Vertrouwdheid
van een wezensvreemde
De
onzichtbare hand
zichtbaar
gemaakt.
En
wierp snel een blik op zijn eigen hand
als
op de handelende hand van een vreemde.
Naast
hem een wandelend wezenloos wezen,
gehuld
in een waas van persoonlijkheid,
waarin
de zich langzaam vormende ogen
met
de meerdere onbestemde pupillen.
Erin
blikkend was als het duiken
in
een verborgen onorde
van
duizelingwekkende blikpunten,
fantoompijn
opwekkend
in de eigen knipperende pupillen.
Erin
blikken is als het verzinken
in
een duistere rede.
*
Iedere
knipoog een andere realiteit:
die
van een vertrouwde wezensvreemde.
Sybren
Polet (1924-2015)
uit:
Zijnsvariaties • Verbovelden (2018)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten