• wikipedia
• hollandse meesters
• ipoetry
• npe
• beeldend werk
Afkomst
Daar sluimert een dikke vis die zwart
is van ontbreken.
Het doffe zwart dat ik in de spiegel tref
wanneer ik met doek en ezel het veld
in trek tot alle kleur van het netvlies wegebt.
Ja we trekken met doek en ezel richting veld
regelrecht de geschiedenis in. We gaan erin op
als in een toekomst en staan er middenin.
Ruggelings leunen wij tegen de tijd.
Het gras dat tot onze liezen reikt buigt mee.
De lucht raakt haast ons schubbenkleed.
Als wij vervolgens de blik op de omgeving
richten vallen de kleuren als niet eerder
waargenomen nee waaieren dat wentelt
in die druppelvormige vis.
*
Toekomst
Een bureaustoel rolt stommelend weg.
Ik zou tegen de spiegel kunnen zeggen: jij bent die vis.
En daarbij: je zult me beminnen o teerbeminde
wat smak je nou is dat soms snakken aan het oppervlak?
We kunnen zeggen: de toekomst is een geblakerde spiegel.
Of: er is een toekomst die we vormgeven.
Er komen vissen in voor
onder te dompelen in zwaar water en op te rapen
als donkere robijnen te bewaren bij de bank
of bij de woorden onder je matras.
De roggen in het zeeaquarium kun je overigens aaien.
Ze wenden de vleugels naar de strelende vingertoppen
die vormen van een toekomst oefenen
op een beeldscherm waarop het licht haast breekt.
Maria Barnas (1973)
uit: Nachtboot (2018)
• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten