• website
• ipoetry
• leestafel
• meander
In De dood en drie andere gedichten blikt Joris Miedema terug op de periode waarin hij zijn vader, die leed aan de ziekte van Huntington, verloor.
Door de dood
in een interview zei een dokter
dat de dood niet zozeer een staat is
maar een ruimte
waarin je verkeert
je kunt er jaren in doorbrengen om jezelf
en anderen te vergeven
er staat een stoel voor je klaar en een tafel
waarop een pakje sigaretten ligt
je draagt geen jas in de dood
er is geen plek voor beleefdheden
je kunt alleen maar ziek worden
van jezelf
er groeien geen bloemen
omdat er geen vruchtbare grond is
als je verliefd wordt in de dood
is het verstandig om iets zwaars
op je buik te leggen
*
Naar de maan
je was veel afgevallen toen je opsteeg
de slang van het zuurstofapparaat
liet je los
je zweefde als een dode astronaut
door de kamer
je pantoffels zweefden met je mee
alsof je ze ergens anders ook nodig had
een voet bleef even hangen
achter de plafonnière
jullie hadden elkaar na al die jaren
niks meer te vertellen
met een wang stootte je zachtjes tegen plafondplaten
je leek wel een dode vis
tegen het glas van een kom
je moest verder
maar er stond een verzorgingshuis
in de weg
Joris Miedema (1978)
uit: De dood en drie andere gedichten (2017)
• Speel het gedichtenspel
• Het wafwafwafste stripblad van Nederland: Zone 5300
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten