= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wat gedichten
* wikipedia
* graf
* in carré
Aan... onbekend
Je hief een krijsend gekir aan
alsof het grote feest ging beginnen
Zoals een haan – meisje – een verrukte gier
een gnoe heel in verwarring
in ieder geval iets wilds
Toen danste je ook weer als iets wilds
een opgewonden maraboe of hoe er dieren heten
Je stak je achterste naar alle kanten
maar vooral naar mij
Rukkend en scherp
En in je ogen zat al het niet meer kunnen vergeten
Toch vloog je mij niet aan met een bots
In mijn armen
Want ik zei niet: Kom dan, mijn liefde
Jan Hanlo (1912-1969)
uit: Atonaal (1951)
Bandrecorder als (ver)taalmachine
Remco Campert noemde indertijd de Kneu-eur partij in mijn ged. Oote op het
eerste gehoor een soort imitatie-Deens. Nu draaide ik toevallig een stukje van
een geluidsbandje van zijn vraaggesprek voor de radio onlangs, van achteren
naar voren af. Het leek net Deens. (Of eigenlijk tussen Deens en Zweeds in.)
Zou nu achterstevoren afgedraaid Deens misschien verstaanbaar Nederlands
opleveren? Of moet men hier een Deens-Zweeds dialect voor kiezen, misschien.
Gemakkelijk te proberen, zal men zeggen. Ja als men goed Deens, of slecht, dan -
spreekt en een bandrecorder heeft.
- Jan Hanlo (in Barbarber)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten