Maarten Inghels - Bus 32

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* 3 gedichten
* npe
* gedicht


foto: Michiel Hendryckx






Bus 32

Ik heb nogmaals bus 32 genomen:
een reis van Antwerpen naar Edegem en wederom.
Omdat ik de grond ken die mij achtervolgt.

Met het zuchtende optrekken en verledenzieke remmen
door de kwalijk riekende voorstad kwam ook
de geur van chloor en nat haar op de achterbank.

Mijn maag zat weer gevuld met koek
en slanke meisjesdromen maar ik bleef mager op de graat,
misselijk van millenniumkoorts, bochten door het dorp.

Auto’s kruipen als glimmende scarabeeën voorbij.
Het plafond van de bus draagt dezelfde schimmen
als mijn blauwvochtige zolderkamer,

meester Johan en zijn verhaal van Ali Baba.
Zijn veertig rovers lieten hun paarden
de morse van mijn jongenshart galopperen.

Vier uur. De lucht is guur, bedacht de schrijver.
Ik lag in de armen van de knetterende walkman
die de weemoed van een raam met ijskristallen bezong.

Daar is de laatste halte
waar ik zal aarzelen om de trede af te dalen.
De huizen zijn slapende brokkelkiezen,

een zwijgend gebit omzoomt de laan.
Het is weer vroeg duister buiten.
Bomen bootsen mensen na.


Maarten Inghels (1988)
uit: Nieuwe rituelen (2015)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster