donderdag 31 mei 2012

Michael Deak -- Donkere metten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* portret in de serie 'vergeten dichters'
* nederlandse poëzie encyclopedie








Donkere metten

Twee bruine vogels nestelen op het hart
van Zwarte Lientje met de blanke tanden:
dat zijn de wilde vogels van de schande,
dat zijn de stille vogels van de smart.

’k Weet een verscholen fjord tussen het zwart
van haar klein oerwoud. – Wie er eenmaal landde
keert er steeds weer, en vangt met warme handen
de bruine vogels op haar brandend hart. –

Wij hebben voor elkaar geen vreemde namen
en geen verhalen voor elkaar bedacht, –

wij zijn alleen maar teder en tezamen.

Eet van het brood dat ik je heb gebracht
en zing je liederen van Suriname
en laat mijn bloemen in je haar vannacht.

Voor Zwarte Lientje


Michael Deak (1920)
uit: Aphroditis (1950)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 30 mei 2012

Menno Wigman -- Tot de bodem

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* kb
* weblog tirade
* onderstaand gedicht is Wigmans derde stadsgedicht;
het is gebaseerd door dit bericht







Tot de bodem

Een kroeg bezoeken en naar glazen grijpen,
je geest, een luchtballon, van zandzakken bevrijden,
steeds hoger stijgen en blijmoedig verder hijsen,
de hoogste tijd, een nieuwe kroeg, je geld, je jas,
zo dweil je door de koude voorjaarsnacht en pist,
je bent een man of niet, schuimkringen in de gracht.

Ik las dat de politie bij elk waterlijk
(het gaat om meer dan vijftig doden in drie jaar)
sinds kort meteen naar open gulpen kijkt.
Hoe drank een vloek over de grachten verft.
Hoe water ’s nachts naar mensen grijpt.

Een flits van speelgoed, stranden, tuinen en tv.
Naar kades klauwen, in je kreten stikken, rond
die luchtbel, rond je hoofd, een engel die niet komt,
o de gestorven zomers in je mond.


Menno Wigman (1966)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 29 mei 2012

Philip Hoorne -- Het loze zwemmertje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* weblog
* dbnl
* Het is fijn om van pluche te zijn
* recensie
* leest voor








Het loze zwemmertje

Daar zat laatst een meisje loos te lezen in een boek.
Ze kreeg honger en nog voor de tweede rommel
veranderde het boek in een koek.

Toen wilde ze zichzelf straffen of twee metalen
kokers haaks aan elkander lassen en floeperdefloep
de koek werd een hoek.

Uiteindelijk vond ze zichzelf monokinetisch pootje
bungelend op de rand van een subtropisch golfslagbad.

Dat was een ramp want overal waren mensen met ogen
en die ogen konden zien (kijken zelfs) en zij had al joekels
in wording en niets anders dan warm water en schaamte
om haar onherbergzame lozemeisjeslijf.

Ze liet zich zakken naar de bodem van het bad om zich
te verschuilen in een tukje en bij het ontwaken vond ze wat
ze nooit verwacht had daar te vinden: een bovenstukje.

Dat wonderwel matchte met haar broekje bovendien.


Philip Hoorne (1964)
uit: Het is fijn om van pluche te zijn (2012)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

vrijdag 25 mei 2012

Bernard Wesseling -- Stomme vogel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* dbnl
* leest voor
* Naar de daken
* schrijftip








Stomme vogel

Ik had me teruggetrokken om ergens op te mediteren,
waarop weet ik niet meer. Toen hij me eindelijk belde.

Ik zei dat ik me gevangen voelde in deze kersenboomgaard –
hij zei dat het hem niks verbaasde – en er een joekel
van een boom was hier, met een net erover waar
een vogel in vastzat die zich vol had gevreten van de kersen
en nu onder het net uit wilde maar niet kon,
hoe ik ook probeerde te helpen door het net te lichten.

Ik was almaar moe. In mijn hoofd deden namen de ronde,
gezichten ook. Wat ik nodig had, ik kon er niet opkomen.
Wat ik niet nodig had, ik zag het overal.
In de smalende groene velden, in de kersen rondom de bomen
die de geur van likeur verspreidden.

Er was een betekenisloze stilte.
Hij zei: en je weet het, altijd een steen los in de muur
achterlaten voor mij.


Bernard Wesseling (1978)
uit: Naar de daken (2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

donderdag 24 mei 2012

John Schoorl -- Thuis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* interviewtje
* interview (youtube, engels)
* op de radio
* Bukshag








Thuis


Ik ben een Deen
In een oud café.

Boven een glas bier
Hou ik de boel in de gaten.

Ik word gezocht, een etmaal lang,
In en rond de dampkring.

De mist trekt op,
En de deur van het café gaat open.

Ik trek de kraag van mijn leren jas omhoog,
En zie de vlag wapperen.

Nog even en een harige folkie zingt
Over huizen, haringen en hakmessen.

Ik was een echte vermiste Deen
Maar nu ben ik weer thuis.


John Schoorl (1961)
uit: Bukshag (2012)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 22 mei 2012

J.A. Dèr Mouw -- Zomer (1)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* historici.nl
* dbnl
* gedichten








Zomer (1)

't Aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid:
Zweetstralen, sijp'len stinkende rivieren,
Waarlangs vuil-groenig roos en schimmel tieren;
Gebergten schurft steken er boven uit;

Mensch-luizen, in hun nesten meest op buit
Rondkrauw'lend, zie 'k land'lijke blijdschap vieren,
Verpletterd soms, als 't trekken van wat spieren
De rotsen storten doet, schurftkluit na kluit.

De hemel lijkt een broeierige pet,
Aan gele knoop, die doorschijnt, in vervoering
Om 't mooie weer jolig scheef opgezet;

En smullend van de zweetdamp, loom en vet
En week en wit hangen in stille ontroering
De wolkenteken aan de blauwe voering.


J.A. Dèr Mouw (1863-1919)


Zomer 1, 2 en 3




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J.W.F. Werumeus Buning -- Wat rest van 't brede haar en bittere gouden ogen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* historici.nl
* dbnl
* Zo tedere schade (voorgelezen)





Wat rest van 't brede haar en bittere gouden ogen,
En van de woorden en van de gebaren
En van de droevigheden en van al het staren
Om dit dat alles was en is vervlogen.

Wat meer dan rozen in den storm gebogen
En bladerloos geschud boven de eigen blaren,
En oude tederheden, die geteisterd waren
Met droefenis en die geen troost vermogen.

En soms, in 't bleke bliksemen na de vlagen:
De kering van het licht, de eb en vloed
Van oeverloze wateren en een dagen,
Een kim. een eiland door één ster behoed:
Stilte, en als de ziel haar verren tocht mag wagen
Bleef daar al wat verdween en eeuwig leven moet.


J.W.F. Werumeus Buning (1891-1958)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 20 mei 2012

Lammert Voos -- Menskenvreters / Man-eter

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* voos fruit - weblog
* leest voor - youtube
* recensie






Menskenvreters

Ome Kobus knuppelde bie Koakhörn op t wad
zien leste zeehond dood, waste zien handen
ien t zolde wotter en van opbrengst ging e noar
kroug achter diek en drukte wat heldere jonkjes
achterover.

Aan toog haar e t hoogste woord en hai draaide
punten van zien snor omhoog en zette pet schaif
op ain oor en nog vol van homzulf en zien joagerstalent
stapte hai op bakfiets om noar hoes ien Paiderboeren
te goan.

Hai kwam noeit aan en zien bakfiets lag ien sloot.

gainain het ome Kobus nog zain
en vertel nou nait dat zeehonden
nait gevoarlek binnen


uit: Mien zinloze aanwezeghaid (2012)



Man-eter

Ome Nico knuppelde bij Kaakhorn op het wad
zijn laatste zeehond dood, waste zijn handen
in het zoute water en van de opbrengst ging hij
naar de kroeg achter de dijk en drukte wat heldere
jonge borrels achterover.

Aan de toog had hij het hoogste woord en hij draaide
de punten van zijn snor omhoog, zette de pet scheef
op één oor en nog vol van zichzelf en zijn jagerstalent
stapte hij op de bakfiets om door de polder naar huis te gaan.

Hij kwam nooit aan en zijn bakfiets lag in de sloot.

Sinds negentienzestig heeft niemand
Ome Nico nog gezien en zeg nou niet dat
zeehonden niet gevaarlijk zijn voor mensen.


uit: Grensman (2010)

Lammert Voos (1962)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

vrijdag 18 mei 2012

Eddy van Vliet -- Huwelijk

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten





Huwelijk

Helder verlichte vlekken. Geheel gevuld ermee.
Zo leek de straat. Toen achter de bocht
de drie taxi's kwamen. Oplichtend in de regen.

De bruid op de achterbank. De vader wegsluipend
in de krant. Het woord waarmee de conversatie
begon: de oorlog in Vietnam.

De ringen waren van goud. In Frankrijk
zijn ze verdwenen. Eén in zee, één
aan een vreemde hand.

Reeds voor het feest begon,
had de fotograaf zich in de drank vergeten.
Op het netvlies zijn allen onsterfelijk gebleven.


Eddy van Vliet (1942-2002)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

donderdag 17 mei 2012

Eddy van Vliet -- Verliefd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten







Verliefd

Zo gaat het, zo ging het, en zo zal het altijd gaan.
Afspreken in cafés op de sluitingsdag.
Aan de verkeerde zijde van bruggen staan.
Tussen duim en wijsvinger, als brandende as,
het fout begrepen telefoonnummer.
Parken te nat, hotels te vol. Parijs te ver.
Liefde als een veelvoud van vergissingen.

Onbeholpen woorden als zoëven op zak en
zoveel zin om, los van de wetten
van goede smaak en intellect, te schrijven
dat van de stad waar je elkaar voor het eerst zag,
een plattegrond bestaat, waarop een kus,
die het nauwelijks was, geregistreerd werd.


Eddy van Vliet (1942-2002)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

woensdag 16 mei 2012

Lucas Pater -- Bittere spijt

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* dbnl
* Nagelaaten Poëzy
* Poëzy
* Bilderdijk bij de dood van Pater






Bittere spijt

‘In een vermaard Paleis, de roem der Stadgenooten,
Daar Rykdom, wys bezorgd, haar' schat verbergt voor 't licht,
Daar Themis op haar' stoel voor goud noch bede zwicht,
En dierbre wetten geeft, die 't heil des Volks vergrooten;
Daar de eedle Trouwgodin haar choordeur heeft ontsloten,
Voor harten, diep gewond door 't kleine Minnewicht;
In 't achtbaar praalgebouw, dat Welvaart heeft gesticht,
Toen Dwinglandy door Deugd wierd van 't gezag verstooten;

Daar de Ontrouw word gestraft, de Onnozelheid verschoond;
Daar 't hoog en ruim gewelf een' open hemel toont;
Daar Bouw- en Beitelkunst elks oogen kan bekooren;
Daar 't marmer echoos vormt, op 's Volks herhaald gedruis;
In 't agtste Wonderstuk, in 't Amsterdamsch Stadhuis
Heb ik (ô bittre spijt!) myn' Neusdoek laatst verloren.’


Lucas Pater (1707-1781)





Mocht men geloof slaan aan de opgewonden taal zijner zestien lijkzangers, dan leed de Nederlandsche zangberg door zijn dood een onherstelbaar verlies. In hem stierf de ‘kunstheld,’ de ‘Kunst- vorst,’ ‘Die kundigen vergastte op keur van poëzy;’ ‘de Apollo onzer eeuw,’ de ‘wakkere Aristarch,’ en ‘de eer van Febus voedsterlingen.’ - W.J.A. Jonckbloet







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

maandag 14 mei 2012

Ronelda S. Kamfer -- oom Vis Visser met sy onthou en vasthou

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* podium
* Santenkraam
* youtube
* poetry





oom Vis Visser met sy onthou en vashou

ek kan onthou van vashou
vashou aan die dag die lig
die mooi ek kan onthou hoe
my ma haar breekgoed moes
breek omdat daar net nie plek
was daarvoor nie ek onthou
hoe Oupa in die agterjaart
inmekaargesak en gesnik
het soos ’n kind
ek onthou my hond ek onthou
die oggend die wit-en-blou bakkie
die pers geel en rooi skynsels
op die seepborrels
toe ek die waskom uitgooi
al wat ek nie onthou
nie is of enigeiemand tot siens gesê
het nie nee niemand het ge-so long nie



ome Vis Visser met zijn onthouden en vasthouden

ik herinner me het vasthouden
vasthouden aan de dag het licht
al het mooie ik kan me herinneren hoe
mijn moeder haar servies moest
breken omdat er geen plek
voor was ik herinner me
hoe opa in de achtertuin
in elkaar zakte en snikte
als en kind
ik herinner me mijn hond ik herinner me
de ochtend de blauw-witte bestelwagen
de paarse gele en rode glans
op de zeepbellen
toen ik het waswater weggoot
het enige wat ik me niet herinner
is of iemand tot ziens heeft gezegd
nee niemand zei so long


Ronelda S. Kamfer
uit: Santenkraam (2012)
vertaling: Alfred Schaffer






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 13 mei 2012

A. Roland Holst -- In memoriam Charles Edgar du Perron en Menno ter Braak (I)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* vpro
* wikipedia
* In memoriam (compleet, pdf)






In memoriam Charles Edgar du Perron en Menno ter Braak (I)

Omdat ook hier de aan bod gekomen wereld
hun wereld brak, gingen zij, broederpaar,
— gelijk zij, door de voorvlagen omdwereld,
zich weerden naast elkander — naast elkaar
den dood in, dit bloedjaar.

Zij wisten van geen wijken, van geen zwenken
binnen het streng perk, dat het lot hun bood.
Het leven sloeg, slaags rakend met hun denken,
hen daar tot mannen, en thans heeft de dood
tot menschen hen vergroot.

En, de nacht in van zijn spoorlooze ontferming,
droeg hij, met hen, hun taal weg uit dit oord —
Haar nam hij in voorloopige bescherming:
bij hem alleen geldt van dat goede woord
de zin nog onverstoord.

Zoo is, voorzoover iets het hier nog zijn kan,
het goed, want geen van beiden was in staat
verder te leven ook maar in den schijn van
knechtschap — en dat is waar het thans om gaat
voor wie zijn van hun maat.

Hun zin was niet mijn zin, en tot de jaren,
waarin wij vrienden werden, wist ik niet,
dat ik eens woordvoerders zooals zij waren
met trots zou nooden binnen het gebied,
dat mij de wereld liet. —

En nog wel laat; — ik zeg het haast met schaamte,
denkend aan hen, en aan die wereld, waar
zij inderhaast niet meer dan hun geraamten
aan gunden, waar zij stonden naast elkaar,
voor de afreis kant en klaar.

Dat de een den dood moest roepen, die den ander
toen snel ontbood — 't is bijzaak voor wie blijft
binnen een Troie dat ontploft in branden
en met als Helena een dor wild wijf,
dat jammerschreeuwt en kijft.

Dat is wat zij, in hun perk niet voorzagen —
noch dat de Ontembre thans tegen de Stad
haar meest gehate horden op gaat jagen:
door wat haar loochent in een wild bloedbad
stortend van haar vergat.

Zoo bar werd de ontrouw, dat zij door bezeten
ketters haar wraak ontketent, en het haar
koud laat of dezen weten of niet weten,
wat of zij doen, als zij de wereld maar
brengen in doodsgevaar.

'k Voorvoelde 't jaren lang en nu het doorbreekt
loop ik vol leven, ik sta blank en wacht
de springvloed, en mijn oog smeekt en mijn oor smeekt,
dat ik het waar mag nemen voor de nacht
valt waar het graf mij wacht.


A. Roland Holst (1888-1976)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l

donderdag 10 mei 2012

Ida Gerhardt -- In memoriam

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* genootschap
* kb
* website
* wat gedichten
* voorgelezen gedichten





In memoriam

Met duizend fijne zaden
ving het te sneeuwen aan,
de ongerepte paden
ben ik alleen gegaan.

Roerloos ligt het volkomen
herschapen land om mij, –
die mij werd weggenomen
nu is hij zó nabij.

als nadert een ontmoeten
in deze sneeuwen laan, –
ik zie het spoor der voeten
waar wij tezamen gaan.


Ida Gerhardt (1905-1997)
uit: Kosmos (1940)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

dinsdag 8 mei 2012

Rudie van Lier -- De gestorven scholier

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* dbnl
* pdf van bundel Praehistorie






De gestorven scholier

De Meester:
Hier ligt Van Lier, tot schrik van booze kinderen,
Die lui zijn en hun plicht niet kennen;
Met wijze lessen kon men niet verhinderen,
Dat hij verdierf en niet aan school kon wennen.

Stem van Generzijds:
Leert vlijtig, o gij brave kinderen,
En drinkt de wijze woorden die gij hoort,
Dan zal het lijden wat verminderen
Van mij, die door het kwade werd bekoord.

Denkt niet aan zeeën en aan winden,
Wanneer de meester op het bord
De x-jes zoekt. En o, mijn brave vrinden,
Zorgt dat gij nimmer tranen stort,

Als ik die nu de wrange vruchten pluk
Van slechte cijfers en van beurten ongekend,
En zwerven moet ver van 't geluk
Tot 'k mij aan overluchtsche scholen heb gewend.

Hoedt u voor domheid en voor romantiek,
Ziet hier hoe kwaad het mij is vergaan.
Die jong reeds, oud van geest en melancholiek,
De eewigheid ben ingegaan.

De meester:
Hoort kinderen, dit berouw uit overluchtsche streken
En trekt hieruit een nutte leering,
En denkt niet dat ik sta te preken,
Want wat ik zeg is goddelijke bewering.


Rudie van Lier (1914-1987)
uit: Praehistorie (1944)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

zondag 6 mei 2012

P.A. de Génestet -- Mooi-weerslied

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* kb
* dbnl
* gedichten
* gesproken portret





Mooi-weerslied

Een zonnestraal,
Een wonderstraal
Is in mijn borst gedrongen:
Mijn matte ziel herleefde weer,
Ik twijfel en ik haat niet meer
En heb mijn lied gezongen.

Een blij geruisch
Om 't zonnig huis
Verkondde mij den vrede.
Van liefde en lof klinkt heel mijn hof,
't Juicht alles en geeft juichensstof:
En noodt: o dank toch mede!

'k Was huivrig kil
En somber stil,
Wel zeven lange dagen,
Het was ook triestig in mijn hart;
Daar hing een lucht vol zorg en smart;
Er huilden gure vlagen.

Ik had geen lust,
En vond geen rust:
'k Was treurig, of daarbinnen
Een booze geest had uitgestrooid,
Dat 's Hemels blijde zonne nooit
Weêr de aarde zou beminnen.

Nu wekt haar gloed,
In mijn gemoed,
Een vreugd niet uit te spreken!
't Is of er bloemen open gaan,
En lentenachtegalen slaan,
En strakke windslen breken.

't Is of mijn hart
Betooverd werd!
Waar vloden al mijn zorgen?
Weer heb ik iets van 't vroolijk kind,
Die 't leven zag, in rozentint,
Een korten, blijden morgen.

Mijn harpe beeft,
Mijn harte leeft
Een zalig liefdeleven!
Daar, wie mij griefde, daar, mijn hand!
En neem mijn liefste bloem ten pand,
Dat ik u heb vergeven.

Hoor gij mijn dank,
In 't blij gezank,
O God der bloeiende aarde!
Die licht en geur on vroolijkheid,
Mild in mijn ziele hebt verspreid,
Als in Uw lentegaarde.


P.A. de Génestet (1829-1861)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

donderdag 3 mei 2012

Sjoerd Kuyper -- Zo'n dag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* wikipedia
* website
* dbnl
* sjoerd kuyper zingt
* Het heelal van jouw hart





Zo’n dag

Een dag waarop de liefde lustig bloeide,
vol regen eerst en daarna zonneschijn,
zo´n dag waarop mijn hart voortdurend jubelt
hoe mooi het is om jij en ik te zijn.

De kinderen waren hier, en ook de kleine,
die heel de wereld nieuw maakt, ongezien.
Kon ik maar altijd leven in september,
maar da´s waarschijnlijk meer dan ´k verdien

Oktober komt, november en december,
kastanjes houtvuur, storm, het laatste feest,
waarop wij samen vieren dat het mooi was
om jij en ik en ik en jij te zijn geweest.


Sjoerd Kuyper (1952)
uit: Het heelal van jouw hart (2012)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

woensdag 2 mei 2012

A.C.W. Staring -- Adeline verbeid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* verhalen en gedichten
* dbnl
* gezongen ode aan Staring





Adeline verbeid

Schooner prale uw milde lentezegen,
Bloemrijk oord, langs Adelines wegen.
Nachtegalen, juicht haar ‘welkom!’ toe
Als zij nadert, wie ik hulde doe.

Paart uw lied aan ’t lied der filomeelen,
Minder zangkoor, uit de hooge abeelen.
Laat het meigroen met het beekkristal
Samenruischen, bij den waterval.

Moge uw schaar, gij zefirs in de hagen,
Balsemgeur haar offrend tegendragen.
Toeft niet langer! Adeline komt!
Zwevend naakt zij, en mijn zang verstomt.


A.C.W. Staring (1767-1840)





verbeid = (wordt) verwacht
filomeel = nachtegaal
zefir = zachte, luwe wind





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marten Toonder -- Barlemanje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* wikipedia
* Toonderjaar
* dbnl
* kb







Barlemanje

't Was grol en gloei
en slomig broei
in lure, slore stirren.
Het was sar stomig in mijn krol,
daar stonk een kwalm van schit en brol,
er sloomden glome knirren.

Ik trok geen moen
en zoog geen droen.
'k Was grollig, daar mijn kleddel
de vale walm had ingewigd
en norksig drielde naar de schicht,
die wijlde in de peddel.

Nu dralleboort
een vuurgaljoort
en knaspert door de klijven.
't Is of er stolen glomen gaan
en moenen in de krolle slaan
en stoffe stekkels stijven.

Nu gaar ik kwas
en werp ik stras,
nu is de moen gevangen.
Ik trek een gloederige sproet,
(als kwalmerige peddel doet)
en droen dralt door de prangen.


Marten Toonder (1912-2005)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster