!
Weer is een dag vervlogen;
Welhaast een jaargetij:
Een jaar gaat voor uwe oogen,
Gelijk een damp voorbij.’


Nicolaas Beets (1814-1903)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Hendrik Marsman -- Slapende vrouw

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* kb
* historici.nl




Slapende vrouw

De onrust en de lichtbewogen
ontvanklijkheid van hare trekken
zijn weggewischt en overtogen
door maanlicht, dat in zachte plekken

gestort ligt over kruin en peluw -
en dekens die haar slaap bedekken
welven het maanlicht tot een landschap,
een keten die zijn teere bekkens

van zilverglans doet overstroomen -
hoe lieflijk droomt het hoofd daarboven:
de mond, die vlinders niet zou wekken
is vaag geopend en de oogen

die overdag het leven vingen
liggen behoedzaam nu geloken
tusschen de ijle zwarte veeren
van wimpers en van wenkbrauwbogen.


Hendrik Marsman (1899-1940)
uit: Porta Nigra (1934)






* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Willem Frederik Hermans -- Nachtgedaante

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* Hermans instituut
* wfhermans.net
* Volledige werken
* dbnl






Nachtgedaante

De zon was zo fel
Dat ik niets kon zien dan zwart
En wit.
Dat ik mijzelf
Slechts aan mijn schaduw mat.

De zon stond zo hoog
Dat ik bijna geen schaduw had.

En daarom ben ik overdag zo klein en moe
Ik, die pas bij het later worden groei.


Willem Frederik Hermans (1921-1995)
uit: Hypnodrome (1947)







* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l