Frans Erens -- Amstelveld

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* bio







Amstelveld
Met plassen ligt het Amstelveld; ’t schijnt dat je er door
henen kijkt, door den grond, als door een versleten
stuk tapijt. De plassen spiegelen ’t gouden licht der
stijgende zon, stijgend achter de huizenrij van de
Prinsengracht.

Zie daar gaat een lange meid. Haar schaduw dooft de
plassen in het gaan. Zij loopt vóór: de schaduw volgt:
dat weet ze niet.
          Voor de scholen is het nu de tijd, daar komt het
meisje met den fermen stap. Onder den japon van wit
katoen werpt zij zware beenen ruw vooruit. Haar
blinkend haar in vollen zwaai hangt op den rug in
bruine pracht, in vuurgeglim, in vlamgekrul en zijig
zacht, terwijl de borst opspringt in den kloeken stap.
Zij gaat naar school. De boeken houdt ze in de hand.
’t Is nu nog een reine meid. Haar wangen rood en wit
zijn vol van jeugd en de groote oogen schitteren hel als
de plassen van het Amstelveld.

Daar gaat de oude boodschaplooper van een oude
firma van de Keizersgracht. Den eenen arm is hij
kwijt; hij draagt een pakje met den anderen; waardoor
de eene schouder hooger is dan de andere, langzaam
zoo geworden. Hij loopt altijd denzelfden weg: misschien
trapt hij elken dag op hetzelfde uur op dezelfde grijze
steenen van het Amstelveld.
          De koster van de houten kerk zit voor de glazen
maar wel verborgen achter de blauwe horretjes. Vroeg
is hij altijd bij de hand.
         Met plassen glimt het Amstelveld.


Frans Erens (1857-1935)
uit: Dansen en rhytmen (1893)




Amstelveld (foto G.H. Breitner)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster