* verzamelde werken
* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe
* in memoriam
Het zoutvat
De berkeboom waait in de wind, zo lang.
En jarenlang een tak erafgehakt, een arm.
Binnengedragen in de hoeve werd de tak vat
voor zout. Op de rode keldervloer stond dat.
Door t kelderraam zag je de bladeren
van de berkeboom zwaaien en niet naderen.
Er stond een monogram gesneden in t vat
dat zwart werd: nat zout maakt wit hout zwart.
Zo hoog de berk opgroeide schrompelde het vat.
Krommer en krommer werd het lelijk als de nacht.
Dat is zoals het vaten gaat. Handenvol zout
strooide het dienstbaar vat en het werd oud.
Op een dag opent het kelderraam met een kners
en na de bijlslag sterft het zoutvat bij de berk.
Ligt in de schaduw van het waaien, dat zoutvat.
En niemand niemand, jij noch ik, weet dat.
H.H. ter Balkt (1938-2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten