Lans Stroeve -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• rotterdamse dichters
• vleugels

Zeg me wat je weet van mij van wat ik niet verteld
van wat je denkt van hoe wij samen met de voeten
naast elkaar terwijl intussen onze paarden
staan te kussen onder maretak en jij, bij buien,

alleen maar in mijn sporen loopt en ik soms
ook in die van jou en dat ik dan steeds je B-kant
zie, de kuiten achterkant van je bovenarm,
de huisjesslak van je elleboog, waarbij

tegen de hemel zwaluwen zich verenigen in de holte
van je open hand die met gestrekte vingers
naar de mijne tast terwijl ik ziek

van zwijgen op je hielen loop; heel mijn honden-
ziel op schoppen voorbereid want zeg het nu, dat -
wat je weet van mij en wat je net van me vergeet


*


De zon ligt wit op de bladeren. Nooit
eerder zinderde zomer
zo tot onder het asfalt en tot
in de voegen van de straat. Er hangen
stenen in de lucht. Ik toets je nummer.
Licht rolt in een schicht door vezels
van glas, en licht voor een tel
de ondergrondse torren bij. Geluid
slaat in golven zwiepstaartend
onder de wolken door, laat de duiven
vliegen en de huid van het paard
sidderen. Neem op.
Terwijl je voetstap over de stoep
klopt glinsteren ontboezemingen
op de kozijnen en blijf ik thuis en
schrijf recepten voor wat borrelen
gaat en heel lang broeien moet.


Lans Stroeve (1961)
uit: Leerling in de tijd (2007)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster