• wikipedia
• gezongen door hetty blok
• dbnl
• gedicht op zorgvlied
• npe
schilderij: Pieter Pander
Droomstraat
Onder het plaveisel schijnt de zon
en door de gaten wordt de hemel zichtbaar:
gladgestreken blauw met vlokken wolk
die langzaam krullen en ontkrullen, veren
vormen als een weids systeem van waaiers.
Maar als het avond wordt dringt door de kieren
tussen de keien het bloed door van de dag.
Dan wordt het nacht. De oude straat klinkt hol
boven de zwarte echoput: de leegte.
Blond welig zijn...
Blond welig zijn, omringd door zwarte kammen,
de nevel sluit gelijk een nauw gewaad,
de koude komt met harde horens rammen
het weke blozen van je teer gelaat.
Broos vlezen bloem in half bevrozen staat,
waarvan geen nacht de kiemen kan verlammen,
geen dichte mist de geuren in kan dammen,
die schoner bloeit naarmate ze vergaat.
Die, overdrijving van de nachtcacteeën,
bizarder dan de vreemdste orchideeën,
bevruchting wacht van haar onvruchtbaarheid,
de dorre stamper al in twee gebroken,
maar altijd nog bedwelmend wijd ontloken,
met zoeter honing bij en wesp verleidt.
Theo van Baaren (1912-1989)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten