• wikipedia
• dbnl
• nbw
De tijd
Ik zag het sneeuwgebergte, en op zijn voetstuk groeide
Het trotsche cederwoud, dat eeuwenheugend bloeide;
Een windje woei voorbij - ik zag den Liban weêr,
En vond zijn naekten kruin, maer zag geen ceders meer.
Ik zag onmeetbre hemelbollen;
'k Zag warelden door 't luchtruim rollen;
'k Zag rijkdom, grootheid, roem en eer;
Een windje woei voorbij - dit alles was niet meer.
'k Zag dalen rijzen, bergen dalen;
'k Zag 't hechtst arduin tot stof vermalen;
'k Zag eindlijk ook den mensch; het strekke hem tot leer:
Een windje woei voorbij - en hij ook was niet meer.
(1839)
Joannes Nolet de Brauwere van Steeland (1815-1888)
uit: Ernst en boert (1847)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten