• dbnl
• leestafel
• schrijversgewijs
• interview
• wikipedia
Enkele beschouwingen
Mijn vriendin was gisteren zat
Ze lag naast me in de zetel, haast bewusteloos.
Ik dronk op mijn gemak verder. Wodka.
Ja, zei ik, wodka moet je met verstand drinken.
De televisie stond aan, maar zonder geluid.
Ik keek naar zo'n Scandinavische politiereeks.
Ik had geen idee waarover het allemaal ging.
Ik keek voor de donkere landschappen,
de depressieve blikken, de mottige sfeer.
Ik dacht wel dat er een gedicht van komen zou.
Haar hond, Gust, lag ook in de zetel,
Ierse setter. Jaja, Gust, zei ik. Geen idee waarom.
*
Zelfportret met mijn vrouw
Er is, in bed, altijd een moment, liefste — hoe zachtzinnig ook —
waarop mijn teder gestreel vol overgave beslissend wordt.
Een moment vol dood gewicht, klamme adem, eindeloosheid
waaraan bij voorbaat een einde komt. Alles wat ik zeg,
is dode letter. Je verdraagt me. O, ik weet het goed en haat me.
Ik sta naast je op dit portret, de schilder heeft ons goed begrepen.
Je kijkt sereen, je lijkt een getrouwde vrouw zonder eigenschappen.
Ik ben je wederhelft, jij zit, ik sta. Ook het meubilair is vertrouwd
met hoe we ons bewegen in dit burgerlijke bestaan. Mijn hand
rust op je schouder, je haar is opgestoken. Grote geheimen schuilen
achter wat we laten zien. Ik heb nog nooit je blote kont gezien.
Jij weet niet hoe ik dorst. Je legt je adem in zuchten neer en slaapt.
Morgen gaan we samen naar de kerk. Een nichtje is aan het sterven.
Samen knielen, liefste. Als op dit portret gaan we de toekomst zien.
Koenraad Goudeseune (1965)
uit: Merkwaardige producten (2018)
• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten