Hans Keilson -- Sonnet voor Hanna

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• interview
• in memoriam




foto: Joost van den Broek




In de oorlog werd Hans Keilson, de man die als honderdjarige alsnog een literaire sensatie werd, verliefd op onderduikster Hanna, en schreef 46 sonnetten voor haar, in het Duits, zijn moedertaal. Deze zijn nu vertaald in het Nederlands door Jos Versteegen: Sonnetten voor Hanna.

XLVI

Zo veel van wat ik deed in vroeger jaren
komt mij vandaag zo vreemd, zo anders voor.
En met mijn daden voor mijn geestesoog
zie ik wat zij naar aard en wezen waren.

En spiegel achter spiegel groeit de rij
van daden zonder schaamte of berouw.
De dader, ik, zwijgt stil, en steeds lijkt hij,
bij elke daad, zonder verplichting trouw.

Maar, reinste adem spiegelend, was jij,
waasloos, de spiegel: ik herkende mij,
en met je liefde als een onderpand

maakte jouw zegel alle daden één.
Naar ’t levenshuis droeg jij de laatste steen:
daar vond de vluchtige zijn liefdeshand.




So manche Tat aus früherm Jahr kommt mir
anders, als sie vollbracht, wie fremd zurück.
Sie ruft ein Wesen auf vor meinem Blick,
wie es einst war, als es zu eigen ihr.

Und Spiegel hinter Spiegel wächst die Reih
gelebter Taten ohne Scham und Reu.
Der Täter, ich, steht stumm, als ginge frei
aus allen Taten unverbundene Treu.

Doch Du, ohn Trübung auf dem Glase, Spiegel
vom reinsten Hauch, in dem ich mich erkannt,
Du eintest alle Taten mit dem Siegel,

das Deine Liebe pragt als Unterpfand.
Und trugst zum Haus des Lebens letzten Ziegel
zur Wohn des Flüchtigen, den Liebe band.


Hans Keilson (1909-2011)
uit: Sonnetten voor Hanna (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster