Jacobus Revius -- Sonnet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* dbnl
* wikipedia






’t Verwachten van de dood mijn herte niet bedroevet,
Dewijl ik vele doôn alreede heb geproeved.
Mijns levens eerste tijd, haast nemende een keer
Gestorven is en dood, want zij en is niet meer.
Het kind verzwonden is, den vrijer is gaan strijken,
Den man hem reede maakt voor d’ ouderdom te wijken,
De jaren die ik meen te hebben, ik gemis;
Den dag van gisteren alsnu begraven is,

De naast verlopen uur en al de ander uren
Gestorven zijn en dood, want ze niet langer duren.
De slaap die d’ eerste helft des levens mij ontstal,
Nog loeret op de helft van dat er komen zal.
Van aanvang sterven wij: het laatste der ellenden
Geen dood is, maar het end’ van doden zonder ende.



Jacobus Revius (1586-1658)
uit: Over-Ysselsche sangen en dichten (1630)










= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l