Jan Glas -- Roerdomp

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedie
* foto's van neersassische skrievers (door Jan Glas)
* epibreren
* woest en ledig
* fragmenten uit Als was zij mijn vrouw






Roerdomp

Jij kon het al een beetje.
Het moest naakt dat wist ik wel.
Ik maakte mij uit voorzorg als een roerdomp ijl en recht.
Wij wisten van niets wat het betekende
ook al waren we speurhonden.

Onze ouders gebruikten argeloos dezelfde nacht.

Zij die waren vergeten of ik 's ochtends,
's middags, 's avonds, of 's nachts was geboren.
Ze wisten niks. Ze hadden net zo goed konijnen kunnen zijn.
Als het maar ademde.
En ze namen grote slokken lucht.


Jan Glas (1958)
uit: Als was zij mijn vrouw (2012)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Wies Moens -- Drieluik

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* vlaamse schrijvers
* schrijvergewijs




Drieluik

Loopt hij met zijn meisje
langs witte maanpaden—
ver ronken de kermisorgels
en de Bengaalse vuren zieltogen in het dorp—
hij vooist haar al de zoete wijsjes van zijn hart,
want zijn hart is een weke occarina.
Ronde boomkruintjes, haar ogen,
waaien gestaag hun bloesems in zijn hand.

Maar hij is soldaat
die op nachtwake staat—
nacht: blauwe cowboyfilm;
zeebrand blikvuurt: alle einders langs, de opalen,
buitelen de nachtegalen!—
Drievoudig ontbloeit zijn heimwee:
Zondag-dorp-meisje,
en hij loopt een pas of wat,
kuchend als het treintje
dat hem naar huis voert ...
Dan, onder de sterrewielingen
staat hij verloren,
en kijkt scherp uit, als een stuurman.

Drinkt hij zijn pint met de dorpskameraden,
brult zijn keel schor,
danst vonken uit de vloerkarelen—
een plotse, koele dronk
doet hem opspringen: "mijn lief!"
en hij wipt de straat over
als een jonge haas!


Wies Moens (1898-1982)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

P.C. Boutens -- Sonnet XXXVI

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* kb
* gedichten






Sonnet XXXVI

Ik ben Slaaps slaaf: hij is mijn enig heer.
Want al mijn werken in 't schel daglicht is
Om dat één gaaf goudstuk vermoeienis,
Dat, als ik nederzit aan avondveer,
Ver over effen schemering bezweer'
Zijn riemloossnelle boot die lijngewis
Mij door veel vreemder dromen wildernis
Stuur' tot Uw levend-dood ver-na verkeer.

Ik bied hem willig ogen beî te binden
Met blinddoek van verinnigend gezicht,
En tracht niet buiten hem den weg te vinden
Naar de' engen spiegel die de ziel weêrlicht
Zo diep dat Gij uit dagegraf en wade
Eén droomuur dwaallicht langs zijn schemerpaden.


P.C. Boutens (1870-1943)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Jan van Nijlen -- Bezoek aan Achterbosch

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* bio/biblio
* leestafel







Bezoek aan Achterbosch (VIII)


En thuisgekomen in de zwoele stad,
Gelukkig weer, en toch weer ontevreden,
Vraag ik mij af waarom alleen 't verleden
Mij, altijd weer, 't eenig geluk geeft dat

Voorgoed beklijft, waarom 't geluk van heden
Mij minder boeit dan 't geen ik eens bezat:
't Is of men stijgt langs een steeds steiler pad,
En alles wat men liefheeft ligt beneden.

Hier, in mijn kamer, lang na middernacht,
De ramen open op den sterrennacht,
Kan ik weer luistren naar mijzelf en stil

Gelukkig zijn gedurende een paar uren.
Dat is wat overblijft van de oude vuren,
En van de jeugd en van de maand April.


Jan van Nijlen (1884-1965)
uit: Bezoek aan Achterbosch I-VIII







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Fritzi Harmsen van Beek -- Interpretatie van het uitzicht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* npe
* wat gedichten






Interpretatie van het uitzicht


Verschillende bomen in deze verdoemde tuin
stellen godzijdank nog perk en paal aan

een oude man die daar gedurig loopt, zonder
hoed, zwart als een krent in grauw gebak van

licht en landschap, ja een man van ziekte. Zwak
maar taai en onbeschoft. Hij draait, de afgeleefde

kreeft, in kringen om mijn vijvers, der seizoenen dolle
dolle naald deert hem, verstokter, blijkbaar niet.

En de verlegen bleke regen al weggebleven is, de doorluchtige
wind, voortvluchtig, in het geheime hout ontweken.

En heerst verwildering alom en willekeur haakt
bladerloos aan de ontdane hagen waarlangs aarzelend

zijn zachte schunnige verwoesting vaart. En niemand kan
hem keren waar hij zeverend door mijn bezeerde heesters breekt

en bevend speeksel kwijlt langs mijn beleefde kleine twijgen.
Van de vlugge lustige vogels geen hulp meer te verwachten is nu

de heilige reiger zelfs al ochtendlijk is uitgeweken achter de
geschonden horizon. Het is te hopen dat de mooie rode autobus

die alle oude mensen later af komt halen, hem nu spoedig
over rijdt naar ongenadiger terreinen, naar jachtvelden van

eeuwig asfalt, waarin overal verchroomde bakken voor zijn
rochels en de uitgekauwde stompen van zijn stinkende sigaren.

Want al mijn vijvers liggen dicht, mijn paadjes raken
zeer vertrapt, de schuwe schepselen hebben mijn struikgewas

verlaten, mijn heerlijkheid ligt braak. O keer, keer
welluidende wind, verliefde regen weer tot aan mijn

haveloze heuvelen.



Fritzi Harmsen van Beek (1927-2009)






Je moet misschien even over iets zwakkere beginregels heen, maar dan beland je in een trefzekere temerigheid, in een schampere schendbaarheid, in een allerovergevoeligst gezeur, in een allerboosaardigst gefoeter, in de goedertieren onberekenbaarheid van een vrouw die net als Rilke taal verleidt in plaats van schrijft. 
Om het leven aan te kunnen, heb je een zekere plompheid nodig. Om het niet aan te kunnen: talent. Dàt soort talent heeft Fritzi ten Harmsen van der Beek in zeer alkoholische mate.
- Herman De Coninck








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

Erik Lindner -- Terug naar Acedia

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* bb
* website
* wikipedia
* dbnl









Terug naar Acedia

1.

Kleine nerveuze vogeltjes op de kiezels van het strand
witte berken waar een flard van een wolk langs gaat
een kudde schapen rent in een boog om je heen

een enkele stam steekt omhoog uit de plantage
dunne wolken trekken over de kruinen van bomen
koeien hollen een kant op en dan de andere kant

een zwerm vogels landt op het veld
wasgoed hangt uit in de mist
een schaap zit verstopt in de rupsband van een heftruck

in het bos valt een zonnestraal op de varens
schapen wiebelen met kleine opstaande staarten
twintig vogels vliegen op met het geluid van een ventilator.


2.

Uitgelopen blauwe cijfers in de vacht van schapen

een meisje klimt vanaf een hek op het zadel
achter de muur gilt in de beek een vogel

vierkante klapramen in schoolbussen
dubbele rietjes als roerstaven

het is het land dat niet ophoudt waar de wolken beginnen.



Erik Lindner (1968)
uit: Trompet in de branding (2013)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Huub Beurskens -- Het weer was goed en de zee was kalm

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* weblog
* website
* wikipedia
* dbnl
* kb







Het weer was goed en de zee was kalm


Het weer is goed en de zee is kalm.
De klepper kan geen til meer vinden.
Honingbijen dwarrelen uit de linden.

De torenklok slaat drie, maar zonder galm.
In stilte wiekt nog zonwaarts een verblinde.
Het weer is goed en de zee is kalm.

Naar waterbeken smacht gewond een hinde
als naar zijn God een moede jager in een psalm.
Honingbijen dwarrelen uit de linden.

Er is geen beest met uit zijn zeven koppen kwalm,
maar clematis valt niet meer op te binden.
Het weer is goed en de zee is kalm.

Asgrauw rijpt de aar op het bloedrood van zijn halm,
maar geen aardmuil die zich opent tot verslinden.
Honingbijen dwarrelen uit de linden.

Een grizzly wordt verorberd door een zalm.
Krill en walvis zijn elkaar beminden.
Er dwarrelen honingbijen uit de linden.
Het weer was goed en de zee was kalm.


Huub Beurskens (1950)
uit: Hotel Eden (2013)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hanneke van Eijken -- We staken daken over

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* vpro (radio)
* interview
* iPoetry








We staken daken over

We verzamelden woorden
om middagen over te steken
als roeiers op een immens meer

een snikhete zomerdag, genoeg ogen
voor vier roeispanen

je noemde me jas en trok me aan
op andere dagen tekende je jezelf
als aarde en ging liggen, je noemde me
naar dingen die je kende: zwaluw

we vingen regen af - we waren indianen
gaven elkaar namen als berenklauw
en paardenbloemenkruisbesherderin, liever
was ik Maroesjka geweest
maar zulke dingen zeggen idianen niet

Hanneke van Eijken (1981)
uit: Papieren veulens (2013)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bernke Klein Zandvoort -- over de steile heuvels vlokken schapen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* nederlands.nl
* gesprek bij de vpro
* wikipedia








over de steile heuvels vlokken schapen
een colonne koeien probeert een wolk voor te blijven
die zijn reusachtige schaduw op het gras achter zich aan trekt
over een slobberweggetje klim ik, een emmer
in zichzelf klotsend water, de heuvel op

het land afduwend zoals vanuit een vliegtuig
de wereld langs een diagonaal wegdrupt
een slinkend stuk grond waarop mijn schaduwen elke dag
kruispunten maken waar ik sta

tegen alle gele bloemen zeg ik dat het boterbloemen zijn
omdat ze groeiden langs de sloot en al het goede in mijn hoofd
door slootkanten wordt omrand
een linie bosrand in de verte gaat met mijn stappen op en neer

als ik op de schuine zijde sta
dan ligt ergens in de aarde een loodrechte hoek

vier hoeken maken een panorama van 360 graden
korrelig zicht en kolkende aarde
waarboven de koeien van Pythagoras vooruit sloffen
en een wolk, die reist over land
met z'n schaduw een aanraking simuleren kan


Bernke Klein Zandvoort (1987)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Maurits Uyldert -- Het gif

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl











Het gif

Gij meent soms dat ik zacht ben? ik ben wreed.
Ik pijnig u en weet dat ik u pijnig
En ik vervolg u met het fel-venijnig
Gif mijner liefde in 't duister van uw leed.

Opdat gij voelt haar brandend hete beet
En ik mijn ziel van donkere onrust reinig,
En dat gij kreunt of schreit, het deert mij weinig,
Maar o, dat nooit me uw bloedend hart vergeet!

Maar zie dan, lief, hoe mij de liefde heistert,
Dat ik om háar het liefste op aarde kwel.
Voel dan, o hart, hoe wreed mij liefdes spel
Verspeeld heeft en mijn sterke geest verbijstert
Dat ik in waanzin zelfs uw smart niet tel:
O hart, mijn gésel, en die úw hart teistert.


Maurits Uyldert (1881-1966)



heistert = opwindt


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Rense Sinkgraven -- Ondenkbaar

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* npe
* weblog
* gedichten
* zingt








Ondenkbaar

Als het ondenkbare iets zou zijn,
zou het dan lijken op wat wij al kennen?
Iets vertrouwds?
Zoals een huis een huis blijft ook
al ben je er niet.
Iemand antwoordt maar
niemand die roept.
Thuiskomen en weer gaan.


Rense Sinkgraven (1965)
uit: Liefde is voor feestdagen (2013)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Martinus Nijhoff -- Florentijns jongensportret

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* dbnl
* wikipedia
* ing
* graf









Florentijns jongensportret

Olijf-ovaal, met van de olijf ook mee de
steenharde koelte, zijn gelaat; zijn ogen,
de twee juwelen, in hun dunne bogen
ver uit elkander glanzend losgesneden.

Zijn haar, aanhoudend als door wind bewogen,
vertrouwt zijn oor iets toe, iets waar beneden
zijn mond, zijn meisjesmond, om lacht; geen tweede
dauw heeft ooit druiven als zijn kin betogen.

Voor ú buigt de rivier zich door de stad;
voor ú, in wijn en brood, stremt de natuur
haar zware stroom; en 't is alleen opdat

gij zorgloos zingt, een hand in uw ceintuur,
dat de ezel zwoegt langs 't ongebaande pad
en de oude vrouw hurkt bij het houtskoolvuur.


Martinus Nijhoff (1894-1953)
uit: Nieuwe gedichten (1934)





(…) vaak heeft men de indruk, alsof kwatrijnen en sextet tot twee geheel verschillende gedichten behoren, heel duidelijk b.v. in Florentijns Jongensportret, dat koel en objectief beschrijvend aanvangt, sterk analytisch afdalend tot in kleinigheden, om dan plots over te gaan in een in één volzin gegoten dithyrambische éloge op de Florentijnse knaap: een te bruuske en niet geheel gemotiveerde overgang, die het gedicht, bij alle detailschoonheden, tot een ietwat halfslachtig specimen maakt.
- Simon Vestdijk





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Herman van den Bergh -- Groei

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* voorgelezen
* De spiegel (pdf)









Groei

Kinderen die 't zonlicht danken
zijn de paden, zijn de planten:
wuiven met de bladerhanden
en met vreemd gevelde lansen

schaduw; — al hun doen is vaagte,
van waar 't aanvangt in de dorpen
tot waar zij, één zwart verworden,
schoone heuveldorpen schragen.

Staat de dag toch fier en marmer
hooggestoeld op starre luchten —
stroomt in myrten, golft in bruggen,
hamert door den klop der harten...

Forsche ruggen, korens! korens!
zwaait den lof van groeigezellen,
van uw broeders op de velden...
Korens, looft! — Wij loopen uit!


Herman van den Bergh (1897-1967)
uit: De spiegel (1925)






De poëzie van Van den Bergh valt in twee periodes uiteen. Bij de eerste horen de twee bundels die hij in de jaren van Het Getij publiceerde en die gedichten van een duidelijk expressionistisch karakter bevatten, werk dat samen met vroege verzen van Marsman en Hendrik de Vries de beste vertegenwoordiging van die stijl was, buiten Vlaanderen waar Van Ostaijen in dit opzicht de toon aangaf. Het zijn De boog (1917) en De spiegel (1925). De tweede periode begint, na een lange onderbreking, in 1956. 
- Jan van der Vegt





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lucas Pater -- Op een' hermaphrodiet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* Nagelaaten Poëzy
* Poëzy
* Bilderdijk bij de dood van Pater









Op een' hermaphrodiet
Gevolgd naar het Latyn

Myn zwangre Moeder vroeg aan 't hoog besluit der Goôn
Wat vrucht zy baaren zou? en de uitspraak deed haar vreezen.
Mars zeide: een Dochter. God Apollo sprak: een' Zoon:
Maar Junoos antwoord was: 't zal 't een noch 't ander weezen.
Tot elks verwondering was ik Hermaphrodiet.
Men vroeg ook op wat wyze ik 't levenslicht zou derven?
De Krygsgod sprak: door 't hout. Apollo: in een vliet.
De Trouwgodin riep uit dat ik door 't staal zou sterven.
't Viel alles my te beurt. Ik klim op eenen boom,
Wiens laage stam een beek scheen met zyn loof te omvangen.
Ik val: myn zwaard schiet uit, en treft my in den stroom.
Myn voet blyft aan den tak, myn hoofd in 't water hangen.
Dus, eerst als Man, als Vrouw, als geen van twee beschouwd,
Geraakte ik aan myn eind' door 't nat, door 't staal en 't hout.


Lucas Pater (1707-1781)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Antoine de Kom -- leegland

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl

leegland.

een korte tocht door de kille herfst voerde ons

naar park en paleistuin

waar een maserati te lang over zwarte billen sprak.

onder manen van marmer hielden lakeien de wacht.

er waren spruitjes duif een montrachet en het strijkje peetvader.

toen begon het debat over eenzaamheden in grote consternatie. het politieke

klimaat was volatiel en vormde een dubbele bedreiging voor ons aller nationaliteit.

we hadden willen spreken van koningin en prins

van goudbrokaat groene zalen spiegel hardhout jogja

er was veel dat we vergaten.

we zeiden ‘majesteit’ hoopten op begrip

van de thesaurier vernamen dat de opleiding tot lakei

begint met de vaststelling. deze:

een gedicht is een spons die veel opzuigt

en ditmaal het instortend bouwwerk de gebroken zuilen

omgevallen resten nu snedige frases.

we zijn nog even samen in grote zalen en herschrijven wet

op wet lazen zopas de drie daartoe noodzakelijke

maar waarschijnlijk niet zo beleefde gedichten

(den haag: november 2010)

Antoine de Kom (1956)

uit: Ritmisch zonder string (2013)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Baeke -- Scènewisseling

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* bb
* wat gedichten









Scènewisseling

Een vrouw ligt in bed, maar in een vreemde houding.
Het lichaam stilgezet in twee elkaar bestrijdende bewegingen.
Haar hand heeft de wereld vast. De andere hand heeft geen
bedoeling, is het detail dat aan de angst in haar ogen
voorafgaat.

De kamer is leeg op het bed na. Het raam staat open.

We zien het raam, het kozijn dat langzaam uit beeld groeit.
De tuin voor het raam wordt alsmaar scherper. Op een meter
of vijf van het raam, in het midden van het grasveld
het ingelijste lichaam van een man, Herman, Victor, iemand.

De lijst is een haag van klimrozen. Om de haag het geluid van
een tram en een radiojournaal.

Als de uitgang gevonden is, staat het beeld even stil. De straat
is levendig, verkeer en wandelaars. Geluid in alle personen.

Meteen de hoek om, het eenvoudige commentaar
de wetenschap. Daar net voor
de afdruk van het bed in Tonnie de Sexy, het geluid dat het
beeld nooit zal bereiken, het hulpeloze gevloek van Zwart
van de Lamp.


Jan Baeke (1956)
uit: Het tankstation op de route (2013)






Als in een Dogmafilm lijkt Baeke met een handcamera rond te lopen en aan de hand van wat hij ziet ons een schokkerig beeld van de werkelijkheid, zoals wij ze construeren, voor te houden.
 - Paul Demets



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ellen Warmond -- Etmaal

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* kb
* npe
* wat gedichten







Etmaal


Savonds
het lichaam losmaken
uit een kluwen langdradige daden

en slapen

smorgens de draad weer opnemen
(gister is mist)
langzaam en eindeloos
geduldig beginnen te kruipen
door het oog van de volgende naald.


Ellen Warmond (1930-2011)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.J. van Tienhoven -- Bosduiven

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* neomagus
* gedichten langs de geul
* boekgrrls








Bosduiven

De duiven van mijn nooddruft koeren hout
bijeen tot bosbestand: eenvoud van bomen
leent zich in laan na laan tot onderkomen
voor mijn enige persoon enkelvoud.

En dit alleen omdat ik van je houd:
mijn vleugelpaar schuldig en ongeschonden
vliegt binnen wat de dood niet heeft ontbonden,
een wiekslag die het voorjaar openvouwt.

Een kerkhoflaan loopt uit op heilig woud;
waar ik ook luister kom je me ter ore,
nu ik duiven hijgend fluisteren hoor en
verborgen bidden in het onderhout.


H.J. van Tienhoven (1923-1990)
uit: Neomagisch (1965)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Kees Stip -- zes gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* kb
* npe







Op een wolf
Dat in een Delfts gewelf een wolf
nog steeds het onderspit niet dolf
betekent niet dat in gewelven
wolven het onderspit niet delven
maar een verleden tijd als dielf
blijft voorbehouden aan een wielf.

Op een mol
Met zes of zeven dochteren
kwam in de buurt van Slochteren
een mol, een oude jichtige,
de aardgasbel bezichtigen.
Maar heel het landschap kreeg een schok
toen hij er plotseling aan trok.

Op een keeshond
Een keeshond die te Bastenaken
het huis zijns meesters moest bewaken
sliep elke nacht onpeilbaar diep.
Op grond van zijn, zodra hij sliep,
geringe neiging tot ontwaken
was hier wel van een mafkees sprake.

Op een dromedaris
Na een spontaan te Wolvega
begonnen misverstand, waarna
een dromedaris in het Harde
zich met een krokodil verwarde
werd door het slikken van een pil
die krokodaris dromedil.

Op een karekiet
Mistroostig zat een karekiet
te staren in een ver verschiet
dat in een sloot te Tjalleberd
natuurgetrouw weerspiegeld werd.
Het beest bleef staren in die sloot
tot het verschiet daarin verschoot.

Op een brulaap
Een kleine brulaap te Roermond
heeft nimmer zijn papa doorgrond
die als hij op oneven dagen
hem aan het brullen had geslagen
hem ondoorgrondelijk genoeg
op even dagen oversloeg.


Kees Stip (1913-2001)
uit: VerzamelStip II (2013)



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Chrétien Breukers -- Huis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* npe
* weblog
* leestafel








Huis


geen deur komt ergens op uit;

dit is een deur met zomaar wat deuren
die je niet mag openen.

Dit huis is groter dan je je herinnert,
je hebt er al gewoond.

In deze kamer tochtte het, de ramen
stonden open. Geur van voorjaar.

Of van najaar. Of een tijd daar tussenin.
Huis met zomaar wat deuren.


Chrétien Breukers (1965)
uit: De essentiële Chrétien Breukers (2013)






Daarin valt mij eens te meer op hoezeer Breukers – naast eenzelfde sterke bemoeienis met tal van aspecten van het literaire veld -, ook in zijn poëzie te vergelijken is met Komrij. Ik zie dezelfde gehechtheid aan een vaste vorm, maar met de drang zich daarvan vrij te maken; een bepaalde onrust en de wil om telkens iets nieuws uit te proberen.
- Joop Leibbrand



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hendrik de Vries -- De vrouw zei: ’t kind was gestolen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* groninger museum
* rawie leest de vries









De vrouw zei: ’t kind was gestolen
Door de zigeuners, die rovers
Die in grote wagens woonden,
Maar niemand wou dat geloven.
Ze braken haar kasten open,
Ze stapelden rommelhopen
Door ’t huis, van onder tot boven.
Ze zochten in haar alkoven,
Haar moestuin, haar appelhoven;
Ze zijn ’s avonds weergekomen,
Ze zochten in de sloten
En onder de dichte dorens.
Daar was een stenen poortje
Met gras en takken er over.
De deur werd er uitgebroken.
Ze keken in diepe holen.
Ze hebben licht aangestoken
En toen zijn ze neergeworpen,
Goed-vast aan stevige koorden.
’t Gehuil dat ze telkens hoorden,
Kwam van spoken die ze stoorden.
Ze vonden kisten en dozen
En boeken vol toverwoorden
En ook nog een kleine dode.


Hendrik de Vries (1896-1989)





Dit is een meesterwerk. Maar waarom? Taalgebruik en tempo spelen een rol maar ik denk dat het ook komt door het verborgen poortje waarmee de tweede helft van het gedicht begint. (...) Nu ik het gedicht voor het eerst sinds jaren weer lees, vraag ik me af: hoe kon het ontstaan? Het lijkt op geen enkele manier op andere (Nederlandse) gedichten die in de jaren dertig en veertig zijn geschreven, al heeft het weer wel sommige kenmerken van die tijd - of moet ik zeggen: de dichter heeft alle kenmerken van zijn tijd maar zijn gedicht niet? 
- Paul Dijstelberge



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ed. Hoornik -- Hebben en zijn

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* bwn









Hebben en zijn

Op school stonden ze op het bord geschreven,
het werkwoord hebben en het werkwoord zijn;
hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven,
de ene werkelijkheid, de andre schijn.

Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
vervuld worden van goddelijke pijn.

Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.

Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
is kind worden en naar de sterren kijken,
en daarheen langzaam worden opgelicht.


Ed. Hoornik (1910-1970)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leo Lens -- Bloesem-zondag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* npe
* Revèlje










Bloesem-zondag

Als een juichende bruid staat de Betuwsche bongerd
in haar rose-wit kleed voor den bruidegom gereed,
met de donzige dauw als een sleepende sluier
van vlokkige kant op het grasgroen tapeet.

De schaatrende zon lacht zich paarlende tranen
van vreugd over zoveel ontbloesemde pracht;
de stoeiende Meiwind strijkt speelsch door de kruinen
en stuift er het strooisel langs greppel en gracht.

De pijpende lijster slaat nachtegaalslagen;
de leeuwerik fluit als een pijl in de lucht;
de stelende spreeuw schreeuwt de bent bijelkander
en deelt in verbeelding de vormende vrucht . . .

Als dondrende koren verstoren motoren,
gedompeld in wolken van stoffige smoor,
de vreugd van de bruid en de fluitende vogels:
de Mensch trekt genietend de Betuwe door. . .


Leo Lens (1893-1942)
uit: Revèlje (1934)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster