Hans Lodeizen -- 'Een lege postbode verdrinkt in de landweg'

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* leestafel
* literatuurgeschiedenis
* voorgelezen









'Een lege postbode verdrinkt in de landweg'

voor A. Morriën

het is verdomd al weer haast herfst
en mijn vermoeid lichaam dat geen honing kent
lichaam zwak boven mate en gespleten
het is als een oud huis in Greenwich Village

de bomen staan haastig in te pakken
hun bladeren gaan in de koffers van de grond
de wind is een gezwinde sleutel
en over het deksel legt zij een kleed van wolken

de vensters van mijn lichaam zijn blind
en bij het haardvuur van mijn dromen zie ik
de dagen als vlammen boompje verwisselen
en weggaan in een oude stam van het huis

hoe laat zou het al zijn de rivieren staan
te heupwiegen als een raam tegen het landschap
mijn lichaam mijn teder lichaam zachtjes heengaand
of een lege postbode verdrinkt in de landweg.


Hans Lodeizen (1924-1950)
uit: Het innerlijk behang en andere gedichten (1952)



Ik was niet in staat de heer Vos op zijn vraag [over de betekenis van de aanhalingstekens in de titel van bovenstaand gedicht] een bevredigend antwoord te geven. Ook mij hadden die aanhalingstekens geïntrigeerd toen ik het gedicht voor het eerst had gelezen. Ik begreep trouwens ook niet waarom Hans Lodeizen juist dit gedicht aan mij had opgedragen en waarom hij het mij, toen het eenmaal geschreven was, niet ter hand had gesteld, of in elk geval had laten lezen, toen hij nog leefde. ••• Adriaan Morriën






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster