• wikipedia
• dbnl
• schrijversinfo
• dichterschap
Herfst in Amsterdam
Langs grijze gevels aan de Herengracht
begint de avond aarzelend te dalen
op lijstwerk - waar in steen een neger lacht -
op luifel, stoep en blauwgranieten palen.
Onder de weemoed der oktober-bomen,
wier kruinen zachtjes praten met elkaar,
staan karrepaarden voor zich uit te dromen.
Dicht aan de huizen gaat een wandelaar.
En op het water sluimeren de schuiten.
Geen enkele schipper die een blik besteedt
aan het gebroken licht dat wegzinkt uit de ruiten.
Onder de bruggen ligt de nacht gereed.
*
Sonnet voor Solaria (VI)
De nacht rijst koud en blinkend in de ramen;
de kaarsvlam flakkert, poover gloeit het vuur.
Ik hoor mijn kamer langzaam ademhalen,
haar zwakken hartslag tampen aan den muur.
Ik weet je ver en in dit eenzaam uur
gaan andere oogen langs je lichaam dwalen.
- Maar ook de weemoed sluit zich op den duur;
men kan niet lang bij het verleden dralen.
Ik vind het veel wat mij nog is gebleven:
papieren, glanzend in den kaarsenschijn,
de kleine verzen van ons samenzijn
die ik vanavond haast heb afgeschreven.
- Is het niet beter zoo, weer met den wijn
en met de slanke muze saam te leven?
Bert Voeten (1918-1992)
• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten