= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* ipoetry
* dbnl
* leest voor
Onderstaand gedicht komt uit de bundel Slijp het sternum
van Erik Solvanger, die in 2008 door Willem Thies besproken werd op de
website Poëzierapport – inmiddels ter ziele. Deze recensie en 34 andere
zijn door oprichter Philip Hoorne verzameld in de bloemlezing
Dansen tot na sluitingstijd, die deze week verschijnt. Een royaal fragment
uit de recensie van de bundel van Solvanger is te lezen bij de Contrabas.
Ik werd wakker van het bonken van mijn hoofd
tegen de deur. Ik geloof dat ik mijzelf naderde.
Om mij heen, of in mij, bewoog een voertuig
met grote snelheid, ik wilde knielen
maar mijn knie stootte tegen de muur, het plafond.
Ik was doof voor de vele geluiden die me restten.
Iedere dag dringt zich op als een onrijp abces,
zelfs de duivel verzuimt zijn tanden erin te zetten,
zout te strooien, mij te likken, te verleiden. Zag ik het?
Het zijn mijn voeten die mij met grote snelheid naderen.
Erik Solvanger (1976)
uit: Slijp het sternum (2008)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten