* dbnl
* leestafel
* nieuw amsterdam
Er vielen brieven in de bus
ze kwamen van Françoise
die onze kus vergeten lijkt
en als daarvoor haar liedjes
zingt pommes zong ze poires
et des scoupidoubi-ou
ah en net als op het strand is
haar laatste woord vaak stroumpf
je lacht maar de haarlok die ze
stuurde heb ik altijd bewaard
want ze gaf echt niets om mij
soms hoor ik haar zingen fietst ze
op haar waterfiets voorbij
c’est le plus beau jour de ma vie
zingt ze wat ook geldt voor mij
De duizelingen van een
sigaret ik ben ze niet
vergeten de weeë geur
van de tabak het pure wit
van het papier onleesbaar
haast het teken de brand erin
ik blies de zwavel uit en
zoog de rook naar binnen tot mijn
longen zongen en mijn knieën
zwikten onder het geweld
van teer en nicotine ik
verdween in nevelen en
tolde om mijn eigen as
tot ik de duizeling vergat
en niet meer wist waarom ik was
Guus Luijters (1943)
uit: In de spiegel (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten