woensdag 31 december 2014

Inge Boulonois -- Het einde

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* leestafel











Het einde

De scheurkalender op z’n dunst.
We ezelen de files in, de winkels
uit met mondvoorraad voor tien.
De oude kuddegeest drijft ons
de laatste avond bij elkaar.

Om samen van alles te nemen, te eten,
kwinkslagen te kaatsen en oud zeer
te soppen, onze hoofden dik gevoerd met roes.
De koelkast zoemt van welbehagen.

Aan alles komt een begin.
Klokslag scheurt het jaar zich los,
het jongste uur ontfermt zich over ons,
zoent zich wijd in. We drommen
vrieskou in voor namaaklicht
en gierende bewijzen van bestaan.

Veel later staan we zeldzaam traag
en zeldzaam langzaam op. We gaan
het jaar weer overdoen –


Inge Boulonois (1945)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 30 december 2014

Leo Vroman -- Echt gisteravond gebeurd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* Vroman foundation
* bloemlezinkje
* interview










Echt gisteravond gebeurd

Wij zaten gewoon naast elkaar
en keken als altijd naar de tv
toen ik plotseling merkte: Nee,
dat is allemaal niet waar,

ik ben op een vreemde planeet
waar mijn vrienden mij achterlieten
en voor zover ik weet
zit ik eenzaam op visite.

Tegenover mij stond een lijst
waar een landschap in werd gereisd,
en waaruit tot overmaat
raar werd gepraat.

En ineens was dat weer niet waar
en we zaten opnieuw naast elkaar.

Wel blijft mij een bepaald
gevoel van onzekerheid:
wordt het niet langzaamaan tijd
dat ik word opgehaald?

(2011)


Leo Vroman (1915-2014)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 28 december 2014

Alex Gutteling -- Rembrandt: De Heilige Familie, ets

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* Verwey over Gutteling (en Uyldert)











Rembrandt: De Heilige Familie, ets

Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reinen schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?

Hoe kon zijn zaligheid zoo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan haar boezem 't wichtje sliep
Zacht in haar arm en van haar kleed de wollige vouwen?

Zag in haar oogen hij 't geheim, voelde hij 't beven
In haar omstrengling: voor 't uit háár gegroeide leven
Liefde zoo teer, zoo vreemd, als nooit een man verstaat?

Hij gluurt door 't raam, wijl winterzonnestralen weven
Een aureool om haar en 't kind, - oogsluitend laat
Hij leunen tegen 't kil kozijn zijn droef gelaat.


Alex Gutteling (1884-1910)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

vrijdag 26 december 2014

Bram Vermeulen & Freek de Jonge -- De ster van Bethlehem

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia











De ster van Bethlehem

Op de stoep van het burgerweeshuis
Zit een triest en treurig kind
Het heeft behoefte aan een moeder
Die je niet in het weeshuis vindt
Ten einde raad is het weggelopen
Maar het durft nog niet zo ver
Op de stoep zit het te kleumen
En te kijken naar die ster

In een oude grachtenwoning
Zit een moeder met haar hond
En ze denkt aan haar zoon Govert
Die niet weerkeert van het front
Ze wil wel naar hem toegaan
Maar het front, dat is zo ver
Nu lijkt ze uit het venster
Naar die flonkerende ster

Al zijn dat kind en deze moeder
Van elkander nog zo ver
Toch zijn zij tesaam verbonden
Door die ene heldere ster
Want die ster zal tot hen spreken
Ook al heeft die ster geen stem
Het is de ster die hen zal leiden
Tot het kind van Bethlehem


Freek de Jonge & Bram Vermeulen







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 23 december 2014

Nico Verhoeven -- Witte kerstmis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedie
* dbnl
* reve en verhoeven
* cubra











Witte kerstmis

Een sneeuwval mijn ziel in december
een witgeschraapt engelenhoesten
in het brons van de nachtnegerin

daarboven de ogen gelaten
gedoornde stokbloeiersvreugd o
geloof in een wiekende vogelwei plukbaar
een ingehouden sneeuwen omhoog!

Wordt het een staand of een stamelend smeltbeeld
met tintelhanden luchthartig gestreeld,
zo is dit wintervermaak mij een feestplein
kerstmis een bloeiende borst van jasmijn –
antwoord dan, liefste, mijn opgericht sneeuwen,
zijn wij elkander geen aangedaan hoofd?

Christus geboren is ons beloofd

‘in ontzagwekkende bekommerde vlakken
voel ik de vrouw in haar waterzwaar haar
valt zij uiteen en ik kan het niet stelpen
vang als geboorte zo oud als de wereld
aan in het ademen
dooi is de dag.’


Nico Verhoeven (1925-1974)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

maandag 22 december 2014

Jules Deelder -- George Johnson

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* bloemlezinkje
* recensie
* bloemlezing Aboutaleb










George Johnson

George Johnson
kent niemand
George Johnson
is ziek

Hij maakte het
net niet
in de muziek

Hij woont thans
te Velzen
en zal er
ook sterven

George Johnson
kent niemand
laat staan
zijn muziek


Jules Deelder (1944)
uit: Dag & nacht (2014)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lucebert -- een liefde

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* bezige bij
* wikipedia
* kb
* dbnl
* bloemlezing











een liefde

op de drempel stond armenkruis je stem
en ik proef in huis je tranen in een vaas staan

ik bleef en passant aan de andere kant van de straat
er groette mij een hand en ik las dat het te laat was

vroeger vonden wij tegen het glas een vliegmachine
maar lachten bij elke barst achter onze zachte kieuwen

nu glijden wij gescheiden door azië en europa
en je zwijgen is van porcelein en mijn hijgen een hamer


Lucebert (1924-1994)
uit: apocrief / de analphabetische naam (1952)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

vrijdag 19 december 2014

Margreet Schouwenaar -- Alle mensen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* dbnl










Alle mensen

Zei mijn moeder als
iets onvoorstelbaar was. En dat
is het: alle mensen. Onvoorstelbaar.
Dus tel ik de mens in zijn mening,
zijn vader, in de zwaarte
van zijn hart. Er is veel nodig
om te worden. Het is hard zijn,
Mens. En zacht houden. Mens.

Zoals een gedicht waar schouder
aan schouder woorden het zwijgen
bewaren. Alle mensen. Zoveel.
Samen. Alleen. Een wirwar wij,
met orde en afspraken, met zin,
met niets, met zomaar. Met nabij.

Als een woord dat raakt, treft.
Een woord dat de ander verstaat.
Een woord dat een komma vraagt
waarachter elk, een, naast. Waarachter
de ander, de ander met uitgestoken
hand. Alle mensen in een. Waarachter
een God of wat. Liefde past

alle mensen, onvoorstelbaar.


Margreet Schouwenaar (1955)
uit: Waaraan het vlees ontsnapt (2014)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 17 december 2014

Willem Kloos -- Infernale impressies

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten
* letterkundig museum
* kb









Infernale impressies

De gekken zitten in hun kerkgebouw
Als stomme mummiën: met stenen ogen
Staren ze onwendbaar langs de lage bogen
En horen van Geloof en Liefde en Trouw

Uit ’s herders mond, die kalmpjes staat en nauw
Iets hoorbaars voor een oirbaar mens kan pogen
Te geven aan de onzaal’gen, die bedrogen
Om 's werelds eêlste goed, zien lauw en flauw.

Dan kerend zaal-waarts naar mijn vreemde voêr,
Denk ik gedwee: ’k ben een verloren worm maar,
En ga dan stil wat schrijven of wat lezen.

Maar mèt begint het hortende rumoer,
Lawaaiend langs de wanden of ’t een storm waar...
Mensen, aanschouw: ik word als een van dezen.


Willem Kloos (1859-1938)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 16 december 2014

Anneke Brassinga -- Twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* wikipedia
* dbnl
* leestafel
* pc hooftprijs









Op weg

Mocht ik in het holst van het hart
van donkerste dagen te lijf gaan
achter al het uiterwaardse een stuk of wat
verlaten kusten onder razende luchten
waar albatrossen op hun wieken sinds jaar
en dag en eeuwen worden weggeblazen-

graag zou ik boven lege oceanen regen zijn
op reusachtige hoeven, zinnentuimel
van tempeest, het stormend paard dat louter
water is, uiteenvalt in geschuimbek-

zocht ik bij voorkeur echter diepten
die geen daglicht velen, omtrent
een steenworp van d’onoirbaar gloeiende
kern; daar zal betijen wat mij jaagt.



Verschiet te Rome

Ruïnes? Ik weet ze in mijn leven al.
Een weids terrein vol brokken, zelf gemaakt,
uit eigen grond gestampt. Maar avondgloed
te Rome, zachtvurige zonsravage regenboogbekroond

laat door geen glorieus verwoest bestaan
zich evenaren. Ik aanzie die wondere
ondergang, besef hoe mijne evenmin fataal
en keer op keer als voor het eerst zal zijn.


Anneke Brassinga (1948)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Cees van der Pluijm -- Twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* npe
* wikipedia
* website
* necrologie
* schrijversinfo









Winterpark

Je ademt witte wolken uit
Het park spreidt als een winterbruid
Nog blinkend, haast onaangeraakt

Een wereld van gedempt geluid
Waarin je voetstap knisperkraakt
Waarin je kinderziel ontwaakt

Je weet dat het niet duren zal:
(Als al het ongerepte schoons)
Straks vliedt als water naar het dal
Wat uit de lucht viel als kristal

De wereld kreeg iets ongewoons
De vaders werden weer als zoons
Dit moest de sneeuw zijn van hun jeugd
O winterpark, o kindervreugd...


De kleine waterval


Het water maakt een lange reis
Nu valt het hier van het plateau
Waar even het de hoogte vond
En dan verzinkt als vloeibaar ijs

Ginds komt het wellend uit de grond
Passeert het slot en trapsgewijs
Verandert telkens het niveau

Zo gaat het heel de wereld rond
En keert terug waar het ontstond
En stroomt dan weer van ons vandaan

Ontspringen, zijn, ten ondergaan –
Wij stromen als het water mee
Het spiegelt ons vergeefs bestaan:
We drijven langzaamaan naar zee


Cees van der Pluijm (1954-2014)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

maandag 15 december 2014

Frederik van Eeden -- Ellen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* genootschap
* dbnl
* wikipedia
* kb









Ellen
Tweede zang (III)


Kunt Gij nog wreeder slaan! - mijn God! mijn God!
Zie. ik ben sterk en breken zal ik niet,
Maar was er één dien Gij zóó lijden liet,
Wijl hij U lief had, boven zielsgenot?

En nóg zal ik niet vloeken 't menschbestaan,
En 't Leven niet, en Uwen naam niet smaden,
Zelfs met dít matelooze Leed beladen,
Neem ik het Leven uit Uw handen aan.

Maar schrijf dan ook, ter keerzij mijner schuld,
Dat éens een mensenkind, zóó diep in ellende,
Zóó ver verloren in een nacht van rouw,

De maat zijns droeven Levens heeft vervuld,
En schoon hij 't bitterst dezer wereld kende,
Toch durfde leven en niet sterven wou!


Frederik van Eeden (1860-1932)
uit: Ellen. Een lied van de smart (1891)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

donderdag 11 december 2014

Prosper van Langendonck -- Circe

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* bio'tje
* wikipedia
* dbnl
* bloemlezing










Circe

Daarnevens bromt het woelig bal. Hier, in de gangen,
hier zingt en brast men woest. Een weiflend gaslicht daalt
met spookrig weemlen op der drinkers paarse wangen
en speelt in 't gulden nat dat in de bekers kraalt.

Daar rijst zij op, de forsche en zwierge leest omvangen
door rood fluweel, waarin het blank der borsten praalt,
het wezen door een nimb' van helsche pracht omstraald,
den wulpschgeplooiden mond vol bandelooze zangen.

Eens gaf een vrouw aan 't menschdom 't leven. Slechts de dood
huist in haar flanken. O! een áfgrond is haar schoot,
een afgrond die verzwelgt goud, liefde, heil en leven.

Daar rijst de Circè op, wijl in haar oog een vonk
der helle gloeit en, in een spotlach, 't glas geheven,
roept zij, met heesche stem: ‘Der Liefde deze dronk!’


Prosper van Langendonck (1862-1920)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 10 december 2014

Jacob Groot -- Ik getuig

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* de harmonie
* poetry










IK GETUIG

1
Er is geen reden om een oorzaak aan te nemen waar een motief 
ontbreekt

Hoe de windvlaag vertrekt naar het raam waarachter
de kamerplant wacht vertelt iets over een aankomst

We komen aan maar we zijn ook vertrokken

De tussentijd is geen passage in de zin van een voorbijgang

Juist de oogwenk waarin het huis langs de moestuin splijt in een
volkomen ontbloting als de trein precies op dat moment door de
bewoner wordt waargenomen herleidt de bewoner tot een 
getuige van een wonder

Een wonder is een voorval zonder motief

Een motief is een wonde, zonde van de pijn, een pijl doorziet
de bewoner, gezonden door een onbekende, die hem gadeslaat,
vergeet, vertreedt, betrapt in de kamer waar hij bij staat, in het
huis dat hem een korte stonde kleedt, te midden van de meubels,
voor het raam, gebreid in gordijnen, in gesprek met iemand, zijn 
vrouw, een vrouw, een bezoeker, op de achtergrond van het 
toneel, opzettelijk vrijwel onzichtbaar, hoewel niet, zoals de
trein, op het punt te verdwijnen, zodat hij wijst, op hetzelfde 
moment al bijna afwezig voor wie hem doorziet, met zijn hand 
naar de voorbijgang, waarna de vlakte, verlaten zoals haar 
metafoor vereist, gesierd door de populier, het huis tot symbool
verheft, de sjablone wist van de trein, maar de man kristalliseert

Deze vier, de boom, de man, het huis, door de vlakte
geschraagd, door de wind bestierd, deze vijf, aan het licht
gebracht, door het licht gedragen, deze zes, voor het beeld
vervaagt, door het duister beslagen, deze zeven, na
een pauze, door het broodmes gesneden, dageraad, geef
acht, gekarteld de rand, vol bloed over het graan
om het huis, overeind gebleven, de hond blaft
maar de man slaapt, dezelfde slaap, in de gloed
zijn ogen, naast de ander gelegen om wie
als het goed is zijn handen liggen, deze negen
wegen de grond

2
Het gebeurde voor ik het wist

Ik noemde hem nog niet mede de mens of hij zat al naast me

Was hij het echt?

Ik ging in zijn trein voorbij

De rivier woei langs, de golven vlogen aan flarden, de boten
doorboorden de torens die omvielen, de vlakte ging opzij, de tijd
schoot ons op, het was zover, het was zo ver, het was zo over

3
Neem ik het licht, geef jij het duister, neem
mij vol licht, zonder jou, zonder te zien wat
ik wou, weet jij het, vraag me niet hoe, bekijk
het maar vergeet het, geloof me, ga weg, beloof

me dat ik lieg, doe me dicht, bedrieg je
zelf, zo spreekt de ware, de ene, hoe heet
ie, de bron, de zon, de rest, de wieg, het loon,
de straf, blijf bij me, dan kom ik, verlaat

me, dan blijf ik ook, maak me af, sta ik
op, in de stilstand voorbij, alleen, in de stroming
stil, aan de rand versneld, zo begrijp ik, zonder

iets te hebben gevoeld, pijl in een andere
hand, de positie die ik inneem zonder me
te verplaatsen terwijl ik ga, in allerijl

4
Ik weet precies wat je bedoelt

Als een orale nadert de finale, wie luistert ziet het voor zich,
in het begin werd ik overrompeld door rolmodellen die ik, een
kop kleiner, volgde uit de verte, mannen in pakken die met hun
adem bedwelmden m’n oren door m’n lichaam te vervangen aan
de hand van hun knowhow op ieder gebied, zoals een kind, want 
dat was ik tenslotte, geniet van de rook uit de mond van een 
fabriek in de vorm van een fallus

Ik weet precies wie je bedoelt

Daarna, in het vervolg op de aanvang, raakte ik persoonlijk
gefascineerd door hem, nauwelijks ouder dan ikzelf, want daar
ging het om, vanwege de lichamelijkheid van zijn kleren, de
truitjes, de jasjes, maar ook de lippen waren genaaid, later zag ik
dat zijn hele lichaam kledij was, zijn stem een borduursel,
gekocht in een honkytonk, zijn leven een breipatroon, bouwsteen
van de wereld die ons afbrak om het bedrog na te blaffen, de 
jachthond Jagger, zonder de gezongen klank van boete, vol zonde 
in de grond van de stemband niet de pracht naar de verlossing te 
dragen, maar te vervallen in het neuken, het janken naar mama
met de benen open terwijl z'n ballen de bank binnenlopen, in de 
draaideur een neger

Kon het dan anders?

Toch getuige die ene, Jansen geheten onder een andere naam,
man noch vrouw, lichaam noch geest, pose noch reflectie,
falsificatie noch mystificatie door de verheffing in stijl, mummie
van het belijden dat hij namens ons, door ons betaald, de pijn
verzachtte door te zingen hoe hij onzuiver leed, laat ik het 
scherper zeggen, dat hij zich voordeed aan de spiegel die hem 
opnam als een rimpeling, dan als een barst, dan als een 
versplintering, dan, in een kroning tot een wonde, diep in het 
eigen vlees, als icoon, niet weg te poetsen verworvenheid

Wat was dat in godsnaam voor een tijd?

Surrealistisch waren de getuigenissen van allen tezamen met 
betrekking tot steeds die ene gebeurtenis die te denken gaf
omdat ze golfde, maar ze golfde omdat ze stroomde, en ze 
stroomde door onder hoge druk tot stand te komen zonder enige 
noodzaak

Ze golfde omdat ze deel uitmaakte van de zee die de tijd heet?

Er was geen enkele reden om zo te leven, er was alleen de angst, 
onwerkelijk in feite, om te verdrinken, vandaar, bij monde van de 
bedrieger, cosmetisch zijn keurslijf, de dwanghandeling van de 
zwanenzang

Dat klinkt barok

Ja, barok klonk de tijd, populair zong de stem die commentaar
gaf, schlager van de voorbijgang



Jacob Groot (1947)
uit: Nieuwe zon (2014)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 9 december 2014

Toon Tellegen -- Het midden van het leven

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* schrijversinfo
* wat gedichten









Het midden van het leven

Ik zag het midden van het leven,
het duurde lang, langer dan ik dacht,
het was september,
                      maar eigenlijk al oktober, november,
het koren stond scheel van rijpheid
                      tussen het onkruid in mijn achtertuin,
poezen sliepen in de schemering
en alle eksters waren schor, alle muggen uitgegonsd

ik zag iemand die ondersteboven uit een dakraam hing,
naar mij zwaaide en ‘Dag boktor!’ riep,
een baksteen in zijn hand

ik zocht antimakassar op,
tussen antiluchtvaartgeschut en antimaterie,
ik wist eindelijk wat het was
en voelde me zo klein als een speld
                      in een speldenkussen in een pitrietmandje op een tafelkleed
en kleiner nog, als een stofje daarop

en een deur gaat open
en ik waai weg.


Toon Tellegen (1941)
uit: De werkelijkheid (2014)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

maandag 8 december 2014

Francis Jozef Blieck -- Vier veroordeelden

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* biografisch portaal
* dbnl











Vier veroordeelden
(Jaer 1436.)

Vier mannen zyn voor misdryf
Den regter aengeklaegd:
Drie schaemtelooze boeven,
Een schroomvol als een maegd.

Hun vonnis eischt de doodstraf.
De ontroerde regter zegt:
‘Bereidt u te verschynen
Voor 't goddelyk geregt.

Het booze drietal hoonlacht,
En blyft versteend in 't kwaed.
Berouwvol draegt de vierde
De doodverw op 't gelaet.

‘God, roept hy, 'k ben misdadig;
God, scheld myn zonden kwyt.
Of wilt gy strenge boete,
Geef, geef my levenstyt.’

De vier ter dood gedoemden
Verschynen op 't schavot.
De boetling knielt en siddert;
Het booze drietal spot.

‘Beul, laet den lafaerd bidden,
En beven als een riet.
Kom, maek met ons een einde;
Kom, stort ons in het niet.

Wat vroeger of wat later,
Wat scheelt ons 't koele graf?’
Zoo lastren de onverlaten;
Hun koppen vallen af.

De boetling geeft zich over;
De blinddoek prangt zyn oog.
Reeds knielt hy voor den slagtblok;
De bloedbyl ryst omhoog.

Daer vlamt een felle bliksem;
Daer barst een onweêrswolk;
En donder, rukwind, regen,
Verdryven beul en volk.

De bange lyder, eenzaem
In de ongestuime lucht,
Springt op, ontscheurt den blinddoek,
En redt zich door de vlugt.

Hy treedt in 't huis des Heeren,
En dankt den goeden God.
En leidde een chrislyk leven,
Vol hemelgunstgenot.


Francis Jozef Blieck (1805-1880)
uit: Mengelpoezy. Deel 3 (1863)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 7 december 2014

René de Clercq -- In 't grauwe

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* genootschap
* dbnl
* wikipedia
* gedichten
* gezongen








In ’t grauwe

De dag kan door de wolken niet,
De torens rijzen stom,
We wachten op een klokkenlied:
O groote luider, kom.

Kom, vromer zielen luide tolk,
Luid hooge menschen uit een volk
Dat torens heeft gebouwd.

Geen luider komt, de dag blijft uit,
Maar binnen slaat, met zongeluid,
De hoop mijn hart vol goud.


René de Clercq (1877-1932)
uit: De zware kroon (1915)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

vrijdag 5 december 2014

Onno Kosters -- Vangst

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* website
* uu









Vangst

Niets om bang voor te zijn, echt niet.
Wezen op de bodem van het diepst
dat zich het sleepnet vóór hij het ziet
al voorstelt: net zonder aantoonbare

mazen dat alles in zijn territoriale zone
mee-, omver- of wegbonjourt:
tonijnen, dolfijnen, zeesterren, plankton
alles, gehuld in een sproeiwaas

van opgestuwd zand dat ook meedanst
in de duikkolk die het sleepnet aanricht

die opgaat en ten onder, alles karnt
wolk die de zee tot de boorden ervan

vult, alles lust, het water zelf, het zout
de schroef van de trawler, de trawler
zelf, de haven, de afslag, de veiling
de markt, het bord waarop wezen als stick

uitgeserveerd, kwak remoulade erbij
doppertjes, krieltjes, zonder toetje
naar bed; net zonder eten, zonder meer.


Onno Kosters (1960)
uit: Vangst (2014)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 3 december 2014

Kees Ouwens -- Hou je mond toch

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* paar gedichten
* schrijversinfo









Hou je mond toch

Mijn vader en ik hebben elkaar altijd aangekeken over
een wijdste tussenruimte heen

Om de waarheid te zeggen: onze blikken meden elkaar
in dat niemandsland

Geen kamer, geen zaal, geen wereldruim bood plaats
genoeg voor onze gezichtsvelden, als zij zich in elkaar
uitstrekten over een afstand, groter dan de horizon
binnen de perken kon houden

En onze ogen, als het niet om aan te zien was in een
vertrek – waar ik hem trof maar naar zijn vrouw vroeg in
de namiddag – dat ik niet naar zijn hand was gezet ook als
het zich toedroeg andersom: dat hij navraag deed naar mijn
moeder bij zijn binnenkomst, ontweken elkaar wegens
de landmijn, het stelselmatige toeval, de kans op het snijpunt
van hogere welvaart en mindere scholing dan te bekostigen
was na de oorlog, dat zij te laat voor elkaar opzij gingen,
het geweld uit de weg alle kanten op ijlings, waarlangs zij
elkaar maar konden ontgaan om elkaar te verdragen, als
die maar tegengesteld waren lijnrecht

Staande aan zijn bed heb ik zijn lijf aangegrepen
uiteindelijk om, waar hij dwars was komen te liggen in het
gedrang van zijn afweer, het recht te sjorren in lijn met
zijn bedding, tot zijn wrak in de stroomrichting lag van de
dingen hun loop, zoals men het uitdrukt, en waarvan mij
getoond werd, dat het onvermijdelijk is dat zij
hun gang nemen.

Door mijn voorbehoud heen naar hem toegebogen,
riep ik zijn verlorenheid aan met het woord
dat ik mij niet heugde hem gezegd te hebben ooit,
en dat, lettergreep ongelijkluidend herhaald, als een
tweeling uit mijn mond viel, en geheten was: Papa

En zijn gezicht, de ogen gesloten, liet zich de eer betonen
van mijn stem, en nam die aan met een glimlach,
gereed en verzoenlijk als die van de zuigeling, uit zijn
wieg verheven ver voor het omkeren van de rollen,
en lieflijker, neem ik aan, dan deze kon opbrengen toen


Kees Ouwens (1944-2004)
uit: Van de verliezer en de lichtbron (1996)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 2 december 2014

Herman Gorter -- Een dag in 't jaar (fragment)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* bwsa
* historici
* bloemlezing









Toen de tijden bladstil waren, lang geleen,
is ze geboren, in herfststilte een bloem,
die staat bleeklicht in ’t vale lichtgeween
regenen doen de wolken om haar om
Ze stond bleeklicht midden in somberheid
haar lichte ooge’, ’t blond haar daarom gespreid,
de witte handen, trane’ op meen’gen tijd,
een licht arm meisje dat lichthonger lijdt –

Breng over haar bloemgloede kleuren, uw
bloedrood, o nieuw getijde dat is nu ~.


Dat is een jaar van dagen
dat is een winter voluit gesneeuwd –
daar heb ik om geschreeuwd
in mijn roode zomernachten
en uit mijn bloedgeurige mannengedachten,
die als zwarte beesten slachten
waaruit zwart bloed in roode franjes druipt
stallen vol bloed gekuipt –
o om u heb ik geschreeuwd
gij gingt heel ver voorbijgesneeuwd
lichtloos, oogblauw, lijfwit –
wij wilde tezamen gaan, we konden niet


Herman Gorter (1864-1927)
uit: Een dag in ’t jaar







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

maandag 1 december 2014

Jan Pieter Heije -- Naar zee

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* kb
* graf









Naar zee

Ferme jongens, stoere knapen,
Foei, hoe suffend staat gij daar!
Zijt ge dan niet welgeschapen,
Zijt ge niet van zessen klaar?
Schaam’ je, Jongens! en ga' meê
Naar de Zee, naar de Zee!

Dat’s een leven van plêzieren,
Dat’s een leven van stavast,
Zoo de wereld rond te zwieren
In het topje van den mast:
Thuis te zijn op iedre reê....
Kom ga’ meê, naar de Zee!

Ben je een hachje... vaar’ ten Oorlog,
(’t Is, eilaas! méést voor de grap...;)
’k Weet een allerbest Kantoor nog
Als je wilt ter Koopmanschap;
Maar, òf ge Oorlog zoekt, òf Vreê,
Alle twee vindt ge op Zee.

Laat ze pruilen, laat ze druilen,
Laat ze schuilen aan het strand;
Loop Jan Salie op zijn muilen
Jan Couragê kiest het want: -
Holla, Bootsman! alles reê?
Wij gaan meê naar de Zee!


Jan Pieter Heije (1809-1876)
uit: Al de volksdichten (1865)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 30 november 2014

Yannick Dangre -- Lexa.nl

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wpg
* wikipedia
* vpro










Lexa.nl

Elke weekdag weer dat alwetende licht van je pc.
Google. Facebook. Niemand roept. Toch zit je
tot diep in de nacht op profielen te broeden,
kies je honderd hobby’s en stiefkinderen
uit – namen, zoveel namen zonder huid.

Je schudt het hoofd, hoopt nog steeds
op die ene vrouw die je leven losknoopt.

Eva, Anna, Marja, Merel. Vroeger waren er
kandidaten genoeg. Je zat met hen op je kamer
en bralde over gespierde verlangens, genade,
het dagelijkse opzwepen van later,

ja, later

ben je twintig jaar wijzer en weet je niets
meer zeker. Behalve dat je elke avond klikt
en klikt met een lijf vol gemis en nicotine –
het is dat alle liefde moet eindigen
in een zoekmachine.


Yannick Dangre (1988)
uit: Met terugwerkende kracht (2014)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

donderdag 27 november 2014

Dirk Van Bastelaere -- Antwoorden op een enquête

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten









* Deze week vijf gedichten uit de Van Oorschot Poëziekalender 2015, uitgezocht door Ester Naomi Perquin.



Antwoorden op een enquête

– Ja
– Ja
– Geen denken aan
– Twee vreemde zussen
– De sfeer op de set, maar ook de catering
– Daarvoor heb ik trompetlessen gevolgd
– We zijn gewoon goede vrienden
– Ik heb haar nog nooit ontmoet, maar ze heeft geweldige wenkbrauwen
– Ik draag ze allebei
– Niet in New Jersey
De zeug is van mij


Dirk Van Bastelaere (1960)
uit: De voorbode van iets groots (2006)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 26 november 2014

Ruth Lasters -- Tafels

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* wat gedichten









* Deze week vijf gedichten uit de Van Oorschot Poëziekalender 2015, uitgezocht door Ester Naomi Perquin.



Tafels

Tafels, soms wenste ik dat ze massaal plots
omgedraaid en dat je net als ik dan dacht aan op hun rug gevallen

paarden, aan zo exact hetzelfde dat
die gedachte als een pompje

onderhuids waar we maar op te duwen hebben, zoveel exclusiever dan
met vingers elkaar – Ik wil je aanraken die avond dat het sneeuwde

vorig jaar: onmogelijk
en mogelijk grenzen soms zo dicht aan mekaar, dat het slechts

kwestie schijnt van even opnieuw
onderhandelen.


Ruth Lasters (1979)
uit: Vouwplannen (2007)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 25 november 2014

Rutger Kopland -- Tegen het krakende hek

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* biobiblio
* laatste interview
* leest voor
* dbnl








* Deze week vijf gedichten uit de Van Oorschot Poëziekalender 2015, uitgezocht door Ester Naomi Perquin.



Tegen het krakende hek

Zo stonden wij tegen het krakende hek,
zo buiten de wereld als paarden.

Het was weer aarde, gier en soir de
paris, een avond van waar en wanneer.

In mij kwamen vergeten regels omhoog,
zachte op nacht rijmende landerijen,

maar jij fluisterde: hier, hier is het
het fijnste, waar je nu bent, waar je nu

bent met je handen. Zo lagen we tegen
de aarde en tegen elkaar, terwijl het hek

kraakte tegen de opdringende paarden.


Rutger Kopland (1934–2012)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

maandag 24 november 2014

Co Woudsma -- Madurodam

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* nrc
* website
* wikipedia
* wat gedichten








* Deze week vijf gedichten uit de Van Oorschot Poëziekalender 2015, uitgezocht door Ester Naomi Perquin.



Madurodam


Nu ben ik groot genoeg,
de straat ligt aan mijn voet.

Beloop hier de essentie van het land:
een gracht met pand,
een koe met waterkant.

Alles houdt zijn maat:
het regiment, de dirigent,
de torenklok die steeds maar slaat.

De optocht maakt een zacht kabaal,
men fluistert Nederlandse taal,
ook Surinamers zijn op schaal.

Wij reuzen doen geen kwaad,
omhelzen kerken,
doven nog een waakvlambrand
en nemen afscheid van dit goede dal.

Het leven is er niet te groot,
de mensen gaan er heel klein dood.


Co Woudsma (1960)
uit: Viewmaster (1997)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 23 november 2014

Jannah Loontjens -- Geplastificeerd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wat gedichten
* wikipedia









* Deze week vijf gedichten uit de Van Oorschot Poëziekalender 2015, uitgezocht door Ester Naomi Perquin.



Geplastificeerd

Boven de daken rekt een onverschillige
lucht zich uit. Buiten nieuwbouwmuren
gapen blokkenwijken gelaten. En hier lig ik,
huisnr 6, in het rechte rijtje van buren.

Verscholen tussen lakens. Oren in koepels.
Handen, knieën om mijn kin. Nog zo’n ochtend.
Nog zo’n illusie van nieuw begin. Het huis krimpt.

Minuten kruipen. Ik ben een klein product.
Een tablet in plastic opgesloten. Een paracetamol.
Een stip in civiel patroon van de doordrukstrip.


Jannah Loontjens (1974)
uit: Het ongelooflijke krimpen (2006)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

donderdag 20 november 2014

Remco Campert -- Aan de poëzie

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* vpro
* kb
* youtube
* citaten
* leestafel








Aan de poëzie

Wil je me verlaten, poëzie
om halfvier in de middag
in de Rue du Four
als boven me de lucht zich sluit
in zwart geweld
als een straathoek tegen me opbotst
en ik kan de mensen niet meer tellen

wel, dat zal je nog niet lukken
ik houd me vast aan de paal van bus 39
en besluit in een duizelend moment
dat ik niet accepteer
dat je je van mij wilt losrukken
als een vrouw van haar oude minnaar
die geen rechten meer heeft

later in het parkje bij Sèvres-Babylone
waar een draaimolen kreunend zijn walsje draait
waar onder de bomen die zwarte meneer zit
met zijn grijze stoppelbaard en kartonnen koffer
en die voltallige familie die nergens kan slapen
en het Amerikaanse meisje
dat 's avonds naar het concert gaat
met die aardige jongen die ze ontmoette
en die haar voorlas uit Prévert
ben je weer aanwezig

vrienden voor altijd
vergeet dat niet
sterven is geen excuus


Remco Campert (1929)
uit: De stad (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 19 november 2014

A.C.W. Staring -- Puntdichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* verhalen en gedichten
* dbnl
* gezongen ode aan Staring








Geenen ontdekking van Herschel

"Weer nieuwe Maan?" riep Jochem "'k wou wat geven,
Zoo iemand zei', waar al die ouwen bleven!"
"Dat 's klaar genoeg!" Sprak Koster Jan
"Ze slaan er starren van."

*

Onder een beeld van Amor

Geef Dezen - wie gij zijn moogt - eer;
Hij wordt eens, is, of was uw Heer.

*

Vrienden

Neen 't viel niet zwaar, zijn leven
Voor eenen Vriend te geven!
Maar ligt viel 't zoeken zwaar,
Om, onder duizen Vrinden,
Dien eenen Vriend te vinden,
Die 't offer waerdig waar.

*

Op eenen kwaadspreekster

Met oogen, die als kolen branden,
Sluipt Gudel rond, en spuwt venijn.
Niets faalt haar, om een Slang te zijn,
Dan gladder vel, en nieuwe tanden.

*

Aan vrouwensmaders

Laat af, die 't Zwak Geslacht met bittre gal bespat,
Of gij verdiendet niet, dat gij een Moeder hadt.



A.C.W. Staring (1736-1783)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Leonard Nolens -- Centrum

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* leestafel
* nog wat gedichten
* interview









Centrum

Lang geslapen, opgestaan, mijn tijd verdaan
met mijmeren, vertelt haar dagelijkse brief
in helderblauwe inkt op hagelwit papier.
Het handschrift klinkt zoals haar ogen groot en rond
hier opengaan wanneer zij ’s ochtends naast mij ligt
te kijken naar het oude licht, een nieuwe dag.

Zij houdt van ons begin, zij is ervoor gemaakt
en stapt het bed uit, rolt haar reisweg ginder op
in afscheidsbrieven over ons nog zonder ons
toen alles aanvang was. En komt zij straks terug,
dan trekt zich de contour van deze stad weer strak
om ons en worden wij het centrum van elkaar.


Leonard Nolens (1947)
uit: Opzichtige stilte (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 18 november 2014

Lévi Weemoedt -- drie gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* in en om assen
* wat gedichten
* citaten









Visioen

O, als kind al
zag ik
ons gezin

als een
familiegraf
met nog
niemand erin

*

Keuringsdienst van zwervers

De pakketten van
de Voedselbank

bevatten te weinig
sterke drank

*

Record

Mijn tweede vrouw
is zó snel
weggelopen

dat zij de eerste
nog heeft
ingehaald


Lévi Weemoedt (1948)
ui: Met enige vertraging (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 16 november 2014

Lizzy Sara May -- Bol cirkel en geslacht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* paar gedichten
* graf


* gedicht: De overkant







Bol cirkel en geslacht

herinnering van herinnering van
herinnering van herinnering is
betovergrootmoeder is overgrootmoeder
is grootmoeder is moeder is ik
is kind is landschap is stad
is kamer is bed is bed is kamer
is stad is landschap is kind
is ik is vader is grootvader is
overgrootvader is betovergrootvader
is herinnering van herinnering
van herinnering van herinnering


Lizzy Sara May (1918-1988)
uit: Tijd voor magnetisch vuur (1963)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lizzy Sara May -- De overkant

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* paar gedichten
* graf


* gedicht: Bol cirkel en geslacht






De overkant

Door het raam zie ik
een vrouw haar kind slaan
de man komt thuis en slaat
zijn vrouw
ik sta en kijk

Ze zijn nu bij de buren
een veldslag huisraad
vliegt door ruiten
ik sta en kijk

Het huis vat vlam
en ook het huis ernaast
er liggen doden in de tuin
ik sta en kijk

Kinderkreten sterven weg
de overkant is een ruïne
uit een puinhoop steekt een hand

Ik keer mij af en
ga naar binnen
ik schrijf een giro uit


Lizzy Sara May (1818-1988)
uit: 'Binnenkort in dit theater', 1984.




Bol cirkel en geslacht


• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster