• wikipedia
• dbnl
• iisg
• schrijversprentenboek
Over schijnbaar en werkelijk weten
Bename' en ordenen geeft menschen vrede.
Zij noemen 't ‘weten’ en hun onrust paait
zich, hun hart dat geen grond kon vinden draait
zich toe naar vastheid van uiterlijkheden.
En woorden tot een stelsel saâmgenaaid
werpen ze om der wereld gewil'ge leden,
denken te dooven door haar te bekleeden
wind van mysterie die van uit haar waait.
Stelsels, benamingen van mensche', onmachtig
alle, te dringe' in 't wijzenlooze wezen
zijn ze en mijn hart is eindlijk des gewis.
Eve', - als een zon momentaan opgerezen, -
eve' een voelen met alle dinge' eendrachtig,
dat's 't waarste weten wat voor menschen is.
*
Over de zwakheid van het verenkelde
Als een zeevaarder die denkt te bewijzen
plantend zijn vlag in 't zand het recht van macht
over 't onnooz'le volk waar zijne reizen
hem tot hun onheil hebben heengebracht -
zoo doet hij, die zijn machtwoord luid laat rijzen,
boven den wil van een geheel geslacht,
vergetend dat gezamenlijke wijzen
alleen, de schoonheid paren aan de kracht.
Want koren worden gemak'lijk gedragen
door ruimten heen, waar ééne stem bezwijkt
wijl alle stemme' in kore' elkander schragen.
En wie alleen wil zingen, moet niet klagen
wanneer zijn stem soms onwelluidend blijkt,
en niet zoo ver, als een koor draagt, kan dragen.
Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)
uit: Sonnetten en verzen in terzinen geschreven (1896)
• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten