Albert Verwey -- Joden

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* bloemlezinkje










Joden

Een jonge jood, van die in dorpen leuren
Met de inhoud van hun zware vracht. Ik zie
Op ’t vol station hem de oude koffer beuren:
Iets edels treft me in zijn fyzionomie.

Zijn andere arm drukt een verweerde band
Waarin een bundel los-verschoven bladen.
Ik denk aan orders. Maar een slanke hand
Sloeg ze op. Hij leest. Ik tracht de druk te raden

En wandel langs hem. ’t Is hebreeuws. Bedoven
In aandacht merkt hij niet dat achter hem
't Gordijn van ’t wachtlokaal werd weggeschoven -
Een oude jood staat naast hem en zijn stem

Wekt hem tot antwoord. Zie daar nu die twee:
Egypteland is ’t woord dat ik hoor noemen.
O ballingen, zo fier, toch zo gedwee,
Wie kan als gij op geestesadel roemen.


Albert Verwey (1865-1937)
uit: Het lachende raadsel (1935)











= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster