Hendrik van Teylingen -- Linda-Lou

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• schrijversinfo
• wat gedichten
• wikipedia
• dbnl
• in memoriam

Linda-Lou

Mijn Linda-Lou verblijft onthecht
en roerloos in een gladde kist.
Twee cent zijn op haar blik gelegd.
Naar mij wordt, lees ik hier, gedregd.

Men heeft haar lichaam opgevist
onder Terhorne, in de mist.
In kleine letters staat gezegd
wat men vermoedt en zoal gist.

Laat ze maar raden, Linda-Lou.
We weten zelf het best hoe moe
we elkaar waren – godnogtoe.

Ik vouw mijn krant op en betaal
twee Bokma’s, telefoon en maal.
Mijn hoed, mijn regenjas, mijn sjaal.


Hendrik van Teylingen (1938-1998)

Later, toen hij zich had aangesloten bij de Hare Krishna-beweging en zich Hayeshvara Das Adhikari noemde, kritiseerde Van Teylingen zijn eerdere werk […] en maakte hij korte metten met ‘Linda-Lou’:
“Dit gedicht is niets anders dan pose, die mooiheid en zo. Linda-Lou was een badpakkenmerk, herinner ik me nog. (…) Als ik dit lees, roept het heel weinig bij me wakker. Behalve de sfeer van grote troebelheid, uitzichtloosheid, ik wist totaal niet wat dit leven voorstelde, ronddwalen, koekeloeren, benauwd zijn. Dat was het. Linda-Lou is een gedicht dat is gemaakt uit pure onwetendheid. (…) Het is een tijdelijk dingetje.”
• wrakgenoten






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster